توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت حیدر علی شیرازی دارای ۶۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت حیدر علی شیرازی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت حیدر علی شیرازی :

میرزاحیدرعلی بن جعفر حاجب‌شیرازی

حاجب شیرازی، میرزا حیدرعلی، شاعر، صوفی و هنرمند سده سیزدهم و چهاردهم است.

فهرست مندرجات

۱ – تولد
۲ – شغل پدر
۳ – تحصیل
۴ – انتخاب شغل
۵ – وصیت پدر
۶ – کسوت درویشی
۷ – صله قصیده
۸ – معاشرت با سید جمال‌الدین اسدآبادی
۹ – ارادت مردم تهران
۱۰ – اعمال ملامت‌گونه
۱۱ – سال درگذشت
۱۲ – خاکساریه
۱۳ – دیوان حاجب
۱۴ – تخلص
۱۵ – فهرست منابع
۱۶ – پانویس
۱۷ – منبع

تولد

او در روستای کناره، از توابع مرودشت، به‌ دنیا آمد.

[۱] محمدعلی عبرت نائینی، تذکره مدینهالادب، ج۲، ص۷۶۶، چاپ عکسی تهران ۱۳۷۶ش.

[۲] محمدحسین رکن‌زاده آدمیت، دانشمندان و سخن‌سرایان فارس، ج۲، ص۱۷۷، تهران ۱۳۳۷ـ۱۳۴۰ش.

برقعی

[۳] محمدباقر برقعی، سخنوران نامی معاصر ایران، ج۲، ص۱۰۴۰، قم ۱۳۷۳ش.

سال تولد او را ۱۲۷۱، و رکن‌زاده آدمیت

[۴] محمدحسین رکن‌زاده آدمیت، دانشمندان و سخن‌سرایان فارس، ج ۲، ص ۱۷۷، تهران ۱۳۳۷ـ۱۳۴۰ش.

شهرت وی را مرودشتی آورده است.

شغل پدر

پدرش، میرزا جعفر، از مشایخ سلسله ذهبیه و نقاش و قلمدان‌ساز بود.

[۵] محمدعلی عبرت نائینی، تذکره مدینهالادب، ج۲، ص۷۶۶، چاپ عکسی تهران ۱۳۷۶ش.

شرح زندگی حاجب و پدرش درهم آمیخته شده است.

تحصیل

حاجب در جوانی با پدرش به شیراز رفت و علوم ادبی و نقاشی را در آن‌جا فراگرفت.

[۶] محمدحسین رکن‌زاده آدمیت، دانشمندان و سخن‌سرایان فارس، ج۲، ص۱۷۷، تهران ۱۳۳۷ـ۱۳۴۰ش.

پس از چندی به خورموج رفت و از محضر محمدخان، دانشمند و شاعر دشتستانی، متخلص به دشتی، شعر و ادب آموخت.

[۷] محمدعلی عبرت نائینی، تذکره مدینهالادب، ج۲، ص۷۶۶، چاپ عکسی تهران ۱۳۷۶ش.

[۸] محمدحسین رکن‌زاده آدمیت، دانشمندان و سخن‌سرایان فارس، ج۲، ص۱۷۷، تهران ۱۳۳۷ـ۱۳۴۰ش.

عبرت نائینی، دوست و معاشر حاجب، گفته است که با زبانهای عربی، ترکی، روسی و فرانسه آشنایی داشت.

[۹] محمدعلی عبرت نائینی، نامه فرهنگیان، ج۱، ص۴۰۳، چاپ عکسی تهران ۱۳۷۷ش.

در مقدمه نسخه خطی دیوان حاجب

[۱۰] حیدرعلی ‌بن جعفر حاجب شیرازی، دیوان، ص ۲، نسخه خطی کتابخانه (ش ۱) مجلس شورای اسلامی، ش ۹۴۵۸.

[۱۱] حیدرعلی ‌بن جعفر حاجب شیرازی، دیوان، ص ۶۱، نسخه خطی کتابخانه (ش ۱) مجلس شورای اسلامی، ش ۹۴۵۸.

آشنایی وی با زبان انگلیسی نیز تأیید شده است.
حاجب پس از وفات محمدخان دشتی در ۱۲۹۸، به شیراز بازگشت.

