توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت زیارتگاه حمزه بن قاسم‌ دارای ۵۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت زیارتگاه حمزه بن قاسم‌،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت زیارتگاه حمزه بن قاسم‌ :

امامزاده حمزه بن قاسم‌

اطراف شهر حله، در کشور عراق مزار بزرگ و باعظمتی است که به حمزه، پسر امام موسی کاظم (علیه‌السّلام)، منسوب است.
بیشتر علمای انساب و مورخان، این انتساب را رد کرده‌اند و این آستان را قبر حمزه بن قاسم بن علی بن حمزه بن حسن بن عبیدالله بن عباس بن امیرمؤمنان (علیه‌السّلام) دانسته‌اند، به گفته مجلسی او مکنا به ابویعلی و ثقه‌ای جلیل‌القدر بود.

[۱] مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۴۸، ص۳۱۵.

فهرست مندرجات

۱ – اقوال درباره صاحب مدفن
۱.۱ – ابن‌طقطقی
۱.۲ – آل بحرالعلوم
۱.۳ – سیدمهدی تفرشی
۱.۴ – محمد حرزالدین
۱.۴.۱ – ساختمان بنا
۱.۵ – شیخ عباس قمی
۱.۶ – سیدعبدالرزاق کمونه
۲ – معرفی حمزه
۳ – چگونه شناسایی قبر
۴ – پانویس
۵ – منبع

اقوال درباره صاحب مدفن

درباره حمزه‌ای که در نزدیک شهر حله دفن شده اقوال مختلفی است.

ابن‌طقطقی

از کسانی‌که به دفن‌شدگان حمزه بن موسی (علیه‌السّلام) در شهر حله عراق، تصریح کرده‌اند، یکی علامه نسّابه ابن‌طقطقی (متوفای ۷۰۹ ه. ق)، است که می‌نویسد:
«قبره بمشهد الغربات بالصدرین، رستاق من بلاد حله المزیدیّه»

[۲] ابن‌طقطقی، محمد بن علی، الاصیلی، ص۱۸۰.

[۳] رجایی موسوی، سیدمهدی، الکواکب المشرقه، ج۱، ص۷۶۳.

گویا ابن‌طقطقی در این قول، تنهاست، زیرا بیشتر علمای انساب و مورخان، این ادعا را رد کرده‌اند.

آل بحرالعلوم

مرحوم علامه سیدجعفر آل بحرالعلوم در کتاب تحفه العالم فی شرح خطبه المعالم، می‌نویسد:
یوجد فی اطراف الحلّه مزار عظیم و له بقعه و سیعه و قبّه رفیعه تنسب الی حمزه ابن الامام موسی (علیه‌السّلام) تزوره الناس و تنقل له الکرامات و لا اصل لهذا الشهره بل هو قبر حمزه بن قاسم بن علی بن حمزه بن الحسن بن عبیدالله بن العباس بن امیرالمؤمنین. المکنی بابی یعلی ثقه جلیل‌القدر.

[۴] آل بحرالعلوم، سیدجعفر، تحفه العالم، ج۲، ص۳۴ – ۳۵.

سیدمهدی تفرشی

مرحوم سیدمهدی تفرشی نیز در کتاب بدایع الانساب، درباره این مزار و شخصیت مدفون در آن، می‌نویسد: حمزه بن قاسم بن علی بن حمزه بن حسن بن عبیدالله بن عباس بن علی (علیه‌السّلام) در جزیره‌ای که طایفه بنی‌زبید می‌باشند، مدفون و مزور است.

[۵] لاهوتی، سیدمهدی خان، بدایع الانساب، ص۲۸.

محمد حرزالدین

علامه محمد حرزالدین در کتاب مراقد المعارف، می‌نویسد: ابویعلی حمزه بن القاسم، نواده حضرت عباس بن امیرمؤمنان (علیه‌السّلام)، نزدیک روستای مزیدیّه که یکی از قرای حله فیحا و در جنوب آن نزد قبایل البوسلطان است، قرار دارد. بارگاه او، امروزه بسیار عالی و محل زیارت مردم است و حوائج خود را می‌طلبند و توسل در مرقدش نزد خداوند می‌نمایند.

