توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت دیدگاه‌های اقتصادی ابونصر فارابی دارای ۶۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت دیدگاه‌های اقتصادی ابونصر فارابی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت دیدگاه‌های اقتصادی ابونصر فارابی :

ابونصر فارابی (دیدگاه‌های اقتصادی)

ابونصر فارابی نخستین فیلسوف جهان اسلام و سومین فیلسوف جهان است. وی معلم ثانی و شیعی مذهب بود. از اندیشه‌های اقتصادی فارابی می‌توان به پیدایش اجتماع، تقسیم کار، توسعه اقتصادی، کمیت تولید و غیره نام برد.

فهرست مندرجات

۱ – معرفی اجمالی فارابی
۲ – بررسی اندیشه‌های اقتصادی
۲.۱ – پیدایش اجتماع
۲.۲ – تقسیم جامعه اقتصادی
۲.۲.۱ – طبقه رؤسا
۲.۲.۲ – طبقه خدمت‌گذاران
۲.۲.۳ – طبقه متوسط
۲.۳ – تقسیم کار
۲.۳.۱ – موضوع فعالیت اقتصادی
۲.۳.۲ – درآمد و سود
۲.۳.۳ – سهولت انجام دادن
۲.۴ – رهبری اقتصادی
۲.۵ – رابطه کار و استعداد و قدرت رهبری
۲.۶ – توسعه اقتصادی
۲.۷ – کمیت تولید
۲.۸ – کارآیی
۲.۹ – عدالت
۲.۱۰ – سعادت و رفاه اقتصادی
۲.۱۱ – انواع دولت
۲.۱۲ – جوامع سرمایه‌داری
۲.۱۲.۱ – جامعه دست به دهن
۲.۱۲.۲ – جامعه سوداگرانه
۲.۱۲.۳ – مدینه سقوط
۲.۱۲.۴ – جامعه سرمایه‌داری بازاری
۲.۱۲.۵ – جامعه سرمایه‌داری هیتلری
۲.۱۲.۶ – جامعه سرمایه‌داری لیبرالیسم
۲.۱۲.۷ – جامعه به‌ظاهر اسلامی
۲.۱۲.۸ – جامعه مرتد
۲.۱۲.۹ – جامعه گمراه
۳ – پانویس
۴ – منبع

معرفی اجمالی فارابی

ابونصر فارابی شیعی مذهب

[۱] امین، محسن، اعیان الشیعه، بیروت، دارالتعاریف، ۱۴۰۳ ه ق، ج ۴۳، ص۲۶۳.

و نخستین فیلسوف جهان اسلام و سومین فیلسوف جهان است که مدنیت بشری مدیون طرح‌های وی در سازندگی جهان انسانی است و به‌واسطه معلومات عمیق و گسترده‌ای که در علوم مختلف به‌ویژه در حکمت و موسیقی داشت، وی را «معلم ثانی»

[۲] فارابی، ابونصر، اندیشه‌های اهل مدینه فاضله، ترجمه سید جعفر سجادی، تهران، چاپ رز، ۱۳۵۴، ص‌الف ( درآمد).

در همه زمان‌ها و « معلم مطلق» در زمان خود نام نهاده

[۳] مهاجرنیا، محسن، اندیشه سیاسی فارابی، قم، بوستان کتاب، ۱۳۸۰، چاپ اول، ص۵۸.

و وی را بنیان‌گذار فلسفه خاوری ایران‌شهر و آشتی‌دهنده «اندیشه الاهی اسلامی و فرهنگ کهن ایرانی و دانش یونانی و عرفان اسکندرانی» نیز خوانده‌اند.

[۴] کریمی زنجانی اصل، محمد، درآمدی بر چالش آرمان و و اقعیت در فلسفه سیاسی فارابی (مجموعه مقالات)، تهران، غزال، ۱۳۸۲، چاپ اول، ص۳۵.

بررسی اندیشه‌های اقتصادی

نظرات اقتصادی این دانشمند از آن جهت مورد توجه است که وی تقریبا هزار سال قبل از آدام اسمیت اسکاتلندی به تجزیه و تحلیل مسائل اقتصادی مبادرت کرده است. وی حتی قبل از ابن خلدون، خواجه نصیرالدین طوسی، ابن سینا و حتی دیگران به بحث و بررسی مسائل اقتصادی و تجزیه و تحلیل آنها پرداخت. نظرات اقتصادی فارابی به‌ عنوان یک اقتصاددان اسلامی، از موتور حرکت‌دهنده معنوی یعنی اعتقاد به الله و معاد، برخوردار است. به‌همین جهت، فارابی اقتصاد را در صورتی انسانی و اسلامی می‌داند که مردم پیاده‌کننده آن اقتصاد، از قدرت درونی ایمان برخوردار باشند.

[۵] توانایان فرد، حسن، نظرات اقتصادی ابونصر محمد فارابی، تهران، قسط، ۱۳۵۹، ص۷.

