توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت شرف الدین علی دارای ۲۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت شرف الدین علی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت شرف الدین علی :

شرف‌الدین علی بافقی

بافْقی، شرف الدّین علی، شاعر وادیب نیمه دوم قرن دهم می‌باشد.

فهرست مندرجات

۱ – تولد و زندگی بافقی
۲ – مسافرتهای بافقی و شعرش برای شاه
۳ – استادی وحشی بافقی
۴ – وفات بافقی
۵ – آثار بافقی
۶ – فهرست منابع
۷ – پانویس
۸ – منبع

تولد و زندگی بافقی

در قصبه بافق به دنیا آمد و چون این قصبه بر سر راه یزد و کرمان است و آن را گاه از اعمال یزد و گاهی از اعمال کرمان به شمار آورده‌اند،

[۱] ذبیح اللّه صفا، تاریخ ادبیات در ایران، ج۵، بخش ۲، ص۷۶۲، ج ۵، بخش ۲، تهران ۱۳۶۴ ش.

[۲] سعید نفیسی، تاریخ نظم و نثر در ایران و در زبان فارسی، ج۱، ص۴۶۸، تهران ۱۳۶۳ ش.

برخی تذکره نویسان

[۳] علی ابراهیم خلیل، تذکره صحف ابراهیم، ج۱، ص۳۱۵، نسخه عکسی از نسخه خطی موجود در کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران، ش ۶۶۳.

[۴] عباس فتوحی یزدی، تذکره شعرای یزد، ج۱، ص۳۸، تهران ۱۳۶۶ ش.

[۵] محمدعلی مدرس، ریحانه الادب، ج۳، ص۱۹۶، تهران ۱۳۶۹ ش.

[۶] تقی الدین بلیانی، عرفات العاشقین، ج۱، ص۲۸۱، نسخه عکسی از نسخه خطی موجود در کتابخانه ملک، ش ۵۳۲۴.

او را از شاعران یزد و برخی دیگر

[۷] سام میرزا صفوی، شاهپور ایران، تذکره تحفه سامی، چاپ رکن الدین همایونفرخ، تهران (بی تا).

[۸] آفتاب رای لکهنوی، تذکره ریاض العارفین، ج۱، ص۳۴۱، چاپ حسام الدین راشدی، اسلام آباد ۱۳۵۵ـ۱۳۶۱ ش.

[۹] لطفعلی بن آقاخان آذربیگدلی، آتشکده آذر، ج۱، ص۱۲۳، چاپ جعفر شهیدی، تهران ۱۳۳۷ ش.

[۱۰] محمدظفر حسین بن محمد یوسفعلی صبا، تذکره روز روشن، ج۱، ص۴۱۷، چاپ محمدحسین رکن زاده آدمیت، تهران ۱۳۴۳ ش.

[۱۱] حسین بهزادی اندوهجردی، ستارگان کرمان، ج۱، ص۲۴۲، تهران ۱۳۵۵ ش.

از شاعران کرمان دانسته‌اند.

مسافرتهای بافقی و شعرش برای شاه

در جوانی به شیراز سفر کرد و پس از تحصیل علم به هند رفت و از توجّه بزرگان آن‌جا برخوردار گشت، سپس به ایران بازگشت و به خدمت شاه طهماسب اوّل صفوی (۹۳۰ـ۹۸۴) درآمد و، از طرف او، مدتها به کلانتری بافق اشتغال داشت.

در واقعه قتل بایزید، پسر سلطان سلیمان قانونی (حک: ۹۲۶ـ۹۷۴)، نیز با سرودن یک رباعی شاه او را اکرام کرد.

[۱۲] محمدعلی مدرس، ریحانه الادب، ج۳، ص۱۹۷، تهران ۱۳۶۹ ش.

[۱۳] ۲۸۰، ابوالقاسم انصاری کازرونی، ج۱، ص۴۸، مرقوم پنجم کتاب سُلم السموات، چاپ یحیی قریب، تهران ۱۳۴۰ ش.

[۱۴] عباس فتوحی یزدی، تذکره شعرای یزد، ج۱، ص۳۸، تهران ۱۳۶۶ ش.

استادی وحشی بافقی

بافقی از استادان وحشی بافقی

[۱۵] ذبیح اللّه صفا، تاریخ ادبیات در ایران، ج۵، بخش ۲، ص۷۶۲، ج ۵، بخش ۲، تهران ۱۳۶۴ ش.

و مرادی بافقی، برادر بزرگتر وحشی بافقی،

[۱۶] سعید نفیسی، تاریخ نظم و نثر در ایران و در زبان فارسی، ج۱، ص۶۵۹، تهران ۱۳۶۳ ش.

و به گفته صبا

[۱۷] محمدظفر حسین بن محمد یوسفعلی صبا، تذکره روز روشن، ج۱، ص۴۱۷، چاپ محمدحسین رکن زاده آدمیت، تهران ۱۳۴۳ ش.

و نفیسی

[۱۸] سعید نفیسی، تاریخ نظم و نثر در ایران و در زبان فارسی، ج۲، ص۸۲۹، تهران ۱۳۶۳ ش.

از ندیمان سام میرزا، برادر شاه طهماسب، بود که به نامش رساله‌هایی در معمّا و حفظ الصّحّه و بحران تألیف کرده است.

وفات بافقی

او در ۹۷۴ به سن هشتاد سالگی در قزوین درگذشت و مولانا غیاث الدین منصور دشتکی جسد او را به مشهد منتقل و در آن‌جا دفن کرد.

[۱۹] علی ابراهیم خلیل، تذکره صحف ابراهیم، ج۱، ص۳۱۵، نسخه عکسی از نسخه خطی موجود در کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران، ش ۶۶۳.

آثار بافقی

از نام و نشان دیوان او اطّلاعی در دست نیست و اقوال تذکره‌نویسان نیز در این باره مختلف است.

به نوشته حاجی خلیفه، دیوان او فارسی و براساس حروف الفباست

[۲۰] مصطفی بن عبداللّه حاجی خلیفه، کشف الظنون عن اسامی الکتب و الفنون، ج۱، ص۷۷۸، چاپ محمد شرف الدین یالتقایا و رفعت بیگله کلیسی، استانبول ۱۹۷۱.

و بلیانی با ذکر این نکته که دیوان او را ندیده، گفته است : «اشعار وی (را) جسته جسته قریب به چهارهزار بیت بلکه بیش‌تر دیده و داشته‌ام».

[۲۱] تقی الدین بلیانی، عرفات العاشقین، ج۱، ص۲۸۱، نسخه عکسی از نسخه خطی موجود در کتابخانه ملک، ش ۵۳۲۴.

آنها دیوان یا مجموعه اشعار او را شامل قصیده، غزل و رباعی ذکر کرده‌اند که تعداد قصاید آن بیش از غزل و بیش‌تر در مدح شاه طهماسب اوّل است و او را به داشتن قصاید غرّا ستوده‌اند.

بافقی بدیهه‌گو نیز بوده و برخی از اشعار جامی را پاسخ گفته است.

[۲۲] لطفعلی