پاورپوینت عطاءالدین‌بن فضل‌الله جمال‌الدین‌حسینی


در حال بارگذاری
23 اکتبر 2022
فایل فشرده
2120
8 بازدید
۶۹,۷۰۰ تومان
خرید

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت عطاءالدین‌بن فضل‌الله جمال‌الدین‌حسینی دارای ۵۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت عطاءالدین‌بن فضل‌الله جمال‌الدین‌حسینی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد


بخشی از متن پاورپوینت عطاءالدین‌بن فضل‌الله جمال‌الدین‌حسینی :

عطاءالدین بن فضل‌الله جمال‌الدین‌حسینی

جمال‌الدین‌حسینی‌، عطاءالله بن‌ فضل‌الله، محدث ‌و خطیب ‌سده ‌نهم ‌و دهم‌ هجری می‌باشد.

فهرست مندرجات

۱ – اصل و نسب جمال الدین حسینی
۲ – استاد جمال الدین حسینی
۳ – مذهب جمال الدین دشتکی
۴ – وفات جمال الدین حسینی در خراسان
۵ – جانشین جمال الدین حسینی
۶ – آثار گوناگون جمال الدین حسینی و مهمترین آنها
۷ – نظر دانشمندان در مورد کتاب تکمیل الصناعه فی القوافی و استفاده آن‌ها از آن
۸ – فهرست منابع‌
۹ – پانویس
۱۰ – منبع

اصل و نسب جمال الدین حسینی

وی از سادات دشتکی‌ شیراز است‌ که نسبشان به ‌زید بن علی بن‌حسین‌ علیه ‌السلام‌ می‌رسد.

[۱] علی‌خان‌بن‌احمد مدنی‌، رحله‌ابن‌معصوم‌المدنی‌، او، سلوه‌الغریب‌و اسوه‌الاریب‌، ص‌۸۴ – ۸۵، چاپ ‌شاکر هادی ‌شکر، بیروت‌۱۴۰۸/۱۹۸۸.

[۲] خوانساری‌، ج‌۷، ص‌۱۸۱ـ۱۸۳.

اولین‌ کسی ‌که ‌از این ‌خاندان ‌به ‌شیراز رفت‌، ابوسعید علی ‌بن ‌زید نصیبینی ‌بود

[۳] علی‌خان‌بن‌احمد مدنی‌، رحله‌ابن‌معصوم‌المدنی‌، او، سلوه‌الغریب‌و اسوه‌الاریب‌، ص‌۸۵، چاپ ‌شاکر هادی ‌شکر، بیروت‌۱۴۰۸/۱۹۸۸.

که ‌در اوایل ‌ قرن ‌پنجم‌ در محله ‌دشتک ‌شیراز سکنا گزید و ازاین ‌رو به ‌دشتکی‌ شیرازی ‌معروف ‌شد.

[۴] حسن‌بن‌ حسن‌فسائی‌، فارسنامه‌ناصری‌، ج‌۲، ص‌۱۰۳۸، چاپ‌منصور رستگار فسائی‌، تهران ۱۳۶۷ ش‌.

استاد جمال الدین حسینی

عموی‌ جمال‌الدین‌ حسینی‌، اصیل ‌الدین‌ عبدالله دشتکی‌ (متوفی‌۸۸۳)، که‌ استاد او نیز بود،

[۵] عطاءالدین‌بن‌فضل‌الله جمال‌الدین‌حسینی‌، روضه ‌الاحباب‌ فی ‌سیر النبی ‌و الا´ل ‌و الاصحاب‌،ج‌۱، ص‌۳ـ۴، چاپ‌سنگی‌لاهور ۱۳۱۰، چاپ‌افست‌مهاباد.

در زمان ‌ سلطان ‌ابوسعید گورکان‌ تیموری‌ (حک: ۸۵۵- ۸۷۳) از شیراز به‌ هرات ‌ مهاجرت ‌کرد.

[۶] خواندمیر، ج‌۴، ص‌۳۳۴.

[۷] نورالله بن‌شریف‌الدین‌شوشتری‌، مجالس‌ المؤمنین‌، ج‌۱، ص‌۵۲۶، تهران ۱۳۵۴ ش‌.

ظاهراً جمال الدین‌ نیز در این ‌ سفر همراه‌ وی ‌بوده‌ و چون‌ در هرات ‌سکنا گزیده‌، هروی ‌نیز خوانده ‌شده ‌است‌. خواندمیر

[۸] خواندمیر، ج‌۴، ص‌۳۵۸ـ۳۵۹.

