توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت درختان بهشت (قرآن) دارای ۸۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت درختان بهشت (قرآن)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت درختان بهشت (قرآن) :

پاورپوینت درختان بهشت (قرآن)

بهشت دارای درختان گوناگون و سرسبز با سایه‌های دلپذیر است.

فهرست مندرجات

۱ – درختان سرسبز
۲ – درختانی با سایه‌های دلپذیر
۳ – درختان گوناگون
۳.۱ – درخت طوبی
۳.۲ – درخت اقاقیا
۳.۳ – درخت سدر
۳.۴ – درختان میوه
۳.۴.۱ – انواع درختان میوه
۳.۴.۲ – میوه‌هایی در دسترس
۳.۴.۳ – درختان موز
۳.۴.۴ – درختان خرما و انار
۳.۴.۵ – درختان انگور
۳.۴.۶ – درختان زیتون
۳.۴.۷ – درختان انجیر
۴ – پانویس
۵ – منبع

درختان سرسبز

بهشت، پوشیده از درختان سرسبز و پر طراوت:
•«مدهامتان:هر دو خرّم و سرسبزند!».

[۱] رحمان/سوره۵۵، آیه۶۴.

کلمه” ادهیمام” که مصدر باب افعیلال است، از ثلاثی مجرد ” دهمه” گرفته شده، و دهمه به معناى سبز پر رنگ است، به طورى که از شدت سبزى رنگش متمایل به سیاهى شده‌ باشد (و شاید در فارسى بتوان رنگ یشمى را مصداق آن دانست)، در این جمله در وصف دو بهشت مذکور مى‌ فرماید: آن قدر سبز است که سبزیش و غرور و ابتهاج درختانش به نهایت رسیده، و برگ‌ها متمایل به سیاهى شده.

[۲] طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه موسوی همدانی، ج۱۹، ص۱۸۶.

[۳] طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۹، ص۳۵۱.

درختانی با سایه‌های دلپذیر

درختان بهشتی، پدیدآورنده سایه‌های دلپذیر و معتدل:
•«متکـین فیها علی الارائک لایرون فیها شمسا ولا زمهریرا ودانیه علیهم ظـلــلها وذللت قطوفها تذلیلا:این در حالى است که در بهشت بر تختهاى زیبا تکیه کرده ‌اند، نه آفتاب را در آنجا مى ‌بینند و نه سرما را! و در حالى است که سایه‌ هاى درختان بهشتى بر آنها فرو افتاده و چیدن میوه‌ هایش بسیار آسان است‌».

[۴] انسان/سوره۷۶، آیه۱۳.

[۵] انسان/سوره۷۶، آیه۱۴.

کلمه” ظلال” جمع ظل (سایه) است، و منظور از نزدیکى سایه بر سر آنان این است که سایه بر سر آنان گسترده است، پس کلمه” دانیه” در خصوص این مورد هم معناى خود را دارد و هم معناى گستردگى را مى ‌دهد. و کلمه” قطوف” جمع قطف- به کسره قاف و سکون طاء- است، و” قطف” به معناى میوه چیده شده است. و” تذلیل قطوف براى آنان” به این معناست که خداى تعالى میوه‌ هاى بهشتى را براى ایشان مسخر کرده، و تحت فرمان و اراده آنان قرار داده، به هر نحو که بخواهند بدون هیچ مانع و زحمتى بچینند.

[۶] طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه موسوی همدانی، ج۲۰، ص۲۰۷.

درختان گوناگون

بهشت، دارای درختان گوناگون و رنگارنگ:
•«ذواتا افنان:(آن دو باغ بهشتی) داراى انواع نعمتها و درختان پرطراوت است!».

[۷] رحمان/سوره۵۵، آیه۴۸.

کلمه” ذواتا” تثنیه ذات (داراى) است، و در خصوص کلمه” افنان” دو احتمال هست یکى اینکه جمع” فن” باشد که معناى نوع را مى ‌دهد، و معناى جمله این است که: آن دو بهشت داراى انواعى از میوه‌ ها و سایر لذات اند. و یکى دیگر اینکه جمع” فنن” یعنى شاخه تر و نرم باشد، که در این صورت معناى جمله این مى ‌شود که: آن دو بهشت داراى درختانى نرم هستند.

[۸] طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه موسوی همدانی، ج۱۹، ص۱۸۴.

«ذواتا افنان» به درختان رنگارنگ تفسیر شده است، به دلیل انواع میوه‌ها یا انواع شاخه‌ها و یا انواع درختان.

[۹] طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۹، ص۳۴۶.

