توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت ثابت‌بن هرمز دارای ۷۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت ثابت‌بن هرمز،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت ثابت‌بن هرمز :

ثابت بن هرمز

ثابت بن هرمز، محدّث و راوی قرن دوم و از سران بُتریه است.

فهرست مندرجات

۱ – نام و نسب
۲ – محل زندگی
۳ – لقب
۴ – تولد و درگذشت
۵ – عقیده
۵.۱ – نقل کلینی
۵.۲ – نظر تستری
۵.۳ – نظر اهل سنت
۶ – مشایخ
۷ – شاگردان
۸ – فرزند
۸.۱ – مدح رجالیان
۸.۲ – مدح امام صادق
۸.۳ – نظر مورخان سنی
۹ – فهرست منابع
۱۰ – پانویس
۱۱ – منبع

نام و نسب

کنیه‌اش ابوالمِقْدام بود،

[۱] احمدبن علی نجاشی، فهرست اسماء مصنفی الشیعه المشتهر ب رجال النجاشی، ج۱، ص۱۱۶، چاپ موسی شبیری زنجانی، قم ۱۴۰۷.

[۲] محمدبن حسن طوسی، رجال الطوسی، ج۱، ص۱۱۰، چاپ جواد قیومی اصفهانی، قم ۱۴۱۵.

[۳] ابن ماکولا، الاکمال فی رفع الارتیاب عن الموتلف و المختلف فی الاسماء والکنی و الانساب، ج۲، ص۴۰۳، چاپ عبدالرحمان بن یحیی معلمی یمانی، بیروت.

[۴] یوسف بن عبدالرحمان مزّی، تهذیب الکمال فی اسماء الرجال، ج۳۴، ص۳۱۵، چاپ بشارعواد معروف، بیروت ۱۴۲۲/۲۰۰۲.

نام پدرش به صورت مصغر، یعنی هُرَیْمِز، نیز ضبط شده است.

[۵] ابن حجر عسقلانی، کتاب تهذیب التهذیب، ج۱، ص۵۵۹، چاپ صدقی جمیل عطار، بیروت ۱۴۱۵/ ۱۹۹۵.

محل زندگی

او را به سبب سکونت در کوفه ، کوفی

[۶] محمدبن اسماعیل بخاری، کتاب التاریخ الکبیر، ج ۲، جزء ۱، قسم ۲، ص ۱۷۱، (بیروت ۱۴۰۷/۱۹۸۶).

[۷] محمدبن حسن طوسی، رجال الطوسی، ج۱، ص۱۲۹، چاپ جواد قیومی اصفهانی، قم ۱۴۱۵.

و به جهت این‌که از موالی بنی عجل بوده است، عِجْلی

[۸] محمدبن حسن طوسی، رجال الطوسی، ج۱، ص۱۱۰، چاپ جواد قیومی اصفهانی، قم ۱۴۱۵.

و چون ایرانی بوده، فارسی

[۹] محمدبن حسن طوسی، رجال الطوسی، ج۱، ص۱۱۰، چاپ جواد قیومی اصفهانی، قم ۱۴۱۵.

[۱۰] ابن داوود حلّی، کتاب الرجال، ج۱، ص۶۰، چاپ محمدصادق آل بحرالعلوم، نجف ۱۳۹۲/۱۹۷۲، چاپ افست قم.

خوانده‌اند.

لقب

در بسیاری از منابع، با لقب حدّاد (آهنگر) از او یاد شده

[۱۱] محمدبن اسماعیل بخاری، کتاب التاریخ الکبیر، ج ۲، جزء ۱، قسم ۲، ص ۱۷۱، (بیروت ۱۴۰۷/۱۹۸۶).

[۱۲] ابن ابی حاتم، کتاب الجرح و التعدیل، ج۲، ص۴۵۹، حیدرآباد دکن ۱۳۷۱ـ ۱۳۷۳/ ۱۹۵۲ـ۱۹۵۳، چاپ افست بیروت.

[۱۳] احمدبن علی نجاشی، فهرست اسماء مصنفی الشیعه المشتهر ب رجال النجاشی، ج۱، ص۱۱۶، چاپ موسی شبیری زنجانی، قم ۱۴۰۷.

