توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت خلقت بشر دارای ۵۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت خلقت بشر،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت خلقت بشر :

خلقت انسان

در خلقت انسان، غایت حکیمانه‌ای که خداوند در مسیر خلقت عالم در نظر گرفته، تکامل انسان و رسیدن او به درجات والای وجودی و در نهایت، بهره‌مندی او از این کمالات و رشد و پیشرفت آدمی است.

فهرست مندرجات

۱ – توصیف اجمالی خلقت انسان
۲ – نحوه خلقت آدمی‌
۲.۱ – گونه اول آفرینش
۲.۲ – گونه‌ دوم آفرینش
۳ – تاریخ آفرینش بشر
۴ – نسل آدم
۵ – انسان کامل‌ترین موجود
۵.۱ – ساختمان بدنی انسان
۵.۲ – جایگاه معنوی انسان
۶ – هدف آفرینش انسان
۷ – فلسفه آفرینش انسان
۷.۱ – شناخت آفریدگار
۷.۲ – آزمایش انسان
۷.۳ – تفاوت افعال خالق و مخلوق
۷.۴ – جهان هستی
۷.۵ – رابطه‌ی صفات خداوند
۷.۶ – نتیجه گیری
۸ – پانویس
۹ – منبع

توصیف اجمالی خلقت انسان

در آغاز خداوند نوع انسان اولیه را خلق کرد و سپس نسل وی را از نطفه همان انسان قرار داد. تا بدین‌سان، مراحل حیات آدمی پس از خلق ادامه یابد. این بیان، جوابی است دینی در رد عقاید داروین و کسانی که اجداد انسان اولیه را موجودات تک سلولی و یا از نسل میمون می پندارند.

نحوه خلقت آدمی‌

در نظرگاه اسلامی، نوع انسان دو گونه آفرینش داشته است:
یکی آفرینش از گِل و بدون پدر و مادر. این گونه آفرینش ویژه آدم (علیه‌السلام) و حوّا است که خداوند آنان را از گِل آفرید. این گونه از آفرینش، تنها یک بار رخ داده است.
دوم، آفرینش از یک پدر و یک مادر که نسل انسان پس از آدم (علیه‌السلام) و حوّا را شامل می‌شود. همه انسان‌ها از نسل آدم (علیه‌السلام) و حوّایند که بر اثر ازدواج یک مرد و یک زن پدید آمده‌اند.
گونه دوم از آفرینش همواره ادامه دارد و یکی از نشانه‌های نعمت‌های الهی و از پایه‌های تکامل بشر است. بنابراین، اصل انسان از گِل و نسل او از آب است. قرآن درباره گونه نخست آفرینش به صراحت می‌فرماید که آفرینش انسان از گِل آغاز شده است.

[۱] سجده/سوره۳۲، آیه۷.

و درباره گونه دوم می‌فرماید که خداوند نژاد انسان را از ماء مهین یعنی قطره ناچیز آب آفریده است.

[۲] سجده/سوره۳۲، آیه۸.

گونه اول آفرینش

قرآن کریم، از عنصر نخستین آفرینش انسان با چند تعبیر یاد می‌کند. گاه آن را «طین» می‌خواند به معنای گِل، و گاه «تراب» به معنای خاک،

[۳] روم/۳۰، آیه۲۰.

و گاه «حَماء مَسنُون» به معنای گِل بدبو و نیز «صلصال» به معنای گِل خشکیده.

[۴] حجر/سوره۱۵، آیه۲۶.

[۵] حجر/سوره۱۵، آیه۲۸.

[۶] حجر/سوره۱۵، آیه۳۳.

این تعابیر گوناگون حاکی از مراحل گوناگون آفرینش انسان‌اند و تناقضی میان آنها نیست؛ بدین معنا که خداوند، خاک را برای آفرینش انسان برگزید و سپس آن را به گِل مبدّل ساخت و آن‌گاه گِل بویناک و سیاه و سپس خشک شد و خداوند از آن انسان را آفرید.

[۷] مجمع البیان، ج۶، ص۱۱۴.

خداوند از روح خویش در کالبدش دمید و به فرشتگان فرمان داد بر او سجده کنند.

[۸] ص/سوره۳۸، آیه۷۲.

گونه‌ دوم آفرینش

قرآن کریم آفرینش انسان به گونه دوم را دارای چند مرحله می‌داند: نطفه، عَلَقه، مُضْغه، استخوان و دمیده شدن روح.

[۹] مؤمنون/سوره۲۳، آیه۱۳.

