توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت جان دمشقی دارای ۳۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت جان دمشقی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت جان دمشقی :

یوحنای دمشقی

داماسیکوس یا یوحنای دمشقی، روحانی مسیحی و آخرین رئیس آکادمی آتن در سده پنجم میلادی، متولد در سال ۴۵۳ مرگ در سال ۵۳۳ میلادی بود.

فهرست مندرجات

۱ – ضرورت بحث از آباء کلیسا
۲ – یوحنا در حکومت اسلامی
۳ – تمثال‌شکنی
۳.۱ – برخورد یوحنا با تماثیل
۳.۲ – حکم نهایی درباره تماثیل
۴ – استدلالات بر علیه یوحنا
۵ – عودت احترام به تماثیل
۶ – پس از شورای نیقیه
۷ – دمشقی و پیامبر اسلام
۸ – پانویس
۹ – منبع

ضرورت بحث از آباء کلیسا

ضرورت بحث از آباء کلیسا وقتی روشن می‌شود که بدانیم سخن پیرامون آراء و‌ اندیشه‌های ایشان سخن از سیر تدوین الهیات کلیساست. این نکته با مطالعه تاریخ کلیسا روشن می‌شود. زیرا همان‌طور که جان ناس می‌گوید: دین مسیحی که پیروان عیسی روی شالوده ایمان به او بنا نهادند غالبا در صورت و معنا با تعلیم آن معلم فرق بسیار دارد.

[۱] بایر ناس، جان، تاریخ جامع ادیان، علی اصغر حکمت، تهران، چاپ ۱۳، ۱۳۸۲، ص۶۰۸.

بنابراین با شناخت از شخصیت ایشان و فضای فکری که ایشان در آن رشد کرده‌اند و تقابل‌ اندیشه‌های آباء می‌توان به برداشت صحیحی از مسیحیت راستین دست یافت. در یک دسته‌بندی آباء کلیسا را می‌توان به آباء غرب و شمال آفریقا و یونان تقسیم کرد. یکی از آخرین پدران کلیسای شرق که در شرق یونان می‌زیست و سبب تحولاتی در الهیات کلیسا شد یوحنا دمشقی است.

یوحنا در حکومت اسلامی

یوحنا در اواخر قرن چهارم میلادی در دمشقی که در حکومت مسلمانان بود متولد شد و پس از گذر از دوره جوانی هم‌چون پدرش برای حکومت مشغول به کار شد. اما بعد از مدتی به الهیات علاقه‌مند شد و چون کلیسا را به‌طور روز افزونی آلوده به دنیا می‌دید به سلک رهبانیت درآمد. در این زمان بود که در اثر نزدیکی مسلمانان با شرق یونان، نزاع‌هایی عقیدتی میان مسیحیان شرق و غرب پدیدار شد و یوحنا در این میان نقشی اساسی ایفا کرد. او به خاطر موضع‌گیری‌هایش در جریان تماثیل، گاهی ملعون خوانده می‌شد و البته گاهی نیز اوضاع بر وفق مرادش بود. مهم‌ترین فعّالیت یوحنا نیز پرداختن آثارش به الهیات مسیحی و مخصوصا بحث در مورد مشیت الهی و چگونگی وقوع آن در خارج بود.

[۲] برانتل، جورج، آیین کاتولیک، حسن قنبری، قم، مرکز ادیان و مذاهب، ۱۳۸۴، ص۵۸-۵۹.

یوحنا همچنین خطابه‌هایی در دفاع از تماثیل ایراد کرد. سرانجام یوحنا در اواسط قرن هشتم میلادی در حالی‌که هنوز مطرود بود درگذشت.

[۳] لین، تونی، تاریخ تفکر مسیحی، روبرت آسریان، تهران، نشر و پژوهش فرزان روز، چاپ سوم، ص۱۲۴-۱۲۷.