درخت طوبی

وجود درخت طوبی در بهشت:
•«الذین ءامنوا وعملوا الصـلحـت طوبی لهم وحسن مـاب:آنها که ایمان آوردند و کارهاى شایسته انجام دادند، پاکیزه ‌ترین (زندگى) نصیب شان است؛ و بهترین سرانجام ها! »

[۱۰] رعد/سوره۱۳، آیه۲۹.

کلمه” طوبى” بر وزن” فعلى”- بضم فاء- مؤنث اطیب (پاکیزه‌ تر) است، و صفتى است براى موصوف محذوف، و آن موصوف- به طورى که از سیاق برمى‌ آید- عبارتست از حیات و یا معیشت، زیرا نعمت هر چه که باشد از این رو گوارا و مورد غبطه است که مایه خوشى زندگى است، و وقتى مایه خوشى و سعادت است که قلب با آن سکون و آرامش یابد و از اضطراب خلاص شود، و چنین آرامش و سکونى براى احدى دست نمى ‌دهد مگر آنکه به خدا ایمان داشته باشد و عمل صالح کند، پس تنها خداست که مایه اطمینان خاطر و خوشى زندگى است.

[۱۱] طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه موسوی همدانی، ج۱۱، ص۴۸۸.

در روایات متعددى نیز مى ‌خوانیم” طوبى” درختى است که اصلش در خانه پیامبر یا علی (ع) در بهشت مى ‌باشد و شاخه‌ هاى آن همه جا و بر سر همه مؤمنان و بر فراز همه خانه‌ هایشان گسترده است، که در واقع ممکن است تجسمى از آن مقام رهبری و پیشوایى آنان و پیوندهاى ناگسستنى میان این پیشوایان بزرگ و پیروان شان باشد که ثمره آن، آن همه نعمت گوناگون و متنوع است.و اگر مى ‌بینیم” طوبى” به صورت مؤنث ذکر شده، نه” اطیب” که مذکر است به خاطر آن است که صفت براى حیات یا نعمت مى ‌باشد که هر دو مؤنث هستند.

[۱۲] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۰، ص۲۱۰.

بنا بر روایت علی بن ابراهیم از پیامبراکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم «طوبی» به درخت تنومندی در بهشت تفسیر شده است.

[۱۳] قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر القمی، ج۱، ص۳۶۵.

[۱۴] طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۶، ص۳۷.

درخت اقاقیا

درخت اقاقیا در بهشت:
•«وطـلح منضود:و در سایه درخت «طلح» پربرگ (درختى خوشرنگ و خوشبو)»

[۱۵] واقعه/سوره۵۶، آیه۲۹.

«طلح» به «ام غیلان» (درخت آقاقیا) تفسیر گردیده که دارای گلی بسیار خوشبو است.

[۱۶] طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۹، ص۳۶۴.

درخت سدر

وجود درخت سدر، در بهشت:
•«عند سدره المنتهی عندها جنه الماوی:نزد «سدره المنتهى»، که «جنت المأوى» در آنجاست!».

[۱۷] نجم/سوره۵۳، آیه۱۴.

[۱۸] نجم/سوره۵۳، آیه۱۵.

کلمه” سدر” به معناى جنس درخت سدر، و کلمه” سدره” به معناى یک درخت سدر است، و کلمه” منتهى”- گویا- نام مکانى است، و شاید مراد از آن، منتهاى آسمانها باشد به دلیل اینکه مى‌ فرماید: جنت ماوى پهلوى آن است، و ما مى ‌دانیم که جنت ماوى در آسمان ها است، چون در آیه فرموده:” وَ فِی السَّماءِ رِزْقُکُمْ وَ ما تُوعَدُونَ”

[۱۹] ذاریات/سوره۵۱، آیه۲۲.

و اما اینکه این درخت سدره چه درختى است؟ در کلام خداى تعالى چیزى که تفسیرش کرده باشد نیافتیم، و مثل اینکه بناى خداى تعالى در اینجا بر این است که به طور مبهم و با اشاره سخن بگوید، مؤید این معنا جمله‌” إِذْ یغْشَى السِّدْرَهَ ما یغْشى‌” است، که در آن سخن از مستورى رفته است، در روایات هم تفسیر شده به درختى که فوق آسمان هفتم قرار دارد، و اعمال بندگان خدا تا آنجا بالا مى‌ رود، که بزودى بعضى از این روایات از نظر خواننده خواهد گذشت.

[۲۰] طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه موسوی همدانی، ج۱۹، ص۴۹.

