توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت سید محمد بن موسی دارای ۴۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت سید محمد بن موسی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت سید محمد بن موسی :

سید محمد عابد

امامزاده سیدمحمد عابد فرزند امام موسی کاظم (علیه‌السّلام) است که به علت عبادت بسیار به محمد عابد معروف بود. درباره اینکه به شهادت رسیده یا وفات یافته بین منابع اختلاف است و همچنین مدفن و زیارتگاه‌های متعددی در شهر کربلا و شهر دور از توابع استان صلاح‌الدین عراق و شهر شیراز و شهر اراک ایران به وی منسوب است.

فهرست مندرجات

۱ – معرفی اجمالی
۲ – وفات یا شهادت
۳ – زیارتگاه‌های منسوب
۳.۱ – شهر دور
۳.۱.۱ – قدمت
۳.۱.۲ – بنا و مدفون
۳.۱.۳ – دیدگاه پژوهشگران عراقی
۳.۲ – اراک
۴ – نکته‌ای درباره امام‌زادگان
۵ – پانویس
۶ – منبع

معرفی اجمالی

طبق منابع تاریخی، کتب انساب و رجال، محمد عابد، احمد و حمزه بن موسی (علیه‌السّلام)، از یک مادر، به نام ام‌احمد می‌باشند.

[۱] ر. ک: طوسی، محمد بن حسن، اختیار معرفه الرجال، ص۲۹۴.

[۲] روضاتى، سیدمحمدعلى، جامع الانساب، ص۷۷.

[۳] سید حسین حسینی بروجردی، منظومه نخبه المقال، ص۱۴.

[۴] ابن‌عنبه، احمد بن علی، عمده الطالب فی انساب آل ابی‌طالب، ص۱۹۸.

[۵] مفید، محمد بن محمد، الارشاد، ج۲، ص۲۴۴.

از بررسی برخی متون به‌جای مانده، مشخص می‌گردد که سید محمد عابد (علیه‌السّلام)، پنهانی به کتابت قرآن، مشغول بود و از همین روش، بندگان زیادی را آزاد کرد و به سبب عبادت بسیار، به محمد عابد شهرت یافت.
شیخ مفید از‌ هاشمیه، کنیز رقیه، دختر امام کاظم (علیه‌السّلام)، درباره وی چنین نقل می‌کند: محمد بن موسی (علیه‌السّلام)، همواره با وضو بود و بسیار نماز می‌خواند، او شب‌ها، مشغول نماز بود و چون از نماز، فارغ می‌شد، لحظاتی استراحت می‌کرد و دوباره برمی‌خاست و مشغول نماز می‌شد و سپس‌ اندک زمانی استراحت می‌کرد، او تا صبح، این کار را تکرار می‌نمود، هیچ‌گاه او را ندیدم، مگر این کلام خداوند را به یاد می‌آوردم: «کانُوا قَلِیلًا مِنَ اللَّیْلِ ما یَهْجَعُونَ؛

[۶] ذاریات/سوره۵۱، آیه۱۷.

آنها کمی از شب را می‌خوابیدند.»

[۷] مفید، محمد بن محمد، الارشاد، ج۲، ص۲۴۵.

وفات یا شهادت

درباره چگونگی وفات محمد عابد، در منابع اصیل و متقدم، سخنی به میان نیامده است، اما در برخی منابع متاخر، به شهادت وی در شیراز، در جریان قیام احمد بن موسی (علیه‌السّلام)، اشاره شده است، چنان‌که در برخی از این منابع، آمده است: احمد بن موسی (علیه‌السّلام)، برادر امام رضا (علیه‌السّلام)، چون از حیله مامون آگاه شد، به همراه سه هزار- و به روایتی دوازده هزار- تن از بغداد (مدینه)، قیام کرد. کارگزار مامون در شیراز، به نام قتلغ‌خان، به امر خلیفه با او به مقابله برخاست و پس از کشمکش‌هایی، او و برادرش محمد عابد و یارانشان را به شهادت رسانید.

[۸] تشید، علی‌اکبر، قیام سادات علوی، ص۱۶۹.

[۹] امین، سیدمحسن، اعیان الشیعه، ج۱۱، ص۲۸۶.

[۱۰] مصطفى آل کلیدار، سیدمحمدحسن، مدینه الحسین، ص۹۱.

[۱۱] قریشى، باقر شریف، حیاه الامام موسی بن جعفر، ج۲، ص۳۱۳.

[۱۲] عاملی، سیدجعفر مرتضی، زندگی سیاسی هشتمین امام حضرت علی بن موسی الرضا (علیه‌السّلام)، ص۲۱۴.

برخی منابع نیز از درگذشت وی، به مرگ طبیعی حکایت دارند، چنان که صاحب شب‌های پیشاور می‌نویسد: «جناب سید امیر محمد عابد که در گوشه انزوا اشتغال به عبادت داشت، به اجل طبیعی از دنیا رفت.»