او را در شمار بزرگان ‌ علماء و فضلای ‌روزگار سلطان ‌حسین ‌بایقرا (حک: ۸۷۳ -۹۱۱) در هرات‌ ذکر کرده ‌و گفته ‌است که‌ چندی ‌در مدرسه‌ سلطانیه ‌و خانقاه ‌اخلاصیه ‌آن‌ شهر تدریس‌ می‌کرد و هفته‌ای ‌یک ‌بار در مسجد جامع ‌هرات‌ به‌ موعظه‌ می‌ پرداخت‌. همچنین ‌در آن ‌ایام ‌ منصب ‌حکومتی ‌داشت‌و از این‌رو خواجه ‌ لقب ‌گرفت‌

[۹] خواندمیر، ج‌۴، ص‌۳۳۲.

ولی ‌پس ‌از فوت ‌ سلطان ‌حسین ‌بایقرا در ۹۱۱، از فرزندان‌سلطان‌و محمدخان ‌شیبانی‌ معروف ‌به‌ شیبک‌ خان‌، فاتح‌ و حاکم‌ هرات‌، منصبی‌ نپذیرفت‌، هر چند با او مشورت ‌می‌کردند.

[۱۰] خواندمیر، ج‌۴، ص‌۳۳۲.

مذهب جمال الدین دشتکی

درباره ‌ مذهب ‌ جمال‌الدین‌ اختلاف ‌نظر هست

[۱۱] د. ایرانیکا، ذیل‌ «دشتکی‌»

به ‌گفته ‌ نورالله شوشتری ‌

[۱۲] نورالله بن‌شریف‌الدین‌شوشتری‌، ج‌۱، ص‌۵۲۷، مجالس‌ المؤمنین‌، تهران ۱۳۵۴ ش‌.

خاندان‌ دشتکی ‌ شیعه ‌بودند و تظاهرشان‌ به‌ مذهب ‌اهل‌ سنّت ‌صرفاً از باب‌ تقیه ‌ بود؛ اما، خوانساری‌

[۱۳] خوانساری‌، ج‌۵، ص‌۱۹۲.

[۱۴] خوانساری‌، ج‌۷، ص‌۱۷۷ـ ۱۷۸.

بر آن‌است ‌که ‌ایشان‌ در ابتدا گرایشهای ‌سنّی‌ داشتند، ولی‌ به‌ مرور تغییر مذهب ‌دادند تا جایی ‌که ‌سیدعلی‌ خان‌ مدنی ‌شیرازی‌ (متوفی‌ ۱۱۲۰) از این ‌سلسله ‌به‌ مرتبه‌ ریاست‌ شیعه ‌امامیه ‌رسید. شواهد حاکی ‌از آن‌ است‌ که‌ جمال ‌الدین ‌حسینی نیز، تا پیش ‌از فتح ‌هرات ‌به‌ دست ‌شاه‌ اسماعیل ‌اول ‌در ۹۱۶، به ‌مذهب ‌اهل ‌سنّت ‌گرایش‌ داشته‌ است‌، چنانکه ‌به ‌گفته‌ خواند میر، در زمان‌ حمله‌ محمدخان‌ شیبانی‌ (که‌از اهل‌ سنّت‌بود) به‌ هرات ‌در ۹۱۳ و تسلط‌ بر آن‌، جمال‌الدین‌ از جمله‌ بزرگان‌ شهر بود که ‌به‌ استقبال ‌او رفت‌

[۱۵] خواند میر، ج‌۴، ص‌۳۷۴

[۱۶] خواند میر، ج‌۴، ص۳۷۷.

اما، در ۹۱۶ که‌ شاه ‌اسماعیل‌ سربازان ‌ ازبک ‌راازهرات ‌بیرون‌ راند،

[۱۷] میرزا بیگ‌بن ‌حسن ‌جنابدی‌، روضه‌الصفویه‌، ج۱، ص‌۲۳۷ ، چاپ‌غلامرضا طباطبایی‌مجد، تهران‌۱۳۷۸ ش‌.

جمال‌الدین ‌به‌ اشاره ‌خواجه‌ مظفرالدین ‌بتکچی‌ استرآبادی‌، نماینده ‌ شاه‌ اسماعیل ‌صفوی‌ ، به‌ قصد تحریض‌ مردم ‌ به‌ پذیرش‌ مذهب‌ شیعه‌، خطبه‌ای ‌غرا در مناقب ‌و مفاخر امامان‌ شیعه ‌ علیهم‌ السلام‌ ایراد کرد.

[۱۸] خواندمیر، ج‌۴، ص‌۵۱۵.

[۱۹] میرزا بیگ‌بن ‌حسن ‌جنابدی‌، روضه‌الصفویه‌، ج۱، ص‌۲۴۵، چاپ‌غلامرضا طباطبایی‌مجد، تهران‌۱۳۷۸ ش‌.

