دنیای فایل |
یک سایت خوب برای یافتن مطالب مورد نیازتان پاورپوینت خلیل بن عبدالله خلیلی
در حال بارگذاری
توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد
پاورپوینت خلیل بن عبدالله خلیلی دارای ۸۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است
شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.
لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت خلیل بن عبدالله خلیلی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن پاورپوینت خلیل بن عبدالله خلیلی :
پاورپوینت خلیل بن عبدالله خلیلی قزوینی
ابویعلی خلیل‌بن عبدالله‌بن احمد،معروف به خلیلی قزوینی، حافظ و محدّث و شرح‌حال‌نگار ایرانی قرن چهارم و پنجم بود.
فهرست مندرجات
۱ – معرفی خلیلی قزوینی
۱.۱ – سفر به نیشابور
۱.۲ – مشایخ اجازه خلیلی
۱.۳ – توثیق
۱.۴ – قضاوت
۱.۵ – در گذشت
۱.۶ – مشهورترین اثر
۱.۷ – هدف از تألیف الارشاد
۱.۸ – استناد به الارشاد
۱.۹ – دیگر آثار خلیلی
۲ – فهرست منابع
۳ – پانویس
۴ – منبع
معرفی خلیلی قزوینی
خاندان خلیلی از خاندانهای مشهور در علوم، به‌ویژه در علم حدیث ، به‌شمار می‌آیند.
جد او، ابوعبدالله احمدبن ابراهیم (متوفی ۳۲۷)، از محدّثان مشهور بود و در قزوین از ابن‌ماجه قزوینی ، صاحب سنن، حدیث شنیده و مسند او را نوشته بود.
[۱] ابویعلی خلیل‌بن عبدالله خلیلی، کتاب الارشاد الی معرفه علماء الحدیث (من تجزئه‌السلفی)، ج ۲، ص ۷۶۶، چاپ محمدسعیدبن عمر ادریس، ریاض ۱۴۰۹/۱۹۸۹.
[۲] عبدالکریم‌بن محمد رافعی، التدوین فی اخبار قزوین، ج ۲، ص۵۰، چاپ عزیزاللّه عطاردی، تهران، ۱۳۷۶ ش.
دو عموی او محمد و ابراهیم، پدرش عبدالله و برادرش اسماعیل‌بن عبدالله از محدّثان قزوین بودند.
[۳] ابویعلی خلیل‌بن عبدالله خلیلی، کتاب الارشاد الی معرفه علماء الحدیث (من تجزئه‌السلفی)، ج ۲، ص ۷۶۶، چاپ محمدسعیدبن عمر ادریس، ریاض ۱۴۰۹/۱۹۸۹.
[۴] عبدالکریم‌بن محمد رافعی، التدوین فی اخبار قزوین، ج ۱، ص ۱۵۱، چاپ عزیزاللّه عطاردی، تهران، ۱۳۷۶ ش.
[۵] عبدالکریم‌بن محمد رافعی، التدوین فی اخبار قزوین، ج۲، ص ۱۵، چاپ عزیزاللّه عطاردی، تهران، ۱۳۷۶ ش.
[۶] عبدالکریم‌بن محمد رافعی، التدوین فی اخبار قزوین، ج۲، ص ۲۰۳، چاپ عزیزاللّه عطاردی، تهران، ۱۳۷۶ ش.
[۷] عبدالکریم‌بن محمد رافعی، التدوین فی اخبار قزوین، ج ۳، ص۷۰، چاپ عزیزاللّه عطاردی، تهران، ۱۳۷۶ ش.
تاریخ ولادت خلیلی را سال ۳۶۷ دانسته‌اند، باتوجه به سخن او
[۸] ابویعلی خلیل‌بن عبدالله خلیلی، کتاب الارشاد الی معرفه علماء الحدیث (من تجزئه‌السلفی)، ج ۲، ص۷۴۰ـ۷۴۱، چاپ محمدسعیدبن عمر ادریس، ریاض ۱۴۰۹/۱۹۸۹.
که اولین استاد خود را ابن‌ماک مزکّی قزوینی (متوفی ۳۷۲) ذکر کرده و کمترین سن برای صحت تحمل حدیث پنج سال بوده است.
ذهبی
[۹] محمدبن احمدبن عثمان ذهبی، سیر اعلام‌النبلاء، ج۱۷، ص ۶۶۷.
