توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت سید ابو الحسن مولانا دارای ۸۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت سید ابو الحسن مولانا،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت سید ابو الحسن مولانا :

سید ابوالحسن مولانا

مولانا، نامی آشنا برای خطه عالم پرور آذربایجان، به ویژه اهالی تبریز است. این نام، برای آنان از سالها پیش علم، تقوا، فضیلت، فقاهت و اخلاق را تداعی می کند. معنویت، ساده زیستی، حسن خلق و مردم مداری، در ناصیه این خاندان می درخشد و یادآور سیره و زندگی رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله وسلم و ائمه معصوم علیهم السلام است. آقا سید محمد مولانا و آقا سید علی مولانا، از شاخص ترین و برجسته ترین چهره های این خاندان می باشند که مردم تبریز سالها، برای حل مشکلات شرعی و اجتماعی خود، آنان را ملجا و پناهگاه معنوی خود می دانسته اند.
در این میان، آیه الله سید ابوالحسن مولانا بسان ستاره ای پرفروغ، در آسمان تبریز، نزدیک به نیم قرن نورافشانی نمود. نفس، سخن و حرکات این عبد صالح الهی، برای تک تک جوانان عاشق اهل بیت علیهم السلام در این خطه، درس آموز و پنداندوز بود. آنان، این شخصیت وارسته و مرجع عام و خاص و پناهگاه معنوی و عاطفی جوانان حقیقت جو و کمال طلب را همچون نگینی در برگرفته، به او به عنوان یک عالم ربانی و یادگار اهل بیت علیهم السلام‌ ، عشق می ورزیدند.

فهرست مندرجات

۱ – تولد ستاره
۲ – سیر تحصیلی و حیات علمی
۳ – استادان
۴ – مشایخ اجازه
۵ – آثار
۵.۱ – فقه و اصول
۵.۲ – اخلاق
۵.۳ – فلسفه
۵.۴ – ادبیات
۵.۵ – متفرقه
۵.۶ – مقالات
۶ – انس با بزرگان
۷ – تدریس و تبلیغ
۸ – شاگردان
۹ – در وادی اخلاق و فضیلت
۹.۱ – عالمی خوش محضر
۹.۲ – ساده زیستی
۹.۳ – احترام به شهدا
۹.۴ – محبوب جوانان
۹.۵ – شیفته اهل بیت علیهم السلام
۹.۶ – ایثار و فداکاری
۱۰ – در پرتو رحمت الهی
۱۱ – خدمات اجتماعی
۱۱.۱ – تاسیس بنیاد فرهنگی و خیریه نیمه شعبان
۱۱.۲ – احیای مسجد استاد و شاگرد
۱۲ – همراهی با انقلاب اسلامی
۱۳ – دستورالعملهای اخلاقی
۱۴ – وفات
۱۵ – پانویس
۱۶ – منبع

تولد ستاره

آقا سید ابوالحسن مولانا، اولین فرزند آیه الله حاج سید علی مولانا است که نسب شریفش به امام هفتم، حضرت موسی بن جعفر علیه السلام می رسد.
بخشی از سلسله نسب آیه الله مولانا که شعاع نور افشانی این خاندان درخشان را نیز نشان می دهد, بدین قرار است: سید ابوالحسن مولانا، فرزند آیه الله حاج سید علی مولانا، فرزند سید العلما و المجتهدین حاج سید محمد مولانا, فرزند عالم جلیل حاج میر عبدالکریم موتمن الشریعه, فرزند علامه حاج میر محمد شیخ الاسلام در شهر سراب, فرزند علامه حاج میر نقی « شیخ الاسلام سراب», فرزند حاج میر جعفر شیخ الاسلام, فرزند علامه ادیب, شاعر و خطیب سید احمد شیخ الاسلام که به عارف متاله و سالک ناسک معین الدین علی مشهور به قاسم الانوار تبریزی نسب می رساند و مدفنش در نزدیکی شهر مشهد, مزار عاشقان اهل بیت ـ علیهم السلام ـ می باشد و نسب وی نیز به هارون بن امام ابوابراهیم موسی بن جعفر ‌ـ علیه السلام ـ می رسد.
وی در روز چهارشنبه، ۲۷ جمادی الاول ۱۳۴۳ ق. سوم دی ماه ۱۳۰۳ ش. در شهر مقدس نجف و در خاندان علم، سیادت و فقاهت، چشم به جهان گشود و در سه سالگی به همراه پدرش از نجف به تبریز آمد.