به ‌علاوه‌، بررسی ‌محتوای‌ کتابهای‌ جمال ‌الدین ‌حسینی‌ مؤید این ‌تغییر مذهب‌ است‌. میرحامد حسین‌ هندی ‌

[۲۰] حسین‌بن‌محمد دیاربکری‌، تاریخ ‌الخمیس‌ فی‌احوال ‌انفس‌ نفیس‌،ج‌۱، ص۲۲۹ـ۲۳۲، قاهره ۱۲۸۳/ ۱۸۶۶، چاپ‌افست‌بیروت‌.

[۲۱] علی ‌حسینی ‌میلانی‌، نفحات‌الازهار فی‌خلاصه ‌عبقات ‌الانوار،ج‌۸، ص‌ ۳۴۶، قم‌۱۳۸۴ ش‌.

نیز جمال ‌الدین ‌را در زمره‌ علمای ‌اهل ‌سنّت ‌و معتمد ایشان ‌شمرده ‌است‌؛ اما اینکه‌هم موافقان ‌و هم ‌مخالفان ‌درباره‌ شیعه ‌بودن ‌او به ‌گفته‌ها و نوشته‌هایش ‌استناد کرده‌اند،

[۲۲] نورالله بن‌شریف‌الدین‌شوشتری‌، مجالس‌ المؤمنین‌، ج‌۱، ص‌۵۲۷ـ۵۲۸، تهران ۱۳۵۴ ش‌.

[۲۳] عبدالله بن‌عیسی‌افندی‌اصفهانی‌، ریاض ‌العلماء و حیاض‌ الفضلاء، ج‌۳، ص‌۳۱۵ـ ۳۱۶، چاپ ‌احمد حسینی‌، قم‌ ۱۴۰۱ـ.

[۲۴] خوانساری‌، ج‌۵، ص‌ـ۱۹۳.

ناشی‌از آن‌ است ‌که ‌اهل‌ سنّت ‌در خراسان اواخر دوره‌ تیموری ‌و آغاز روزگار صفوی ‌، به ‌ تشیع ‌و به ‌ویژه‌ اظهار ارادت‌ به ‌امامان‌ شیعه ‌گرایش ‌یافته‌ بود، هر چند با همه‌ آموزه‌های ‌آن‌ موافقت ‌نداشت‌.

[۲۵] رسول‌جعفریان‌، تاریخ‌تشیع‌در ایران‌از آغاز تا قرن ‌دهم ‌هجری‌،ج‌۲، ص‌۷۷۵،قم‌۱۳۷۵ ش‌.

جمال‌الدین‌حسینی ‌ زاهد و پرهیزگار بود و از اوان‌ جوانی‌ وظایف ‌دینی ‌خود را به‌جای ‌می‌آورد.

[۲۶] خواندمیر، ج‌۴، ص‌۳۳۲.

وی‌در اواخر عمر عزلت ‌گزید و یکسره‌ به عبادت ‌ روی ‌آورد.

[۲۷] خواندمیر، ج‌۴، ص‌۳۵۹.

وفات جمال الدین حسینی در خراسان

او در دوم ‌ ربیع ‌الاول ‌۹۲۷، در دوره‌ حکومت ‌امیرخان ‌موصلو در خراسان‌، وفات ‌ یافت ‌و در مزار شیخ ‌صوفی ‌علی‌، در محلی‌ که ‌خود تعیین‌ کرده‌ بود، به‌ خاک ‌سپرده شد.

[۲۸] خواندمیر، ج‌۴، ص‌۳۳۲ـ۳۳۳.

با وجود تصریح ‌خواند میر

[۲۹] خواندمیر، ج‌۴، ص‌۳۳۲ـ۳۳۳.

بر تاریخ ‌ وفات ‌جمال‌الدین‌، دیگران ‌پس‌از وی‌

[۳۰] حاجی خلیفه، ج‌۱، ستون‌۹۲۲ـ۹۲۳.

[۳۱] شمس ‌الدین ‌بن ‌خالد سامی‌، قاموس‌ الاعلام‌،ج۱، ص‌۱۸۳۳، چاپ‌ مهران‌، استانبول‌ ۱۳۰۶ـ۱۳۱۶/ ۱۸۸۹ـ ۱۸۹۸.

تاریخهای‌ گوناگونی ‌ذکر کرده‌اند که‌ نادرست ‌به‌ نظر می‌رسد.

جانشین جمال الدین حسینی

پسر جمال‌الدین‌، نسیم‌الدین ‌محمد مشهور به‌ میرک‌ شاه‌، نیز عالم ‌ به ‌علوم ‌دینی‌، از جمله‌ علم‌ حدیث‌ ، بود و پس ‌از مرگ ‌ پدر برجای ‌او نشست.‌

[۳۲] خواندمیر، ج‌۴، ص‌۳۵۹.

