توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت سیلاب دارای ۸۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت سیلاب،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت سیلاب :

آب (قرآن)

آب از فراوان‌ترین ماده مرکب بر روی سطح کره زمین و بستر اولیه حیات است.

فهرست مندرجات

۱ – آب در قرآن
۲ – آب‌آوری‌
۳ – آب از آیات خدا
۴ – آب بابرکت
۴.۱ – زمینه نزول آب با برکت
۵ – آب تنور
۶ – آب خنک
۶.۱ – حکمت پیدایش آب خنک
۷ – آب‌دهی
۷.۱ – آب دادن به حجاج
۷.۲ – آب دادن به گوسفندان شعیب
۸ – آب و آتش
۸.۱ – سوختن درختهای سبز
۸.۲ – آتش گرفتن آب دریا
۹ – آب و عرش خدا
۱۰ – انجماد آب
۱۰.۱ – مکان انجماد آب
۱۱ – بی‌آبی
۱۱.۱ – اسکان در حریم بی‌آبی
۱۱.۲ – بی‌آبی بر اثر کفرورزی
۱۱.۳ – ناتوانی انسان‌ در رفع بی‌آب
۱۲ – تزیین با آب
۱۳ – تقدیر آب
۱۳.۱ – نقش تقدیر آب‌ها
۱۳.۱.۱ – پیدایش باغ‌ها
۱۳.۱.۲ – آبادانی
۱۳.۲ – عذاب الهی با تقدیر آب
۱۴ – خشکیدن آب‌ها
۱۴.۱ – خشکیدن آب بعد از طوفان
۱۵ – پاورپوینت سیلاب
۱۵.۱ – تشبیه به پاورپوینت سیلاب
۱۵.۲ – پاورپوینت سیلاب در قوم سبا
۱۶ – فراوانی آب
۱۶.۱ – استغفار
۱۶.۲ – استقامت
۱۶.۳ – توبه
۱۷ – منابع آب
۱۷.۱ – آب‌های زیرزمینی
۱۷.۲ – آب‌های سطحی
۱۷.۲.۱ – دریا
۱۷.۲.۲ – رودخانه
۱۷.۲.۳ – پاورپوینت سیلاب
۱۸ – عناوین مرتبط
۱۹ – پانویس
۲۰ – منبع

آب در قرآن

آب، معادل فارسى «ماء» است. واژه «ماء» در قرآن کریم در مواردى متفاوت به کار رفته است.
الف) آب‌هاى متعارف، مانند: آب آشامیدنی

[۱] به مقاله آب آشامیدنی (قرآن) رجوع شود.

، آب باران

[۲] به مقاله آب باران (قرآن) رجوع شود.

، آب تلخ

[۳] به مقاله آب تلخ (قرآن) رجوع شود.

، آب جاری

[۴] به مقاله آب جاری (قرآن) رجوع شود.

، آب سرد

[۵] به مقاله آب خنک (قرآن) رجوع شود.

، آب چاه

[۶] به مقاله آب چاه (قرآن) رجوع شود.

، آب چشمه

[۷] به مقاله آب چشمه (قرآن) رجوع شود.

، آب دریا

[۸] به مقاله آب دریا (قرآن) رجوع شود.

، آب شور

[۹] به مقاله آب شور (قرآن) رجوع شود.

، آب شیرین

[۱۰] به مقاله آب شیرین (قرآن) رجوع شود.

، آب گوارا

[۱۱] به مقاله آب گوارا (قرآن) رجوع شود.

و …
ب) نطفه،
ج) آب‌هاى عالم آخرت

[۱۲] به مقاله آب‌های جهنم (قرآن) و آب‌های بهشت (قرآن) رجوع شود.

.
با توجه به این‌که از آب به صورت اطلاق، همان معناى متعارف به نظر مى‌آید، برداشت‌ها در محدوده همین معنا انجام گرفته است.در این ممقاله آیاتی معرفی می‌شوند که در آن‌ها از واژه‌هاى «بحر»، «سرى»، «سقى»، «عین»، «غسل»، «غرق»، «غیث»، «ماء»، «مشرب»، «مدرار»، «معین»، «نهر» و «وَدْق» استفاده شده است.

