دنیای فایل |
یک سایت خوب برای یافتن مطالب مورد نیازتان پاورپوینت چاووشی
در حال بارگذاری
توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد
پاورپوینت چاووشی دارای ۸۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است
شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.
لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت چاووشی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن پاورپوینت چاووشی :
چاووش‌خوانی
چاووش‌خوانی، یکی از آیینهای استقبال و بدرقه، به ویژه خواندن اشعاری به آواز، به هنگام بدرقه و استقبال حاجیان و زائران عتبات و مشهد است.
فهرست مندرجات
۱ – پیشینه
۲ – در ایران
۳ – افراد چاووش‌خوان
۴ – طریقه اجرا
۵ – عنوان شغلی
۶ – ارثی بودن
۷ – اشعار پاورپوینت چاووشی
۸ – فهرست منابع
۹ – پانویس
۱۰ – منبع
پیشینه
از پیشینه این رسم اطلاع چندانی در دست نیست.
برخی
[۱] جابر عناصری، درآمدی بر نمایش و نیایش در ایران، ج۱، ص۱۶۴، تهران ۱۳۶۶ ش.
[۲] غلامحسین یوسفی، «چاووش»، ج۱، ص۸، کلک، ش ۱۴ـ ۱۵ (اردیبهشت و خرداد ۱۳۷۰).
کوشیده‌اند میان این رسم با آیین سوک سیاوش شباهتی بیابند.
گو اینکه رسم « حُدی‌خوانی » را نیز، که نزد شتربانان کاروانهای عرب معمول بوده،
[۳] ابن‌بطوطه، رحله ابن‌بطوطه، ج۱، ص۶۲، چاپ علی منتصر کتانی، بیروت ۱۳۹۵/۱۹۷۵.
می‌توان کمابیش چاووش‌خوانی دانست.
در ایران
گزارشهایی که از اجرای این رسم در ایران در دست است، قدمت چندانی ندارند.
ظاهراً رسم چاووش‌خوانی برای زائران کربلا یا مشهد از دوره صفوی (حکومت: ۹۰۶ـ۱۱۳۵) مرسوم شده و به‌ویژه در دوره قاجار (۱۲۱۰ـ۱۳۴۴) موردتوجه واقع گردیده است.
[۴] روزنامه وقایع اتفاقیه، ش ۱۶۳، ج۱، ص۲، ۱۶ جمادی‌الثانیه ۱۲۷۰.
[۵] عبدالعلی ادیب‌الملک، سفرنامه ادیب الملک به عتبات (دلیل‌الزایرین)، ج۱، ص۳۹، چاپ مسعود گلزاری، تهران ۱۳۶۴ ش.
[۶] یاکوب ادوارد پولاک، سفرنامه پولاک، ج۱، ص۲۳۰، ترجمه کیکاوس جهانداری، تهران ۱۳۶۱ ش.
[۷] جعفر حمیدی، «چاووش و پاورپوینت چاووشی (چوش)»، نسیم جنوب: هفته‌نامه محلی بوشهر، ۲۰۰۴.
افراد چاووش‌خوان
چاووش‌خوانان افرادی خوش‌صدا و به اشعار مذهبی و مدایح و مراثی آشنا بودند و هنگامی که کاروانی قصد عزیمت به حج یا زیارت عتبات داشت، با خواندن اشعار در کوی‌ها و محله‌ها مردم را مطّلع و آنان را برای پیوستن به کاروان تشویق می‌کردند.
چاووشان به این منظور، در محل تجمع مردم، عَلَمی برپا می‌کردند و با بیرقی سبز یا سرخ بر دوش، سوار بر اسب یا پیاده، تا چند روز در شهر و ده می‌گشتند و اَشعار ویژه‌ای را با صدای بلند می‌خواندند.
[۸] روزنامه وقایع اتفاقیه، ش ۱۶۳، ج۱، ص۲، ۱۶ جمادی‌الثانیه ۱۲۷۰.
