توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت خلاصهالاشعار و زبدهالافکار دارای ۴۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت خلاصهالاشعار و زبدهالافکار،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت خلاصهالاشعار و زبدهالافکار :

خلاصه الاشعار و زبده الافکار

خلاصه ‌الاشعار و زبده‌الافکار، مفصّل‌ترین تذکره زبان فارسی ، نوشته تقی‌الدین محمدبن شرف‌الدین علی حسینی کاشانی ، از نویسندگان دوره صفویه ، متخلص به « ذکری » و مشهور به « میر تذکره » می باشد.

فهرست مندرجات

۱ – شرح حال اجمالی مؤلف
۲ – گزارش محتوا
۳ – ساختار کتاب
۴ – مقدمه
۵ – ارکان اربعه کتاب
۶ – خاتمه
۷ – خاتمه دوم تألیف
۸ – زندگینامه‌های مندرج در تألیف
۹ – زادگاه مؤلف در تألیف
۱۰ – منابع تألیف
۱۱ – شهرت تألیف
۱۲ – نسخه کامل کتاب
۱۳ – فهرست منابع
۱۴ – پانویس
۱۵ – منبع

شرح حال اجمالی مؤلف

وی در حدود ۹۴۶ در کاشان به دنیا آمد. در کودکی و نوجوانی در همان شهر به آموزش و کسب دانشهای متداول پرداخت و در سلک شاگردان محتشم کاشانی درآمد و بعدها بنا به وصیت محتشم، دیوان او را گردآوری کرد. تقی‌الدین در ۹۸۷ به اصفهان رفت و در این شهر سکونت کرد. او در ۹۹۰ به عتبات عراق و در ۱۰۱۰ به همدان سفر کرد،

[۱] محمدبن علی تقی‌الدین کاشی، خلاصه‌الاشعار و زبده‌الافکار: بخش کاشان، ج۱، ص۲۲، چاپ عبدالعلی ادیب برومند و محمدحسین نصیری کهنمویی، تهران ۱۳۸۴ش.

اما درباره سفر او به هند که برخی گفته‌اند در این سفر به بیجاپور رفت و در آن‌جا خلاصه ‌الاشعار را به نام ابراهیم عادلشاه تألیف کرد، بسیار جای تردید است.

[۲] احمد گلچین معانی، تاریخ تذکره‌های فارسی، ج۱، ص۵۴۳، تهران ۱۳۶۳ش.

از تاریخ وفات تقی‌الدین اطلاع دقیقی در دست نیست، اما به نوشته اوحدی بلیانی ، مؤلف عرفات ‌العاشقین ،

[۳] تقی‌الدین محمدبن محمد اوحدی بلیانی، عرفات‌العاشقین، نسخه عکسی از نسخه خطی کتابخانه ملک، ش ۵۳۲۴.

وی در سالهای تألیف عرفات ‌العاشقین درگذشته است. در عرفات‌ العاشقین نمونه‌ای از سروده‌های او نیز آمده است.

[۴] تقی‌الدین محمدبن محمد اوحدی بلیانی، عرفات‌العاشقین، نسخه عکسی از نسخه خطی کتابخانه ملک، ش ۵۳۲۴.

از وی چند اثر دیگر برجای‌مانده از جمله: مجمع‌القصاید ؛ مآثرالخضریه ؛ تدوین دیوان محتشم کاشانی.

[۵] ذبیح‌اللّه صفا، تاریخ ادبیات در ایران، ج۵، بخش ۳، ص۱۷۱۵، ج۵، بخش ۳، تهران ۱۳۷۵ش.

گزارش محتوا

اثر مشهور تقی‌الدین تذکره خلاصه ‌الاشعار در شرح احوال شاعران متقدم و متأخر و معاصر نویسنده است. وی تألیف این کتاب را در حدود ۹۷۵، در عصر شاه طهماسب اول (حک: ۹۳۰ـ۹۸۴) آغاز کرد و ابتدای کتاب را به نام او آراست و در دیباچه رکن ‌یکم از وی نام برد. نگارش و تدوین این اثر بیش از چهل سال به طول انجامید و مؤلف پس از اتمام کار در ۱۰۱۶، آن را به شاه عباس اول (حک: ۹۹۶ـ۱۰۳۸) تقدیم داشت. تقی‌الدین کاشی گاه ضمن گزارش احوال برخی شاعران، به سال نگارش مطلب اشاره کرده که بیش‌تر سالهای ۹۸۵ تا ۱۰۱۱ است.

[۶] احمد گلچین معانی، تاریخ تذکره‌های فارسی، ج۱، ص۵۴۰ـ۵۴۱، تهران ۱۳۶۳ش.

ساختار کتاب

خلاصه‌ الاشعار مشتمل بر احوال و نمونه اشعار ۶۵۱ شاعر است. مؤلف نمونه‌های زیادی از اشعار شاعران را برگزیده و از این جهت تذکره‌ای نمونه است. وی از آن‌رو که با مثنوی میانه‌ای نداشته، به جز یکی دو مورد از نقل مثنویهای صاحبان تراجم خودداری کرده است،

[۷] ذبیح‌اللّه صفا، تاریخ ادبیات در ایران، ج۵، بخش ۳، ص۱۷۱۴، ج۵، بخش ۳، تهران ۱۳۷۵ش.

از جمله ذیل شرح‌حال زمانی یزدی ، به درخواست شاعر نمونه‌ای از مثنویهای او را آورده است.