آب‌آورى‌

وجود فردى با عنوان آب‌آور، در کاروان‌هاى مسافرتى قدیم:
«وَجَاءَتْ سَیَّارَهٌ فَأَرْسَلُواْ وَارِدَهُمْ فَأَدْلَى دَلْوَهُ قَالَ یَا بُشْرَى هَذَا غُلاَمٌ وَأَسَرُّوهُ بِضَاعَهً وَاللّهُ عَلِیمٌ بِمَا یَعْمَلُونَ؛

[۱۳] یوسف/سوره۱۲، آیه۱۹.

و (در همین حال) کاروانى فرا رسید؛ و مأمور آب را (به سراغ آب) فرستادند؛ او دلو خود را در چاه افکند؛ (ناگهان) صدا زد: «مژده باد! این کودکى است (زیبا و دوست داشتنى!)» و این امر را به‌عنوان یک سرمایه از دیگران مخفى داشتند. و خداوند به آنچه آنها انجام مى‌دادند، آگاه بود».

آب از آیات خدا

یکی از آیات الهی، آب است.

[۱۴] به مقاله آیات خدا (قرآن) رجوع شود.

آب بابرکت

نزول آب بابرکت از آسمان :
«وَنَزَّلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً مُّبَارَکًا فَأَنبَتْنَا بِهِ جَنَّاتٍ وَحَبَّ الْحَصِیدِ؛

[۱۵] ق/سوره۵۰، آیه۹.

و از آسمان، آبى پربرکت نازل کردیم، و به‌وسیله آن باغ‌ها و دانه‌هایى را که درو مى‌کند، رویاندیم».

زمینه نزول آب با برکت

ایمان و تقوا ، زمینه ساز نـزول آب با برکت از آسمان:
«وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرَى آمَنُواْ وَاتَّقَواْ لَفَتَحْنَا عَلَیْهِم بَرَکَاتٍ مِّنَ السَّمَاء وَالأَرْضِ وَلَکِن کَذَّبُواْ فَأَخَذْنَاهُم بِمَا کَانُواْ یَکْسِبُونَ؛

[۱۶] اعراف/سوره۷، آیه۹۶.

و اگر اهل شهرها و آبادی‌ها، ایمان مى‌آوردند و تقوا پیشه مى‌کردند، برکات آسمان و زمین را بر آنها مى‌گشودیم؛ ولى (آنها حق را) تکذیب کردند؛ ما هم آنان را به کیفر اعمالشان مجازات کردیم».
از مصداق‌های بارز و روشن برکت‌های نازل شده از آسمان، آب باران است.

آب تنور

قرآن به فوران آب از تنور در طوفان نوح علیه‌السلام :
۱. «حَتَّى إِذَا جَاء أَمْرُنَا وَفَارَ التَّنُّورُ قُلْنَا احْمِلْ فِیهَا مِن کُلٍّ زَوْجَیْنِ اثْنَیْنِ وَأَهْلَکَ إِلاَّ مَن سَبَقَ عَلَیْهِ الْقَوْلُ وَمَنْ آمَنَ وَمَا آمَنَ مَعَهُ إِلاَّ قَلِیلٌ • وَقَالَ ارْکَبُواْ فِیهَا بِسْمِ اللّهِ مَجْرَاهَا وَمُرْسَاهَا إِنَّ رَبِّی لَغَفُورٌ رَّحِیمٌ؛

[۱۷] هود/سوره۱۱، آیه۴۰.

[۱۸] هود/سوره۱۱، آیه۴۱.