نیز نوشته که او هنگام وفات در ۴۴۶، هشتاد سال داشته است.
سفر به نیشابور
خلیلی برای شنیدن حدیث به شهرهای گوناگونی سفر کرد.
[۱۰] محمدبن احمد ذهبی، العبر فی خبر من غبر، ج ۳، ص ۲۱۳، چاپ فؤاد سید، کویت ۱۹۸۴.
نخستین سفر او به نیشابور و برای بهره‌گیری از درس ابوعبدالله حاکم نیشابوری (متوفی ۴۰۵) بود و بعدها او را به نیکی و دانش بسیار ستود.
[۱۱] ابویعلی خلیل‌بن عبدالله خلیلی، کتاب الارشاد الی معرفه علماء الحدیث (من تجزئه‌السلفی)، ج ۳، ص ۸۵۱، چاپ محمدسعیدبن عمر ادریس، ریاض ۱۴۰۹/۱۹۸۹.
او در این سفر از مشایخ حدیثی دیگری، چون ابوالحسین احمدبن محمد خفاف نیشابوری و ابوبکر محمدبن احمدبن عَبدوس مُزَکَّی ، نیز حدیث شنید.
[۱۲] ابویعلی خلیل‌بن عبدالله خلیلی، کتاب الارشاد الی معرفه علماء الحدیث (من تجزئه‌السلفی)، ج ۳، ص ۸۲۳، چاپ محمدسعیدبن عمر ادریس، ریاض ۱۴۰۹/۱۹۸۹.
[۱۳] ابویعلی خلیل‌بن عبدالله خلیلی، کتاب الارشاد الی معرفه علماء الحدیث (من تجزئه‌السلفی)، ج ۳، ص ۸۳۵، چاپ محمدسعیدبن عمر ادریس، ریاض ۱۴۰۹/۱۹۸۹.
[۱۴] ابویعلی خلیل‌بن عبدالله خلیلی، کتاب الارشاد الی معرفه علماء الحدیث (من تجزئه‌السلفی)، ج ۳، ص ۸۳۹، چاپ محمدسعیدبن عمر ادریس، ریاض ۱۴۰۹/۱۹۸۹.
[۱۵] ابویعلی خلیل‌بن عبدالله خلیلی، کتاب الارشاد الی معرفه علماء الحدیث (من تجزئه‌السلفی)، ج ۳، ص ۹۱۱، چاپ محمدسعیدبن عمر ادریس، ریاض ۱۴۰۹/۱۹۸۹.
[۱۶] محمدبن احمدبن عثمان ذهبی، سیر اعلام‌النبلاء، ج ۱۷، ص ۶۶۶.
مشایخ اجازه خلیلی
مشایخ اجازه و استادان خلیلی، علاوه بر پدرش که مطالبی از او نقل کرده است،
[۱۷] ابویعلی خلیل‌بن عبدالله خلیلی، کتاب الارشاد الی معرفه علماء الحدیث (من تجزئه‌السلفی)، ج ۳، ص۹۵۰، چاپ محمدسعیدبن عمر ادریس، ریاض ۱۴۰۹/۱۹۸۹.
ابوالحسن علی‌بن عمر دارقُطنی ، ابوسعید قاسم‌بن علقمه شروطی ابهری ابوسعید قاسم‌بن علقمه شُرُوطی ابهری ، و ابوطاهر محمدبن عبدالرحمان المُخَلِّص بودند.
[۱۸] محمدبن احمدبن عثمان ذهبی، سیر اعلام‌النبلاء، ج ۱۷، ص ۶۶۶.
[۱۹] ابویعلی خلیل‌بن عبدالله خلیلی، کتاب الارشاد الی معرفه علماء الحدیث (من تجزئه‌السلفی)، ج ۱، ص ۲۴ـ۲۹، چاپ محمدسعیدبن عمر ادریس، ریاض ۱۴۰۹/۱۹۸۹.
افزون بر فرزندش ابوزید واقد و اسماعیل‌بن عبدالجباربن ماکی ، ابوبکربن لال همدانی (متوفی ۳۹۸) نیز، با اینکه از شیوخ و استادانش به شمار می‌آمده، از او حدیث شنیده است.
[۲۰] محمدبن احمدبن عثمان ذهبی، تاریخ‌الاسلام و وفیات المشاهیر و الاعلام، ج ۹، ص ۶۸۱، چاپ بشار عواد معروف، بیروت ۱۴۲۴/۲۰۰۳.
