توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت صفات خداوند متعال دارای ۴۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت صفات خداوند متعال،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت صفات خداوند متعال :

صفات الهی

صفات خداوند، یکی از مباحث مهم علم کلام است که اقوال مختلفی در مورد آن مطرح شده است. و در یک تقسیم‌بندی کلّی به دو قسم تقسیم می‌شوند صفات ثبوتیه، جمالیه، کمالیه و صفات سلبیه، جلالیه، تنزیهیه، تقدیسیه.

فهرست مندرجات

۱ – تعریف اصطلاحی
۲ – اثبات صفات الهی
۲.۱ – اثبات نقلی
۲.۲ – اثبات عقلی
۳ – اهمیت بحث
۴ – اقوال در مورد صقات الهی
۴.۱ – دیدگاه اهل تشبیه
۴.۲ – دیدگاه اهل تعطیل
۴.۳ – دیدگاه اهل تنزیه
۵ – توقیفی بودن صفات
۶ – توحید صفاتی
۷ – تقسیم اول صفات خدا
۷.۱ – صفات ثبوتی و سلبی
۷.۱.۱ – شمار صفات ثبوتیه و سلبیه
۸ – تقسیم دوم
۸.۱ – صفات ذاتیه
۸.۲ – صفات فعلی
۹ – اقسام صفات ثبوتیه
۱۰ – تعریف صفات سلبی
۱۱ – صفات ذاتی و فعلی
۱۲ – نحو اتصاف خداوند به صفات فوق
۱۳ – تقسیم سوم
۱۴ – نکته
۱۵ – پانویس
۱۶ – منبع

تعریف اصطلاحی

در اصطلاح علم کلام، مراد از صفات الهى، مفاهیمى است که قائم به خود نیستند و از موصوف خویش- یعنى خداوند تعالی- جدایى نمى‌ پذیرند.

[۱] سجادی، سید جعفر، فرهنگ معارف اسلامى، ج۳، ص ۱۳۷.

اثبات صفات الهی

آیا صفات الهی فقط از راه نقل امکان پذیر است و یا از راه دلیل عقلی هم می‌توان آن را اثبات کرد، ظاهرا از هر دو دلیل در این زمینه بتوان کمک گرفت و صفات الهی را به اثبات رساند.

اثبات نقلى

قرآن کریم براى خداوند، صفات و اسمائى را برشمرده است

[۲] اعراف/سوره۷، آیه۱۸۰.

[۳] شوری/سوره۴۲، آیه۱۱.

[۴] اخلاص/سوره۱۱۲، آیه۴.

بنابر روایات بزرگان معصومین (علیهم‌السلام) خداوند را باید تنها به همین صفات که خود برشمرده است، وصف کرد و نباید صفتى براى ذات اقدس الهى برساخت.

[۵] کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ج۱، ص ۱۰۲.

اثبات عقلى

برهان عقلى در‌ این‌باره داراى دو مقدّمه است:
اوّل. معلولات و مخلوقات را صفات کمالی- همانند علم، قدرت و حیات- است.
دوم. میان علت و معلول، اصل سنخیت حاکم است. صفات معلولات باید در علت به صورتى کامل‌تر موجود باشند؛ زیرا فاقد شى‌ء، معطى آن نیست. نتیجه دو مقدّمه آن است که خداوند واجد این صفات به صورت اکمل است.
برهان عقلى بر نامحدودیّت صفات الهى نیز با دو مقدّمه برپا مى ‌شود: اوّل. خداوند را وجودى است نامحدود. ب. صفات خداوند عین ذات اویند. نتیجه آنکه صفات خداوند نامحدودند.

[۶] خسروپناه، عبدالحسین ، قلمرو دین، ص۵۲.

اهمیت بحث

خداشناسى محور تعالیم‌ اسلامى است و در آن سه مبحث کلّى از اهمیّتى ویژه برخوردار است:
اثبات وجود خدا؛ اثبات وحدانیّت خدا؛ اثبات صفات الهى. مبحث سوم، از گستره فراخ‌ترى برخوردار است.

[۷] جمعی از مولفین، دائره المعارف بزرگ اسلامى، ج۱۰، ص ۷۵.

اقوال در مورد صقات الهی

درباره صفات الهى سه دیدگاه مطرح است: تشبیه؛ تعطیل؛ تنزیه.

دیدگاه اهل تشبیه

اهل تشبیه، صفات الهى را به معناى ظاهر حمل مى‌ کند و تفسیر و تأویل را برنمى‌تابد.

دیدگاه اهل تعطیل

دیدگاه اهل تعطیل، عقل را از شناخت اوصاف الهى یکسره ناتوان مى‌شمارد.
بنابراین دیدگاه، عقل را نمى‌رسد که به معرفت اوصاف خداوند راه یابد و در این مقام جولان دهد.

دیدگاه اهل تنزیه

دیدگاه متکلّمان امامیّه، تنزیه است. بنابر‌این دیدگاه، خداوند انسان را از نعمت عقل بهره‌مند ساخته و چنین نیست که دست این نعمت خدادادى در شناخت صفات الهى به کلّى کوتاه باشد. براى صفات خدا باید معنایى فراتر از ظاهر در نظر گرفت و مفهومى عقل‌پذیر به اندیشه درآورد و این نظریّه را کتاب و سنت معصومین (علیهم‌السلام) تأیید کرده‌اند.

[۸] سبحانی، جعفر، محاضرات فى الالهیّات، ص۱۰۰ – ۱۰۱.

در روایتى از امام علی (علیه‌السلام) آمده است: «عقل‌ها را از حدود صفات خود آگاه نساخته و از معرفت خود محروم نگردانیده است.»