(این وضع هم‌چنان ادامه یافت) تا آن زمان که فرمان ما فرا رسید، و تنور جوشیدن گرفت؛ (به نوح) گفتیم: از هر جفتى از حیوانات (از نر و ماده) یک زوج در آن (کشتی) حمل کن! هم‌چنین خاندانت را (بر آن سوار کن) – مگر آنها که قبلاً وعده هلاک آنان داده شده (= همسر و یکى از فرزندانت‌) – و هم‌چنین مؤمنان را! اما جز عده کمى همراه او ایمان نیاوردند!او گفت: به نام خدا بر آن سوار شوید! و هنگام حرکت و توقف کشتى، یاد او کنید، که پروردگارم آمرزنده و مهربان است!».».
۲. «فَأَوْحَیْنَا إِلَیْهِ أَنِ اصْنَعِ الْفُلْکَ بِأَعْیُنِنَا وَوَحْیِنَا فَإِذَا جَاء أَمْرُنَا وَفَارَ التَّنُّورُ فَاسْلُکْ فِیهَا مِن کُلٍّ زَوْجَیْنِ اثْنَیْنِ وَأَهْلَکَ إِلَّا مَن سَبَقَ عَلَیْهِ الْقَوْلُ مِنْهُمْ وَلَا تُخَاطِبْنِی فِی الَّذِینَ ظَلَمُوا إِنَّهُم مُّغْرَقُونَ؛

[۱۹] مؤمنون/سوره۲۳، آیه۲۷.

ما به نوح وحی کردیم که: «کشتی را در حضور ما، و مطابق وحى ما بساز. و هنگامى که فرمان ما (براى غرق آنان) فرا رسد، و آب از تنور بجوشد (که نشانه فرا رسیدن طوفان است)، از هر یک از انواع حیوانات یک جفت در کشتى سوار کن؛ و هم‌چنین خانواده‌ات را، مگر آنانى که قبلاً وعده هلاکشان داده شده (= همسر و فرزند کافرت‌)؛ و دیگر درباره ستمگران با من سخن مگو، که آنان همگى هلاک خواهند شد».
برای «تنور» چند معنا ذکر شده است:ا. همان معنای مشهور یعنی محل پخت نان؛ب. روی زمین؛ ج. محل مرتفع و بلند.

[۲۰] ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج۴، ص۹۵، ماده «تنر».

[۲۱] طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۷، ص۱۸۶.

آب خنک

پیدایش آب خنک از زمین، با ضربه پای ایوب علیه‌السلام :
«وَاذْکُرْ عَبْدَنَا أَیُّوبَ إِذْ نَادَى رَبَّهُ أَنِّی مَسَّنِیَ الشَّیْطَانُ بِنُصْبٍ وَعَذَابٍ • ارْکُضْ بِرِجْلِکَ هَذَا مُغْتَسَلٌ بَارِدٌ وَشَرَابٌ؛

[۲۲] ص/سوره۳۸، آیه۴۱.

[۲۳] ص/سوره۳۸، آیه۴۲.

و به خاطر بیاور بنده ما ایّوب را، هنگامى که پروردگارش را خواند (و گفت: پروردگارا!) شیطان مرا به رنج و عذاب افکنده است.(به او گفتیم:) پاى خود را بر زمین بکوب! این چشمه آبى خنک براى شست‌وشو و نوشیدن است!».
«مغتسل» اسم مکان، و مقصود از آن، محلی است که شخص خود را در آن شست‌وشو می‌دهد. به قرینه «نصب» که به معنای بدی و سختی است، مغتسل می‌تواند آبی باشد که خدا برای ایوب – علیه‌السلام – پدید آورد تا خود را با آن شست‌وشو دهد و شفا یابد.

حکمت پیدایش آب خنک

درمان حضرت ایوب علیه‌السلام با نوشیدن آب خنک و شست‌وشو با آن :
«وَاذْکُرْ عَبْدَنَا أَیُّوبَ إِذْ نَادَى رَبَّهُ أَنِّی مَسَّنِیَ الشَّیْطَانُ بِنُصْبٍ وَعَذَابٍ • ارْکُضْ بِرِجْلِکَ هَذَا مُغْتَسَلٌ بَارِدٌ وَشَرَابٌ؛

[۲۴] ص/سوره۳۸، آیه۴۱.

[۲۵] ص/سوره۳۸، آیه۴۲.

و به خاطر بیاور بنده ما ایّوب را، هنگامى که پروردگارش را خواند (و گفت: پروردگارا!) شیطان مرا به رنج و عذاب افکنده است.(به او گفتیم:) پاى خود را بر زمین بکوب! این چشمه آبى خنک براى شست‌وشو و نوشیدن است!».