[۸] احمد گلچین معانی، تاریخ تذکره‌های فارسی، ج۱، ص۵۴۴، تهران ۱۳۶۳ش.

این کتاب حاوی یک مقدمه، چهار فصل، چهار رکن و یک خاتمه به این شرح است :

مقدمه

در سبب تألیف و گردآوری اشعار، نقل اشعاری از حضرت امیر مؤمنان علیه‌السلام و ترجمه آن‌ها به نظم، ذکر برخی احادیث نبوی درباره سرودن شعر و مختصری درباره تاریخ شعر فارسی؛ فصل اول در بیان ایجاد عشق و معرفت که از جانب خداوند در انسان به وجود می‌آید؛ فصل دوم در تعریف و فضیلت عشق؛ فصل سوم در تقسیم عشق به مجازی و حقیقی؛ فصل چهارم در شرایط محبت از طرف محبوب و مذمت جماعتی که معشوق را نمی‌شناسند.

[۹] علیرضا نقوی، تذکره‌نویسی فارسی در هند و پاکستان، ج۱، ص۱۲۵ـ۱۲۶، تهران ۱۳۴۳ش.

ارکان اربعه کتاب

ارکان اربعه کتاب که متضمن زندگینامه شاعران است عبارت‌اند از: رکن اول. گزارش احوال شعرای قصیده‌گوی متقدم از زمان آل ‌سبکتکین و بیان حالات و منتخب اشعار آنان، حاوی احوال بیش از پنجاه تن از شاعران به ترتیب تاریخ درگذشت آنان و شامل دو جلد: جلد اول در احوال ۲۲ شاعر، از عنصری (متوفی ۴۳۱) تا خاقانی (متوفی ۵۸۲). جلد دوم درباره ۳۲ شاعر از ظهیر فاریابی (متوفی ۵۹۸) تا بابا افضل کاشانی (متوفی قرن هفتم). رکن دوم. متضمن احوال ۴۲ تن از غزل‌سرایان و بعضی از قصیده‌گویان متقدم، از سعدی تا شاه شجاع کرمانی . رکن سوم. زندگینامه غزل‌سرایان و بعضی از قصیده‌گویان متأخر، شامل احوال ۴۷ شاعر، از حافظ تا مولانا فنایی . رکن چهارم. حاوی احوال ۱۰۳ شاعر زمان سلطان حسین بایقرا تا عصر تألیف کتاب. این رکن از جامی شروع می‌شود و با زندگینامه غزالی مشهدی خاتمه می‌یابد.

[۱۰] احمد گلچین معانی، تاریخ تذکره‌های فارسی، ج۱، ص۵۲۴ـ۵۲۸، تهران ۱۳۶۳ش.

خاتمه

مفصّل‌ترین بخش کتاب است و در آن احوال شاعران معاصر مؤلف ذیل دوازده اصل آمده است. هر اصل شامل دو فصل است. فصل اول ذکر احوال شاعران مشهور هر شهر و ناحیه شامل شهرهای کاشان، اصفهان، قم ، ساوه ، قزوین ، گیلان و مازندران ، تبریز و آذربایجان ، یزد ، کرمان ، شیراز ، همدان و نواحی آن، ری و استرآباد ، خراسان . فصل دوم در احوال شاعرانی است که تقی‌الدین کاشی در دوره جوانی خدمت آنان را دریافته است.

[۱۱] احمد گلچین معانی، تاریخ تذکره‌های فارسی، ج۱، ص۵۲۹ـ۵۳۷، تهران ۱۳۶۳ش.

خاتمه دوم تألیف

در برخی نسخه‌ها، که نسخه تجدید نظر شده مؤلف محسوب می‌شوند، بخشی با عنوان خاتمه دوم وجود دارد. در این بخش گزیده اشعار شصت‌تن از شاعران معاصر نویسنده، بدون شرح‌حالشان آمده است. ظاهرآ دیوانهای این شاعران، پس از خاتمه تألیف خلاصه ‌الاشعار به دست مؤلف رسیده و او می‌خواسته زندگینامه آنان را نیز بنگارد، اما نتوانسته این امر را به انجام برساند.

[۱۲] علیرضا نقوی، تذکره‌نویسی فارسی در هند و پاکستان، ج۱، ص۱۲۸ـ۱۲۹، تهران ۱۳۴۳ش.

زندگینامه‌های مندرج در تألیف

تعداد زندگینامه‌های مندرج در این کتاب بیش از ۶۵۱ نیست که این رقم در مقایسه با عرفات ‌العاشقین (حاوی بیش از سه‌هزار شرح حال) بسیار اندک است، اما گزیده‌های مفصّل از اشعار شاعران، حجم کتاب را افزایش داده است. در خلاصه ‌الاشعار زندگینامه شاعران مختصر است، اما ابیات انتخابی برخی شاعران از حدود متعارف گذشته است.

[۱۳] علیرضا نقوی، تذکره‌نویسی فارسی در هند و پاکستان، ج۱، ص۱۳۰، تهران ۱۳۴۳ش.

در برخی مواضع، ذیل احوال یک شاعر، ابیاتی از شاعران دیگر را نیز برای نمونه آورده و احوال شاعران بزرگ را در چند قسمت عرضه کرده و گاه نمونه‌های آثار منثور آنان را هم نقل کرده است.

[۱۴] علیرضا نقوی، تذکره‌نویسی فارسی در هند و پاکستان، ج۱، ص۱۳۱، تهران ۱۳۴۳ش.

زادگاه مؤلف در تألیف

علاقه تقی