توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت عبدالله بن جعفر در کربلا دارای ۳۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت عبدالله بن جعفر در کربلا،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت عبدالله بن جعفر در کربلا :

پاورپوینت عبدالله بن جعفر در کربلا

عبدالله بن جعفر بن ابیطالب در سال اول هجری در حبشه به دنیا آمد و از صحابه پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و شوهر حضرت زینب (سلام‌الله‌علیها) می باشد، که برای جلوگیری از شهادت امام حسین (علیه‌السّلام) چندین کار انجام داد از جمله ارسال نامه و درخواست کردن از حضرت برای انصراف از سفر و گرفتن امان‌نامه از والی مکه و همراه ساختن دو تن از فرزندانش با حضرت امام حسین (علیه‌السّلام) در سفر کربلا.

فهرست مندرجات

۱ – ولادت تا ازدواج با حضرت زینب
۱.۱ – اولین مولد مهاجران به حبشه
۱.۲ – یکی از صحابه پیامبر
۲ – ارسال نامه به امام حسین
۳ – گرفتن امان از والی مکه برای امام
۴ – خواب حضرت امام حسین
۵ – فرستادن عون و محمد همراه امام حسین
۶ – آرزوی شهادت پاورپوینت عبدالله بن جعفر در کربلا
۷ – عناوین مرتبط
۸ – پانویس
۹ – منبع

ولادت تا ازدواج با حضرت زینب

عبدالله بن جعفر بن ابیطالب در سال اول هجری در حبشه به دنیا آمد.

[۱] ابن عبدالبر، یوسف بن عبدالله، الاستیعاب، ج۳، ص۸۸۰-۸۸۱، بیروت، دار الجیل، ۱۴۱۲، اول.

[۲] ابن اثیر، علی بن محمد، اسد الغابه، ج۳، ص۹۴، بیروت، دار الفکر، ۱۴۰۹.

اولین مولد مهاجران به حبشه

وی اولین مولود مهاجران مسلمان است که در سرزمین حبشه به دنیا آمد.

[۳] ابن عبدالبر، یوسف بن عبدالله، الاستیعاب، ج۳، ص۸۸۰-۸۸۱.

[۴] ابن اثیر، علی بن محمد، اسد الغابه، ج۳، ص۹۴.

نام مادرش اسماء بنت عمیس

[۵] ابن عبدالبر، یوسف بن عبدالله، الاستیعاب، ج۳، ص۸۸۰.

[۶] ابن اثیر، علی بن محمد، اسد الغابه، ج۳، ص۹۴.

است. وی به همراه پدر و مادرش و سایر مهاجران به حبشه در سال هفتم هجری به مدینه بازگشتند.

[۷] ابن هشام، السیره النبویه، ترجمه سید هاشم رسولی، ج۲، ص۲۴۳، تهران، انتشارات کتابچی، چ پنجم، ۱۳۷۵ش.

[۸] ابن سعد، الطبقات الکبری، ترجمه محمود مهدوی دامغانی، ج۱، ص۱۹۳، تهران، انتشارات فرهنگ و اندیشه، ۱۳۷۴ش.

یکی از صحابه پیامبر

عبدالله از جمله صحابه پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) محسوب می‌شود.

[۹] ابن اثیر، علی بن محمد، اسد الغابه، ج۳، ص۹۴.

وی مردی بسیار بخشنده و بزرگوار بود،

[۱۰] ابن اثیر، علی بن محمد، اسد الغابه، ج۳، ص۹۵.

که با حضرت زینب (سلام‌الله‌علیها) دختر حضرت علی (علیه‌السّلام) ازدواج کرد.

[۱۱] ابن حزم، جمهره انساب العرب، ص۳۸، بیروت، دار المرتضی، ۱۴۰۹.

