توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت سید محمد مهدی شهرستانی دارای ۷۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت سید محمد مهدی شهرستانی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت سید محمد مهدی شهرستانی :

سیدمحمدمهدی شهرستانی

پاورپوینت سید محمد مهدی شهرستانی عالمی نامدار و از بزرگان علمای امامیه در اواخر قرن دوازدهم و اوایل قرن سیزدهم هجری بود.

فهرست مندرجات

۱ – معرفی اجمالی
۲ – هجرت
۳ – جنبش اخباری گری
۴ – دوران جهش
۵ – تحصیل
۶ – اساتید و مشایخ روایتی
۷ – تدریس و شاگردان
۸ – دارندگان اجازه‌های روایت
۹ – مبارزه با صوفیه
۱۰ – خدمات اجتماعی
۱۱ – سجایای اخلاقی
۱۲ – شجاعت
۱۳ – داستانی خواندنی
۱۴ – تالیفات
۱۵ – شیوه فقهی
۱۶ – فرزندان
۱۷ – غروب خورشید
۱۸ – پانویس
۱۹ – منبع

معرفی اجمالی

در حدود سال ۱۱۳۰هـ. ق در اصفهان دیده به جهان گشود. وی از سادات شهرستان جی قدیم (در حومه ی اصفهان) و ساکن اصفهان بود و نسبش به امام کاظم علیه‌السلام می‌رسد. (شجره نامه ایشان در کتاب تاریخچه عزاداری سید صالح شهرستانی آمده است، البته در بعضی شجره نامه‌ها مقداری اختلاف هست) اجداد او که از بزرگان بودند، وزارت دولت صفویه را در برهه‌ای از زمان بر عهده داشتند.
اولین نفر صدرالدین اسماعیل میر شریف شهرستانی بود که مستوفی الممالک (وزیر دارایی) شد. وی املاک و دارایی زیادی را در سال ۹۳۱هـ. ق در راه خیر وقف کرد. بعد از وی این سمت به فرزندان وی ازجمله امیر ابوالفتوح، جد اعلای میرزا محمد مهدی، رسید. او در زمان شاه طهماسب اول ناظر عمارات شریفه (حرم معصومین و امام زاده‌ها) هم بود.
میرزا محمد، فرزند امیر ابوالفتوح هم سیدی فاضل، فقیه و صاحب فتوا بود و فتاوایش در میان فقهای عصر اعتبار خاصی داشت ولی هیچ گاه مناصب و مشاغل دولتی را نپذیرفت.
امیر جلال الدین حسن، فرزند میرزا محمد، سومین صدر اعظم از هفت صدر اعظمی بود که شاه عباس در دوران پادشاهی خود داشت. او در سال ۱۰۱۵ یا ۱۰۱۶هـ. ق. وفات نمود. میرزا روح الله پدر بزرگ میرزا مهدی هم از علمای عهد شاه حسین صفوی بود.

[۱] تاریخ پانصد ساله خاندان شهرستانی، محمد قاسم هاشمی، ص۹۵-۱۵۹.

هجرت

بعد از حمله افغانها به اصفهان، بسیاری از خانواده‌ها ازجمله خاندان شهرستانی از آنجا کوچ کردند. میرزا مهدی که در آن زمان کمتر از ده سال داشت، همراه پدرش به عراق مهاجرت کرد و در حوزه کربلا به تحصیل علوم دینی پرداخت.

[۲] تاریخ پانصد ساله خاندان شهرستانی، محمد قاسم هاشمی، ص۹۵-۱۵۹.

