توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت عبدالغنی‌بن احمد رافعی دارای ۳۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت عبدالغنی‌بن احمد رافعی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت عبدالغنی‌بن احمد رافعی :

عبدالغنی بن احمد رافعی

عبدالغنی ‌بن احمد رافعی، فقیه و صوفی حنفی قرن سیزدهم و چهاردهم است.

فهرست مندرجات

۱ – لقب
۲ – تولد
۳ – اساتید
۴ – مرید
۵ – شاگردان
۶ – مناصب
۷ – وفات
۸ – آثار
۹ – فرزندان
۹.۱ – محمد کامل
۹.۲ – عمر
۹.۳ – عبدالحمید
۱۰ – فهرست منابع
۱۱ – پانویس
۱۲ – منبع

لقب

جدش ، عبدالقادر، از عالمان و صوفیان عصر خود بود که از جانب یکی از مشایخ خود به رافعی ملقب شد.
خاندان وی به سبب انتساب به عمر بن خطاب، فاروقی نیز خوانده می‌شدند.

[۱] سمیح وجیعه زین، تاریخ طرابلس قدیما و حدیثنا منذ اقدم الازمنه حتی عصرنا الحاضر، ج۱، ص۴۹۶، بیروت ۱۹۶۲.

[۲] عبدالله حبیل نوفل، ‌تراجم علماء طرابلس و ادبائها، ص۴۰ـ۴۱، طرابلس ۱۹۹۴.

تولد

عبدالغنی در طرابلس لبنان به دنیا آمد.
سال ولادت او را، به اختلاف ، ۱۲۳۲، ۱۲۳۳ و ۱۲۳۶ ذکر کرده‌اند.

اساتید

وی تحصیلات مقدماتی را در زادگاهش نزد کسانی چون مصطفی حفار، اعرابی، زیلعی و نجیب زِعْبی آغاز کرد و برای ادامه تحصیلات به دمشق رفت.
حدیث را نزد عبدالکریم کزبری و فقه و تفسیر را از عبدالله حلبی آموخت.
همچنین در سفر حج ، مدتی نزد محمد کتبی، مفتی مکه ، درس خواند و به دریافت اجازه از او موفق شد.

[۳] عبدالله حبیل نوفل، ‌تراجم علماء طرابلس و ادبائها، ص۸۳، طرابلس ۱۹۹۴.

[۴] محمداحمد درنیقه، الطرق الصوفیه و مشایخها فی طرابلس، ج۱، ص۲۴۵ـ۲۴۶، بیروت ۱۹۸۴.

[۵] احمد عطیه‌الله، القاموس الاسلامی، ج۲، ص۴۷۵، قاهره ۱۳۸۳ـ۱۳۹۶/ ۱۹۶۳ـ۱۹۷۶.

[۶] سمیح وجیعه زین، تاریخ طرابلس قدیما و حدیثنا منذ اقدم الازمنه حتی عصرنا الحاضر، ج۱، ص۴۹۳، بیروت ۱۹۶۲.

مرید

رافعی پس از بازگشت به طرابلس، از مریدان شیخ‌ رشید میقاتی طرابلسی، از مشایخ فرقه خلوتیه، گردید.
او به ‌جز مدتی که از اهل طریقت دور شد، همواره از پیروان خلوتیه بود و سرانجام میقاتی وی را به جانشینی خود برگزید.

[۷] سمیح وجیعه زین، تاریخ طرابلس قدیما و حدیثنا منذ اقدم الازمنه حتی عصرنا الحاضر، ج۱، ص۴۹۳، بیروت ۱۹۶۲.

[۸] محمداحمد درنیقه، الطرق الصوفیه و مشایخها فی طرابلس، ج۱، ص۲۴۶، بیروت ۱۹۸۴.

شاگردان

رافعی در جامع کبیر و حجتیه طرابلس به تدریس پرداخت.
ابراهیم احدب (صاحب فرائداللآل فی مجمع‌الامثال) و محمدرشید رضا را از جمله شاگردان او دانسته‌اند.