[۱۰] مؤمنون/سوره۲۳، آیه۱۴.

تفسیرهای قرآن کریم، گفته‌اند که مراد از «آفرینش نو» عبارت از دمیده‌شدن روح در کالبد جنین انسانی است که چهار ماه پس از انعقاد نطفه انجام می‌پذیرد.

[۱۱] سیوطی، جلال‌الدین، الدّرّ المنثور، ج۵، ص۷.

در روایات آمده است که نطفه چهل روز در رحم می‌ماند و آن گاه به صورت عَلَقه درمی‌آید و چهل روز بعد به صورت مُضغه. پس از چهار ماه، خداوند دو فرشته را به خلق کودک مأمور می‌سازد.

[۱۲] الفروع من الکافی، ج۴، ص۱۲-۱۶.

تاریخ آفرینش بشر

برخی عمر بشر را هفت هزار سال تخمین زده‌اند. اگرچه گاه بقایایی از استخوان‌های انسان کشف می‌شود که قدمت آن به صدها هزار سال پیش می‌رسد، امّا ممکن است از آنِ‌ انسان کنونی نباشند و به نسلی که پیش از آدم و حوّا می‌زیسته‌اند مربوط شوند.
شمار جمعیت فعلی انسان‌ها نظریه هفت هزار سال را تأیید می‌کند؛ زیرا اگر نسل انسان را از آدم و حوّا بدانیم، با توجّه به مرگ و میرهای طبیعی و نیز ناشی از جنگ‌ها و بیماری‌ها، شمار انسان‌ها به قدری می‌رسد که امروز هست. این نظریه بر آن است که استخوان‌های کشف‌شده نیز به احتمال، از آنِ نوعی هستند که پیش از آدم و حوّا می‌زیسته است.

[۱۳] حسینی‌ دشتی، سید مصطفی، معارف و معاریف، ج۱، ۲۹۱.

درباره عمر موجودات دیگر، در قرآن کریم نشانه‌هایی روشن یافته می‌شوند که نشان می‌دهند برخی از آنها پیش از انسان وجود داشته‌اند.
به عنوان مثال، قرآن می‌فرماید که ما امانت را بر آسمان‌ها و زمین و کوه‌ها عرضه کردیم و آنها از حمل آن سر برتافتند و هراسیدند؛ ولی انسان آن را بر دوش گرفت.

[۱۴] احزاب/سوره۳۳، آیه۷۲.

این آیه تصریح دارد که آسمان‌ها و زمین و کوه‌ها پیش از انسان وجود داشته‌اند.
این نظریه بر آن است که نسل انسان به نوعی حیوان شبیه میمون برمی‌گردد که در قرن‌های متمادی تطوّر و تکامل یافته و به انسان امروزی رسیده است.

[۱۵] قارایوین، ا. ای، عقاید داروین، ۱۱۱-۱۲۶.

اسلام این نظریه را نمی‌پذیرد و بر آن است که نسل انسان از آدم (علیه‌السلام) و حوّا است.

[۱۶] طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان، ج۱۶، ص۲۵۵-۲۶۰.

نسل آدم

در این جا مسئله‌ای مطرح می‌شود و آن، این‌که آیا فرزندان آدم (علیه‌السلام) و حوّا با یکدیگر ازدواج کرده‌اند؛ در حالی که ازدواج برادران و خواهران در ادیان الهی حرام است؟ بدین مسئله پاسخ‌هایی داده‌اند. از جمله آنکه حرمت ازدواج برادر با خواهر، از احکام تشریعی است نه تکوینی و این گونه احکام پیرو مصالح و مفاسدند.
حکم تشریعی تغییرپذیر است؛ امّا حکم تکوینی به هیچ روی تغییر نمی‌پذیرد. از این رو، می‌توان گفت که ازدواج برادر با خواهر در زمان حضرت آدم (علیه‌السلام) مفسده نداشته و بلکه برای بقای نسل آدم (علیه‌السلام) مصلحت نیز داشته است. در زمان شرایع بعدی بود که چنین ازدواجی با مفسده مواجه شد و حرام گشت. پاسخ‌های دیگری نیز بدین مسئله داده‌اند؛ از جمله آنکه خداوند، فرشتگان یا جنّیانی را به ازدواج فرزندان آدم درآورد.

[۱۷] مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۱۱، ص۲۱۸-۲۴۹.

[۱۸] طبرسی، احمد بن علی، الاحتجاج، ج۲، ص۴۴.