جنبش اخباری گری

حرکت اخباری گری که در زمانهای قبل هم وجود داشت، در آن زمان به وسیله ملا محمدامین استرآبادی (۱۰۳۳ یا ۱۰۳۶) با نوشتن کتاب فوائدالمدنیه تجدید و تقویت شد و در دهه چهارم قرن یازدهم این فکر نفوذ وسیعی در عراق کرد و در قرن دوازدهم به ایران هم رسید و در چند دهه فقه شیعی را در تصرف انحصاری خود نگاه داشت.
شیخ ابوعلی حائری در منتهی المقال می‌نویسد:
«شهرهای عراق به خصوص کربلا و نجف پیش از آمدن وحید بهبهانی پر از علمای اخباری و عوام الناس آن‌ها بود. آن‌ها به قدری در اخباری گری خود محکم بودند که اگر یک نفر از آنان می‌خواست کتابی از کتب مجتهدین را به دست بگیرد، برای اینکه دستش نجس نشود، آن را در دستمالی پیچیده و به دست می‌گرفت. علمای اصولی نجف و سایر شهرهای عراق به قدری تحت الشعاع اخباریها واقع شده بودند که کمتر کسی نام آن‌ها را شنیده بود.»

[۳] وحید بهبهانی، علی دوانی، ص۱۲۲.

دوران جهش

کربلا در آن موقع محل تجمع اخباریها و رئیس آنها شیخ یوسف بحرانی (صاحب حدائق) بود.
وقتی وحید بهبهانی از بهبهان به کربلا آمد، چند روزی در بحث وی حاضر شد، آن گاه روزی در صحن شریف ایستاد و با صدای رسا فریاد زد: ‌ای مردم! من حجت خدا بر شما هستم. علما و فضلا از هر طرف به دور وی حلقه زدند و پرسیدند: چه می‌خواهی؟ وحید گفت: می‌خواهم شیخ یوسف منبرش را در اختیار من بگذارد و دستور دهد شاگردانش پای منبر من حاضر شوند!
وقتی این خبر به گوش شیخ یوسف رسید، چون وی آن روزها از مسلک اخباری عدول کرده بود ولی از ترس جهال نمی‌توانست حق را اظهار کند، تقاضای وحید را پذیرفت به این امید که او بتواند بطلان مسلک اخباری را برای آنها ثابت کند. وحید سه روز به درس و گفت و گو پرداخت و دو سوم شاگردان شیخ یوسف را به افکار اصولی هدایت کرد.

[۴] وحید بهبهانی، علی دوانی، ص۱۲۳.

بدین طریق تفکر اصولی بر اخباری غالب شد و به دست شاگردان وی استمرار یافت.

تحصیل

میرزا پس از طی مقدمات در کربلا از محضر شیخ یوسف بحرانی کسب فیض می‌کرد اما با آمدن وحید بهبهانی به کربلا، به حوزه درس وی راه یافت

[۵] وحید بهبهانی، علی دوانی، ص۱۲۳.

و تحصیلات خود را نزد وی و محمد مهدی فتونی تکمیل و در تفسیر ، حدیث ، فقه و لغت به مدارج بالایی رسید و سرانجام از مراجع بزرگ تقلید شد.
تذکر این نکته لازم است که شیخ یوسف به تفکری بین اصولی و اخباری معتقد بود و آن را تفکر بزرگانی ازجمله علامه مجلسی می‌دانست. او همچنین از کارهای اخباریها به خصوص مرحوم استرآبادی انتقاد می‌کرد و آن را باعث فساد دین می‌دانست.

[۶] الحدائق الناظره، شیخ یوسف بحرینی، ج۱، ص۱۴-۱۵.

[۷] الحدائق الناظره، شیخ یوسف بحرینی ج۱، ص۱۶۷.

همچنین به وحید برای ترویج طریقه اش میدان داد و حتی وصیت کرد بهبهانی بر جنازه اش نماز گزارد.

[۸] وحید بهبهانی، علی دوانی، ص۱۲۴.

