توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت روایات دال بر امامت امام کاظم دارای ۱۱۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت روایات دال بر امامت امام کاظم،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت روایات دال بر امامت امام کاظم :

روایات اثبات امامت امام کاظم

بعد از شهادت امام صادق (علیه‌السّلام) در قضیه امامت، برخی فرزندش «عبدالله افطح» و عده بسیار دیگر نیز امام کاظم (علیه‌السّلام) را امام می‌دانستند. در این مقاله به بررسی روایاتی که بر امامت امام کاظم (علیه‌السّلام) دلالت دارند می‌پردازیم.

فهرست مندرجات

۱ – چکیده
۲ – اقسام نصوص امامت
۲.۱ – نصوص عمومی
۲.۲ – نصوص ویژه هر امام
۳ – نصوص امامت امام کاظم
۳.۱ – روایت هشام بن سالم
۳.۱.۱ – بررسی سند روایت
۳.۱.۱.۱ – حسین بن علی
۳.۱.۱.۲ – هارون بن موسی
۳.۱.۱.۳ – محمد بن حسن
۳.۱.۱.۴ – محمد بن حسن صفار
۳.۱.۱.۵ – یعقوب بن یزید
۳.۱.۱.۶ – ابن ابی‌عمیر
۳.۱.۱.۷ – هشام بن سالم
۳.۲ – روایت منصور بن حازم
۳.۲.۱ – تصحیح روایت
۳.۲.۲ – نقل روایت در منابع اهل‌سنت
۳.۳ – روایت معاذ بن کثیر
۳.۳.۱ – تصحیح کردن روایت
۳.۴ – روایت سلیمان بن خالد
۳.۴.۱ – تصحیح نمودن روایت
۳.۵ – روایت فیض بن مختار
۳.۵.۱ – تصحیح کردن حدیث
۴ – نتیجه‌گیری
۵ – نکته پایانی
۵.۱ – انتخاب امام به وسیله خدا
۵.۲ – اعتقاد ائمه به امامت خودشان
۵.۲.۱ – روایت کلینی
۵.۲.۲ – روایت صدوق
۵.۲.۲.۱ – تصحیح حدیث
۶ – پانویس
۷ – منبع

چکیده

از نظر شیعه امامت، مقام الهی است که امام منصوب در این مقام از جانب خداوند متعال برگزیده شده و رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) نیز در روایات متعدد برای امت معرفی کرده‌اند.
علاوه بر معرفی از سوی رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)، ائمه طاهرین (علیهم‌السّلام) نیز هر یک امام بعد از خودشان را برای شیعیان معرفی کرده‌اند تا در این مورد شک و شبهه‌ای برای دیگران باقی نماند.
در باره امام کاظم (علیه‌السّلام) نیز روایات متعدد وارد شده است که ایشان از سوی رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و ائمه طاهرین (علیهم‌السّلام) و پدر بزرگوارشان امام صادق (علیه‌السّلام) به عنوان امام و صاحب امر معرفی شده‌اند.
لذا اگر بعد از شهادت امام صادق (علیه‌السّلام) عده‌ای دنبال افراد دیگری رفته‌اند و آنها را امام خود پنداشته‌اند، یا سخنان پیشوایان معصوم (علیهم‌السّلام) را نشنیده‌اند و یا از نظر اعتقادی مشکل داشته‌اند که سخن آن‌ها را باورکنند.

اقسام نصوص امامت

در موضوع اثبات «امامت ائمه طاهرین (علیهم‌السّلام) » دو نوع روایت و نص در منابع وجود دارد:

نصوص عمومی

نصوص عمومی روایاتی هستند که از رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و یا ائمه طاهرین (علیهم‌السّلام) به صورت کلی در موضوع امامت وارد شده و یا تک تک اسامی ائمه (علیهم‌السّلام) در آنها نام برده شده است. این گونه روایات در منابع شیعه فراوان و در حد تواتر است.
دو مقاله جدا گانه در این زمینه توسط محققان سایت مؤسسه تحقیقاتی حضرت ولیعصر (عجّل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) قبلا ارائه شده، لطفا به این آدرس‌ها

[۱] موسسه ولیعصر، مقاله «آیا روایت «امامان دوازدگانه» به صورت متواتر در منابع شیعه و سنی نقل شده است؟»

[۲] موسسه ولیعصر، مقاله «چهل روایت صحیح در اثبات امامت از کتاب‌های شیعه و سنی»

مراجعه فرمایید.

