توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت سهل بن سعد دارای ۲۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت سهل بن سعد،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت سهل بن سعد :

پاورپوینت سهل بن سعد ساعدی

ابو العباس پاورپوینت سهل بن سعد بن مالک بن خزرج بن ساعده از صحابه مشهور رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و از راویان حماسه حسینی در کربلا بود.

فهرست مندرجات

۱ – شرح حال اجمالی
۲ – خدمتگزار پیامبر
۳ – راوی احادیث
۴ – خدمت در جنگ تبوک
۵ – شاهد امام حسین در کوفه
۶ – سهل و حجاج بن یوسف
۷ – حفاظت از کنیه ابوتراب
۸ – وفات
۹ – پانویس
۱۰ – منبع

شرح حال اجمالی

ابو العباس پاورپوینت سهل بن سعد بن مالک بن خزرج بن ساعده از صحابه مشهور رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و از راویان حماسه حسینی در کربلا بود.

[۱] مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ۴۵، ص۱۲۷.

شیخ طوسی او را از اصحاب و یاران امام علی علیه‌السّلام نیز می‌داند.

[۲] طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، ص۶۶.

سهل از طایفه بنی ساعده بود. گفته شده نام او حزن بود و پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم او را سهل نامید.

[۳] ثقفی، ابراهیم بن محمد، الغارات، ج۱، ص۲۰۹.

[۴] ابن اثیر، ابو الحسن، اسد الغابه فی معرفه الصحابه، ج۲، ص۳۲۰.

خدمتگزار پیامبر

در زمان وفات پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) ۱۵ سال داشت و در مدینه می‌زیست. از جمله فضایل او را دو بیعت با پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)، و نماز گزاردن وی به دو قبله و همچنین تمجید پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) را از وی دانسته‌اند.

[۵] شیخ مفید، محمد بن محمد، الجمل، ص۵۱.

وی از بزرگان اصحاب شمرده شده که خدمتگزار پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و همواره ملازم آن حضرت بودند و غالب روایات نبوی از همین گروه و نظایر ایشان نقل شده است، چرا که عمر طولانی تر داشتند و مورد مراجعه مردم بودند.

[۶] ابن سعد، محمد، طبقات الکبری، ترجمه محمود مهدوی دامغانی، ج۲، ص۳۵۷.

خواهرانش نائله و عمره از زنانی بود که اسلام آوردند و با پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) در مدینه بیعت کردند.

[۷] ابن سعد، محمد، طبقات الکبری، ترجمه محمود مهدوی دامغانی، ج۸، ص۳۷۹.

راوی احادیث

وی احادیثی از پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و علی (علیه‌السّلام) و فاطمه (سلام‌الله‌علیها) و بعضی صحابه نقل کرده است. ابو هریره و سعید بن المسیب، زهری، ابو حازم، و پسرش عباس بن سهل از او حدیث روایت کرده‌اند.

[۸] ابن اثیر، ابو الحسن، اسد الغابه فی معرفه الصحابه، ج۲، ص۳۲۰.

حدیثی از عباس پسرش نقل شده که ابوالعباس گفت از حضرت زهرا (سلام‌الله‌علیها) راجع به امامان پرسیدم، ایشان در پاسخ فرمود که پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)، نام علی (علیه‌السّلام) و یازده فرزندش را به عنوان امامان یکی پس از دیگری نام برده است.

[۹] خزاز قمی، علی بن محمد، کفایه الاثر، ص۱۹۵.

او از شاهدان غدیر بود. از راویان حدیث خیبر و از راویان غدیر

[۱۰] ابن طاوس، سید علی بن موسی، الطرائف، ج۱، ص۱۴۰.

و جمله مشهور پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) است که فرمود: فردا پرچم را به دست کسی خواهم داد که خدا و رسولش را دوست دارد و خدا و رسول او ر ادوست می‌دارند. و او بر نمی‌گردد تا این که خدا پیروزش کند.

[۱۱] ابن طاوس، سید علی بن موسی، الطرائف، ص۵۸.

خدمت در جنگ تبوک

در جنگ تبوک حاضر بود و از آن جا که سن کمی داشت، امور خدماتی چون جمع آوری هیزم و آماده کردن خمیر را به عهده او نهاده بودند. او خود می‌گوید: «من از همه دوستان خود کوچکتر و قرآن خوان ایشان در تبوک بودم».

[۱۲] واقدی، محمد بن عمر، مغازی تاریخ جنگهای پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)، ترجمه محمود مهدوی دامغانی، ص۷۶۷.

شاهد امام حسین در کوفه

وی در سال ۶۱ در کوف ه بود. امام حسین (علیه‌السّلام) در خطبه‌ای که برای کوفیانی که در مقابلش صف آرایی کرده بودند، ایراد کرد، او را به عنوان شاهد معرفی نموده و فرمود: «اگر مرا قبول ندارید، افرادی چون جابر بن عبدالله انصاری، زید بن ارقم، و پاورپوینت سهل بن سعد ساعدی هستند، سخن رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) درباره من را از آن‌ها بپرسید».

[۱۳] شیخ مفید، محمد بن محمد، الارشاد، ج۲، ص۹۷.

[۱۴] طبری، محمد بن جریر، تاریخ طبری، ترجمه ابو القاسم پاینده، ج۷، ص۳۰۲۴.

بعد از شهادت امام حسین (علیه‌السّلام) وقتی اهل