تمثال‌شکنی

اواسط قرن هشتم و با قدرت گرفتن مسلمانان، مبادی فکری ایشان تا درون جامعه مسیحی گسترش یافت و در برخی موارد که با تفکر جامعه مسیحی هم‌خوانی نداشت باعث ایجاد اختلافاتی درون متفکران مسیحی می‌شد. یکی از این موارد بحث بر سر تماثیل بود و اینکه آیا احترام به تماثیل قدیسان و مسیح و… جایز است یا نوعی بت‌پرستی محسوب می‌شود. زیرا در این مورد خاص علاوه بر مسلمانان، یهودیان و برخی مسیحیان نیز که به کتاب مقدس آگاهی داشتند به یاد آیه ۴ و ۵ از باب ۲۰ کتاب خروج می‌افتادند که می‌گوید: «هیچ صورت تراشیده و تمثالی از آنچه بالا در آسمان است و از آنچه پایین در زمین است و از آنچه در آب زیر زمین است برای خود مساز. نزد آنها سجده مکن و آنها را عبادت منما»

[۴] لین، تونی، تاریخ تفکر مسیحی، روبرت آسریان، تهران، نشر و پژوهش فرزان روز، چاپ سوم، ص۱۲۸.

برخورد یوحنا با تماثیل

بنابراین در سال ۷۲۶ امپراتور لئوی سوم برای رفع اتهام بت‌پرستی از سوی مسلمانان، یهودیان و تعداد زیادی از مسیحیان، زانو زدن در مقابل تصاویر و پرستش تمثال‌ها را ممنوع کرد و در سال ۷۳۰ دستور داد که به جز سلیب هرگونه تصویر و مجسمه‌ای را از کلیسا خارج کنند.

[۵] سلیمانی اردستانی، عبدالرحیم، درسنامه ادیان ابراهیمی، قم، انجمن علمی ادیان و مذاهب، ۱۳۸۶، ص۱۵۰.

اما یوحنا به طرفداری از تماثیل برخاست و گفت: بحث در صور مقدس از وظایف سینودها می‌باشد و قیصر حق مداخله در آن را ندارد. چیزهای نامرئی خدا از آغاز آفرینش جهان با کمک تماثیل مرئی می‌شوند… مثلا تابوت شهادت نمایش‌گر تابوت بانوی ما؛ مادر خداست.

[۶] وان وورست، رابرت‌ای، مسیحیت از لابلای متون، جواد باغبانی و عباس رسول زاده، قم، موسسه امام خمینی، ۱۳۸۴ ص۲۳۷.

ولی از آنجا که همه مردم سواد خواندن یا نوشتن ندارند پدران مصلحت دانستند!! که این حوادث مانند اعمال قهرمانی با تمثال‌هایی وصف شوند تا یادآور کوتاهی از آن حوادث باشند… با دیدن تصویر مسیح نه به تمثال بلکه به صاحب آن تعظیم می‌کنیم؛ همان‌طور که نه به انجیل و صلیب، بلکه به چیزی که این‌ها نشانه آن هستند تعظیم می‌کنیم.

[۷] پیترز، اف‌ای، یهودیت، مسیحیت و اسلام، حسین توفیقی، قم ف دانشگاه ادیان و مذاهب، ۱۳۸۴، ج۳، ص۱۱۶.

حکم نهایی درباره تماثیل

بنابراین در سال ۷۵۴ شورای هیریا تشکیل شد و [[|حکم]] به نابودی تمثال‌ها داده و یوحنا را ملعون خواند. وان وورست در متنی مربوط به این شورا گزارش می‌دهد: شیطان مردم را گمراه کرد بگونه‌ای که آنان مخلوق را به جای خالق پرستیدند. شریعت موسی و انبیاء برای نابودی این فساد دست به دست هم دادند… شرارت‌پیشگان مذکور چشم دیدن این زینت را نداشتند و به تدریج بت‌پرستی را با نام مسیحیت برگرداندند… پس از مراجعه به کتاب مقدس درباره ظاهر فریبنده تصاویر که روح آدمی را از عشق متعالی به خدا تا عشق پست و مادی به مخلوق پایین می‌آورد..

[۸] وان وورست، رابرت‌ای، مسیحیت از لابلای متون، جواد باغبانی و عباس رسول زاده، قم، موسسه امام خمینی، ۱