•«فی سدر مخضود:آنها در سایه درختان «سِدر» بى‌ خار قرار دارند، ».

[۲۱] واقعه/سوره۵۶، آیه۲۸.

در حقیقت این رساترین توصیفى است که براى درختان بهشتى در قالب الفاظ دنیوى ما امکان پذیر است، زیرا” سدر” به گفته بعضى از ارباب لغت درختى است تناور که بلندیش گاهى تا چهل متر مى‌ رسد، و مى ‌گویند تا دو هزار سال عمر مى‌ کند (و سایه بسیار سنگین و لطیفى دارد) تنها عیب این درخت این است که خاردار است، ولى با توصیف به” مخضود” (از ماده خضد بر وزن” مجد” به معنى بریدن و گرفتن خار است) این مشکل نیز در درختان سدر بهشتى حل شده.در حدیثى آمده است که هر گاه بعضى از لغات قرآن براى یاران پیامبر ص مشکل مى‌ شد مى ‌گفتند خداوند به برکت اعراب بادیه‌ نشین و سؤالات آنها ما را بهره ‌مند مى ‌کند، از جمله اینکه عربى بادیه‌ نشین روزى خدمت‌ پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) آمد عرض کرد اى رسول خدا! خداوند متعال در قرآن نام از درخت موذى و آزار دهى برده است، و من فکر نمى‌ کردم در بهشت چنین درختى باشد! فرمود: کدام درخت؟ عرض کرد: درخت سدر، زیرا داراى خار است، پیامبر (ص) فرمود: مگر خداوند نمى ‌فرماید:” فِی سِدْرٍ مَخْضُودٍ” مفهومش این است که خارهاى آن را قطع کرده است، و بجاى هر خار میوه ‌اى قرار داده که هر میوه ‌اى هفتاد و دو رنگ ماده غذایى دارد که هیچیک شباهتى به دیگرى ندارد”!

[۲۲] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۳، ص۲۲۰.

•«اذ یغشی السدره ما یغشی:در آن هنگام که چیزى (نور خیره‌ کننده ‌اى‌) سدره المنتهى را پوشانده بود،»

[۲۳] نجم/سوره۵۳، آیه۱۶.

یغْشى‌” مصدر غشیان به معناى احاطه است، و کلمه” ما” در این آیه موصوله است.و معناى آیه این است که: آن زمان که احاطه مى‌ یابد به سدره، آنچه احاطه مى‌ یابد.در اینجا هم خداى تعالى مطلب را مبهم گذاشته نفرموده چه چیز به سدره احاطه مى‌ یابد، چون گفتم بناى خداى تعالى بر ابهام است.

[۲۴] طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه موسوی همدانی، ج۱۹، ص۵۰.

درختان میوه

انواع درختان میوه

بهشت ، دارای انواع درختان میوه:
•«وبشر الذین ءامنوا وعملوا الصـلحـت ان لهم جنت تجری من تحتها الانهـر کلما رزقوا منها من ثمره رزقا…:به کسانى که ایمان آورده، و کارهاى شایسته انجام داده‌اند، بشارت ده که باغهایى از بهشت براى آنهاست که نهرها از زیر درختانش جاریست. هر زمان که میوه‌اى از آن، به آنان داده شود، مى‌ گویند: «این همان است که قبلا به ما روزى داده شده بود. (ولى اینها چقدر از آنها بهتر و عالیتر است.)» و میوه ‌هایى که براى آنها آورده مى ‌شود، همه (از نظر خوبى و زیبایى) یکسان اند. و براى آنان همسرانى پاک و پاکیزه است، و جاودانه در آن خواهند بود»

[۲۵] بقره/سوره۲، آیه۲۵.

«ثمره» به میوه درختان گفته می‌شود.

[۲۶] راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۸۱.

مفسران براى این جمله تفسیرهاى مختلفى ذکر کرده‌ اند:بعضى گفته ‌اند: منظور این است که این نعمتها به خاطر اعمالى است که ما قبلا در دنیا انجام دادیم و زمینه آن از قبل فراهم شده است.بعضى دیگر گفته‌ اند: هنگامى که میوه ‌هاى بهشتى را براى دومین بار براى آنها مى‌ آورند مى‌ گویند این همان میوه‌ اى است که قبلا خوردیم، ولى هنگامى که آن را مى‌ خورند مى‌ بینند، طعم جدید و لذت تازه‌اى دارد! و به تعبیر دیگر فى المثل سیب و انگورى را که در این دنیا مى ‌خوریم در هر مرتبه همان طعم قبل را احساس مى‌ کنیم، ولى میوه‌ هاى بهشتى هر چند ظاهرا یک نوع بوده باشند هر بار طعم جدیدى دارند، و این از امتیازات آن جهان است که گویى تکرار در آن نیست!.بعضى دیگر گفته‌ اند: منظور این است که آنها هنگامى که میوه‌ هاى بهشتى را مى‌ بینند آن را شبیه میوه‌ هاى دنیا مى ‌یابند، تا خاطره نامانوسى نداشته باشد، اما به هنگامى که مى‌ خورند طعم کاملا تازه و عالى در آن احساس مى‌ کنند.هیچ مانعى ندارد که جمله بالا اشاره به همه این مفاهیم و تفاسیر باشد چرا که الفاظ قرآن گاه داراى چندین معنى است‌.