[۹] محمود طباطبائی اردکانی، فرهنگ عامه اردکان، ج۱، ص۴۶۱، تهران ۱۳۸۱ ش.
[۱۰] جابر عناصری، درآمدی بر نمایش و نیایش در ایران، ج۱، ص۱۳۴، تهران ۱۳۶۶ ش.
[۱۱] جابر عناصری، درآمدی بر نمایش و نیایش در ایران، ج۱، ص۱۳۶، تهران ۱۳۶۶ ش.
[۱۲] جابر عناصری، درآمدی بر نمایش و نیایش در ایران، ج۱، ص۱۳۹، تهران ۱۳۶۶ ش.
طریقه اجرا
چاووش‌خوانی غالباً به‌صورت تک‌خوانی و گاه به‌صورت گفتگوی چاووش‌خوان با نوچه‌ها اجرا می‌شد و در برخی موارد، بدرقه‌کنندگان و زائران نیز با چاووش‌خوان هم‌آوایی می‌کردند.
[۱۳] جابر عناصری، درآمدی بر نمایش و نیایش در ایران، ج۱، ص۱۳۶، تهران ۱۳۶۶ ش.
[۱۴] عبداللّه رضائی، ادبیات عامیانه استان بوشهر، ج۱، ص۱۵۷ـ ۱۵۸، بوشهر ۱۳۸۱ ش.
[۱۵] غلامحسین یوسفی، «چاووش»، ج۱، ص۷، کلک، ش ۱۴ـ ۱۵ (اردیبهشت و خرداد ۱۳۷۰).
[۱۶] جعفر حمیدی، «چاووش و پاورپوینت چاووشی (چوش)»، نسیم جنوب: هفته‌نامه محلی بوشهر، ۲۰۰۴.
[۱۷] جهانگیر نصری اشرفی، ج۲، ص۱۰۹، نمایش و موسیقی در ایران، تهران ۱۳۸۳ ش.
در برخی نواحی، چاووشان هریک محله خاصی را به زیر علم یا پرچم خود داشتند و با یکدیگر رقابت می‌کردند.
[۱۸] جابر عناصری، درآمدی بر نمایش و نیایش در ایران، ج۱، ص۱۶۹، تهران ۱۳۶۶ ش.
بر علم چاووش‌خوانان، ابیاتی مناسب با مقصد سفر، مثلاً در باره عرفات یا منا ، می‌نوشتند یا نقشهایی از حرمین شریفین یا گنبد و بارگاه امام علی علیه‌السلام در نجف یا شمایلی از حضرت عباس علیه‌السلام می‌نگاشتند.
[۱۹] جابر عناصری، درآمدی بر نمایش و نیایش در ایران، ج۱، ص۱۳۶، تهران ۱۳۶۶ ش.
دسته‌ای از چاووشان، زائران را فقط در مرحله مقدماتی سفر تا حرکت کاروان همراهی می‌کردند و هنگام خداحافظی زائر با اقوام و آشنایان، پاورپوینت چاووشی می‌خواندند
[۲۰] علی‌اصغر جهانگیری، کندلوس، ج۱، ص۳۱۳، تهران ۱۳۶۷ ش.
و معمولاً پس از طی منزلی با کاروان (تا بیرون ده یا کاروانسرای مبدأ حرکت یا تا پایانه‌های مسافربری)، به دیار خود بازمی‌گشتند.
هنگام بازگشت کاروان‌ها، چاووش‌خوان خبر نزدیک شدن کاروان را به مردم می‌داد و در مراسم استقبال از زائران نیز چاووش‌خوانی می‌کرد.
دسته دیگری از چاووشان در سفر همراه کاروان بودند و در کنار کار چاووش‌خوانی ــ که در تمام سفر ادامه می‌یافت ــ به عنوان راهنمای حرفه‌ای زائران عمل می‌کردند.
آنان در گذشته، برای حفاظت از قافله ، تفنگ یا شمشیری با خود حمل می‌کردند و علاوه بر اعلام زمان حرکت و استراحت و تدارک محل سکونت و خرید مایحتاج، راهنمایی زائران را در اماکن زیارتی نیز برعهده داشتند.