[۶] حرزالدین، محمد، مراقد المعارف، ج۱، ص۲۶۸ – ۲۶۹.

همچنین نویسنده در پاورقی همین کتاب، از کتاب نزهه الحرمین چنین نقل می‌کند:
قبر ابویعلی حمزه بن قاسم، نوه حضرت عباس (علیه‌السّلام) در اینجاست که ثقه‌ای جلیل‌القدر است و قبرش در جزیره جنوب شهر حله، بین دجله و فرات است که مزارش، معروف می‌باشد. عرب‌ها می‌گویند که آنجا، قبر حمزه، پسر امام موسی کاظم (علیه‌السّلام) است. اما آنان اشتباه می‌کنند، زیرا سید مهدی قزوینی آشکار نموده که این قبر، متعلق به ابویعلی است. در کتاب فلک النجاه سیدمهدی قزوینی، این مزار به حمزه ابویعلی بن القاسم معرفی شده و محل آن را نزدیک روستای مزیدیّه از توابع حله سیفیّه، نوشته شده است.
همچنین در رساله پدر شیخ علی، نوه مؤلف کتاب فلک النجاه، در قسمت قبرهای علمای در حله، نوشته است که ابویعلی حمزه، قبرش بسیار باشکوه است. بر آن، گنبدی محکم و مرتفع بنا نمودند و با کاشی فیروزه‌ای، تزیین کرده‌اند. قبرش را صحن بزرگی احاطه کرده است که پر از زائر می‌باشد که در شب جمعه، افراد مریض و دردمند به آن مرقد، هجوم می‌آورند تا شفا بگیرند.

ساختمان بنا

در سال ۱۳۲۹ ه. ق، ساختمان مرقدش بنا گردید و گنبدی که الآن بر سر مزار، موجود است، به اهتمام و سعی رئیس قبیله البوسلطان و بعضی از تاجران و سرشناسان آن منطقه، ساخته شده است. از جمله کسانی که سعی زیادی در احداث آن داشته‌اند، جابر کریمی، مدیر ناحیه سید حمزه است که تاریخ این بنا را شیخ جاسم حلی در دو بیت، ضمن مدح جابر کریمی، چنین گفته است:
لا تلمنی علی وقوفی بباب‌ •••• تتمنّی الاملاک لثم ثراها
هی باب الحمزه الفضل ارّخ‌ ••• جابر الکسر بالخود بناها
سنه ۱۳۳۹ ه. ق.

[۷] حرزالدین، محمد، مراقد المعارف، ج۱، ص۲۶۸- ۲۷۰.

شیخ عباس قمی

مرحوم شیخ عباس قمی (رحمه الله) نیز قبر موجود در حله را متعلق به حمزه بن موسی (علیه‌السّلام) ندانسته و نوشته است:
ابویعلی حمزه بن القاسم… ثقه جلیل‌القدر، کثیر الحدیث و صاحب تالیفات است و شیخ تلعکبری، از او روایت می‌کند. قبر شریفش در مزیدیّه، از اعمال حله می‌باشد و در حکایت تشریف سیدالعلما و الفقها، آقا سیدمهدی قزوینی حلاوی به خدمت حضرت صاحب الزمان (علیه‌السّلام)، اشاره به این بزرگوار و مدفن او شد و حقیر، مجمل آن‌ حکایت را در خاتمه تحیّه الزائر شیخ مرحوم محدث نوری که به‌دست احقر تمام شد، ایراد نمودم و این مقام را گنجایش ذکرش نیست.

[۸] قمی، عباس، تحفه الاحباب، ص۱۲۰.