مناصب

رافعی از جانب والی طرابلس، مفتی طرابلس گردید، اما سه سال بعد از این منصب کناره گرفت.
مدتی به مصر رفت و سپس از جانب مفتی اعظم عثمانی، قاضی تعز در یمن شد.
ریاست دادگاه تجدیدنظر صنعا و دادگاه کیفری عکاء از دیگر مناصب او بود.

[۹] عبدالله حبیل نوفل، ‌تراجم علماء طرابلس و ادبائها، ص۱۲۲، طرابلس ۱۹۹۴.

[۱۰] انیس ابیض، الحیاه العلمیه‌ و مراکز العلم فی طرابلس خلال القرن التاسع عشر، ج۱، ص۲۷، طرابلس ۱۴۰۵.

[۱۱] جرجی‌زیدان، تاریخ آداب اللغه العربیه، ج۱، ص۳۰۷، بیروت ۱۹۹۱.

[۱۲] مجاهد زکی محمد، اعلام الشرقیه فی الماه الراجعه عشره الهجریه، ج۲، ‌ ص۴۷۶، بیروت ۱۹۹۴.

وفات

رافعی را عالمی توانا و مشهور به زهد و فروتنی خوانده‌اند.
وی در ۱۳۰۸ در مکه وفات یافت.

[۱۳] عبدالله حبیل نوفل، ‌تراجم علماء طرابلس و ادبائها، ص۸۵، طرابلس ۱۹۹۴.

[۱۴] محمداحمد درنیقه، الطرق الصوفیه و مشایخها فی طرابلس، ج۱، ص۲۴۸، بیروت ۱۹۸۴.

[۱۵] اسماعیل بغدادی، هدیه‌العارفین:‌ اسماءالمؤلفین و آثار المصنفین، ج۱، ص۵۹۵، در حاجی ‌خلیفه، کشف الظنون عن اسامی الکتب و الفنون، بیروت ۱۴۰۲/ ۱۹۸۲.

آثار

از رافعی آثاری در فقه و تصوف برجای مانده است که برخی از آن‌ها عبارت‌اند از: الفتاوی، که مجموعه پاسخ‌های وی به سؤالات فقهی مردم در زمان تصدی منصب افتاء طرابلس است؛ اسرارالاعتبار فیما اودعه الله تعالی من الحکم الاشجار؛ تعلیقات بر حاشیه الدرالمختار ابن‌عابدین، در فقه حنفی؛ ترصیع الجواهر المکیه فی تزکیه الاخلاق المرضیه، در بیان اصول طریقت خلوتیه؛ و تهذیب کتاب استادش الجواهر المکیه؛ نصیحه‌النفس، درباره اخلاق ؛ الجوهر السنی، در شرح اثر صفی‌الدین حلی در علم بدیع ؛ و الاشراق الانوار فی اطلاق العزار، در ادبیات.

[۱۶] عبدالله حبیل نوفل، ‌تراجم علماء طرابلس و ادبائها، ص۸۳، طرابلس ۱۹۹۴.

[۱۷] سمیح وجیعه زین، تاریخ طرابلس قدیما و حدیثنا منذ اقدم الازمنه حتی عصرنا الحاضر، ج۱، ص۴۹۳، بیروت ۱۹۶۲.

[۱۸] اسماعیل بغدادی، هدیه‌العارفین:‌ اسماءالمؤلفین و آثار المصنفین، ج۱، ص۵۹۵، در حاجی ‌خلیفه، کشف الظنون عن اسامی الکتب و الفنون، بیروت ۱۴۰۲/ ۱۹۸۲.

[۱۹] محمداحمد درنیقه، الطرق الصوفیه و مشایخها فی طرابلس، ج۱، ص۲۴۹ـ۲۵۰، بیروت ۱۹۸۴.

فرزندان

برخی از فرزندان رافعی، عالم و ادیب بودند.

محمد کامل

محمد کامل در ۱۲۷۱ به دنیا آمد.
علوم دینی را در طرابلس نزد پدر خود و کسانی دیگر آموخت.
او ادیب، شاعر و صاحب آثاری در نظم و نثر بود و در ۱۳۳۷ درگذشت.

عمر

عمر در ۱۲۹۹ در صنعا به دنیا آمد. ‌پس از فراگیری مقدمات علوم، برای تکمیل تحصیلات خود به بیروت و استانبول و سپس مص