[۲۱] محمود طباطبائی اردکانی، فرهنگ عامه اردکان، ج۱، ص۴۶۴، تهران ۱۳۸۱ ش.
در شهرهای بزرگ، این گروه از چاووشان را چند هفته قبل از آغاز مسافرت به خدمت می‌گرفتند.
[۲۲] جعفر شهری‌باف، طهران‌قدیم، ج۳، ص۴۵۳، تهران ۱۳۸۱ ش.
عنوان شغلی
این گونه پاورپوینت چاووشی‌ها صورت کاملاً حرفه‌ای داشت و در برخی اسناد ،
[۲۳] «چاوشی‌نامه»، وحید، دوره ۱۳، ش ۱۴ (تیر ۱۳۵۴).
پاورپوینت چاووشی به عنوان شغل ، ثبت شده است
[۲۴] محمدرضابن جعفر وصاف بیدگلی، چراغان: جغرافیای قصبه بیدگل، ج۱، ص۴۳، در فرهنگ ایران زمین، ج۲۴ (۱۳۵۸ ش).
[۲۵] محمدمهدی تبریزی، وسیله النجاه، مقدمه افشاری، ص۲۳۱ـ۲۳۲، ج۱، ص۲۶۶، در فتوت‌نامه‌ها و رسائل خاکساریه (سی رساله)، چاپ مهران افشاری، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، ۱۳۸۲ ش.
همچنین گفته شده که چاووشانِ سلسله درویشان عجم ، برخی انبیا و اولیا ، همچون ابراهیم خلیل و بلال حبشی ، را از پیران خود می‌دانسته‌اند.
[۲۶] محمدجعفر محجوب، ادبیات عامیانه‌ی ایران: مجموعه مقالات در باره‌ی افسانه‌ها و آداب و رسوم مردم ایران، ج۱، ص۱۰۷۵، به کوشش حسن ذوالفقاری، «سخنوری»، تهران ۱۳۸۳ ش.
هر زائر ، به تناسب وضع مالی و مقام اجتماعی خود، در ازای این خدمات مبلغی به چاووشان می‌پرداخت.
به گزارش اوبن، در دوره قاجار ، ثروتمندان بین پانزده تا بیست تومان و گاه بیشتر حق‌الزحمه و انعام می‌دادند، ولی دستمزدی که افراد کم‌بضاعت می‌پرداختند از چند قران تجاوز نمی‌کرد.
در برخی موارد چاووش‌خوان، هنگامی که شهر زیارتی و نمای حرم از دور پدیدار می‌شد (مثلاً تپه سلام نزدیک مشهد)، هدیه‌ای به نام «گنبدنما» از زائران دریافت می‌کرد.
[۲۷] محمود طباطبائی اردکانی، فرهنگ عامه اردکان، ج۱، ص۴۶۶، تهران ۱۳۸۱ ش.
چاووشانِ همراه کاروان، به هنگام بازگشت، چند منزل جلو‌تر حرکت می‌کردند تا بازگشت زائران را به خانواده آنان خبر دهند و مژدگانی بگیرند.
به نظر عناصری،
[۲۸] جابر عناصری، درآمدی بر نمایش و نیایش در ایران، ج۱، ص ۱۶۵، تهران ۱۳۶۶ ش.
یکی از علل کاسته شدن از اعتبار و حرمت حرفه چاووش‌خوانی، رواج یافتن مُزدسِتانی و خلعت‌گرفتن آنان بود که سبب برتری جنبه مادّی کار بر اصل معنوی آن شد.
اهل این حرفه پوشاک و ابزار ویژه‌ای نداشتند، ولی معمولاً شال سیاهی را حمایل سینه می‌کردند و سادات ایشان نیز شال سبزی بر گردن می‌انداختند.
[۲۹] جابر عناصری، درآمدی بر نمایش و نیایش در ایران، ج۱، ص۱۳۶، تهران ۱۳۶۶ ش.