[۱۴] محمدبن حسن طوسی، رجال الطوسی، ج۱، ص۱۱۰، چاپ جواد قیومی اصفهانی، قم ۱۴۱۵.

[۱۵] محمدبن حسن طوسی، رجال الطوسی، ج۱، ص۱۲۹، چاپ جواد قیومی اصفهانی، قم ۱۴۱۵.

[۱۶] ابن داوود حلّی، کتاب الرجال، ج۱، ص۱۴۴، چاپ محمدصادق آل بحرالعلوم، نجف ۱۳۹۲/۱۹۷۲، چاپ افست قم.

ظاهراً آهنگری شغل وی بوده است.

تولد و درگذشت

سال تولد و وفات وی معلوم نیست ولی باتوجه به این‌که طوسی

[۱۷] محمدبن حسن طوسی، رجال الطوسی، ج۱، ص۱۱۰، چاپ جواد قیومی اصفهانی، قم ۱۴۱۵.

[۱۸] محمدبن حسن طوسی، رجال الطوسی، ج۱، ص۱۲۹، چاپ جواد قیومی اصفهانی، قم ۱۴۱۵.

[۱۹] محمدبن حسن طوسی، رجال الطوسی، ج۱، ص۱۷۳، چاپ جواد قیومی اصفهانی، قم ۱۴۱۵.

او را از اصحاب امام سجاد ، امام باقر و امام صادق علیهم‌السلام دانسته، به نظر می‌رسد که در دهه‌های پایانی قرن اول تا نیمه قرن دوم می‌زیسته است.

عقیده

کشّی (متوفی نیمه اول قرن چهارم)،

[۲۰] محمدبن عمر کشی، اختیار معرفه الرجال، ج۱، ص۲۳۲ـ۲۳۳، (تلخیص) محمدبن حسن طوسی، چاپ حسن مصطفوی، مشهد ۱۳۴۸ ش.

[۲۱] محمدبن عمر کشی، اختیار معرفه الرجال، ج۱، ص۲۳۶، (تلخیص) محمدبن حسن طوسی، چاپ حسن مصطفوی، مشهد ۱۳۴۸ ش.

[۲۲] محمدبن عمر کشی، اختیار معرفه الرجال، ج۱، ص۳۹۰، (تلخیص) محمدبن حسن طوسی، چاپ حسن مصطفوی، مشهد ۱۳۴۸ ش.

ثابت بن هرمز را از سران بتریه دانسته و از امام باقر علیه‌السلام نقل کرده است که او و چند تن از پیشوایان بتریه در شمار منافقان بودند و بسیاری از مردم را به گمراهی کشیدند.

[۲۳] محمدبن عمر کشی، اختیار معرفه الرجال، ج۱، ص۲۴۰ـ۲۴۱، (تلخیص) محمدبن حسن طوسی، چاپ حسن مصطفوی، مشهد ۱۳۴۸ ش.

نقل کلینی

درعین حال، کلینی

[۲۴] کلینی، اصول کافی، ج۸، ص۲۷۰.

حدیثی از امام باقر علیه‌السلام را به نقل از او آورده است، که به نظر مامقانی

[۲۵] عبداللّه مامقانی، تنقیح المقال فی علم الرجال، ج۱، بخش ۲، ص۱۹۴، چاپ سنگی نجف ۱۳۴۹ـ۱۳۵۲.

با قول به بتری مذهب بودن او منافات دارد، مگر آن‌که بگوییم ثابت بن هرمز در آغاز بتری مذهب بوده و پس از دیدار با امام باقر علیه‌السلام، از این مذهب برگشته است.

نظر تستری

تستری

[۲۶] تستری، قاموس الرجال، ج۲، ص۴۷۱ـ۴۷۳.

این سخن مامقانی را، با توجه به صراحت کلام کشّی، نپذیرفته است.
او همچنین سکوت ذهبی

[۲۷] محمدبن احمد ذهبی، میزان الاعتدال فی نقدالرجال، ج۱، ص۳۶۸، چاپ علی محمد بجاوی، قاهره ۱۹۶۳ـ۱۹۶۴، چاپ افست بیروت.