آب‌دهی

یکی از توصیه‌های اخلاقی قرآن، آب دادن به موجودات است.

آب دادن به حجاج

آب دادن به حجاج ، مقامی ارزشمند در مکه، پیش از اسلام:
«اجعلتم سقایه الحاج و عماره المسجد الحرام کمن ءامن بالله و الیوم الاخر…؛

[۲۶] توبه/سوره۹، آیه۱۹.

آیا سیراب کردن حجاج و آباد ساختن مسجد الحرام را همانند (عمل) کسی قرار دادید که ایمان به خدا و روز قیامت آورده و در راه او جهاد کرده است، (این هر دو) هرگز نزد خدا مساوی نیستند، و خداوند گروه ظالمان را هدایت نمی‌کند»

آب دادن به گوسفندان شعیب

آب دادن حضرت موسی علیه‌السلام به گوسفندان شعیب علیه‌السلام:
«و لما ورد ماء مدین وجد علیه امه من الناس یسقون و وجد من دونهم امراتین تذودان قال ما خطبکما قالتا لانسقی حتی یصدر الرعاء… فسقی لهما…؛

[۲۷] قصص/سوره۲۸، آیه۲۳.

[۲۸] قصص/سوره۲۸، آیه۲۴.

و هنگامی که به (چاه) آب مدین رسید، گروهی از مردم را در آنجا دید که چهارپایان خود را سیراب می‌کنند، و در کنار آنها دو زن را دید که مراقب گوسفندان خویشند (و به چاه نزدیک نمیشوند، موسی) به آنها گفت کار شما چیست ؟ (چرا گوسفندان خود را آب نمیدهید؟) گفتند ما آنها را آب نمی‌دهیم تا چوپانها همگی خارج شوند، و پدر ما پیر مرد مسنی است.•موسی به (گوسفندان) آنها آب داد، سپس رو به سوی سایه آورد و عرض کرد پروردگارا! هر خیر و نیکی بر من فرستی من به آن نیازمندم!»
آب دادن به هر موجود جانداری در اسلام امری نیکو دانسته شده است، چنانکه در روایات آمده است: «الإمامُ الصّادقُ علیه السلام : أفضَلُ الصَّدقَهِ إبرادُ الکَبِدِ الحَرّى ، ومَن سَقى کَبِدا حَرّى مِن بَهیمَهٍ أو غَیرِها أظَلَّهُ اللّه ُ عزّوجلّ یَومَ لا ظِلَّ إلّا ظِلُّهُ؛

[۲۹] مجلسی، محمدباقر، بحار الأنوار، ج۹۶، ص۱۷۲.

امام صادق علیه‌السلام : بهترین صدقه، خنک کردن جگر تفته است . هرکه جگر تفته حیوانى یا جز آن را سیراب کند خداوند عزوجل او را ، در آن روزى که هیچ سایه اى جز سایه او نیست ، به سایه درآورد .»

آب و آتش

دو واژه آب و آتش در دو بحث سوختن درختهای سبز و آتش گرفتن آب دریا در قرآن بحث شده است.

سوختن درختهای سبز

پدید آمدن آتش از درخت‌های سرسبز و واجد آب ، از نشانه‌های قدرت الهی :
«الذی جعل لکم من الشجر الاخضر نارا…؛

[۳۰] یس/سوره۳۶، آیه۸۰.

آن خدایى که از درخت سبز برایتان آتش پدید آورد و شما از آن آتش مى‌افروزید»
مفسران گفته‌اند «الشجر الاخضر» درختی بوده که در عین تری با به هم سائیده شدن همانند سنگ چخماق جرقه و آتش تولید می‌کرده است.

[۳۱] طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۸، ص۲۹۰.

آتش گرفتن آب دریا

آتش گرفتن آب دریا، از نشانه‌های قیامت :
۱. «و البحر المسجور؛

[۳۲] طور/سوره۵۲، آیه۶.

و قسم به دریاى مالامال.» سجر در لغت به معنای شعله کشیدن آتش است.