سیر تحصیلی و حیات علمی

سید ابوالحسن، بعد از پایان دروس ابتدایی، به علوم دینی روی آورد و مراحل مقدماتی را نزد استادان مسلم آن فرا گرفت. کتابهای جامع المقدمات، سیوطی، جامی، مغنی‌اللبیب، مطول، کتاب کبری و حاشیه در منطق را از پدر بزرگوارش آقا سید علی مولانا، حاج شیخ علی اکبر نحوی، آقا میرزا محمود انصاری و میرزا ابوالفضل صدیقی سرابی آموخت. سپس برای تکمیل تحصیلات، در ۱۹ سالگی، رهسپار حرم اهل بیت علیهم السلام ، یعنی شهر قم گردید.
او طی ۱۴ سال تلاش و کوشش کم نظیر و با اقامت در مدارس علمیه دارالشفاء، فیضیه و حجتیه و با استمداد از روح بلند حضرت فاطمه معصومه علیها السلام مدارج علمی حوزوی را طی کرد.

استادان

آیه الله مولانا همانند سایر بزرگان، بخش عمده توفیقات و کمالات خود را مرهون استادان و مربیان ارجمند و ممتازی است که در طول تحصیلات خود از آنان بهره مند گردیده است. شاخص ترین استادان وی بر اساس تاریخ تعلیم عبارتند از:
۱. آیه الله شهید سید اسدالله مدنی.
۲. آقا شیخ موسی زنجانی
۳. آقا سید محمد باقر سلطانی طباطبایی
۴. آقا شیخ اسحاق آستارایی.
۵. آیه الله شیخ عبدالکریم خوئینی
۶. آیه الله سید محمد رضا گلپایگانی
۷. آیه الله سید احمد خوانساری.
۸. آیه الله مرعشی نجفی.
۹. آقا سید حسین قاضی طباطبایی تبریزی.
۱۰. علامه سید محمدحسین طباطبایی تبریزی.
۱۱. آیه الله سید محمد محقق داماد یزدی.
۱۲. آیه الله حاج آقا حسین بروجردی که آیه الله مولانا، ده سال در درس خارج فقه وی شرکت کرد.
۱۳. آیه الله سید محمد حجت کوه کمره‌ای.
عمده ترین تاثیرپذیری آیه الله مولانا از آیه الله حجت و آیه الله بروجردی بوده است و شالوده اندیشه های اصولی و فقهی‌اش، نزد این دو بزرگوار پی‌ریزی شده است.
آیه الله مولانا در طول اقامت خود در شهر قم، همواره مورد توجه و تکریم این دو استاد، به ویژه آیه الله حجت بوده است.
۱۴. آیه الله سید محمد تقی خوانساری.
۱۵. حضرت امام خمینی.
آیه الله مولانا بعد از تکمیل درسهای حوزه علمیه قم به نجف هجرت کرد و در آن حوزه از درسهای آیه الله خویی و آیه الله شیخ حسین حلی نیز بهره مند شد.

مشایخ اجازه

مشایخ اجازه او عبارتند از:
۱. آیه الله سید شهاب الدین مرعشی نجفی که ضمن اجازه مفصلی در امور حسبیه و نقل روایات، وی را مورد عنایت قرار داده است.
۲. آیه الله شیخ محمد صالح علامه مازندرانی (اجازه اجتهاد و روایت)
۳. آیه الله سید محمد وحیدی (اجازه در امور حسبیه و روایت)
۴. آیه الله سید ابوالقاسم خویی (اجازه در امور حسبیه)
۵. آیه الله سید محمد سعید حکیم (اجازه در امور حسبیه)
۶. آیه الله سید محمد شیرازی (اجازه روایی)
۷. علامه شیخ آقا بزرگ تهرانی (اجازه روایت از طریق شیعه و اهل سنت).
۸. آیه الله علی غروی علیاری.
او که یکی از استوانه های علم، فقاهت و تقوا در شهر تبریز بود، صورت اجازه اجتهادی و روایتی قابل توجهی برای آقای مولانا صادر کرده است.
آیه الله مولانا هنگام رحلت این استادش، در سال ۱۳۶۷ ش. در تبریز، بر پیکر پاک وی نماز خواند.

[۱] ستارگان حرم, ج۲.