نصوص ویژه هر امام

نصوص اختصاصی روایاتی هستند که امام قبل در آن، به امامت امام بعد خودش تصریح کرده است. درباره هر یکی از ائمه طاهرین (علیهم‌السّلام) این نوع روایات وجود دارد.

نصوص امامت امام کاظم

در این نوشتار روایات و نصوص امامت امام کاظم (علیه‌السّلام) را از زبان پدر بزرگوار شان با اسناد معتبر ذکر می‌نماییم:

روایت هشام بن سالم

مرحوم خزاز قمی از بزرگان شیعه در کتاب «کفایه الاثر» روایتی را با سند صحیح از امام صادق (علیه‌السّلام) نقل کرده که آن حضرت اصول عقاید شیعه و از جمله امامت را به تفصیل در آن توضیح داده و به امامت فرزندش امام کاظم (علیه‌السّلام) بعد از خودش تصریح نموده است:
«حَدَّثَنَا الْحُسَیْنُ بْنُ عَلِیٍّ قَالَ حَدَّثَنَا هَارُونُ بْنُ مُوسَی قَالَ مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ الصَّفَّارُ عَنْ یَعْقُوبَ بْنِ یَزِیدَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ ابی‌عُمَیْرٍ عَنْ هِشَامٍ قَالَ: کُنْتُ عِنْدَ الصَّادِقِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ علیه السلام: اِذْ دَخَلَ عَلَیْهِ مُعَاوِیَهُ بْنُ وَهْبٍ وعَبْدُ الْمَلِکِ بْنُ اَعْیَنَ… ثُمَّ قَالَ (علیه‌السّلام). .. اَنَّ الْاِمَامَ بَعْدَ رَسُولِ اللَّهِ (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) عَلِیُّ بْنُ ابی‌طَالِبٍ ثُمَّ الْحَسَنُ ثُمَّ الْحُسَیْنُ ثُمَّ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ ثُمَّ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِیٍّ ثُمَّ اَنَا ثُمَّ مِنْ بَعْدِی مُوسَی ابْنِی ثُمَّ مِنْ بَعْدِهِ وَلَدُهُ عَلِیٌّ وبَعْدَ عَلِیٍّ مُحَمَّدٌ ابْنُهُ وبَعْدَ مُحَمَّدٍ عَلِیٌّ ابْنُهُ وبَعْدَ عَلِیٍّ الْحَسَنُ ابْنُهُ والْحُجَّهُ مِنْ وُلْدِ الْحَسَنِ….»

[۳] الخزاز القمی الرازی، ابی‌القاسم علی بن محمد بن علی (متوفای ۴۰۰ه) کفایه الاثر فی النص علی الائمه الاثنی عشر، ص۲۶۰-۲۶۴، تحقیق:السید عبد اللطیف الحسینی الکوه کمری الخوئی، ناشر:انتشارات قم، ۱۴۰ه.

هشام می‌گوید: نزد امام صادق (علیه‌السّلام) بودم که معاویه بن وهب و عبدالملک بن اعین بر آن حضرت وارد شدند… سپس امام صادق (علیه‌السّلام) فرمود: … امام پس از رسول خدا علی بن ابی‌طالب (علیه‌السّلام) است و پس از او حسن سپس حسین سپس علی بن الحسین و سپس محمد بن علی و پس از او منم، و پس از من موسی فرزندم و پس از او فرزندش علی و بعد از او محمد فرزندش پس از او علی فرزندش سپس فرزندش حسن و حجت از فرزندان حسن است….

بررسی سند روایت

برای اثبات صحت روایت یکایک راویان را بررسی می‌نماییم:

حسین بن علی

مرحوم نجاشی ایشان را این‌گونه معرفی کرده و توثیق می‌نماید:
الحسین بن علی بن الحسین بن موسی بن بابویه القمی ابوعبدالله ثقه

[۴] النجاشی الاسدی الکوفی، ابوالعباس احمد بن علی بن احمد بن العباس (متوفای۴۵۰ه)، فهرست اسماء مصنفی الشیعه المشتهر ب‌رجال النجاشی، ص۶۸، تحقیق:السید موسی الشبیری الزنجانی، ناشر:مؤسسه النشر الاسلامی قم، الطبعه:الخامسه، ۱۴۱۶ه.