[۲۷] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱، ص۱۴۰.

•«فیها فـکهه والنخل ذات الاکمام:که در آن میوه ‌ها و نخل هاى پرشکوفه است،».

[۲۸] رحمان/سوره۵۵، آیه۱۱.

” فاکهه” به معنى هر گونه میوه است (چنان که راغب در مفردات گفته) و اینکه بعضى آن را به معنى همه میوه‌ها به استثناى خرما و رطب تفسیر کرده‌اند دلیلى ندارد جز اینکه”نخل” به صورت جداگانه در آیه ذکر شده است، در حالى که ممکن است این تکرار به خاطر اهمیتى باشد که در نخل و خرما است.اکمام” جمع” کم” (بر وزن جن) به غلافى مى‌ گویند که میوه را مى ‌پوشاند و” کم” (بر وزن قم) به معنى آستین است که دست را مى‌ پوشاند، و” کمه” (بر وزن قبه) به معنى شب کلاهى است که سر را مى‌ پوشاند.انتخاب این توصیف در مورد میوه درخت نخل که در آغاز در غلافى پنهان‌ است، و سپس غلاف مى ‌شکافد و خوشه نخل به طرز جالبى بیرون مى‌ ریزد، ممکن است به خاطر زیبایى خیره کننده آن باشد، و یا به خاطر منافعى که در همان غلاف نهفته است و داراى عصاره اسانس مخصوصى است که هم جنبه غذایى دارد و هم دارویى، و از همه گذشته این غلاف همچون رحم مادر، فرزندان نخل را تا مدتى در خود پرورش مى‌ دهد، و از آفات حفظ مى ‌کند، و هنگامى که توانستند راه خود را در برابر هوا و نور آفتاب ادامه دهند غلاف جدا مى‌شود و کنار مى ‌رود. از همه گذشته وضع خاص میوه این درخت که نخست در غلاف است و بعد به صورت خوشه‌ اى بیرون مى‌آید چیدن آن را سهل و آسان مى ‌سازد، و اگر بنا بود درخت نخل با آن طول قامت میوه ‌هاى پراکنده فى المثل همچون درخت سیب داشت چیدنش بسیار مشکل بود. و سرانجام بدین گونه سخن مى‌ گوید:” و در زمین دانه ‌هایى است همراه با ساقه و برگهایى که به صورت کاه درمى آید و همچنین گیاهان خوشبو و معطر” (وَ الْحَبُّ ذُو الْعَصْفِ وَ الرَّیحانُ‌).دانه ‌هاى غذایى خوراک انسان، و برگهاى تر و خشکش خوراک حیواناتى است که در خدمت انسان، و از شیر و گوشت و پوست و پشم آنها بهره مى‌ گیرد، و به این ترتیب چیزى از آن بى‌ فایده و دور ریختنى نیست.و از سوى دیگر گیاهان خوشبو و گلها را نیز در زمین آفریده که مشام جسم و جان را معطر مى ‌کند، و روح را آرامش و نشاط مى‌ بخشد، و به این وسیله نعمتهایش را بر انسان تمام کرده است.” حب” به هر گونه دانه مى‌ گویند و” عصف” (بر وزن اسب) به معنى‌ برگها و اجزایى است که از گیاهان جدا مى‌ شوند و گاه به وسیله بادها به هر سو پراکنده مى ‌گردد، و به” کاه” نیز گفته شده است.براى” ریحان” معانى زیادى گفته ‌اند، از جمله: گیاهان خوشبو، و هر گونه روزى است، و در اینجا مناسب همان معنى اول است.

[۲۹] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۳، ص۱۱۱.

•«فیهما فـکهه ونخل ورمان:در آنها میوه ‌هاى فراوان و درخت خرما و انار است!».

[۳۰] رحمان/سوره۵۵، آیه۶۸.