ابونصر فارابی دارای اندیشه‌های اقتصادی هست که بدین شرح‌ هست:

پیدایش اجتماع

به‌نظر فارابی، تقسیم کار به‌ منظور برآوردن نیازهای گوناگون آدمیان، علت عمده پیدایش اجتماعات انسانی بوده است. از دید او، تهیه ابزار ارضای نیازهای وجودی و کمالی انسان به‌وسیله یک فرد، غیر ممکن است و باید افراد در کنار هم قرار گیرند و جامعه‌ای تشکیل دهند و در آن جامعه، هرکس عهده‌دار تهیه یک یا چند ابزار ارضای نیازهای مختلف انسان گردد. ملاحظه می‌شود که نیاز وجودی و نیاز کمالی و همچنین عدم توانایی یک فرد در ارضای آنها، نه تنها سبب پیدایش اجتماع و تقسیم کار می‌شود، بلکه باعث پیدایش مبادله نیز می‌شود.

[۶] غفاری،‌ هادی و ابوالحسنی، اصغر، تاریخ‌ اندیشه‌های اقتصادی متفکران مسلمان، تهران، انتشارات پیام نور، ۱۳۸۹، چاپ اول، ص۳۲.

تقسیم جامعه اقتصادی

فارابی در رساله «فی اعضاء الحیوان» افراد جامعه را به سه طبقه تقسیم می‌کند:

طبقه رؤسا

کسانی هستند که فقط ریاست می‌کنند و کسی بر آنها ریاست نمی‌کند؛

طبقه خدمت‌گذاران

کسانی هستند که فقط خدمت می‌کنند و هیچ نوع ریاستی ندارند؛

طبقه متوسط

کسانی هستند که زیر دست روئسا و رئیس بعد از خود هستند. فارابی در نظام سلسله مراتبی خود، بیشترین مسئولیت جامعه را بر دوش طبقه متوسط می‌گذارد و در حقیقت، حاکم و زماندار جامعه، از طریق همین طبقه، همه تدابیر حکومتی را در جامعه اعمال می‌کند.
به‌نظر فارابی، تدبیر و اداره مسائل اقتصادی که جامعه به آن نیازمند است، برعهده مالیون است که در طبقه متوسط جامعه بوده و زیر نظر رئیس فعالیت می‌کنند. در راس مالیون، رئیس بخش اقتصادی و در پایین آن بخش‌های خدماتی صرف است و در وسط آن، بدنه اجرایی و اساسی اقتصادی قرار دارد.
در این بخش درآمد، تولیدات و توزیع عادلانه، برنامه‌ریزی و تمام مجاری درآمد و هزینه‌ها پیش‌بینی و نهایت دقت و نظارت در مورد راه‌های آن، اعمال می‌شود و با حفظ اصول ارزشی، همه توان در جهت بالا بردن تولید و بهره‌وری از همه استعدادهای بالقوه برای منافع جامعه به‌کار گرفته و انواع مشاغل، صناعات و تجارت‌ها کنترل می‌شود؛ تا راه‌های کسب و تولید مورد توجه قرار گیرد و ثروت و درآمد از راه معقول به‌دست آید. در این برنامه‌ها، به چگونگی مخارج و هزینه‌ها و موازنه بین درآمد و هزینه نیز توجه می‌شود.

[۷] مهاجرنیا، محسن،‌ اندیشه سیاسی فارابی، قم، بوستان کتاب، ۱۳۸۰، چاپ اول، ص۲۷۸-۲۸۰.

تقسیم کار

فارابی، کار و فعالیت‌های اقتصادی را به دو دسته شریف و پست تقسیم می‌کند

[۸] توانایان‌ فرد، حسن، نظرات اقتصادی ابونصر محمد فارابی، تهران، قسط، ۱۳۵۹، ص۳۲-۳۳.

و برای تشخیص فعالیت پست از کار شریف سه معیار زیر را معرفی می‌کند:

موضوع فعالیت اقتصادی

یعنی چیزی که کار بر روی آن انجام می‌شود، پست باشد و ذائقه انسان آن‌ را نپسندد؛ مانند دباغی و تخلیه چاه.

درآمد و سود

یعنی آن فعالیت اقتصادی که فایده و سود کمتری دارد، جزء کارهای پست قلمداد می‌شود؛ مانند شغل پینه‌دوزی که اگر چه موضوع کار، جزء کارهای پست نیست، ولی چون درآمد حاصل از آن کم است، جزء کارهای پست به‌حساب می‌آید. براساس این معیار، ممکن است، یک کار در یک زمان و در یک مکان معین پست، اما همین کار، در زمان و مکان دیگر شریف باشد.