حسین بن علی بن الحسین بن موسی بن بابویه قمی، کنیه اش ابوعبدالله، مورد اعتماد و اطمینان است.
شیخ طوسی نیز ایشان را فرد موثق معرفی می‌کند: الحسین بن علی بن الحسین بن موسی بن بابویه، کثیر الروایه، . . ثقه

[۵] الطوسی، الشیخ ابوجعفر، محمد بن الحسن بن علی بن الحسن (متوفای۴۶۰ه)، رجال الطوسی، ص۴۲۳، تحقیق:جواد القیومی الاصفهانی، ناشر:مؤسسه النشر الاسلامی قم، الطبعه:الاولی، ۱۴۱۵ه.

حسین بن علی بن حسین بن موسی بن بابویه قمی، دارای روایات فراوان است… و ثقه است.

هارون بن موسی

نجاشی در باره ایشان می‌نویسد: هارون بن موسی بن احمد بن سعید بن سعید، ابومحمد، التلعکبری من بنی شیبان. کان وجها فی اصحابنا، ثقه، معتمدا لا یطعن علیه.

[۶] النجاشی الاسدی الکوفی، ابوالعباس احمد بن علی بن احمد بن العباس (متوفای۴۵۰ه)، فهرست اسماء مصنفی الشیعه المشتهر ب‌رجال النجاشی، ص۴۳۹، تحقیق:السید موسی الشبیری الزنجانی، ناشر:مؤسسه النشر الاسلامی قم، الطبعه:الخامسه، ۱۴۱۶ه.

هارون بن موسی بن احمد بن سعید بن سعید، کنیه اش ابومحمد، لقبش «تلعکبری» از قبیله بنی‌شیبان است. وی از علمای سرشناس شیعه، موثق و مورد اعتماد بود که هیچ طعنی بر وی وارد نیست.
شیخ طوسی نیز می‌نویسد: هارون بن موسی التلعکبری، یکنی ابا محمد، جلیل القدر، عظیم المنزله، واسع الروایه، عدیم النظیر، ثقه.

[۷] الطوسی، الشیخ ابوجعفر، محمد بن الحسن بن علی بن الحسن (متوفای۴۶۰ه)، رجال الطوسی، ص۴۴۹، تحقیق:جواد القیومی الاصفهانی، ناشر:مؤسسه النشر الاسلامی قم، الطبعه:الاولی، ۱۴۱۵ه.

هارون بن موسی بن احمد… فرد جلیل القدر، بلند مرتبه، دارای روایات فراوان، بی نظیر و ثقه است.

محمد بن حسن

نجاشی وی را دو بار توثیق کرده است: محمد بن الحسن بن احمد بن الولید ابوجعفر شیخ القمیین، وفقیههم، ومتقدمهم، ووجههم…. ثقه ثقه، عین، مسکون الیه.

[۸] النجاشی الاسدی الکوفی، ابوالعباس احمد بن علی بن احمد بن العباس (متوفای۴۵۰ه)، فهرست اسماء مصنفی الشیعه المشتهر ب‌رجال النجاشی، رجال النجاشی، ص۳۸۳، تحقیق:السید موسی الشبیری الزنجانی، ناشر:مؤسسه النشر الاسلامی قم، الطبعه:الخامسه، ۱۴۱۶ه.

محمد بن الحسن بن احمد بن الولید، کنیه اش ابوجعفر، استاد علمای بزرگ قم، و فقیه پیشگام و سرشناس علمای قم بود. وی بسیار موثق و راستگو و قابل اعتماد است.
شیخ طوسی نیز‌ می‌نویسد: محمد بن الحسن بن احمد بن الولید القمی، جلیل القدر بصیر بالفقه، ثقه

[۹] الطوسی، الشیخ ابوجعفر، محمد بن الحسن بن علی بن الحسن (متوفای۴۶۰ه)، رجال الطوسی، ص۴۳۹، تحقیق:جواد القیومی الاصفهانی، ناشر:مؤسسه النشر الاسلامی قم، الطبعه:الاولی، ۱۴۱۵ه.

