توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت حافظ ابوالشیخ اصفهانی ابومحمد بن عبداللّه دارای ۴۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت حافظ ابوالشیخ اصفهانی ابومحمد بن عبداللّه،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت حافظ ابوالشیخ اصفهانی ابومحمد بن عبداللّه :

پاورپوینت حافظ ابوالشیخ اصفهانی ابومحمد بن عبداللّه

ابوالشِّیْخِ اِصْفَهانی، ابومحمد عبدالله بن محمد بن جعفر بن حیان (۲۷۴ ـ آخر محرم ۳۶۹ ق/۸۸۷ ـ ۲۷ اوت ۹۷۹ م)، از بزرگان محدّثین و مورخین اصفهان بوده است.

فهرست مندرجات

۱ – نسب‌شناسی
۲ – ولادت و تحصیلات
۳ – مشایخ
۴ – شاگردان
۵ – وثاقت
۶ – وفات
۷ – آثار و تالیفات
۷.۱ – آثارچاپی
۷.۲ – خطی
۸ – فهرست منابع
۹ – پانویس
۱۰ – منبع

نسب‌شناسی

حافظ ابوالشّیخ اصفهانی، ابومحمّد بن عبداللّه بن محمّد بن جعفر بن حیّان، از بزرگان محدّثین اصفهان است. وی را با انتساب به جدش، حیانی نیز خوانده‌اند.

[۱] سمعانی، عبدالکریم بن محمد، الانساب، ج۴، ص۳۲۲.

برخی او را ابن‌حبان نیز خوانده‌اند

[۲] منذری، عبدالعظیم بن عبدالقوی، الترغیب و التزاهیب، ج۱، ص۵۳۹.

که ظاهراً تصحیف ابن‌حیان بوده است.

[۳] ابن اثیر، علی بن محمد، اللّباب فی تهذیب الانساب، ج۱، ص۴۰۴-۴۰۵.

[۴] ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۶، ص۲۷۶.

[۵] مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانه الادب، ج۷، ص۱۵۵-۱۵۶.

ولادت و تحصیلات

وی در حدود سال ۲۷۳ق متولّد شد، ابوالشیخ در خاندانی اهل علم و آشنا به حدیث تولد و رشد یافت. وی پس از آموزش‌های مقدماتی در اصفهان، برای استماع حدیث به شهرهای مختلف: بصره، بغداد، موصل، مکه و مدینه سفر کرد و نزد مشایخ بسیاری به فراگیری دانش پرداخت.

[۶] ذهبی، محمد بن احمد، العبر، ج۲، ص۳۵۸.

مشایخ

ابوالشیخ از ابراهیم بن سعدان، ابن ابی‌عاصم، ابوالعبّاس هروی، عبداللّه بن محمّد بن زکریّا، عمر بن احمد بن اسحاق اهوازی و محمّد بن اسید روایت نموده است. وی در طبقه ۱۰ و ۱۱ طبقات المحدثین، شمار بسیاری از مشایخ نام‌آور خود از قبیل، ابن‌ ابی‌داوود سجستانی،

[۷] ابوالشیخ اصفهانی، عبدالله بن محمد، الامثال، ج۱، ص۳۲.

ابوالقاسم بغوی، ابن‌ ابی‌حاتم رازی، ابوبکر جعفر بن محمد فریابی،

[۸] ابوالشیخ اصفهانی، عبدالله بن محمد، طبقات المحدثین باصبهان، ج۱، ص۱۹۴.

[۹] ابوالشیخ اصفهانی، عبدالله بن محمد، طبقات المحدثین باصبهان، ج۱، ص۳۵۶.

[۱۰] ‌ابوالشیخ اصفهانی، عبدالله بن محمد، طبقات المحدثین باصبهان، ج۲، ص۲۱۹.

ابویعلی موصلی،

[۱۱] ابن اثیر، علی بن محمد، اللّباب فی تهذیب الانساب، ج۱، ص۴۰۴.

[۱۲] ابوالشیخ اصفهانی، عبدالله بن محمد، اخلاق النبی و آدابه، ج۱، ص۱۴۹.

[۱۳] ابوالشیخ اصفهانی، عبدالله بن محمد، اخلاق النبی و آدابه، ج۱، ص۱۳۸.

ابوبکر بزّاز، محمد بن یحیی ابن‌منده و ابوالحسن ابن شنبوذ

[۱۴] ابوالشیخ اصفهانی، عبدالله بن محمد، طبقات المحدثین باصبهان، ج۱، ص۴۳۶.

[۱۵] ابوالشیخ اصفهانی، عبدالله بن محمد، طبقات المحدثین باصبهان، ج۲، ص۲۲۹.

را برشمرده است.

[۱۶] ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۶، ص۲۷۷.

شاگردان

در میان شاگردان و روایان ابوالشیخ نیز افراد مشهوری به چشم می‌خوردند، ابوبکر بن حارث، حافظ ابونُعیم اصفهانی،

[۱۷] ابن اثیر، علی بن محمد، اللّباب فی تهذیب الانساب، ج۱، ص۴۰۵.

[۱۸] سمعانی، عبدالکریم، الانساب، ج۴، ص۳۲۲.

محمّد بن احمد بن شاکر مؤذّن و ابواحمد بن علی مؤدّب مکفوف از او استماع حدیث نموده‌اند؛ از جمله: ابوسعد مالینی، محمد بن اسحاق ابن منده، ابن‌مردویه و نیز نواده‌اش محمد بن عبدالرزاق بن ابی الشیخ.