۹. علامه سید عبدالحسین شرف الدین موسوی که از طریق شیعه، اهل سنت و زیدیه، برای وی اجازه روایتی صادر کرده است.
۱۰. آیه الله شیخ نصرالله شبستری (اجازه روایی)

آثار

یکی از مهمترین نشانه های شناخت یک عالم پژوهشگر، نوشته ها و تالیفات اوست که از اندیشه های عالمانه اش تراوش نموده و بر روی صفحات کاغذ نقش بسته است.
آیه الله مولانا، حاصل هشتاد سال عمر سراسر مطالعه، تفکر، تعلیم و تعلم را در قالب کتابهای ارزشمندی در حوزه دین و معارف الهی به جامعه عرضه نموده است که تنوع موضوعات آنها ژرف نگری، تیزبینی، جامعیت و زمان شناسی آن محقق خستگی ناپذیر را می رساند. در این بخش، برای شناخت بیشتر این عالم وارسته، فهرست آثار به جای مانده از آن بزرگوار را به ترتیب موضوعات ذکر می کنیم:

فقه و اصول

۱. دررالمطالب فی شرح المکاسب.
۲. النجم الزاهر فی صلاه المسافر.
۳. ثلاث مسائل.
۴. تحقیق و تعلیق پیرامون کتاب احسن الدلالات.
۵. الحلیه فی حرمه حلق اللحیه.
۶. حاشیه بر توضیح المسائل آیه الله خویی.
۷. مساله ولایت فقیه.
۸. حاشیه بر منهاج الصالحین آیه الله خویی.
۹. توضیح الاحکام.
۱۰. حاشیه بر رسائل شیخ اعظم انصاری.
۱۱. استفتائات.
۱۲. تعلیقه بر وجیزه شیخ بهایی.
۱۳. البیان فی تفسیر القرآن.
۱۴. الفاظ مشکله در قرآن.
۱۵. پیامبر اسلام و کثرت همسر.
۱۶. چهل حدیث.
۱۷. شرح کلمات قصار نهج البلاغه.
۱۸. در تابناک در کلمات معصومین.
۱۹. فاطمه زهرا علیها السلام ، سرور زنان عالمین.
۲۰. مهدی علیه السلام و مسئله غیبت.
۲۱. مهدی علیه السلام و مسئله رجعت.
۲۲. انتظار فرج.
۲۳. الملاحم و الفتن.
۲۴. مهدی علیه السلام ، نجات دهنده بشر.
۲۵. راهنمای دین در اصول دین.

اخلاق

۲۶. انیس الابرار فی وظایف الاخیار.
۲۷. درسهایی در اخلاق.

فلسفه

۲۸. حاشیه بر منظومه سبزواری.

ادبیات

۲۹. حاشیه بر عوامل.

متفرقه

۳۰. پاسخ به سئوالات.
۳۱. هدیه دوستان.
۳۲. زندگی نامه آیه الله سید محمد مولانا.
۳۳. داستانهای راستین.

مقالات

همچنین مقالاتی نیز از وی در جاهای مختلف چاپ شده است که برخی عبارتند از:
مهدی علیه السلام از دیدگاه اهل سنت، مهدویت و اتفاق مسلمین، جواب به ۶ شبهه پیرامون مسئله رجعت، توقیعات یا نامه هایی از حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف ، مهدی موعود و حدیث ثقلین، مقدمه بر تفسیر الوجیز و تقریظ بر کتاب به رنگ آفتاب.

انس با بزرگان

ارتباط با عالمان و اندیشمندان، یکی از عوامل تاثیرگذار در شخصیت مردان بزرگ است؛ به همین جهت، برای آشنایی با افرادی که آیه الله مولانا با آنان ارتباط داشت، از برخی از آنان یاد می کنیم.
آیه الله مولانا درباره یکی از آنان ـ علامه محمد تقی جعفری ـ می گوید:
«ایشان هم حجره من بودند و حافظه و ذوق شعری خوبی داشتند و از اشعار ابوالقاسم لاهوتی زیاد حفظ بودند؛ از جمله این دو بیت را که من یادداشت کرده ام.
ای ماه بسان یار من می مانی
ای شب تو به روزگار من می مانی
ای ابر سیه تو هم بدین حالت زار
بر دیده اشکبار من می مانی
ابوالقاسم لاهوتی کرمانشاهی اشعار زیبایی دارد که ابیات معروف زیر در سوگ امام حسین علیه السلام نمونه ای از آنهاست:
بیا در کربلا محشر ببین, کین گستری بنگر نظر کن در حریم کبریا, غارتگری بنگرفروشنده حسین و جنس هستی, مشتری یزدان بیا کلا ببین, بایع نگر کن, مشتری بنگر