محمد بن حسن بن احمد بن ولید قمی، فرد جلیل القدر، آگاه به فقه و ثقه است.

محمد بن حسن صفار

نجاشی، ایشان را نیز «ثقه» دانسته و جایگاه او را این گونه بیان کرده است:
محمّد بن الحسن بن فروخ الصفّار، موسی بن عیسی بن طلحه بن عبید اللّه بن السائب مالک بن عامر الاشعری ابوجعفر الاعرج. کان وجها فی اصحابنا القمیین، ثقه، عظیم القدر، …

[۱۰] النجاشی الاسدی الکوفی، ابوالعباس احمد بن علی بن احمد بن العباس (متوفای۴۵۰ه)، فهرست اسماء مصنفی الشیعه المشتهر ب‌رجال النجاشی، ص۳۵۴، شماره ۹۴۸، تحقیق:السید موسی الشبیری الزنجانی، ناشر:مؤسسه النشر الاسلامی قم، الطبعه:الخامسه، ۱۴۱۶ه.

محمد بن حسن… سرشناس شیعیان قم، موثق و مورد اعتماد، دارای جایگاه بلند، بود.

یعقوب بن یزید

این راوی نیز از نظر علمای رجال‌شناس شیعه، فرد مورد وثوق است. نجاشی می‌نویسد:
یعقوب بن یزید بن حماد الانباری السلمی، ابویوسف. . وکان ثقه صدوقا.

[۱۱] النجاشی الاسدی الکوفی، ابوالعباس احمد بن علی بن احمد بن العباس (متوفای۴۵۰ه)، فهرست اسماء مصنفی الشیعه المشتهر ب‌رجال النجاشی، ص۴۵۰، تحقیق:السید موسی الشبیری الزنجانی، ناشر:مؤسسه النشر الاسلامی قم، الطبعه:الخامسه، ۱۴۱۶ه.

یعقوب بن یزید بن حماد انباری… موثق و راستگو بود.
شیخ طوسی می‌نویسد: یعقوب بن یزید الکاتب الانباری، کثیر الروایه، ثقه.

[۱۲] الطوسی، الشیخ ابوجعفر، محمد بن الحسن بن علی بن الحسن (متوفای۴۶۰ه)، الفهرست، ص۲۶۴.

یعقوب بن یزید نویسنده و اهل الانبار بود، دارای روایات فراوان و ثقه است.
شیخ طوسی در جای دیگر می‌نویسد: یعقوب بن یزید الکاتب، ویزید ابوه ثقتان.

[۱۳] الطوسی، الشیخ ابوجعفر، محمد بن الحسن بن علی بن الحسن (متوفای۴۶۰ه)، رجال الطوسی، ص۳۶۹، تحقیق:جواد القیومی الاصفهانی، ناشر:مؤسسه النشر الاسلامی قم، الطبعه:الاولی، ۱۴۱۵ه.

یعقوب بن یزید و یزید پدرش هر دو انسان‌های مورد وثوقی هستند.

ابن ابی‌عمیر

محمد بن ابی‌عمیر زیاد بن عیسی ابواحمد الازدی… جلیل القدر عظیم المنزله فینا وعند المخالفین.

[۱۴] النجاشی الاسدی الکوفی، ابوالعباس احمد بن علی بن احمد بن العباس (متوفای۴۵۰ه)، فهرست اسماء مصنفی الشیعه المشتهر ب‌رجال النجاشی، ص۳۲۶، تحقیق:السید موسی الشبیری الزنجانی، ناشر:مؤسسه النشر الاسلامی قم، الطبعه:الخامسه، ۱۴۱۶ه.

محمد بن ابی‌عمیر زیاد بن عیسی کنیه اش ابواحمد ازدی است. وی در نزد امامیه و نزد اهل‌سنت شخصیتی والا مقام بود.
شیخ طوسی می‌گوید:
محمد بن ابی‌عمیر… وکان من اوثق الناس عند الخاصه والعامه، وانسکهم نسکا، واورعهم واعبدهم…

[۱۵] الطوسی، الشیخ ابوجعفر، محمد بن الحسن بن علی بن الحسن (متوفای۴۶۰ه)، الفهرست، ص۲۱۸.