[۲۱] ابویعلی خلیل‌بن عبدالله خلیلی، کتاب الارشاد الی معرفه علماء الحدیث (من تجزئه‌السلفی)، ج ۱، ص ۲۹ـ۳۰، چاپ محمدسعیدبن عمر ادریس، ریاض ۱۴۰۹/۱۹۸۹.
ا بن‌ماکولا نیز از او اجازه نقل روایت گرفته است.
[۲۲] علی‌بن هبه‌الله ابن‌ماکولا، اکمال الکمال، ج ۳، ص ۱۷۴، حیدرآباد دکن ۱۳۸۱.
ماکولاماکولا
توثیق
محدّثان، خلیلی را موثق دانسته و او را با اوصافی چون امام ، حافظ، آشنا به علل حدیث و رجال ، کثیرالجمع و الروایه و عالی‌الاسناد ستوده‌اند.
[۲۳] علی‌بن هبه‌الله ابن‌ماکولا، اکمال الکمال، ج ۳، ص ۱۷۵، حیدرآباد دکن ۱۳۸۱.
[۲۴] عبدالکریم‌بن محمد رافعی، التدوین فی اخبار قزوین، ج ۲، ص ۴۰۶، چاپ عزیزاللّه عطاردی، تهران، ۱۳۷۶ ش.
[۲۵] محمدبن احمدبن عثمان ذهبی، تاریخ‌الاسلام و وفیات المشاهیر و الاعلام، ج ۹، ص ۶۸۱، چاپ بشار عواد معروف، بیروت ۱۴۲۴/۲۰۰۳.
[۲۶] علی‌بن سلیمان یافعی، مرآه‌الجنان، ج ۳، ص ۴۹، بیروت ۱۴۱۷/۱۹۹۷.
قضاوت
شرح‌حال نگاران، خلیلی را قاضی نیز دانسته‌اند ولی در این باره توضیح بیشتری نداده‌اند.
[۲۷] محمدبن احمدبن عثمان ذهبی، سیر اعلام‌النبلاء، ج ۱۷، ص ۶۶۶.
[۲۸] ابن‌عماد حنبلی، شذرات الذهب، ج ۳، ص ۲۷۴.
در گذشت
خلیلی در اواخر ۴۴۶ در قزوین از دنیا رفت.
[۲۹] عبدالکریم‌بن محمد رافعی، التدوین فی اخبار قزوین، ج ۲، ص ۴۰۷، چاپ عزیزاللّه عطاردی، تهران، ۱۳۷۶ ش.
[۳۰] محمدبن احمدبن عثمان ذهبی، تاریخ‌الاسلام و وفیات المشاهیر و الاعلام، ج ۹، ص ۶۸۲، چاپ بشار عواد معروف، بیروت ۱۴۲۴/۲۰۰۳.
مشهورترین اثر
مشهورترین اثر خلیلی، الارشاد فی معرفه علماء الحدیث است.
ذهبی
[۳۱] محمدبن احمدبن عثمان ذهبی، سیر اعلام‌النبلاء، ج ۱۷، ص ۶۶۶.
[۳۲] ذ هبی، تذکره‌الحفاظ، ج ۳، ص ۱۱۲۳
، صفدی
[۳۳] خلیل‌بن ایبک صفدی، الوافی بالوفیات، ج ۱۳، ص ۲۴۷.
و سیوطی
[۳۴] عبدالرحمان سیوطی، طبقات‌الحفاظ، ج۱، ص ۴۴۹، چاپ علی‌محمد عمر، قاهره ۱۴۱۷/ ۱۹۹۶.
با عنوان الارشاد فی معرفه المحدثین و متأخران مانند حاجی‌خلیفه ،
[۳۵] حاجی‌خلیفه، کشف‌الظنون، ج ۱، ستون۷۰.
کتانی
[۳۶] محمدبن جعفر کتانی، الرساله المستطرفه لبیان مشهور کتب السنه المشرفه، ج۱، ص ۱۰۸، کراچی ۱۳۷۹/۱۹۶۰ م.
و بروکلمان از آن با عنوان الارشاد فی علماء البلاد یاد کرده‌اند.
اصل این کتاب در دست نیست و آنچه از آن باقی مانده منتخبی است که ابوطاهر احمدبن محمد اصفهانی مشهور به حافظ سِلَفی (متوفی ۵۷۶) آن را برای تدریس و القا بر شاگردانش تهیه کرده و شاگردش، ا بوالمکارم مفضل‌بن علی‌بن مفرج مقدسی ، در ۵۷۲ آن را نزد سلفی به قرائت آموخته است.