سیدعبدالرزاق کمونه

سیدعبدالرزاق کمونه نیز در کتاب مشاهد العتره الطاهره، درباره این مزار می‌نویسد:
در اطراف حله، آرامگاه‌هایی است که به فرزندان ائمه (علیهم‌السّلام) منسوب است، از جمله قبر حمزه بن قاسم که در محلی نزدیک قریه مزیدیّه، از اطراف حله سیفیّه، واقع است. این مطلب را سیدمهدی قزوینی در فلک النجاه، گفته است. اطراف حله، آرامگاه بزرگی وجود دارد که دارای بقعه‌ای وسیع و گنبدی بلند است و به حمزه بن امام موسی کاظم (علیه‌السّلام)، منسوب می‌باشد. مردم، به زیارت او می‌روند و کراماتی، برایش نقل می‌کنند. این شهرت، بی‌اساس است. بلکه او، حمزه بن قاسم بن علی بن حمزه بن حسن بن عبیدالله بن عباس بن امیرمومنان (علیه‌السّلام) است که کنیه‌اش، ابویعلی است. به گفته سیدجعفر بحرالعلوم، وی مردی موثق و بزرگوار بوده است.

[۹] کمونه حسینی، سیدعبدالرزاق، مشاهد العتره الطاهره، ص۷۸.

[۱۰] کمونه حسینی، سیدعبدالرزاق، آرامگاه‌های خاندان پاک پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)، ص۱۰۳.

[۱۱] آل بحرالعلوم، سیدجعفر، تحفه العالم، ج۲، ص۳۴.

شیخ ذبیح الله محلاتی نیز پس از ذکر نام و نسب شریف حمزه ابویعلی، مدفن او را در نزدیک شهر حله می‌داند.

[۱۲] محلاتی، ذبیح‌الله، اختران تابناک، ج۱، ص۲۲۴ – ۲۲۳.

معرفی حمزه

حمزه بن قاسم بن علی بن حمزه بن حسن بن عبیدالله بن عباس الشهید بن امام علی (علیه‌السّلام)، مکنا به ابویعلی، از نواده‌های قمر بنی‌هاشم حضرت ابی‌الفضل العباس (علیه‌السّلام) است که با پنج واسطه، به آن جناب می‌رسد.
نجاشی، اقدم رجالیان، درباره حمزه بن قاسم می‌نویسد:
او مکنا به ابویعلی، مردی ثقه، جلیل‌القدر و از اصحاب ما (امامیه) و کثیرالحدیث بوده است. او، صاحب کتابی می‌باشد که شاگردان امام صادق (علیه‌السّلام) و راویان از آن حضرت را در آن، گرد آورده و کتاب خوبی است و نیز کتاب توحید و کتاب زیارات و کتاب مناسک و کتاب رد بر محمد بن جعفر اسدی، از جمله تالیفات و تصنیفات اوست.

[۱۳] نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ص۱۴۰.

[۱۴] خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۷، ص۲۹۰.

[۱۵] امین، سیدمحسن، اعیان الشیعه، ج۶، ص۲۵۰.

شیخ طوسی (رحمه‌الله) نیز در کتابش، در باب من لم یرو عنهم (علیهم‌السّلام)، کسانی که ائمه (علیهم‌السّلام) را ندیده‌اند، اما از آنان روایت می‌کنند، نام دو حمزه بن قاسم را بیان می‌کند که یکی، به نام حمزه بن القاسم العلوی و دیگری، حمزه بن القاسم با کنیه ابوعمرو‌ هاشمی عباسی می‌باشد که تلعکبری از هر دوی آنان، روایت نقل نموده است. از این‌رو صاحب کتاب نقد الرّجال به قرینه روایت تلعکبری، آن دو را یک نفر دانسته است. اما چنین نظری، بعید می‌باشد، زیرا علوی، از فرزندان امیرمؤمنان (علیه‌السّلام) و‌ هاشمی، از نواده‌های عباس، عموی پیامبرند.

[۱۶] طوسی، محمد‌ بن حسن‌، رجال الطوسی، ص۴۶۸.

[۱۷] حسی