و ابن حجر عسقلانی

[۲۸] ابن حجر عسقلانی، تقریب التهذیب، ج۱، ص۱۴۸، چاپ مصطفی عبدالقادر عطا، بیروت ۱۴۱۳/۱۹۹۳.

از اظهارنظر درباره مذهب ثابت بن هرمز را قرینه ای بر شیعه نبودن او و مؤید سخن کشّی دانسته است.
به نظر می‌رسد از همین روست که ثابت در منابع شیعی، در نقل حدیث ضعیف معرفی شده است.

[۲۹] ابن داوود حلّی، کتاب الرجال، ج۱، ص۶۰، چاپ محمدصادق آل بحرالعلوم، نجف ۱۳۹۲/۱۹۷۲، چاپ افست قم.

[۳۰] محمدامین بن محمدعلی کاظمی، هدایه المحدثین الی طریقه المحمدین، ج۱، ص۲۷، چاپ مهدی رجایی، قم ۱۴۰۵.

نظر اهل سنت

رجال شناسان اهل سنّت ، ثابت بن هرمز را ثقه دانسته

[۳۱] ابن حنبل، العلل و معرفه الرجال، ج۳، ص۹۶، چاپ وصی اللّه بن محمود عباس، بیروت ۱۴۰۸.

[۳۲] ابن ابی حاتم، کتاب الجرح و التعدیل، ج۲، ص۴۵۹، حیدرآباد دکن ۱۳۷۱ـ ۱۳۷۳/ ۱۹۵۲ـ۱۹۵۳، چاپ افست بیروت.

[۳۳] ابن حجر عسقلانی، کتاب تهذیب التهذیب، ج۱، ص۵۵۹، چاپ صدقی جمیل عطار، بیروت ۱۴۱۵/ ۱۹۹۵.

و برخی، به نقل از ابن قَطّان، آورده‌اند کسی را نمی‌شناسند که ضعیفش شمرده باشد، مگر دارَقُطنی.

[۳۴] ابن حجر عسقلانی، کتاب تهذیب التهذیب، ج۱، ص۵۵۹، چاپ صدقی جمیل عطار، بیروت ۱۴۱۵/ ۱۹۹۵.

[۳۵] محمدبن یوسف شمس شامی، سبل الهدی و الرشاد فی سیره خیرالعباد، ج۱۲، ص۳۵۸، چاپ عادل احمد عبدالموجود و علی محمد معوض، بیروت ۱۴۱۴/۱۹۹۳.

ابن ابی حاتِم،

[۳۶] ابن ابی حاتم، کتاب الجرح و التعدیل، ج۱، ص۹ـ۱۱، حیدرآباد دکن ۱۳۷۱ـ ۱۳۷۳/ ۱۹۵۲ـ۱۹۵۳، چاپ افست بیروت.

در تقسیم بندی خود او را در طبقه ششم، یعنی طبقه اتباعِ تابعین جای داده است.

مشایخ

ثابت از افرادی روایت کرده که عمدتاً در طبقه تابعین جای دارند.
برخی از آنان عبارت‌اند از: سعیدبن مُسَیّب، زیدبن وَهْب، سعیدبن جُبَیْر،

[۳۷] محمدبن اسماعیل بخاری، کتاب التاریخ الکبیر، ج ۲، جزء ۱، قسم ۲، ص ۱۷۱، (بیروت ۱۴۰۷/۱۹۸۶).

[۳۸] ابن ماکولا، الاکمال فی رفع الارتیاب عن الموتلف و المختلف فی الاسماء والکنی و الانساب، ج۲، ص۴۰۳، چاپ عبدالرحمان بن یحیی معلمی یمانی، بیروت.

[۳۹] عبدالکریم بن محمد سمعانی، الانساب، ج۲، ص۱۸۲.

حبّه عَرَنی،

[۴۰] ابن ماکولا، الاکمال فی رفع الارتیاب عن الموتلف و المختلف فی الاسماء والکنی و الانساب، ج۲، ص۳۲۰، چاپ عبدالرحمان بن یحیی معلمی یمانی، بیروت.

[۴۱] یوسف بن عبدالرحمان مزّی، تهذیب الکمال فی اسماء الرجال، ج۵، ص۳۵۱ـ۳۵۲، چاپ بشارعواد معروف، بیروت ۱۴۲۲/۲۰۰۲.