[۲] مقاله, روایت ماندگار, علی صدرایی خویی

به غیر از علامه جعفری، آیه الله مولانا با برخی از مراجع و بزرگان معاصر نیز هم دوره و با آنان مانوس بوده است که برخی از آنان عبارتند از:
۱. شهید حاج میرزا علی غروی.
۲. حاج سید موسی شبیری زنجانی.
۳. حاج میرزا جواد تبریزی.
۴. آقا میرزا کاظم تبریزی.
۵. آقا میرزا ابوطالب تجلیل.
۶. محقق معروف، آقا سید عبدالعزیز طباطبایی.
۷. آقا سید عبدالکریم موسوی اردبیلی.
۸. امام موسی صدر.
۹. آیه الله ناصر مکارم شیرازی.
۱۰. آقا میرزا جعفر سبحانی.
۱۱. میرزا عبدالحمید شربیانی.
۱۲. میرزا علی احمدی میانجی.
۱۳. حاج شیخ لطف الله صافی گلپایگانی که ۵۰ سال تمام با مرحوم مولانا آشنا و مانوس بود.
۱۴. میرزا علی اکبر مروج.
۱۵. آقا سید ابوالقاسم کوکبی.
۱۶. شهید دکتر محمد مفتح.
۱۷. آقا سید محمد مفتی الشیعه.
۱۸. سید جلال الدین آشتیانی.
۱۹. شهید سید مصطفی خمینی.
۲۰. سید احمد روضاتی.
۲۱. شیخ مسلم ملکوتی.

تدریس و تبلیغ

آیه الله مولانا از همان دوران تحصیل، در کنار آموزش و تعلیم درسهای حوزوی به تدریس نیز همت ورزید و تشنگان معارف الهی را سیراب می نمود. شرح لمعه، مکاسب، کفایه الاصول و برخی از مباحث فقه استدلالی، کتابها و موضوعاتی بودند که وی بارها آنها را تدریس کرده بود.
جلسات درسی وی، تا اواخر عمر پربار ایشان ادامه یافت.
آیه الله مولانا همچنین در مساجد، مجالس و محافل متعددی به تبلیغ و نشر معارف اسلام و اهل بیت علیهم السلام می پرداخت.
مسجد «استاد و شاگرد» در خیابان فردوسی تبریز، مهم ترین پایگاه وی به شمار می رفت.

شاگردان

جمع زیادی از تشنگان معرفت و طالبان علوم اهل بیت علیهم السلام و کمالات معنوی، از محضر پرفیض این بزرگ مرد الهی بهره مند شده اند که به اسامی برخی اشاره می شود:
سید جلال الدین آشتیانی
علی مرندی
محمد کوچه باغی
حسین الانقی
جواد راحت حق
محمد توتونکار
اسماعیل پاک نیا نهندی
قربانعلی اسماعیلی
جلال فلاحیان.
همچنین عده ای دیگر از عالمان دینی از وی اجازاتی دریافت کرده اند که برخی عبارتند از:
سید محمد تقی آل هاشم
سید محمد تقی قاضی طباطبایی
میرزا محمد کوچه باغی
سید محسن شفیعی
سید عبدالله مفتی الشیعه
سید جلال الدین حسینی
محمد تقی مجتهدی تبریزی
میرزا علی گمبندی.

در وادی اخلاق و فضیلت

آیه الله مولانا از عالمان نادری بود که خود را به ویژگی های معنوی و اخلاقی آراسته بود. کسانی که وی را از دور یا نزدیک می شناختند، او را نمونه بارز یک عالم وارسته می دانستند. او حقیقتا راهرو راستین خلق و خوی اجداد طاهرین خویش بود.
آیه الله کریمی جهرمی در این زمینه می گوید:
«تواضع و فروتنی در ایشان در حد اعلی بود. خودنمایی و خودستایی در ایشان وجود نداشت. رسیدگی به حال مردم را وظیفه خود می دانست. در مجامع عمومی با مردم بود؛ اساسا آقای مولانا، یک عالم مردمی بود.

عالمی خوش محضر

آقای مولانا، اخلاق نیک و پسندیده ای داشت و هر کس که در حضورش می نشست، احساس خستگی نمی کرد. او حاضرین را با سیمایی متبسم و با گشاده رویی به حضور می پذیرفت، به طوری که افراد از حضور نزد وی خسته نمی شدند و از او دل نمی کندند.

ساده زیستی

بارزترین صفات اخلاقی این شخصیت وارسته که وی را محبوب مردم کرده بود، ساده زیستی، زندگی در میان مردم کوچه و بازار و دوری از تجملات و تشریفات بود. او با این که می توانست در بهترین خانه های مجلل زندگی کند، اما تا آخرین لحظه عمر