پاورپوینت حدیث سد الابواب
توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد
پاورپوینت حدیث سد الابواب دارای ۵۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است
شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.
لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت حدیث سد الابواب،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن پاورپوینت حدیث سد الابواب :
روایت سد الابواب (دیدگاه فریقین)
پس از ساخت مسجد النبی، برای رسول الله (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) و علی (علیهالسّلام) و بعضی مهاجرین اطاقهای کوچکی با سقف کوتاه در کنار مسجد ساختند که در آنها به داخل مسجد گشوده میشد و این افراد از منزل خود وارد مسجد میشدند.
پس از مدتی وحی نازل شد و دستور بستن همه درها الا باب علی (علیهالسلام) را صادر کرد. این ماجرا در روایتی نقل شده است که به روایت سدالابواب مشهور است.
این روایت از طریق شیعه و اهلسنت نقل شده است.
فهرست مندرجات
۱ – ساخت مسجد مدینه
۲ – ابواب مسجدالنبی
۳ – مسدود کردن ابواب مسجد
۴ – بررسی چند روایت
۴.۱ – روایت اول
۴.۲ – روایت دوم
۴.۳ – روایت سوم
۴.۴ – روایت چهارم
۴.۵ – روایت پنجم
۵ – تغییرات مسجد مدینه
۶ – پانویس
۷ – منبع
ساخت مسجد مدینه
سفر هجرت از مکه به مدینه روز جمعه دوازدهم ربیع الاول سال سیزدهم بعثت (۶۲۲ ق) به پایان رسید و رسول الله (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) بعد از ظهر آن روز از «قبا» _در حومه شهر_ وارد مدینه گردید مرکب او (ناقه قصوی) در محله بنی ظمالک بن النجار در زمینی متعلق به دو کودک یتیم به نام سهل و سهیل متوقف شد و زانو بر زمین زد. آن حضرت از شتر به زیر آمد و دستور داد مسجد مدینه را در آن محل بنا کنند.
خود او در همان نزدیکی در خانه ابوایوب انصاری _در حجره فوقانی_ منزل گرفت و مدت یازده ماه که کار ساختمان مسجد ادامه داشت در همان محل باقی ماند.
[۱] ابن هشام، السیره النبویه، ج۱، ص۴۹۵.
نقشه مجتمع مسجد و خانههای اطراف آن را پیغمبر شخصا طرح کرد. زمین مسجد را از قیم آن دو یتیم به مبلغ ده مثقال طلا خریداری کرد و به ابوبکر خزانه دار خود دستور پرداخت آن وجه را صادر نمود. مقرر شد پی دیوارها با سنگ و گل و دیوارها با خشت و گل ساخته شود. پس دیوارها به عمق سه گز (ذراع، ارش) و ارتفاع آنها پنج و به قولی هفت گز بود که به بلندی قامت انسان میرسید. به روایت ابن شهاب زهری. مسلمانان سنگ از سنگستانهای اطراف مدینه میآوردند و در زمین مسجد خشت میزدند. رسول الله (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) مانند سایر صحابه سنگ میکشید و گل کاری میکرد. برای حفظ نمازگزاران از تابش آفتاب و ریزش باران ستونهایی از تنه نخل برافراشتند و محوطه مسجد را با شاخ و برگ خرما پوشاندند. تا رسول الله (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) زنده بود اجازه نداد روی مسجد سقف خشت و گلی بگذارند. در انتهای شمالی مسجد خیمه بزرگی برافراشتند که قبله را به سمت صخره بیت المقدس نشان میداد. بعد از تغییر قبله به سمت کعبه آن خیمه محل سکونت مهاجران فقیر (اصحاب صفه) گردید.
[۲] سیره امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب، ج۲، ص۳۹۲.
[۳] نجدی، عبدالله، مختصر سیره الرسول، ص۱۷۷.
بنای مسجد و ضمائم آن از ربیع الاول تا صفر سال بعد، حدود یازده ماه به طول انجامید ولی مسلمانان نمازهای خود را پیوسته به جماعت در آن محل میگزاردند. مقصوره مسجد ده هزار گز مساحت داشت.
ابواب مسجدالنبی
سه دروازه (باب) برای آن ساخته شد که با تکههای سنگ ازاره بندی شده بود. یکی از آنها به رفت و آمد رسول الله (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) و اهل بیت اختصاص داشت و آن را باب جبرئیل گفتند. محل و نام این دروازه تا امروز حفظ شده است. دیگری باب الرحمه و سومی بی نام بود و این دروازه سوم راهرو همگان از بنده و آزاد و مسلمان و کافر بود. در مسجد هیچ فرش و اثاثه نبود و کف آن را با سنگ ریزه فرش کرده بودند. منبر هم نداشت و رسول الله (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) برای القای خطبه به یکی از ستونهای مسجد تکیه میداد. نخستین منبر برای مسجد مدینه در سال هفتم یا هشتم هجری شبیه منبر کلیساهای شام ساخته شد و سازنده آنها مردی به نام تمیم داری بود. برای رسول الله (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) و علی (علیهالسّلام) و بعضی مهاجرین اطاقهای کوچکی با سقف کوتاه در کنار مسجد ساختند که در آنها به داخل مسجد گشوده میشد. سقف اطاقها آن قدر کوتاه بود که دست یک طفل نوبلوغ به آن میرسید، سبک معماری آنها هم مانند شبستان مسجد بود یعنی ستونهایی از تنه نخل برافراشته روی آنها را با شاخ و برگ خرما پوشانده بودند. اطاقها یک دری و بدون چفت و کوبه و یراق بود. حجره عایشه که رسول بعد از رحلت در آن مدفون گردید و حجره علی و فاطمه در سمت شرقی مسجد بود. برای هر همسر تازه که به خانه پیغمبر میآمد حجره تازهای به همان اسلوب در ردیف حجره عایشه بنا میگردید. مسجد مدینه حیاط مستقل و وضوخانه نداشت و اهالی مدینه برای قضاء حاجت به خارج شهر میرفتند. تمام مسجد هم سرپوشیده نبود.