[۳۳] راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۲۲۴.

۲. «و اذا البحار سجرت؛

[۳۴] تکویر/سوره۸۱، آیه۶.

و چون دریاها آتش گیرند.»

آب و عرش خدا

استیلای حکومت و سلطنت الهی بر آب «به صورت ماده حیات»:
«و هو الذی خلـق السمـوت و الارض فی سته ایام و کان عرشه علی الماء…؛

[۳۵] هود/سوره۱۱، آیه۷.

او کسی است که آسمانها و زمین را در شش روز (شش دوران) آفرید و عرش (قدرت) او بر آب قرار داشت… »
عرش، کنایه از عزت و حکومت او، و منظور از «کان عرشه علی الماء» برقراری سلطنت و عزت الهی بر آب است.

[۳۶] راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۳۳۰.

انجماد آب

ریزش تگرگ از ابرهایى مانند کوه:
«… و ینزل من السماء من جبال فیها من برد…؛

[۳۷] نور/سوره۲۴، آیه۴۳.

و آیا ندیده اى که خدا از آسمان، از تگرگ هاى متراکم موجود در آن که همچون کوه هاست فرو مى فرستد.»
«برد» به معنای «باران منجمد» آمده است. منظور از سماء، ابر، و «من جبال» بدل از من السماء است.

[۳۸] راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۴۲.

مکان انجماد آب

انجماد آب، در بالاى جوّ:
«… و ینزل من السماء من جبال فیها من برد…؛

[۳۹] نور/سوره۲۴، آیه۴۳.

و آیا ندیده اى که خدا از آسمان، از تگرگ هاى متراکم موجود در آن که همچون کوه هاست فرو مى فرستد.»

بی‌آبی

دربرخی آیات قرآن به موضوع بی‌آبی اشاره شده است.

اسکان در حریم بی‌آبی

اسکان خاندان ابراهیم علیه‌السلام در حریم بى‌آب و گیاه کعبه:
«ربنآ انی اسکنت من ذریتی بواد غیر ذی زرع عند بیتک المحرم؛

[۴۰] ابراهیم/سوره۱۴، آیه۳۷.

پروردگارا، من برخى از فرزندانم ( اسماعیل و نسل او) را در سرزمینى بى کشت و زرع، در کنار خانه حرمت یافته تو سکونت دادم.»
«غیر ذی زرع» کنایه از بی آبی است.

[۴۱] طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۶، ص۸۴.

بی‌آبی بر اثر کفرورزی

خطر پدیده بى‌آبى بر اثر کفرورزی:
«قال له صاحبه و هو یحاوره اکفرت بالذی خلقک… • و لولا اذ دخلت جنتک قلت ما شاء الله… • او یصبح ماؤها غورا فلن تستطیع له طلبا • و احیط بثمره فاصبح یقلب کفیه علی ما انفق فیها…؛

[۴۲] کهف/سوره۱۸، آیه۳۷.

[۴۳] کهف/سوره۱۸، آیه۳۹.

[۴۴] کهف/سوره۱۸، آیه۴۱.

[۴۵] کهف/سوره۱۸، آیه۴۲.

رفیقش ـ در حالى که با او گفت وگو مى کرد ـ در پاسخ وى گفت: آیا به آن کسى که تو را از خاکى و سپس از نطفه اى آفرید و آن گاه تو را به صورت مردى اعتدال بخشید، کافر شده اى که اراده او را در آفرینش بى اثر مى دانى؟ و چرا وقتى وارد باغ خود شدى نگفتى: امر آن است که خدا خواسته است و هیچ قدرتى جز در پرتو قدرت خدا نیست؟یا آب آن به زمین فرو رود و هرگز نتوانى آن را به دست آورى. و سرانجام، محصولش را تباهى فرا گرفت و او در حالى که باغش بر داربست هاى آن فرو ریخته بود براى آنچه در آن هزینه کرده بود، دست هایش را از پشیمانى به هم مى مالید…»

ناتوانی انسان‌ در رفع بی‌آب

ناتوانى انسان‌ها از تهیّه آب در صورت