برخی چاووشان از نوجوانی وارد این کار می‌شدند و با طی مراحل نوچگی، خواندن از روی متن، خواندن از حفظ و همراهی با چاووش‌خوان، مهارت می‌یافتند.
[۳۰] جابر عناصری، درآمدی بر نمایش و نیایش در ایران، ج۱، ص۱۳۶، تهران ۱۳۶۶ ش.
ارثی بودن
در برخی خانواده‌ها نیز این حرفه ارثی بود.
[۳۱] جابر عناصری، درآمدی بر نمایش و نیایش در ایران، ج۱، ص۱۶۹، تهران ۱۳۶۶ ش.
چاووشان گاه به اذان‌گویی ، تعزیه‌خوانی یا مداحی اولیا در جشنهای غیردینی، مثل عروسی، نیز می‌پرداختند
[۳۲] جابر عناصری، درآمدی بر نمایش و نیایش در ایران، ج۱، ص۱۳۶ـ۱۳۷، تهران ۱۳۶۶ ش.
[۳۳] جلال آل‌احمد، اورازان، ج۱، ص۵۰، تهران ۱۳۴۹ ش.
در جشنهای ختنه سوران در مصر نیز کسانی با عنوان چاووش/ شاویش دست اندرکار بخشی از مراسم‌اند،.
[۳۴] ابوالقاسم انجوی شیرازی، جشن‌ها و آداب و معتقدات زمستان، ج۲، ص۱۰۰ـ ۱۰۲، تهران ۱۳۷۹ ش.
اشعار پاورپوینت چاووشی
اشعار پاورپوینت چاووشی در وزن‌ها و قالبهای گوناگون خوانده می‌شد، ولی اشعاری با چهار مصراع ، در وزنِ فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (بحر رمل مثمن محذوف)، رایج‌تر بود.
در همه این اشعار، در پایان هر بیت یا هر بند، چاووش‌خوان حاضران را به ذکر صلوات دعوت می‌کرد که در حکم بیت ترجیع بود.
[۳۵] عبداللّه رضائی، ادبیات عامیانه استان بوشهر، ج۱، ص۱۵۷ـ ۱۵۸، بوشهر ۱۳۸۱ ش.
[۳۶] جعفر حمیدی، «چاووش و پاورپوینت چاووشی (چوش)»، نسیم جنوب: هفته‌نامه محلی بوشهر، ۲۰۰۴.
از نظر موسیقایی ، مقام پاورپوینت چاووشی از جمله مقامهای سازی و آوازی است که به واسطه موسیقی تعزیه جایگاه خود را در موسیقی محلی برخی نواحی، از جمله مازندران ، تثبیت کرده است.
[۳۷] جهانگیر نصری اشرفی، «خدمات متقابل تعزیه و هنر بومی مازندران»، ج۱، ص۱۰۲، در درقلمرو مازندران، به کوشش حسین صمدی، ج۳، قائم‌شهر: حاجی طلایی، ۱۳۷۴ ش.
اشعار چاووش‌خوانان عامیانه است و به همین سبب استحکام و ظرافت چندانی ندارد و گاه از نظر وزن و قافیه و انشا نیز دارای مشکلاتی است.
این اشعار معمولاً سراینده مشخصی ندارند و دخل و تصرفهای بسیاری در آن‌ها راه یافته است.
[۳۸] جابر عناصری، درآمدی بر نمایش و نیایش در ایران، ج۱، ص۱۴۴، تهران ۱۳۶۶ ش.
با وجود مشابهت مضمون شعرهای پاورپوینت چاووشی با سایر اشعار راجع به منقبت یا عزاداری اولیا، در هر سفر زیارتی بر مضامینی تأکید می‌شود که با مقصد زائران مناسبت دارد و حال و هوا و شوق زیارت و امیدواری به حصول حاجات و قبولی توبه در این اشعار غالب است؛ ازاین‌رو، گاه چاووشان در هر سفر بالبداهه نیز اشعاری می‌سرودند.