اساتید و مشایخ روایتی

۱ ـ آیت‌الله وحید بهبهانی .
۲ ـ شیخ یوسف بحرانی .
۳ ـ شیخ محمد مهدی فتونی .
۴ ـ ملا محمد مهدی نراقی .
آیت الله وحید بهبهانی در اجازه‌ای که به شهرستانی داده است، بعد از حمد و صلوات می‌نویسد:
«از من طلب اجازه نمود سید سند، ماجد امجد، موفق مؤید مسدد، فاضل عالم، باذل کامل، محقق مدقق، پاک سرشت پاکزاد متبحر دانا صاحب حسب فائق عالی و نسب رفیع متعالی و ذهن سلیم و طبع مستقیم و فهم پسندیده و فطانت تام و حذاقت کامل و اخلاق حسنه و کمالات زائده ی متکامله، مستجمع علوم عقلی و نقلی، عالم ربانی و فرزند روحانیم میرزا محمد مهدی ملقب به شهرستانی وفقه الله لمراضیه تا از من روایت کند همه ی تصانیف معروف و علومی را که روایت کرده‌ام از مشایخ اماجد و افاضل عظام و اساتید خود که اساتید همه در اعصار روزگار بوده و نزد خاص و عام مشهور می‌باشند تغمدهم الله بغفرانه و اسکنهم بحابیح جنانه و از وی که امیدوارم خداوند او را برای تاییدات ربانیه و توفیقات سبحانیه موفق بدارد خواستارم که مرا در اوقات دعاهای خود فراموش نکند تا با یاد من که استاد وی بوده‌ام خداوند بر تاییدات و توفیقات و کمالاتش بیفزاید.»

[۹] وحید بهبهانی، علی دوانی، ص۱۸۸.

[۱۰] اعیان الشیعه، سید محسن امین، ج۱۵، ص۴۰.

چهار نفر از شاگردان وحید، مهدی نام داشتند و همه از مراجع بزرگ زمان خود بودند که به آنها «مهادی اربعه» می‌گفتند. این چهار نفر عبارتند از: محمد مهدی بحرالعلوم ساکن نجف، میرزا محمد مهدی شهرستانی ساکن کربلا، ملا محمد مهدی نراقی (صاحب جامع السعادات) مقیم کاشان و میرزا محمد مهدی اصفهانی (شهید ثالث) ساکن مشهد .

[۱۱] وحید بهبهانی، علی دوانی، ص۱۸۸، با اندکی تصرف.

تدریس و شاگردان

میرزا مهدی به تشکیل حوزه درسی فقه، اصول و تفسیر در کربلا همت گماشت. از بیانات مرحوم زنوزی برمی آید که ایشان شرح لمعه ، قواعد علامه حلی و بعضی کتب حدیثی را تدریس می‌کرد.
اسامی تعدادی از شاگردان ایشان چنین است:
۱ ـ ملا احمد نراقی :

[۱۲] گلشن ابرار، جلد ۵.

صاحب کتاب معراج السعاده و فرزند ملا مهدی نراقی.
۲ ـ شیخ اسدالله کاظمی شوشتری : صاحب کتاب مقابس الانوار و از فقهای محقق.

[۱۳] وحید بهبهانی، علی دوانی، ص۲۳۰.

۳ ـ سید محمد حسن زنوزی : صاحب کتاب ریاض الجنه . وی که از شاگردان وحید بهبهانی بود و در فقه، اصول، حدیث، کلام ، رجال ، ادب ، تاریخ و نسب اطلاعات وسیعی داشت،

[۱۴] وحید بهبهانی، علی دوانی، ص۲۳۲.

در کتاب خود این گونه می‌نویسد:
«در سال ۱۱۹۵ هجری قمری روانه کربلای معلا شده و چهار سال در آن مکان مقدس از فضلای آنجا خاتم المجتهدین مولانا آقا محمد باقر بهبهانی و عمده العلما میرزا محمد مهدی شهرستانی و قدوه الفضلا استادی و استنادی آقا سید علی عالم ربانی صاحب ریاض مستفیض و مستفید شدم. من کتاب شرح لمعه و قواعد علامه و بعضی کتب حدیث را از اول تا آخر نزد وی خواندم.»

[۱۵] وحید بهبهانی، علی دوانی، ص۱۸۸، با اندکی تصرف.

۴ ـ آیت‌الله سید صدرالدین موسوی عاملی: داماد مرحوم شیخ جعفر کاشف الغطاء

[۱۶] الکنی و الالقاب، الشیخ عباس القمی، ج۲، ص۴۱۳.

و صاحب چند کتاب فقهی.
۵ ـ سید دلدار علی نقوی هندی : اولین عالمی که در بلاد هند به درجه اجتهاد رسید.