محمد بن ابی‌عمیر…. او در نزد شیعه و اهل سنت موثق ترین، زاهد ترین، پرهیزگارترین و عابد‌ترین مردم بود.
شیخ در کتاب رجالش می‌نویسد: محمد بن ابی‌عمیر، یکنی ابا احمد، واسم ابی‌عمیر زیاد، مولی الازد، ثقه.

[۱۶] الطوسی، الشیخ ابوجعفر، محمد بن الحسن بن علی بن الحسن (متوفای۴۶۰ه)، رجال الطوسی، ص۳۶۵، تحقیق:جواد القیومی الاصفهانی، ناشر:مؤسسه النشر الاسلامی قم، الطبعه:الاولی، ۱۴۱۵ه.

هشام بن سالم

نجاشی ایشان را دو مرتبه به «ثقه بودن» توصیف کرده است: هشام بن سالم الجوالیقی… ثقه ثقه.

[۱۷] النجاشی الاسدی الکوفی، ابوالعباس احمد بن علی بن احمد بن العباس (متوفای۴۵۰ه)، فهرست اسماء مصنفی الشیعه المشتهر ب‌رجال النجاشی، ص۴۳۴، تحقیق:السید موسی الشبیری الزنجانی، ناشر:مؤسسه النشر الاسلامی قم، الطبعه:الخامسه، ۱۴۱۶ه.

هشام بن سالم جوالیقی… فردی بسیار موثق است.
آقای نمازی شاهرودی در شرح حال هشام بن سالم، اتفاق علمای شیعه را بر ثقه بودن وی نقل کرده است:
عدّوه من اصحاب الصادق والکاظم صلوات الله علیهما. ثقه جلیل بالاتفاق.

[۱۸] النمازی الشاهرودی، الشیخ علی، مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۸، ص۱۵۴.

وی را از اصحاب امام صاق و امام کاظم (علیهماالسلام) شمرده‌اند و او به اتفاق همه علمای شیعه فردی مورد اطمینان است.

روایت منصور بن حازم

مرحوم کلینی در اصول کافی، در «بَابُ الْاِشَارَهِ وَ النَّصِّ عَلَی ابی‌الْحَسَنِ مُوسَی علیه السلام» شانزده روایت را نقل کرده که در اینجا چند روایت آن را متذکر می‌شویم.
طبق یکی از روایت صحیحی که ایشان ‌آورده، امام صادق (علیه‌السّلام) به منصور بن حازم، فرزندش امام کاظم (علیه‌السّلام) را نشان داد و فرمود: او امام شما است:
«(۶) عَلِیُّ بْنُ اِبْرَاهِیمَ عَنْ اَبِیهِ عَنِ ابْنِ ابی‌نَجْرَانَ عَنْ صَفْوَانَ الْجَمَّالِ عَنْ ابی‌عَبْدِ اللَّهِ (علیه‌السّلام) قَالَ قَالَ لَهُ مَنْصُورُ بْنُ حَازِمٍ بِاَبِی اَنْتَ وَ اُمِّی اِنَّ الْاَنْفُسَ یُغْدَی عَلَیْهَا وَ یُرَاحُ فَاِذَا کَانَ ذَلِکَ فَمَنْ؟ فَقَالَ ابوعَبْدِ اللَّهِ (علیه‌السّلام) اِذَا کَانَ ذَلِکَ فَهُوَ صَاحِبُکُمْ وَ ضَرَبَ بِیَدِهِ عَلَی مَنْکِبِ ابی‌الْحَسَنِ (علیه‌السّلام) الْاَیْمَنِ فِی مَا اَعْلَمُ وَ هُوَ یَوْمَئِذٍ خُمَاسِیٌّ وَ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ جَالِسٌ مَعَنَا.»

[۱۹] الکلینی الرازی، محمد بن یعقوب (متوفای۳۲۸ ه)، الاصول من الکافی، ج۱ ص۳۰۹، ناشر:اسلامیه‌، تهران‌، الطبعه الثانیه، ۱۳۶۲ ه. ش.