انسان کامل‌ترین موجود

اینکه آیا انسان کامل‌ترین آفریده خداوند است یا نه، جای بررسی دارد که در ادامه به این بحث می‌پزداریم.

ساختمان بدنی انسان

از قرآن برمی‌آید که انسان از لحاظ ساختمان بدنی سرآمد آفریدگان نیست؛ چنان که می‌فرماید، آفرینش آسمان‌ها و زمین، شکوهمندتر از آفرینش مردم است.

[۱۹] غافر/سوره۴۰، آیه۵۷.

جایگاه معنوی انسان

انسان از این لحاظ بر بسیاری از آفریدگان برتری دارد. قرآن می‌فرماید، ما اولاد آدم را گرامی داشته و آنان را بر شماری بسیار از آفریدگان برتری داده‌ایم.

[۲۰] اسراء/سوره۱۷، آیه۷۰.

از این تعبیر برمی‌آید که انسان، هر چند از سرمایه معنوی ارزشمندی مانند اختیار و حسن تکلیف بهره‌مند است، شریف‌ترین آفریده خداوند نیست.

[۲۱] جعفری، محمدتقی، آفرینش و انسان، ص۷۶-۷۹.

با این حال، او از گذر عبودیت و تقرّب به خداوند می‌تواند بر همه آفریدگان مجرّد و مادّی برتری یابد.

[۲۲] طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان، ج۱۳، ص۱۶۰-۱۶۵.

هدف آفرینش انسان

قرآن کریم، از علم و یقین به عنوان برترین هدف آفرینش یاد می‌کند. در واقع پیداکردن علم و یقین و رسیدن به معرفت، هدف نهایی آفرینش انسان است. پیش از آن، عبادت جای دارد که هدف ابتدایی است. چنان که قرآن می‌فرماید، ما جنّ و انس را تنها برای عبادت آفریدیم.

[۲۳] ذاریات/سوره۵۱، آیه۵۶.

و در جایی دیگر می‌فرماید، خداوند را عبادت کن تا به یقین برسی.

[۲۴] حجر/سوره۱۵، آیه۹۹.

بدین سان، انسان از گذر عبادت، به یقین می‌رسد که هدف نهایی آفرینش او است. یقین، عبارت است از معرفت به ذات و صفات خداوند متعال.

[۲۵] جوادی آملی، عبدالله، معرفت‌شناسی در قرآن، ج۱۳، ص۲۱.

[۲۶] مکارم شیرازی، ناصر، پیام قرآن، ج۱، ص۶۰.

فلسفه آفرینش انسان

علت و فلسفه آفرینش انسان، در فلسفه عمومی خلقت همه موجودات تعریف شده است. این دو ماهیتی جدای از هم ندارند. باید دید که هدف خداوند از آفرینش همه موجودات چیست تا آن‌گاه فلسفه آفرینش انسان و هدف اصلی آن برای ما روشن گردد. حکمت و فلسفه آفرینش انسان و رهایی از پوچ‌گرایی در این عالم، بر اساس آیات و روایاتی که موضوع آنها حکمت و فلسفه آفرینش انسان است، به سه دسته تقسیم می‌شوند: دسته اول، آیات و روایاتی که تاکید می‌کنند؛ خلقت انسان، بیهوده و عبث نیست: بلکه دارای هدف و حکمت است. آیه شریفه می‌فرماید:
«افحسبتم انما خلقناکم عبثا و انکم الینا لاترجعون؛ آیا گمان برده‌اید که شما را بیهوده آفریده‌ایم و به سوی ما باز نمی‌گردید؟! »

[۲۷] مومنون/سوره۲۳، آیه۱۱۵.

دسته دوم، نصوصی است که دلالت دارند بر اینکه آفرینش انسان، سودی برای آفریدگار ندارد. به بیان دیگر این فلسفه و حکمت آفرینش به انگیزه و نیاز فاعل بر نمی‌گردد بلکه به نیاز مخلوق و حسن فعلی او بر می‌گردد. امام علی (علیه‌السّلام) می‌فرماید: «لم‌تخلق الخلق لوحشه، و لااستعملتهم لمنفعه؛ آفریده‌ها را برای تنهایی و وحشت نیافریدی، و برای سودی هم آنها را به کار نگرفتی.»

[۲۸] امام علی (علیه‌السّلام)، نهج البلاغه، خطبه۱۰۹.

دسته سوم، آیات و روایاتی که حکمت آفرینش انسان را بیان کرده‌اند که با تامل