[۳۹] جابر عناصری، ج۱، ص۱۳۵ـ۱۳۷، درآمدی بر نمایش و نیایش در ایران، تهران ۱۳۶۶ ش.
در اشعار پاورپوینت چاووشی مربوط به حج، مضمونهای راجع به قربانی کردن حضرت اسماعیل با تأکید بر « ذبیح اللّه » بودن او چشمگیر‌تر است.
[۴۰] جابر عناصری، درآمدی بر نمایش و نیایش در ایران، ج۱، ص۱۵۷ـ۱۵۹، تهران ۱۳۶۶ ش.
در اشعار مربوط به زیارت امامان علیهم‌السلام، علاوه بر بیان ویژگیهای هریک، بر شکوه بارگاه و مقبره ایشان تأکید می‌شود.
[۴۱] جابر عناصری، درآمدی بر نمایش و نیایش در ایران، ج۱، ص۱۳۵، تهران ۱۳۶۶ ش.
[۴۲] جعفر شهری‌باف، طهران‌قدیم، ج۳، ص۴۴۷، تهران ۱۳۸۱ ش.
با این حال، مهم‌ترین و معروف‌ترین مضمون این اشعار دعوت مردم به سفر زیارتی است که معمولاً در مورد زیارت مزار امام حسین علیه‌السلام با این مصراع آغاز می‌شود: «هر که دارد هوس کرب و بلا بسم‌اللّه»
[۴۳] جابر عناصری، درآمدی بر نمایش و نیایش در ایران، ج۱، ص۱۴۳، تهران ۱۳۶۶ ش.
[۴۴] جلال طوفان، تاریخ اجتماعی جهرم در قرون گذشته، ج۱، ص۱۵۳، شیراز ۱۳۸۱ ش.
«هر که دارد هوس کرب و بلا خوش باشد» و به یک تا چهار مصراعِ صلوات ختم می‌شود (برای نمونه: اول به مدینه مصطفی را صلوات، دوم به‌نجف شیر خدا را صلوات، در طوس غریب‌الغربا را صلوات، پس کشته شهر نینوا را صلوات).
[۴۵] علی‌اصغر جهانگیری، کندلوس، ج۱، ص۳۱۳، تهران ۱۳۶۷ ش.
[۴۶] جعفر شهری‌باف، طهران‌قدیم، ج۳، ص۴۴۷، تهران ۱۳۸۱ ش.
[۴۷] جابر عناصری، درآمدی بر نمایش و نیایش در ایران، ج۱، ص۱۴۰، تهران ۱۳۶۶ ش.
[۴۸] جابر عناصری، درآمدی بر نمایش و نیایش در ایران، ج۱، ص۱۵۹، تهران ۱۳۶۶ ش.
[۴۹] جابر عناصری، درآمدی بر نمایش و نیایش در ایران، ج۱، ص۱۴۱، تهران ۱۳۶۶ ش.
[۵۰] جابر عناصری، درآمدی بر نمایش و نیایش در ایران، ج۱، ص۱۴۹، تهران ۱۳۶۶ ش.
[۵۱] جعفر حمیدی، «چاووش و پاورپوینت چاووشی (چوش)»، نسیم جنوب: هفته‌نامه محلی بوشهر، ۲۰۰۴.
[۵۲] محمود طباطبائی اردکانی، فرهنگ عامه اردکان، ج۱، ص۴۶۱ـ۴۶۲، تهران ۱۳۸۱ ش.
غیر از اشعار مذهبی، چاووش‌خوانان به نوعی با اشعار خود به بیان وقایع و لوازم سفر و
- لینک دانلود فایل بلافاصله بعد از پرداخت وجه به نمایش در خواهد آمد.
- همچنین لینک دانلود به ایمیل شما ارسال خواهد شد به همین دلیل ایمیل خود را به دقت وارد نمایید.
- ممکن است ایمیل ارسالی به پوشه اسپم یا Bulk ایمیل شما ارسال شده باشد.
- در صورتی که به هر دلیلی موفق به دانلود فایل مورد نظر نشدید با ما تماس بگیرید.