وی‌در حواشی ‌خود بر میزان‌الاعتدال‌ ذهبی ‌ (متوفی‌ ۷۴۸) اعتراضاتی ‌بر ذهبی‌ کرده‌، که ‌نورالله شوشتری

[۳۳] نورالله بن‌شریف‌الدین‌شوشتری‌، مجالس‌ المؤمنین‌، ج‌۱، ص‌۵۲۸ -۵۳۲، تهران ۱۳۵۴ ش‌.

برخی ‌از آن‌ها را گزارش‌ نموده‌ است‌.

آثار گوناگون جمال الدین حسینی و مهمترین آنها

جمال‌الدین ‌حسینی ‌آثاری ‌در تاریخ‌ ، حدیث ‌و تفسیر دارد. مهم ‌ترین ‌ کتاب ‌او، روضه‌ الاحباب‌ فی‌سِیرالنبی‌ و الآل ‌و الاصحاب‌است‌

[۳۴] عطاءالدین‌بن‌فضل‌الله جمال‌الدین‌حسینی‌، روضه ‌الاحباب‌ فی ‌سیر النبی ‌و الا´ل ‌و الاصحاب‌، ج‌۱، ص‌۴، چاپ‌سنگی‌لاهور ۱۳۱۰، چاپ‌افست‌مهاباد.

[۳۵] خواندمیر، ج‌۴، ص۳۵۹.

که ‌آن‌ را به ‌خواهش ‌امیر علیشیر نوائی (متوفی‌۹۰۶)، وزیر سلطان‌ حسین ‌بایقرا، در سه ‌جلد به‌ فارسی ‌ نگاشته‌

[۳۶] عطاءالدین‌بن‌فضل‌الله جمال‌الدین‌حسینی‌، روضه ‌الاحباب‌ فی ‌سیر النبی ‌و الا´ل ‌و الاصحاب‌، ج‌۱، ص‌۳، چاپ‌سنگی‌لاهور ۱۳۱۰، چاپ‌افست‌مهاباد.

و در سال ‌۹۰۰ تألیف ‌آن ‌را به‌ پایان ‌رسانده‌ است. جلد اول ‌این ‌ کتاب ‌، حاوی ‌سیره ‌پیامبر اکرم ‌، در سال‌۸۸۸ به پایان‌ رسیده ‌است،‌

[۳۷] عطاءالدین‌بن‌فضل‌الله جمال‌الدین‌حسینی‌، روضه ‌الاحباب‌ فی ‌سیر النبی ‌و الا´ل ‌و الاصحاب‌،ج‌۱، ص‌۵۰۸، چاپ‌سنگی‌لاهور ۱۳۱۰، چاپ‌افست‌مهاباد.

جلد دوم‌ و سوم‌ نیز مشتمل‌است‌ بر تاریخ‌ سه ‌خلیفه ‌نخستین‌، دوران‌ خلافت ‌ امام ‌علی ‌ علیه‌ السلام‌، زندگانی ‌دیگر امامان‌ شیعه ‌و اصحاب ‌مشهور پیامبر، گویا مؤلف ‌ابتدا قصد داشته‌ جلد دوم ‌را به ‌اصحاب ‌پیامبر (مردان‌و زنان‌) و جلد سوم‌ را به تابعین ‌ و اتباعِ تابعین ‌و مشاهیر ائمه‌ حدیث‌ اختصاص ‌دهد،

[۳۸] عطاءالدین‌بن‌فضل‌الله جمال‌الدین‌حسینی‌، روضه ‌الاحباب‌ فی ‌سیر النبی ‌و الا´ل ‌و الاصحاب‌، ج‌۱، ص‌۴، چاپ‌سنگی‌لاهور ۱۳۱۰، چاپ‌افست‌مهاباد.

اما بعد منصرف ‌شده ‌است‌. دیگر آثار جمال‌الدین‌عبارت‌اند از: تحفه‌الاحبّاء فی‌ مناقب‌آل‌العبا، که‌آن‌را به‌ نام‌ خواجه ‌مظفرالدین‌ بتکچی ‌استرآبادی‌، در فضائل‌ پیامبر و علی ‌و فاطمه ‌ علیهم‌ السلام‌ و دیگران ‌نگاشته‌ و چون ‌تشیع ‌در آن‌آشکار بوده‌، نسخه‌هایی ‌از آن‌ را نابود کرده‌اند

[۳۹] نورالله بن‌شریف‌الدین‌شوشتری‌، مجالس‌ المؤمنین‌،ج‌۱، ص‌۵۲۸، تهران ۱۳۵۴ ش‌

  راهنمای خرید:
  • لینک دانلود فایل بلافاصله بعد از پرداخت وجه به نمایش در خواهد آمد.
  • همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
  • ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
  • در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.