عدیّبن دینار،

[۴۲] یوسف بن عبدالرحمان مزّی، تهذیب الکمال فی اسماء الرجال، ج۱۹، ص۵۳۲، چاپ بشارعواد معروف، بیروت ۱۴۲۲/۲۰۰۲.

[۴۳] یوسف بن عبدالرحمان مزّی، تهذیب الکمال فی اسماء الرجال، ج۳۴، ص۳۱۵، چاپ بشارعواد معروف، بیروت ۱۴۲۲/۲۰۰۲.

سعیدبن علاقه هاشمی،

[۴۴] یوسف بن عبدالرحمان مزّی، تهذیب الکمال فی اسماء الرجال، ج۱۱، ص۲۸، چاپ بشارعواد معروف، بیروت ۱۴۲۲/۲۰۰۲.

زیادبن مُنْذر هَمْدانی

[۴۵] یوسف بن عبدالرحمان مزّی، تهذیب الکمال فی اسماء الرجال، ج۹، ص۵۱۷ ـ ۵۱۸، چاپ بشارعواد معروف، بیروت ۱۴۲۲/۲۰۰۲.

و عبیدبن کرب.

[۴۶] ابن ابی حاتم، کتاب الجرح و التعدیل، ج۵، ص۴۱۳، حیدرآباد دکن ۱۳۷۱ـ ۱۳۷۳/ ۱۹۵۲ـ۱۹۵۳، چاپ افست بیروت.

شاگردان

از ثابت بن هرمز، به جز پسرش عمرو،

[۴۷] ابن ماکولا، الاکمال فی رفع الارتیاب عن الموتلف و المختلف فی الاسماء والکنی و الانساب، ج۲، ص۴۰۳، چاپ عبدالرحمان بن یحیی معلمی یمانی، بیروت.

[۴۸] فهرست اسماء مصنفی الشیعه المشتهر ب رجال النجاشی، ج۱، ص۱۱۶، چاپ موسی شبیری زنجانی، قم ۱۴۰۷.

[۴۹] عبدالکریم بن محمد سمعانی، الانساب، ج۲، ص۱۸۲.

این افراد روایت کرده‌اند: سفیان ثوری،

[۵۰] محمدبن اسماعیل بخاری، کتاب التاریخ الکبیر، ج ۲، جزء ۱، قسم ۲، ص ۱۷۱، (بیروت ۱۴۰۷/۱۹۸۶).

[۵۱] ابن ماکولا، الاکمال فی رفع الارتیاب عن الموتلف و المختلف فی الاسماء والکنی و الانساب، ج۲، ص۴۰۳، چاپ عبدالرحمان بن یحیی معلمی یمانی، بیروت.

[۵۲] یوسف بن عبدالرحمان مزّی، تهذیب الکمال فی اسماء الرجال، ج۱۱، ص۱۵۶، چاپ بشارعواد معروف، بیروت ۱۴۲۲/۲۰۰۲.

شعبه بن حجاج،

[۵۳] یوسف بن عبدالرحمان مزّی، تهذیب الکمال فی اسماء الرجال، ج۱۲، ص۴۸۱، چاپ بشارعواد معروف، بیروت ۱۴۲۲/۲۰۰۲.

[۵۴] ابن حجر عسقلانی، کتاب تهذیب التهذیب، ج۱، ص۵۵۸، چاپ صدقی جمیل عطار، بیروت ۱۴۱۵/ ۱۹۹۵.

حَکَم بن عتیبه،

[۵۵] ابن حنبل، العلل و معرفه الرجال، ج۳، ص۹۶، چاپ وصی اللّه بن محمود عباس، بیروت ۱۴۰۸.

[۵۶] ابن ماکولا، الاکمال فی رفع الارتیاب عن الموتلف و المختلف فی الاسماء والکنی و الانساب، ج۲، ص۴۰۳، چاپ عبدالرحمان بن یحیی معلمی یمانی، بیروت.

[۵۷] عبدالکریم بن محمد سمعانی، الانساب، ج۲، ص۱۸۲.

شریک بن عبداللّه نخعی،

[۵۸] یوسف بن عبدالرحمان مزّی، تهذیب الکمال فی اسماء الرجال، ج۱۲، ص۴۶۳، چاپ بشارعواد معروف، بیروت ۱۴۲۲/۲۰۰۲.