انتخاب شغل

زندگی‌اش همچون پدر از راه قلمدان‌سازی و نقاشی می‌گذشت.

[۱۲] محمدحسین رکن‌زاده آدمیت، دانشمندان و سخن‌سرایان فارس، ج۲، ص۱۷۷، تهران ۱۳۳۷ـ۱۳۴۰ش.

او تذهیب، میناکاری و خطاطی نیز می‌دانست.

[۱۳] حیدرعلی ‌بن جعفر حاجب شیرازی، دیوان، مقدمه، ص ۳، نسخه خطی کتابخانه (ش ۱) مجلس شورای اسلامی، ش ۹۴۵۸.

[۱۴] محمدعلی عبرت نائینی، نامه فرهنگیان، ج۱، ص۴۰۳، چاپ عکسی تهران ۱۳۷۷ش.

وصیت پدر

به نوشته عبرت نائینی،

[۱۵] محمدعلی عبرت نائینی، نامه فرهنگیان، ج۱، ص۴۰۳، چاپ عکسی تهران ۱۳۷۷ش.

حاجب و پدر میان‌سالش به تهران رفتند.

[۱۶] محمدحسین رکن‌زاده آدمیت، دانشمندان و سخن‌سرایان فارس، ج۲، ص۱۷۷، تهران ۱۳۳۷ـ۱۳۴۰ش.

[۱۷] محمدباقر برقعی، سخنوران نامی معاصر ایران، ج۲، ص۱۰۴۰، قم ۱۳۷۳ش.

در آن‌جا نیز به قلمدان‌سازی و نقاشی مشغول بودند که پدر حاجب درگذشت و بنابه وصیتش، در صحن امامزاده زید (واقع در بازار تهران) دفن شد.

[۱۸] محمدعلی عبرت نائینی، تذکره مدینهالادب، ج۲، ص۷۶۶، چاپ عکسی تهران ۱۳۷۶ش.

[۱۹] محمدعلی عبرت نائینی، نامه فرهنگیان، ج۱، ص۴۰۳، چاپ عکسی تهران ۱۳۷۷ش.

[۲۰] محمدحسین رکن‌زاده آدمیت، دانشمندان و سخن‌سرایان فارس، ج۲، ص۱۷۸، تهران ۱۳۳۷ـ۱۳۴۰ش.

[۲۱] حسن امداد، سیمای شاعران فارس در هزار سال، ج۱، ص۶۶۰، (تهران) ۱۳۷۷ش.

کسوت درویشی

حاجب پس از مرگ پدر دست از کار کشید و به کسوت درویشی درآمد و در خیابان جلیل‌آباد (خیام) تهران، در حجره‌ای در کاروان‌سرای قنبر سیبیلو، منزل گزید.

[۲۲] محمدعلی عبرت نائینی، تذکره مدینهالادب، ج۲، ص۷۶۶، چاپ عکسی تهران ۱۳۷۶ش.

[۲۳] محمدعلی عبرت نائینی، نامه فرهنگیان، ج۱، ص۴۰۳، چاپ عکسی تهران ۱۳۷۷ش.

[۲۴] حیدرعلی ‌بن جعفر حاجب شیرازی، دیوان، ج۱، ص۱۴، چاپ مهدی آصفی، تهران ۱۳۷۲ش.

صله قصیده

حاجب قصایدی در مدح امین‌السلطان، از وزرای قاجار (متوفی ۱۳۲۵)، و کامران‌میرزا، پسر ناصرالدین شاه، سروده است و از آن دو صله‌هایی گرفته است.

[۲۵] محمدعلی عبرت نائینی، تذکره مدینهالادب، ج ۲، ص ۷۶۶، چاپ عکسی تهران ۱۳۷۶ش.

[۲۶] محمدحسین رکن‌زاده آدمیت، دانشمندان و سخن‌سرایان فارس، ج۲، ص۱۷۷، تهران ۱۳۳۷ـ۱۳۴۰ش.

معاشرت با سید جمال‌الدین اسدآبادی

در ۱۳۱۳، در پی قتل ناصرالدین شاه، حاجب به سبب معاشرت با سید جمال‌الدین اسدآبادی و میرزا رضا کرمانی، تحت تعقیب قرار گرفت و به کامران‌میرزا پناه برد.