سلفی نیز کتاب را از روی نسخه‌ای کهن نزد استادش، اسماعیل‌بن عبدالجبار قزوینی ، که شاگرد خلیلی بوده، در سال ۵۰۱ در قزوین خوانده است.
[۳۷] ابویعلی خلیل‌بن عبدالله خلیلی، کتاب الارشاد الی معرفه علماء الحدیث (من تجزئه‌السلفی)، ج ۱، ص ۱۵۲، چاپ محمدسعیدبن عمر ادریس، ریاض ۱۴۰۹/۱۹۸۹.
ذهبی
[۳۸] محمدبن احمدبن عثمان ذهبی، سیر اعلام‌النبلاء، ج ۱۷، ص ۶۶۶.
نیز منتخب سلفی را در دست داشته و ظاهراً اصل این کتاب را ندیده است.
علاوه بر حافظ سلفی ، زین‌الدین ابوالعدل قاسم‌ابن قُطلُوبُغا (متوفی ۸۷۹)، محدّث و مورخ و فقیه حنفی ، نیز این کتاب را به ترتیب حروف الفبا مرتب کرده است، که ظاهراً در دست نیست.
[۳۹] حاجی‌خلیفه، کشف‌الظنون، ج ۱، ستون۷۰.
[۴۰] محمدبن جعفر کتانی، الرساله المستطرفه لبیان مشهور کتب السنه المشرفه، ج۱، ص ۱۰۸، کراچی ۱۳۷۹/۱۹۶۰ م.
هدف از تألیف الارشاد
خلیلی
[۴۱] ابویعلی خلیل‌بن عبدالله خلیلی، کتاب الارشاد الی معرفه علماء الحدیث (من تجزئه‌السلفی)، ج ۱، ص ۵۳ـ۵۴، چاپ محمدسعیدبن عمر ادریس، ریاض ۱۴۰۹/۱۹۸۹.
هدف خود را از تألیف الارشاد ، نوشتن کتابی دربار محدّثان و راویان مشهور به ترتیب شهرها و تبیین سخن بزرگان علم حدیث و رجال دربار جرح و تعدیل و توثیق افراد بیان کرده است.
برای این منظور، وی در الارشاد به تابعین و اتباع آنان و محدّثان پس از آنان پرداخته ولی صحابه را در این کتاب نیاورده و وعده داده است که کتابی در طبقات صحابه تألیف خواهد کرد.
او
[۴۲] ابویعلی خلیل‌بن عبدالله خلیلی، کتاب الارشاد الی معرفه علماء الحدیث (من تجزئه‌السلفی)، ج ۱، ص ۱۵۷ـ۱۸۵، چاپ محمدسعیدبن عمر ادریس، ریاض ۱۴۰۹/۱۹۸۹.
الارشاد را با بحث دربار اقسام حدیث ، العله ( حدیث معیوب ) و معرفه‌الشاذ آغاز کرده و اولین شهری که به معرفی محدّثان و راویان آن پرداخته مدینه است و در ذیل آن به شیوخ و شاگردان م الک‌بن انس و نیز نحو شکل‌گیری و گسترش مذهب مالکی اشاره کرده است.
[۴۳] ابویعلی خلیل‌بن عبدالله خلیلی، کتاب الارشاد الی معرفه علماء الحدیث (من تجزئه‌السلفی)، ج ۱، ص ۱۸۶ـ۳۱۸، چاپ محمدسعیدبن عمر ادریس، ریاض ۱۴۰۹/۱۹۸۹.
وی پس از مدینه به راویان مکه
[۴۴] ابویعلی خلیل‌بن عبدالله خلیلی، کتاب الارشاد الی معرفه علماء الحدیث (من تجزئه‌السلفی)، ج ۱، ص ۳۱۹، چاپ محمدسعیدبن عمر ادریس، ریاض ۱۴۰۹/۱۹۸۹.
و سپس شام و مصر
[۴۵] ابویعلی خلیل‌بن عبدالله خلیلی، کتاب الارشاد الی معرفه علماء الحدیث (من تجزئه‌السلفی)، ج ۱، ص ۳۹۹، چاپ محمدسعیدبن عمر ادریس، ریاض ۱۴۰۹/۱۹۸۹.