[۴] ابن هشام، السیره النبویه، ج۱، ص۴۹۸.
[۵] امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۱، ص۳۴۸.
مسدود کردن ابواب مسجد
بعد از آن که ساختمان مسجد تمام شد پیغمبر از خانه ابوایوب به خانه خود منتقل گردید. علی بن ابی طالب (علیهالسّلام) و ابوبکر و عمر و نیز عباس و حمزه عموهای پیغمبر در خانههای خود مستقر گردیدند و از راه مسجد رفت و آمد میکردند. لیکن رسول الله (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) میخواست با همسر بسیار جوان خود عایشه زفاف کند و ازدواج فاطمه دختر آن حضرت با علی (علیهالسّلام) نیز قریب الوقوع بود و رفت و آمد صحابه از داخل مسجد مانع از آن بود که اهل بیت بعد از نماز فراغتی داشته باشند. از این سبب دستور رسید که همه صحابه حتی عموها درهای خود را که به مسجد باز میشد ببندند و از راه دیگر رفت و آمد کنند و برای نماز از درهای مسجد وارد آن گردند. انحصارا به علی مرتضی که از کودکی در کنار رسول الله (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) به سر میبرد اجازه داده شد در خانهاش را به مسجد باز نگاه دارد و هر کار که در مسجد بر رسول الله (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) حلال است بر وی نیز حلال باشد. این امتیاز به بعض صحابه از جمله عموهای پیغمبر گران آمد و کار به گله گزاری رسید ولی رسول الله (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) قاطعانه ابلاغ فرمود که این دستور به موجب وحی الهی است و علی به حکم خدای این مزیت را حاصل کرده است. از این رو اصحاب ساکت شدند و سخن کوتاه گشت و درهائی که به داخل مسجد باز میشد مسدود گردید.
بررسی چند روایت
درباره مسدود کردن دربهای مسجد النبی احادیث بسیاری از طریق شیعه و سنی روایت شده که به نام احادیث سد ابواب معروف است و بعض آنها ذیلا نقل میشود:
روایت اول
محمد عیسی ترمذی در جامع صحیح
[۶] ترمذی، محمدعیسی، جامع صحیح، ج۲، ص۳۰۱.
حدیثی از عبدالله بن عباس به این شرح روایت کرده است: «ان رسول الله صلی الله علیه و سلم امر بسد الابواب الا باب علی» یعنی: رسول الله صلیاللهعلیهوآلهوسلّم امر فرمود همه درها را که به مسجد باز میشد ببندند مگر در خانه علی را.
روایت دوم
حاکم نیشابوری در المستدرک الصحیحین
[۷] حاکم نیشابوری، ابوعبدالله، المستدرک الصحیحین، ج۳، ص۱۳۵.
به سند خود از ابوهریره و او از عمر بن خطاب چنین روایت کرده است: «ثلاث خصال لان تکون لی خصله منها احب الی من ان اعطی حمر النعم. قیل و ما هی یا امیرالمؤمنین؟ قال تزوجه فاطمه بنت رسول الله (صلی الله علیه و سلم) و سکناه المسجد مع رسول الله (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) یحل له فیه ما یحل له و الرایه یوم خیبر»، یعنی : عمر میگفت به علی بن ابی طالب سه فضیلت عطا شده که اگر یکی از آنها نصیب من میشد آن را از شتران سرخ موی (ثروت بسیار) دوستتر میداشتم. بدو گفتند: آن سه فضیلت کدام استای امیرالمؤمنین. گفت: همسری او با فاطمه دختر رسول الله (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) و سکونت او در مسجد با رسول الله که هر چه در آن جا به پیغمبر حلال بود بر علی نیز حلال بود و علمداری او در روز خیبر . حاکم نیشابوری نیز مانند ترمذی مانند این حدیث را صحیح دانسته است. همین حدیث را متقی هندی در کنزالعمال فی سنن الاقوال و الافعال
[۸] متقی هندی، علی، کنزالعمال فی سنن الاقوال و الافعال، ج
- لینک دانلود فایل بلافاصله بعد از پرداخت وجه به نمایش در خواهد آمد.
- همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
- ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.