[۲۷] محمدعلی عبرت نائینی، تذکره مدینهالادب، ج۲، ص۷۶۶، چاپ عکسی تهران ۱۳۷۶ش.

ارادت مردم تهران

وی در اواخر عمر در زمینی در نزدیکی دروازه دولت بنایی ساخت

[۲۸] محمدعلی عبرت نائینی، تذکره مدینهالادب، ج۲، ص۷۶۶، چاپ عکسی تهران ۱۳۷۶ش.

و مشهور است که بسیاری از مردم تهران به وی ارادت می‌ورزیدند.

[۲۹] حسن امداد، سیمای شاعران فارس در هزار سال، ج۱، ص۶۵۹ـ۶۶۰، (تهران) ۱۳۷۷ش.

برخی منابع

[۳۰] محمدباقر برقعی، سخنوران نامی معاصر ایران، ج۲، ص۱۰۴۰، قم ۱۳۷۳ش.

[۳۱] محمدحسین رکن‌زاده آدمیت، دانشمندان و سخن‌سرایان فارس، ج۲، ص۱۷۷، تهران ۱۳۳۷ـ۱۳۴۰ش.

[۳۲] حسن امداد، سیمای شاعران فارس در هزار سال، ج۱، ص۶۵۹، (تهران) ۱۳۷۷ش.

اعمال ملامت‌گونه

به سبب خلط زندگی حاجب و پدرش، حاجب را از درویشان ذهبیه دانسته‌اند، اما این انتساب، به سبب اعمال ملامتی‌گونه حاجب، که مخالف روش ذهبیه بود، درست نیست.
حاجب با افرادی با عقاید متفاوت معاشرت می‌کرد و برخی از درویشان بی‌سلسله، از جمله درویشان عجم و خاکساریه که به مصرف بنگ شهرت داشتند، گرد او جمع می‌شدند.
این معاشرتها و همچنین اعمال شبیه به رفتار ملامتیه از جمله نگهداری سگ در محل زندگی‌اش، باعث شد که به فسق و فجور معروف شود.

[۳۳] محمدعلی عبرت نائینی، تذکره مدینهالادب، ج۲، ص۷۶۶، چاپ عکسی تهران ۱۳۷۶ش.

[۳۴] محمدعلی عبرت نائینی، نامه فرهنگیان، ج۱، ص۴۰۳، چاپ عکسی تهران ۱۳۷۷ش.

[۳۵] آئین قلندری: مشتمل بر چهار رساله در باب قلندری، خاکساری، ج۱، ص۷۰، فرقه عجم و سخنوری، چاپ ابوطالب میرعابدینی و مهران افشاری، تهران: فراروان، ۱۳۷۴ش.

[۳۶] نورالدین مدرسی چهاردهی، خاکسار و اهل حق، ج۱، ص۱۱، تهران ۱۳۶۸ش.

سال درگذشت

حاجب در ۱۳۳۴ درگذشت و در اقامتگاهش، که به «حاجبیه» مشهور گردید، به خاک سپرده شد.

[۳۷] محمدعلی عبرت نائینی، تذکره مدینهالادب، ج۲، ص۷۶۶، چاپ عکسی تهران ۱۳۷۶ش.

[۳۸] محمدباقر برقعی، سخنوران نامی معاصر ایران، ج۲، ص۱۰۴۰، قم ۱۳۷۳ش.

خاکساریه

مشهور است حاج مطهر علیشاه، که بعدآ قطب سلسله خاکساریه شد، از جانب پیرخود مأمور شد که از عراق به اقامتگاه حاجب برود و به وضع درویشان لاابالی‌ای که در آن‌جا تجمع می‌کردند رسیدگی کند.
او به ایران آمد و خانقاه خاکساریه را در همان محل بنا نهاد.

[۳۹] مهران افشاری، بنیاد دایرهالمعارف اسلامی، تهران، مصاحبه، ۴ تیر ۱۳۸۱.

دیوان حاجب

نسخه‌ای از دیوان حاجب به خط خود او در کتابخانه مجلس موجود است.

[۴۰] محمدعلی عبرت نائینی، نامه فرهنگیان، ج۱، ص۴۰۳، چاپ عکسی تهران ۱۳۷۷ش.