[۹] امام على (علیه‌السلام)، نهج‌البلاغه، خ ۲۹۱.

توقیفى بودن صفات

در جواز اطلاق صفات و اسمائى که شارع بر آنها اذن داده است، خلافى نیست و نیز در جایز نبودن اطلاق صفات و اسمائى که منع شارع بر آنها موجود است. اختلاف در صفات و اسمائى است که از سوى شارع نه منعى آشکار دارند و نه جواز.
گروهى در این‌باره به توقیفى نبودن صفات و اسماء حکم کرده‌اند به شرط آنکه معناى مورد نظر، موهوم نباشد و براى ذات بارى محالى پیش نیاورد. گروهى دیگر، صفات و اسماء را توقیفى دانسته و معتقدند که خداوند را تنها به صفات و اسمائى مى‌توان خواند که خود خوانده است یا پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و آله‌وسلم) و امامان معصوم (علیهم‌السلام).
اینان بر ادّعاى خویش به احادیث معصومین (علیهم‌السلام) استناد جسته و آن را مذهبى امامیّه در این موضوع مى‌شمارند.

[۱۰] شیخ مفید، محمد بن محمد بن نعمان، اوائل المقالات، ص۱۹ – ۲۰.

گروه سوم، میان صفات و اسماء فرق نهاده‌اند و اسماء را توقیفى و صفات را غیرتوقیفى شمرده‌اند.

توحید صفاتى

مراد فیلسوفان و متکلمان از این اصطلاح آن است که‌ چون صفتى را به خداوند نسبت مى‌دهیم، آن صفت، عین ذات خداوند است نه اینکه چیزى غیر از ذات بارى باشد. صفات خداوند عین ذات اویند و از آن جدا نیستند. خداوند را ذاتى است بسیط؛ ولى عقل ما از آن، مفاهیمى متعدّد انتزاع مى‌ کند. منشأ این انتزاع جز ذات بسیط الهى نیست و صفت، چیزى دیگر نیست که به ذات خداوند اتّصال یابد یا اضافه شود یا با آن متّحد گردد. عقل انسانى، مفاهیم را تنها به ذات بسیط خداوند نسبت مى‌ دهد.
بدین سان، مراد از توحید صفاتی، این است که صفات الهى چیزى جز ذات الهى نیستند.

[۱۱] مطهری، مرتضی، خداشناسى، ص۱۲۳- ۱۲۱.

تقسیم اول صفات خدا

براى صفات الهى چند دسته‌بندى پیش کشیده‌ اند:

صفات ثبوتی و سلبی

صفات ثبوتیه آن صفاتى را گویند که خداوند بدانها متّصف است. این صفات، از جمال خداوند سخن مى‌گویند و بدین روى آنها را «صفات جمالیه» نیز گویند.
صفات ثبوتیه، جمالیه، کمالیه: مقصود آن دسته از صفاتی هستند که کمالی از کمالات خداوند را بیان کرده و جنب ثبوتی و وجودی دارند و نبود آنها نوعی نقص برای خدا محسوب می‌شود. مانند: علم، قدرت، حیات و… از آنجا که این صفات با واقعیت ثبوتی و کمالی خود، مای جمال و زیبایی موصوف‌اند «صفات جمالیه» نیز نامیده می‌شوند.
۲- صفات سلبیه، جلالیه، تنزیهیه، تقدیسیه: آن دسته از صفاتی هستند که نقص و کاستی را از خدا نفی می‌کنند. از آنجا که نقص و کاستی، خود نوعی سلب و نبود کمال است. وقتی ما نبود و سلب کمال را از خدا نفی کنیم به اثبات می‌رسیم. مثلاً جهل به معنای سلب علم است و سلب جهل به معنای اثبات علم که خود نوعی کمال است می‌باشد و به این ترتیب هم صفات سلبیه به صفات ثبوتیه بازگشت می‌کنند. صفات سلبیه مانند: غیر جاهل، غیر عاجز و….
این صفات از آن جهت که وجود خدا را از کاستی‌ها منزّه می‌کنند، صفات تنزیهیّه و تقدیسیّه نیز نامیده می‌شوند و نیز از آن جهت که شان خداوند برتر و اجلّ از این است که به نقص و کاستی متصف شود، صفات جلال نیز نامیده می‌شوند.

[۱۲] ملاصدرا، محمد بن ابراهیم، اسفار، چ بیروت، ج۶، ص۱۲۲-۱۱۸.

[۱۳] طباطبایی، محمدحسین، نهایه الحکمه، چ قم، مؤسسه امام خمینی، ج۴، ص۱۱۱۱-۱۱۱۰.

[۱۴] جعفر سبحانی و محمد محمدرضایی، اندیشه اسلامی یک، نشر معارف، ص۹۸-۹۷.

شمار صفات ثبوتیه و سلبیه

از آنجا که هر صفت کمالی را می‌توان به خدا نسبت داد و هر فقدان و کاستی را می‌توان از خدا سلب کرد -چرا که خدا کامل مطلق است (به مدخل کامل مطلق مراجعه شود.) صفات خداوند را نمی‌توان در عدد مشخصی استحصاء کرد بلکه صفات جمال و جلال واجب، همانند خود واجب نامحدود است.

تقسیم دوم

صفات خداوند در یک تقسیم کلّی دیگر دو قسم می‌شوند:

صفات ذاتیه

۱- صفات ذاتی: آن دسته از صفاتی هستند که از ذات الهی انتزاع می‌شوند. این صفات را از آن جهت ذاتی می‌نامند که در انتزاع