و دیگر شهرها پرداخته است.
استناد به الارشاد
محدّثان به این کتاب بسیار توجه داشته و به آن استناد می‌کرده‌اند
[۴۶] جمال‌الدین یوسف مزی، تهذیب‌الکمال فی اسماء الرجال، ج ۱، ص ۳۸۳، چاپ بشار عواد معروف، بیروت، ۱۲۴۲۲/۲۰۰۲.
[۴۷] جمال‌الدین یوسف مزی، تهذیب‌الکمال فی اسماء الرجال، ج ۸، ص۴۱۰، چاپ بشار عواد معروف، بیروت، ۱۲۴۲۲/۲۰۰۲.
[۴۸] جمال‌الدین یوسف مزی، تهذیب‌الکمال فی اسماء الرجال، ج ۹، ص ۲۵۱، چاپ بشار عواد معروف، بیروت، ۱۲۴۲۲/۲۰۰۲.
[۴۹] محمدبن احمدبن عثمان ذهبی، سیر اعلام‌النبلاء، ج ۹، ص ۲۳۴.
[۵۰] محمدبن احمدبن عثمان ذهبی، سیر اعلام‌النبلاء، ج ۱۴، ص ۱۱۶.
با این‌همه، ذهبی
[۵۱] ذهبقی، تذکره‌الحفاظ، ج ۳، ص ۱۱۲۴.
این کتاب را، به سبب اشتباهات فراوان آن، نقد کرده است.
این کتاب با تحقیق محمدسعیدبن عمر ادریس، در ۱۴۰۹/۱۹۸۹ در ریاض منتشر شده است.
دیگر آثار خلیلی
دیگر آثار خلیلی عبارت‌اند از: ۱) فضائل قزوین ، که رافعی
[۵۲] عبدالکریم‌بن محمد رافعی، التدوین فی اخبار قزوین، ج ۱، ص ۵۱، چاپ عزیزاللّه عطاردی، تهران، ۱۳۷۶ ش.
[۵۳] عبدالکریم‌بن محمد رافعی، التدوین فی اخبار قزوین، ج ۳، ص ۱۳۲، چاپ عزیزاللّه عطاردی، تهران، ۱۳۷۶ ش.
از آن نام برده و احادیثی نیز از آن نقل کرده است. ۲) تاریخ قزوین ، که رافعی
[۵۴] عبدالکریم‌بن محمد رافعی، التدوین فی اخبار قزوین، ج ۲، ص ۴۰۶، چاپ عزیزاللّه عطاردی، تهران، ۱۳۷۶ ش.
از آن با عنوان تاریخ قزوین و فضائلها یاد کرده، که ظاهراً غیر از فضائل قزوین، و شامل شرح‌حال محدّثان و عالمان قزوین بوده، ولی رافعی
[۵۵] عبدالکریم‌بن محمد رافعی، التدوین فی اخبار قزوین، ج ۱، ص۱۰، چاپ عزیزاللّه عطاردی، تهران، ۱۳۷۶ ش.
آن را در ذکر متقدمان، وافی ندانسته است.
احتمالاً سخن حاکم نیشابوری ، استاد خلیلی، دربار اقدام محدّثان به تدوین تاریخ شهرهای خود و نیز مطالع تاریخ نیشابور حاکم نیشابوری
[۵۶] ابویعلی خلیل‌بن عبدالله خلیلی، کتاب الارشاد الی معرفه علماء الحدیث (من تجزئه‌السلفی)، ج ۳، ص ۸۵۳، چاپ محمدسعیدبن عمر ادریس، ریاض ۱۴۰۹/۱۹۸۹.
سبب شده است که خلیلی این کتاب را تألیف کند.
مزّی
[۵۷] جمال‌الدین یوسف مزی، تهذیب‌الکمال فی اسماء الرجال، ج ۲۷، ص ۴۱، چاپ بشار عواد معروف، بیروت، ۱۲۴۲۲/۲۰۰۲.
و ابن‌حجر عسقلانی
[۵۸] احمدبن علی ابن‌حجر عسقلانی، لسان‌المیزان، ج ۵، ص ۲۶۱، بیروت، ۱۳۹۰.
از این کتاب نام برده و از آن نقل قول کرده‌اند.
- لینک دانلود فایل بلافاصله بعد از پرداخت وجه به نمایش در خواهد آمد.
- همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
- ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.