[۵۹] ابن حجر عسقلانی، کتاب تهذیب التهذیب، ج۱، ص۵۵۸، چاپ صدقی جمیل عطار، بیروت ۱۴۱۵/ ۱۹۹۵.

خلیل بن زیاد محاربی،

[۶۰] یوسف بن عبدالرحمان مزّی، تهذیب الکمال فی اسماء الرجال، ج۸، ص۳۳۷، چاپ بشارعواد معروف، بیروت ۱۴۲۲/۲۰۰۲.

ابواسحاق سَبیعی، اعمش و منصوربن معتمر.

[۶۱] ابن حجر عسقلانی، کتاب تهذیب التهذیب، ج۱، ص۵۵۸، چاپ صدقی جمیل عطار، بیروت ۱۴۱۵/ ۱۹۹۵.

فرزند

بنا بر نقل نجاشی ،

[۶۲] احمدبن علی نجاشی، فهرست اسماء مصنفی الشیعه المشتهر ب رجال النجاشی، ج۱، ص۱۱۶ ۱۱۷، چاپ موسی شبیری زنجانی، قم ۱۴۰۷.

ثابت بن هرمز کتابی را از امام سجاد علیه‌السلام روایت کرده که پسر ثابت، عمرو، نیز آن را به نقل از پدرش روایت کرده است.
رجالیان شیعه عمروبن ثابت را نیز همچون پدرش در شمار اصحاب امام سجاد، امام باقر و امام صادق علیهم‌السلام آورده‌اند.

[۶۳] احمدبن محمد برقی، کتاب الرجال، ج۱، ص۹، تهران ۱۳۸۳.

[۶۴] احمدبن محمد برقی، کتاب الرجال، ج۱، ص۱۱، تهران ۱۳۸۳.

[۶۵] احمدبن محمد برقی، کتاب الرجال، ج۱، ص۱۶، تهران ۱۳۸۳.

[۶۶] احمدبن علی نجاشی، فهرست اسماء مصنفی الشیعه المشتهر ب رجال النجاشی، ج۱، ص۲۹۰، چاپ موسی شبیری زنجانی، قم ۱۴۰۷.

[۶۷] ابن داوود حلّی، کتاب الرجال، ج۱، ص۱۴۴، چاپ محمدصادق آل بحرالعلوم، نجف ۱۳۹۲/۱۹۷۲، چاپ افست قم.

[۶۸] عنایه اللّه قهپائی، مجمع الرجال، ج۴، ص۲۵۷، چاپ ضیاءالدین علامه اصفهانی، اصفهان ۱۳۸۴ـ۱۳۸۷، چاپ افست قم.

[۶۹] اختیار معرفه الرجال، (تلخیص) محمدبن حسن طوسی، چاپ حسن مصطفوی، مشهد ۱۳۴۸ ش.

مدح رجالیان

در میان رجالیان امامی ، ابن داوود حلّی

[۷۰] ابن داوود حلّی، کتاب الرجال، ج۱، ص۱۴۴، چاپ محمدصادق آل بحرالعلوم، نجف ۱۳۹۲/۱۹۷۲، چاپ افست قم.

و علامه حلّی

[۷۱] حسن بن یوسف علامه حلّی، رجال العلامه الحلی، ج۱، ص۲۴۱، چاپ محمدصادق بحرالعلوم، نجف ۱۳۸۱/۱۹۶۱، چاپ افست قم ۱۴۰۲.

عمرو را ثقه و ممدوح دانسته‌اند و ابن غضائری

[۷۲] عنایه اللّه قهپائی، مجمع الرجال، ج۴، ص۲۵۷، چاپ ضیاءالدین علامه اصفهانی، اصفهان ۱۳۸۴ـ۱۳۸۷، چاپ افست قم.

او را تضعیف کرده است.

مدح امام صادق

بنا بر روایتی که کشی

[۷۳] محمدبن عمر کشی، اختیار معرفه الرجال، ج۱، ص۳۹۲، (تلخیص) محمدبن حسن طوسی، چاپ حسن مصطفوی، مشهد ۱۳۴۸