[۱۷] وحید بهبهانی، علی دوانی، ص۲۳۷.

۶ ـ سید عبدالله شبر : صاحب تفسیر.

[۱۸] گلشن ابرار، ج۱، ص۳۱۸.

۷ ـ سید عبدالمطلب جزایری : صاحب کتاب تحفه العالم و نواده محدث بزرگ سید نعمت الله جزایری .
۸ ـ آقا محمد علی بن محمد باقر هزار جریبی.
۹ ـ مولی شمس الدین بن جمال الدین بهبهانی: از بزرگان و شاگردان وحید بهبهانی و صاحب حاشیه بر مطول و شرح قوانین و…

[۱۹] وحید بهبهانی، علی دوانی، ص۲۳۶.

۱۰ ـ حمزه بن سلطان محمد قائنی خراسانی.

[۲۰] فوائدالرضویه، شیخ آقا رضا همدانى، ج۱، ص۶۵۳.

[۲۱] فوائدالرضویه، شیخ آقا رضا همدانى، ج۱، ص۱۶۳.

دارندگان اجازه‌های روایت

بعضی نیز از ایشان اجازه روایتی گرفته‌اند، ازجمله:
۱ ـ ملا احمد نراقی.
۲ ـ آقا احمد بهبهانی: نوه وحید بهبهانی و صاحب کتاب مرآت الاحوال .
۳ ـ محمد بن اسماعیل : در سال ۱۲۱۰هـ. ق. اجازه روایی گرفت.
۴ ـ ملا علی تبریزی .
۵ ـ آقا زین العابدین موسوی خوانساری: پدر محمد باقر خوانساری و صاحب کتاب روضات الجنات .
۶ ـ شیخ احمد احسایی : رئیس فرقه شیخیه .
۷ ـ ملا اسدالله تستری (شوشتری): نویسنده مقابس الانوار در فقه.
۸ ـ ملا محمد فاضل سمنانی .
۹ ـ سید جواد عاملی : صاحب مفتاح الکرامه .

[۲۲] گلشن ابرار، ج۱، ص۳۰۰.

ایشان علاوه بر تدریس در کربلا امامت جماعت در رواق بالا سر حرم مطهر را نیز به عهده داشت.

[۲۳] تاریخ پانصد ساله خاندان شهرستانی، ص۱۷۴.

مبارزه با صوفیه

زمانی که آقا محمد علی (فرزند وحید بهبهانی) در کرمانشاه بود، فرقه صوفیه رونق بسیاری گرفته بود لذا وی به مقابله با آن پرداخت و برای اینکه مدرک کافی برای هرگونه اقدامی داشته باشد، استشهادی از بزرگان مراجع تهیه کرد. میرزا مهدی در جواب وی می‌نویسد:
بسم الله تعالی
«مخالفت رفتار و طریقه ناهنجار این اشقیاء با طریقه شرع انور و ملت مطهر حضرت سیدالبشر علیه و علی اولاده آلاف التحیه والسلام در نهایت وضوح و ظهور کالنور علی النور و بر کافه خلایق ظاهر و واضح می‌باشد خصوصا این شقی الاشقیاء معصوم علی شاه که پیرو مرشد بقیه ارباب ضلال یعنی شیطان بوده و آن شقی نور علی شاه که در اطراف و اقطار او را مرشد می‌دانند و تعظیم و توقیری که نسبت به او می‌نمودند، احدی نسبت به ائمه طاهرین ننموده و این شقی معصوم علی را تعظیم می‌نمودند به حدی که او را در السنه و افواه این اشقیا مسمی به معبود نموده و به همین لقب این بدبخت نامحمود را اسم برده و خود هم ابا و امتناعی از این خطاب برای کفر و الحاد و زندقه او کفایت می‌کند و کفی به اثما مبینا. مجملا بر کافه اهل اسلام تعزیر و تکفیر و طرد و نفی و ابعاد ایشان متحتم و از لوازم ایمان است. لیکن چون داعی با این شقی بدبخت ملاقات و مکالمه ننموده تا حکم صریح به جواز قتل او نمای