[۱۹] ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۶، ص۲۷۷-۲۷۸.

[۲۰] ابونعیم اصفهانی، احمد بن عبدالله، ذکر اخبار اصبهان، ج۱، ص۲۸۰.

[۲۱] ابونعیم اصفهانی، احمد بن عبدالله، ذکر اخبار اصبهان، ج۱، ص۳۳۵.

وثاقت

رجال‌شناسانی چون ابونعیم اصفهانی

[۲۲] ابونعیم اصفهانی، احمد بن عبدالله، ذکر اخبار اصبهان، ج۲، ص۹۰.

و سمعانی

[۲۳] سمعانی، عبدالکریم بن محمد، الانساب، ج۴، ص۳۲۲.

وی را ثقه دانسته‌اند.

[۲۴] ابن اثیر، علی بن محمد، اللّباب فی تهذیب الانساب، ج۱، ص۴۰۴-۴۰۵.

تنها ابواحمد عسال اصفهانی به دلیلی که دانسته نیست، وی را تضعیف کرده است.

[۲۵] ابوالمظفر حنفی، عیسی بن ابی‌بکر، الرد علی ابی‌بکر الخطیب، ج۱، ص۱۲۶.

ابوالشیخ در فقه ، تفسیر و نیز قرائت تبحر داشت.

[۲۶] حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظّنون عن اسامی الکتب و الفنون، الظنون، ج۱، ص۴۳۷.

[۲۷] حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظّنون عن اسامی الکتب و الفنون، الظنون، ج۱، ص۴۴۱.

[۲۸] کحاله، عمر رضا، معجم المؤلفین، ج۶، ص۱۱۴.

[۲۹] مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانه الادب، ج۷، ص۱۵۶.

وفات

صاحب عنوان، حدود شصت سال در اصفهان حدیث گفته، و سرانجام در سال ۳۶۹ق در سن ۹۶ سالگی وفات یافته است.

[۳۰] ابن‌جزری، محمد بن محمد، غایه النهایه، ج۱، ص۴۴۷.

[۳۱] ابونعیم اصفهانی، احمد بن عبداللّه، ذکر اخبار اصبهان، ج۲، ص۹۰.

[۳۲] شمس‌الدین داودی، محمد بن علی، طبقات المفسّرین، ج۱، ص۲۴۰-۲۴۱.

[۳۳] زرکلی، خیر الدین، الاعلام، ج۴، ص۲۶۴.

[۳۴] دهخدا، علی‌اکبر، لغت نامه دهخدا، ذیل «عبداللّه»، ص۷۵.

آثار و تالیفات

کتب زیر از تالیفات او است:

آثارچاپی

۱. اخلاق النبی و آدابه، که چندین بار از جمله در قاهره ، به کوشش ابوالفضل عبدالله صدیق ـ۱۹۵۹ م) و در بیروت به کوشش جمیلی (۱۴۰۶ ق/ ۱۹۸۶ م) به چاپ رسیده است.

[۳۵] سمعانی، عبدالکریم بن محمد، التحبیر فی المعجم الکبیر، ج۱، ص۳۵۱.

[۳۶] سمعانی، عبدالکریم بن محمد، التحبیر فی المعجم الکبیر، ج۱، ص۴۵۶.

۲. الامثال فی الحدیث النبوی، که در بمبئی (۱۴۰۲ ق/ ۱۹۸۲ م) چاپ شده است.
۳. طبقات المحدثین باصبهان و الواردین علیها، که مهم‌ترین اثر اوست. این کتاب یک بار به صورت ناقص با مقدمه‌ای مفصل به کوشش عبدالغفور در ۲ جلد در بیروت (۱۴۰۷ـ ۱۴۰۸ ق/ ۱۹۸۷ـ ۱۹۸۸ م) و بار دیگر‌ به‌طور کامل در ۲ مجلد به کوشش عبدالغفار سلیمان بنداری و کسروی حسن در همانجا (۱۴۰۹ ق/ ۱۹۸۹ م) منتشر شده است. ابوالشیخ در این کتاب طبقات محدثان را به ۱۱ فصل تقسیم کرده که طبقه‌های ۱۰ و۱۱ آن را بدون تفکیک آورده است و شامل معاصران وی می‌شود.

[۳۷] سمعانی، عبدالکریم بن محمد، التحبیر فی المعجم الکبیر، ج۱، ص۱۶۴.

خطی

برخی از آثار خطی موجود ابوالشیخ عبارتند از :
۱. ذکر القرآن، که چندین نسخه از آن درکتابخانه‌های ظاهریه دمشق و دارالکتب مصر نگهداری می‌شود.
۲. العظمه، از این اثر نسخه‌هایی در کتابخانه‌های ملی پاریس،‌ دارالکتب مصر، ظاهریهو جز آن‌ها موجود است. نیز در کتابخانه برلین (آلوارت، شم‌ ۶۱۵۹) اثری با عنوان المنتقی من کتاب العظمه لابن‌حبان وجود دارد.
۳. الفوائد، که نسخه‌ای از آن در کتابخانه ظاهریه نگهداری می‌شود.
۴. النوادر و النیف، که نسخه‌ای از آن در دارالکتب مصر موجود است. نیز پاره‌ای اجزاء روایی ابوالشیخ در کتابخانه ظاه