ارسال نامه به امام حسین

وقتی به مردم مدینه خبر رسید که امام حسین (علیه‌السّلام) قصد دارد از مکه به سمت عراق حرکت کند، عبدالله بن جعفر همسر حضرت زینب (سلام‌الله‌علیها) نامه‌ای برای آن حضرت نوشت و از حضرت درخواست کرد که به مدینه بازگردد، چرا که بیم کشته شدن خودش و خاندانش وجود دارد.
از امام سجاد (علیه‌السّلام) روایت شده: وقتی از مکه خارج شدیم نامه عبدالله بن جعفر همراه دو پسرش عون و محمد رسید که به پدرم حسین بن علی (علیه‌السّلام) نوشته بود: «… تو را به خدا، وقتی این نامه را دیدی بازگرد که بیم دارم این سفر که در پیش داری باعث نابودی تو و خاندانت شود. اگر کشته شوی نور زمین خاموش شود. که تو راهنمای هدایت جویانی و امیر مؤمنان، در رفتن شتاب مکن که من از دنبال نامه می‌رسم.»

[۱۲] طبری، محمد بن جریر، تاریخ الطبری، ج۵، ص۳۸۷، بیروت، دار التراث، ۱۳۸۷، دوم.

[۱۳] شیخ مفید، الارشاد، ج۲، ص۷۰، قم، کنگره شیخ مفید، ۱۴۱۳، اول.

[۱۴] ابن اعثم کوفی، الفتوح، ج۵، ص۶۷، بیروت، دار الاضواء، ۱۴۱۱.

گرفتن امان از والی مکه برای امام

سپس عبدالله بن جعفر که به مکه آمده بود، نزد عمرو بن سعید، فرماندار مکه رفت و از او خواست نامه‌ای به امام حسین (علیه‌السّلام) بنویسد و او را امان داده و با وعده نیکی از او بخواهد که بازگردد.» عمرو بن سعید گفت: «هر چه می‌خواهی بنویس و پیش من آر تا مهر بزنم.» «اکتب ما شئت و اتنی به حتی اختمه»

[۱۵] طبری، محمد بن جریر، تاریخ الطبری، ج۵، ص۳۸۸، بیروت، دار التراث، ۱۳۸۷، دوم.

عبدالله بن جعفر نامه را نوشت و پیش عمرو بن سعید برد و به او گفت:
«مهر بزن و همراه برادرت یحیی بن سعید بفرست که کاملا مطمئن شود و بداند که قضیه جدی است.» «و یعلم انه الجد منک»

[۱۶] طبری، محمد بن جریر، تاریخ الطبری، ج۵، ص۳۸۸، بیروت، دار التراث، ۱۳۸۷، دوم.

عمرو بن سعید پذیرفت.
امام حسین (علیه‌السّلام) در این زمان از مکه خاج شده بود و به سمت عراق در حرکت بود، یحیی بن سعید و عبدالله بن جعفر خدمت امام حسین (علیه‌السّلام) رسیدند یحیی نامه را به حضرت داد دراین نامه آمده است:
«… از عمرو بن سعید به حسین بن علی علیه‌السلام، اما بعد، … شنیدم جانب عراق روان شده‌ای خداوند تو را از مخالفت به دور بدارد که می‌ترسم باعث کشته شدنت شود. من عبدالله بن جعفر و یحیی ابن سعید را پیش تو فرستادم. با آنها پیش من بیا که به نزد من امان داری و من نسبت به تو با نیکی و ادب رفتار خواهم کرد. خدا را بر این شاهد و ضامن و مراقب می‌گیرم. …» امام حسین (علیه‌السّلام) که پیش از این تصمیم جدی خویش را به منظور رفتن به کربلا گرفته بود، به او نوشت: «برای من امان نامه نوشته‌ای، بهترین امان، امان خداست… از خدا می‌خواهیم که در این دنیا ترسی دهد که به روز رستاخیز موجب امان شود. اگر از آن نامه قصد رعایت و نیکی نسبت به من داشته‌ای خداوند در دنیا و آخرت به تو پاداش دهد، و السلام.»

[۱۷] ابن سعد، الطبقات الکبری، ترجمه محمود مهدوی دامغانی، ج۵، ص۸۶، تهران، انتشارات فرهنگ و اندیشه، ۱۳۷۴ش.

[۱۸] طبری، محمد بن جریر، تاریخ الطبری، ج۵، ص۳۸۸، بیروت، دار التراث، ۱۳۸۷، دوم.