این نسخه حدود صد صفحه دارد و شامل غزلیات، قطعات، رباعیها، مثنوی‌ها (ساقی‌نامه) و مفردات شاعر است.
حاجب علاوه بر اشعاری با درون‌مایه عرفانی و در مشرب فقر و درویشی، شعرهای بسیاری با مضامین تاریخی و اجتماعی و اخلاقی دارد، از جمله درباره صلح دوستی و نفرت از جنگ ،

[۴۱] حیدرعلی ‌بن جعفر حاجب شیرازی، دیوان، ص ۳۱، نسخه خطی کتابخانه (ش ۱) مجلس شورای اسلامی، ش ۹۴۵۸.

[۴۲] حیدرعلی ‌بن جعفر حاجب شیرازی، دیوان، ص ۴۳، نسخه خطی کتابخانه (ش ۱) مجلس شورای اسلامی، ش ۹۴۵۸.

[۴۳] حیدرعلی ‌بن جعفر حاجب شیرازی، دیوان، ص ۴۸، نسخه خطی کتابخانه (ش ۱) مجلس شورای اسلامی، ش ۹۴۵۸.

[۴۴] حیدرعلی ‌بن جعفر حاجب شیرازی، دیوان، ص ۵۲، نسخه خطی کتابخانه (ش ۱) مجلس شورای اسلامی، ش ۹۴۵۸.

[۴۵] حیدرعلی ‌بن جعفر حاجب شیرازی، دیوان، ص ۵۷، نسخه خطی کتابخانه (ش ۱) مجلس شورای اسلامی، ش ۹۴۵۸.

حکم مظفرالدین شاه، درباره نکشتن بره در قصاب‌خانه‌ها،

[۴۶] حیدرعلی ‌بن جعفر حاجب شیرازی، دیوان، ص ۳۹، نسخه خطی کتابخانه (ش ۱) مجلس شورای اسلامی، ش ۹۴۵۸.

به توپ بستن مجلس به فرمان محمدعلی شاه،

[۴۷] حیدرعلی ‌بن جعفر حاجب شیرازی، دیوان، ص ۹۹، نسخه خطی کتابخانه (ش ۱) مجلس شورای اسلامی، ش ۹۴۵۸.

فاصله طبقاتی در جامعه

[۴۸] حیدرعلی ‌بن جعفر حاجب شیرازی، دیوان، ص ۴۲، نسخه خطی کتابخانه (ش ۱) مجلس شورای اسلامی، ش ۹۴۵۸.

و توجه به قانون و منافع قانون مداری.

[۴۹] حیدرعلی ‌بن جعفر حاجب شیرازی، دیوان، ص ۲۷ـ۲۸، نسخه خطی کتابخانه (ش ۱) مجلس شورای اسلامی، ش ۹۴۵۸.

به نظر می‌رسد حاجب از اولین کسانی بوده که از غزل برای بیان مضامین اجتماعی استفاده وسیعی کرده است.
غزلهای دیگر او، بیشتر به تأسی از شعرای سبک عراقی، به‌ویژه حافظ ، سروده شده است.

[۵۰] حیدرعلی ‌بن جعفر حاجب شیرازی، دیوان، ص ۵۱، نسخه خطی کتابخانه (ش ۱) مجلس شورای اسلامی، ش ۹۴۵۸.

وی چند ساقی‌نامه و مُغَنّی‌نامه در بحر متقارب دارد که از لحاظ ادبی استوار و زیبا هستند.

[۵۱] حیدرعلی ‌بن جعفر حاجب شیرازی، دیوان، ص ۹ـ۲۰، نسخه خطی کتابخانه (ش ۱) مجلس شورای اسلامی، ش ۹۴۵۸.

دیوان حاجب بارها به صورت ناقص و مغلوط چاپ شده است، از جمله چاپ مهدی آصفی.

[۵۲] حیدرعلی ‌بن جعفر حاجب شیرازی، دیوان، چاپ مهدی آصفی، تهران ۱۳۷۲ش.

تخلص

شاعران شیرازی دیگری هم متخلص به حاجب بوده‌اند که از جمله مهم‌ترین آن‌ها آق