سهولت انجام دادن

یعنی کاری که انجام دادن آن به کارآموزی و تحصیل مهارت نداشته باشد، مانند بلیط‌فروشی که کار پستی به‌حساب می‌آید. او تقسیم کار را امری الهی می‌داند و معتقد است که خداوند استعدادهای متفاوتی را خلق کرده تا کارهای متفاوت جامعه انجام پذیرد. به‌نظر وی، هرکس باید بکوشد تا استعداد خود را بشناسد و آن‌را پرورش دهد.
وی همچنین معتقد است که بشر به ناچار باید برای ارضاء نیازهای خود نه تنها درسطح یک شهر و یک کشور، بلکه باید در سطح جهان اجتماع کند و در تولید یک یا چند کالا متخصص شود و در یک مبادله جهانی همه افراد گیتی بتواند مایحتاج خود را از طریق تجارت بین‌المللی به دست آورند.

[۹] غفاری،‌ هادی و ابوالحسنی، اصغر، تاریخ‌ اندیشه‌های اقتصادی متفکران مسلمان، تهران، انتشارات پیام نور، ۱۳۸۹، چاپ اول، ص۳۳.

رهبری اقتصادی

فارابی به یک نوع اقتصاد برنامه‌ای و هدایت‌شده معتقد است. به‌نظر وی، باید مرکزی تحت عنوان مرکز برنامه‌ریزی اقتصادی وجود داشته باشد؛ که مانند قلب در بدن که مرکز درک و فهم نیازهای انسان است، نیازهای جامعه را ارزیابی کند و عرضه‌ای متناسب با نیازهای مذکور را محاسبه نماید.

[۱۰] توانایان‌ فرد، حسن، نظرات اقتصادی ابونصر محمد فارابی، تهران، قسط، ۱۳۵۹، ص۱۰.

رابطه کار و استعداد و قدرت رهبری

آنچه از کلمات ابونصر فارابی می‌توان استفاده کرد این است که به‌نظر وی، اولا همواره بین نوع کار و استعداد، رابطه مستقیم برقرار است و هرکس در کاری تخصص پیدا می‌کند که استعداد آن‌را داراست. ثانیا نزدیکی و دوری به قدرت حاکمه، شریفی و پستی کار را شخص می‌کند. هرکس نزدیک‌تر به قدرت رهبری باشد، کار شریف‌تر و هرکس دورتر باشد، کار پست‌تر خواهد داشت.

[۱۱] توانایان‌ فرد، حسن، نظرات اقتصادی ابونصر محمد فارابی، تهران، قسط، ۱۳۵۹، ص۳۲.

توسعه اقتصادی

فارابی در کتاب مدینه فاضله خود، از رابطه مستقیم بین تولید و توسعه حکایت می‌کند. آنچه که ما امروز تحت عنوان توسعه قلمداد می‌کنیم، فارابی آن‌را تعبیر به «توسعه» کرده است. وی نوع سعادت یا توسعه را منوط به شکل تولید اقتصادی می‌داند. به‌نظر وی توسعه یک جامعه به نوع، مقدار (کمیت) و مرغوبیت (کیفیت) تولیدات آن جامعه بستگی دارد.
انواع فعالیت‌های تولیدی، که مورد اشاره فارابی قرار گرفته، عبارتند از: بافندگی، بزّازی، عطّاری، رقص و فقه. ملاحظه می‌شود که فارابی مشاغل تولید ضروری و غیرضروری و همچنین تولید کالا و خدمت را در کنار هم قرار داده است. بافندگی یک نوع فعالیت اقتصادی است که کالای ضروری تولید می‌کند و رقص یک نوع فعالیت اقتصادی است که خدمت غیرضروری تولید می‌کند. به‌نظر فارابی هرچه افراد بیشتری از یک جامعه در تولید کالاها و خدمات ضروری تخصص یابند، سعادت و یا توسعه آن جامعه بیشتر خواهد بود.

کمیت تولید

درباره کمیت تولید، فارابی معتقد است که با افزایش دانش، تخصص و مهارت و به‌کار گرفتن آن‌ها در فرایند تولید، سطح تولیدات افزایش یافته و این امر، زمینه‌ساز برای تحقق توسعه اقتصادی است. در خصوص کیفیت تولید، وی با استفاده از مفاهیمی مثل «قدرت اعمال مهارت، عشق، دقت و پشتکار در تولید» به تاثیر این عوامل کیفی بر سطح تولید و نهایتا درجه توسعه‌یافتگی جامعه می‌پردازند. ملاحظه می‌شود که فارابی به زیبایی، تاثیر علم و دانش، مهارت و تجربه یا به‌تعبیر امروز به تاثیر تکنولوژی، کارآیی و بهره‌وری بر سطح تولید، رشد و توسعه اقتصادی اشاره کرده است.

[۱۲] غفاری،‌ هادی و ابوالحسنی، اصغر، تاریخ‌ اندیشه‌های اقتصادی متفکران مسلمان، تهران، انتشارات پیام نور، ۱۳۸۹، چاپ اول، ص۳۴.

کارآیی

فارابی همچنین به مسئله ظرفیت اقتصادی، کارآیی و توسعه اقتصادی و اثر آن بر رشد اقتصادی اشاره داشته است. چراکه می‌گوید سعادت یک جامعه بستگی به استفاده علم پویا در تولید دارد و ا