منصور بن حازم می‌گوید محضر امام صادق (علیه‌السّلام) عرضه داشتم پدر و مادرم به فدایت، مردم صبح و شام را می‌گذرانند (از دنیا می‌روند و شما نیز از دنیا می‌روید)، هرگاه همین امر ناگوار برای شما پیش‌آمد، چه کسی حجت پس از شماست؟ امام صادق (علیه‌السّلام) فرمود: وقتی این حادثه پیش آید، او صاحب و پیشوای شما است، و دست مبارکش را به شانه راست حضرت ابوالحسن (موسی بن جعفر) (علیه‌السّلام) گذاشت. حضرت موسی بن جعفر (علیه‌السّلام) در آن زمان پنج ساله بودند. عبداللَّه بن جعفر (عبدالله افطح) نیز همراه ما نشسته بود.

تصحیح روایت

از آنجایی که روایات بعدی، از سوی علمای شیعه تصحیح شده، از بررسی سند صرف نظر کرده و تصحیح علماء را متذکر می‌شویم. علامه مجلسی در کتاب «مرآه العقول» سند این روایت را «حسن» دانسته است: الحدیث السادس‌: حسن.

[۲۰] مجلسی، محمد باقر بن محمد تقی، مرآه العقول فی شرح اخبار آل الرسول، ج‌۳، ص۳۳۳، تهران، چاپ:دوم، ۱۴۰۴ ق.

حضرت ‌آیت‌الله العظمی تبریزی نیز در دو کتابش تصریح نموده که سند روایت صحیح است:
ومما ورد فی النص علی امامه الامام موسی بن جعفر علیه السلام، الصحیحه التی رواها فی الکافی عن علی بن ابراهیم عن ابیه عن ابن ابی‌نجران عن صفوان الجمال عن ابی‌عبدالله، قال له منصور بن حازم: بابی انت وامی ان الانفس یغدا علیها ویراح فاذا کان ذلک فمن؟ فقال ابوعبدالله: اذا کان ذلک فهو صاحبکم…

[۲۱] المیرزا جواد التبریزی، رساله فی امامه الائمه الاثنی عشر، ص۸، طبق مکتبه اهل البیت.

[۲۲] المیرزا جواد التبریزی، النصوص الصحیحه، ص۲۱، ‌ناشر:دار الصدیقه الشهیده، چاپخانه:سلمان الفارسی، چاپ:الاول، سال چاپ:۱۴۱۹ طبق مکتبه‌ اهل البیت.

از روایاتی که بر امامت امام موسی بن جعفر (علیه‌السّلام) تصریح دارد، صحیحه‌ای است که در کتاب کافی از علی بن ابراهیم نقل شده است…. .

نقل روایت در منابع اهل‌سنت

این روایت را ابن‌صباغ مالکی نیز در کتاب «الفصول المهمه» نقل کرده است:
وعن ابن ابی‌نجران عن منصور بن حازم قال: قلت لابی عبدالله جعفر الصادق (علیه‌السّلام): بابی انت وامی ان الانفس یغدی علیها ویراح فاذا کان ذلک فمن؟ فقال جعفر: اذا کان ذلک فهو صاحبکم، وضرب بیده علی منکب (ابی الحسن الایمن وهو فیما اعلم یومئذ خماسی وعبدالله بن جعفر جالس معنا) موسی الکاظم.

[۲۳] المالکی، علی بن محمد بن احمد المالکی المکی المعروف بابن الصباغ (متوفای۸۸۵ه)، الفصول المهمه فی معرفه الائمه، ج۲، ص۹۳۴، تحقیق:سامی الغریری، ناشر:دار الحدیث للطباعه والنشر مرکز الطباعه والنشر فی دار الحدیث – قم، الطبعه الاولی:۱۴۲۲.

روایت معاذ بن کثیر

در روایت دیگر نقل شده است که معاذ بن کثیر از امام صادق (علیه‌السّلام) در مورد جانشین‌شان پرسید، امام (علیه‌السّلام) فرزندش امام کاظم (علیه‌السّلام) را نشان داد و فرمود او امام شما است:
«۲ عِدَّهٌ مِنْ اَصْحَابِنَا عَنْ اَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحَکَمِ عَنْ ابی‌اَیُّوبَ الْخَزَّازِ عَنْ ثُبَیْتٍ عَنْ مُعَاذِ بْنِ کَثِیرٍ عَنْ ابی‌عَبْدِ اللَّهِ (علیه‌السّلام) قَالَ: قُلْتُ لَهُ اَسْاَلُ اللَّهَ الَّذِی رَزَقَ اَبَاکَ مِنْکَ ه