[۱۳] سلطان الواعظین شیرازی، سیدمحمد، شب‌های پیشاور، ص۱۲۲.

زیارتگاه‌های منسوب

زیارتگاه‌های متعددی به امامزاده محمد عابد منسوب است.

شهر دور

زیارتگاهی، نزدیک شهر «دور»، واقع در حدود چهل کیلومتری شمال شهر سامرا قرار دارد و به امام محمد دوری، شناخته می‌شود و به محمد بن امام موسی کاظم (علیه‌السّلام)، معروف به «محمد عابد»، منسوب است، اما در صحت این انتساب، تردید وجود دارد، زیرا زیارتگاه‌های دیگری نیز به محمد عابد، منسوب است که مشهورترین آنها زیارتگاه وی در شیراز می‌باشد.

قدمت

این زیارتگاه، از آثار تاریخی برجسته دوره اسلامی در شمال عراق و قدمت آن، از قرن پنجم هجری است.

بنا و مدفون

ساختمان آن، به شکل اتاق مربع مرتفعی از خشت و گل و دارای گچ‌بری‌های زیبایی است. گنبد بنا، به شکل مضرّس و در پنج رج و به ارتفاع حدود ۷۵/ ۲ متر می‌باشد. بر ساقه آن، یک لوح سنگی، حاوی کتیبه‌ای به خط کوفی غیرمنقوط، وجود دارد که مدفون در این زیارتگاه را محمد بن امام موسی کاظم (علیه‌السّلام) یا در واقع همان محمد عابد، معرفی کرده است. متن این کتیبه، چنین می‌باشد:
بسم الله الرحمن الرحیم. هذا المسجد المبارک تربه الامام ابوعبدالله محمد بن موسی بن جعفر بن علی بن الحسین بن علی بن ابی‌طالب صلوات الله علیهم اجمعین وهو موضع رحمه الله من زاره واسعده.
همچنین کتیبه دیگری نیز در این بنا، وجود دارد که نشان می‌دهد این زیارتگاه، به دستور امیر شرف‌الدوله مسلم بن قریش عُقیلی (مقتول در ۴۷۸ ه. ق) از امرای شیعه ناحیه جزیره، ساخته شده است.
محیی‌الدین بن علی بکری در سفرنامه خود (از سال ۱۱۳۹ ه. ق) می‌نویسد: «به روستایی به نام دور رسیدم که در آنجا، مزار سید محمد، از فرزندان امام موسی کاظم (علیه‌السّلام) قرار دارد»

[۱۴] عامری، ثامر عبدالحسن، المراقد والمزارات فی العراق، ص۳۷۱.

در کتاب «جامع الانوار»، درباره محمد دوری، چنین آمده است:
شیخ محمد دوری که نسبش به امام موسی کاظم (علیه‌السّلام) می‌رسد، از بزرگان مشایخ بود، او دارای اشارات غریب و کرامات عجیبی بود و در روستای دور، از روستاهای بغداد در فاصله چهار فرسخی «سرّ من رای» (سامرا)، وفات یافت و قبر وی در آنجا، آشکار و محل زیارت است.

[۱۵] بندنیجى قادرى، صفاءالدین عیسى، جامع الانوار فی مناقب الاخیار، ص۵۹۶.

دیدگاه پژوهشگران عراقی

برخی از پژوهشگران عراقی، از جمله یونس السامرائی، احتمال داده‌اند که این زیارتگاه، مدفن یکی از رجال قرن چهارم هجری، به نام ابوالطیب محمد بن فرّخان بن روزبه دوری (زنده در ۳۵۹ ه. ق) است‌

[۱۶] ر. ک: عانی، احمد، المشاهد ذات القباب المخروطه فی العراق، ص۴۵، به نقل از تاریخ الدور تالیف یونس السامرائی.

که خطیب بغدادی در تاریخ خود، مختصری از زندگی‌نامه وی را آورده است.

[۱۷] خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۴، صص۲۸۱ – ۲۸۲.

(خطیب بغدادی در شرح حال وی آورده است: محمد بن فرّخان بن روزبه، ابوالطیب دوری، از دور سامرا و معروف به فرُّخانی است، او به بغداد آمد و با صوفیان و اهل حدیث نشست و برخاست داشت.)
در بغداد، به نقل از پدرش و ابوخلیفه فضل بن حباب و دیگران، احادیث ناشناخته‌ای را روایت می‌کرد و در نقل حدیث، ثقه و مورد اطمینان نبود، او همچنین با تعدادی از صوفیان، مانند جنید، ابن عطاء و حریری، دیدار داشت و از آنان، حکایت‌های صوفیانه‌ای را نقل می‌کرد.
پیش از بررسی این ادعا، لا