توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت توقیع دارای ۸۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت توقیع،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت توقیع :

پاورپوینت توقیع

پاورپوینت توقیع، اصطلاحی در فرهنگ شیعی به معنای مکاتبات و منشورهای امامان به‌ویژه حضرت ولی‌عصر عجل‌الله‌تعالی‌فرجه می‌باشد.
این اصطلاح به هرگونه سخن شفاهی امام عصر نیز اطلاق شده است.

فهرست مندرجات

۱ – واژه پاورپوینت توقیع در روایات
۲ – کاربرد واژه پاورپوینت توقیع در زمان ائمه
۳ – موضوع بحث
۴ – روش طرح سؤال و پاسخ در پاورپوینت توقیعات
۵ – شیوه ارسال پرسش
۵.۱ – ساکن شهرهای دور
۵.۱.۱ – توسط وکلای امام
۵.۱.۲ – توسط غیروکلای امام
۶ – روش‌های کلی ارسال نامه و وجوهات به ائمه
۶.۱ – زمان حضور امام
۶.۲ – عصر غیبت صغرا
۶.۲.۱ – توسط نواب اربعه
۶.۲.۲ – بدون وساطت نواب اربعه
۷ – منابع مقاله
۸ – پانویس
۹ – منابع

واژه پاورپوینت توقیع در روایات

واژه پاورپوینت توقیع نخستین بار در روایتی از امام کاظم علیه‌السلام دیده شده، همراه با حرف جرّ «فی» که پس از آن لفظ کتاب آمده است، به معنای یادداشتی که امام در زیر یک نامه نوشته بوده‌اند.

[۱] عبدالله بن جعفر حمیری، قرب‌الاسناد، ص ۳۳۲، قم ۱۴۱۳.

با همین ترکیب و در همین معنا در چند روایت از امام رضا علیه‌السلام نیز به کار رفته است.

[۲] کلینی، اصول الکافی ج ۳، ص ۵.

[۳] محمد بن حسن طوسی، تهذیب‌الاحکام، ج ۶، ص ۳۰۳، چاپ حسن موسوی خرسان، بیروت ۱۴۰۱/۱۹۸۱.

[۴] ابن بابویه، عیون اخبار‌الرضا، ج ۲، ص ۹۳، چاپ حسین اعلمی، بیروت ۱۴۰۴/۱۹۸۴.

[۵] ابن بابویه، عیون اخبار‌الرضا، ج ۲، ص ۲۳۶، چاپ حسین اعلمی، بیروت ۱۴۰۴/۱۹۸۴.

کاربرد واژه پاورپوینت توقیع در زمان ائمه

در زمان امام رضا علیه‌السلام پاورپوینت توقیع تنها برای یادداشتی که در همان نوشته اصلی نگاشته می‌شده به کار می‌رفته، لذا در مقابل «کتاب مفرد» قرار می‌گرفته،

[۶] ابن بابویه، ۱۴۰۴، ج ۲، ص ۲۳۶، ابن بابویه، عیون اخبار‌الرضا، چاپ حسین اعلمی، بیروت ۱۴۰۴/۱۹۸۴

ولی پس از آن حضرت، کاربرد اصطلاحی پاورپوینت توقیع گسترش یافته و یادداشت‌های مستقل امام زمان علیه‌السلام، که مسبوق به پرسش نبوده، نیز با عنوان پاورپوینت توقیع شناسانده شده است.

[۷] ابن بابویه، کمال‌الدین و تمام‌النعمه، ج ۱، ص ۵۲۲، چاپ علی اکبر غفاری، قم ۱۳۶۳ ش.

این واژه درباره احادیث غیرمکتوب آن حضرت هم به کار رفته است.

[۸] ابن بابویه، کمال‌الدین و تمام‌النعمه، ج ۱، ص ۵۰۲، چاپ علی اکبر غفاری، قم ۱۳۶۳ ش.

[۹] ابن بابویه، کمال‌الدین و تمام‌النعمه، ج ۱، ص ۵۰۵، چاپ علی اکبر غفاری، قم ۱۳۶۳ ش.

[۱۰] محمد بن حسن طوسی، کتاب‌الغیبه، ص ۳۰۹، چاپ عبادالله طهرانی و علی احمد ناصح، قم ۱۴۱۱.

علاوه بر آن، برخی سخنان خاص نایبان آن حضرت همچون اخبار بر غیب و نیز اظهار نظر درباره مسائل دینی، در محدوده پاورپوینت توقیعات ذکر شده است.

[۱۱] محمد بن حسن طوسی، کتاب‌الغیبه، ص ۲۹۴، چاپ عبادالله طهرانی و علی احمد ناصح، قم ۱۴۱۱.

[۱۲] محمد بن حسن طوسی، کتاب‌الغیبه، ص ۲۹۸، چاپ عبادالله طهرانی و علی احمد ناصح، قم ۱۴۱۱.

[۱۳] محمد بن حسن طوسی، کتاب‌الغیبه، ص ۳۰۷۳۰۸، چاپ عبادالله طهرانی و علی احمد ناصح، قم ۱۴۱۱.

[۱۴] محمد بن حسن طوسی، کتاب‌الغیبه، ص ۳۲۱، چاپ عبادالله طهرانی و علی احمد ناصح، قم ۱۴۱۱.

[۱۵] ابن بابویه، کمال‌الدین و تمام‌النعمه، ج ۱، ص ۵۰۲ـ۵۰۴، چاپ علی اکبر غفاری، قم ۱۳۶۳ ش.

وجه کاربرد اخیر احتمالاً سخنی از حسین بن روح نوبختی بوده که در آن تأکید کرده که در امر دین از خود سخن نمی‌گوید، بلکه همه را از «اصل» (امام عصر علیه‌السلام) شنیده است.

[۱۶] کلینی، اصول الکافی ج ۱، ص ۳۳۰.

[۱۷] ابن بابویه، کمال‌الدین و تمام‌النعمه، ج ۱، ص ۵۰۸۵۰۹، چاپ علی اکبر غفاری، قم ۱۳۶۳ ش.

محمد بن علی بن بابویه

[۱۸] ابن بابویه، کمال‌الدین و تمام‌النعمه، ج ۱، ص ۵۱۸، چاپ علی اکبر غفاری، قم ۱۳۶۳ ش.

یک روایت را که موضوع آن تبرک جُستن به امام عصر در هنگام ولادت است در باب پاورپوینت توقیعات آورده که درست به نظر نمی‌آید.

موضوع بحث

آن‌چه در این مقاله بررسی می‌شود، مکاتباتی است که از امام رضا و امامانِ سپسین شیعه علیهم‌السلام و نایبان امام عصر نقل شده است.

روش طرح سؤال و پاسخ در پاورپوینت توقیعات

نامه نگارانی که سؤال فقهی داشتند، گاه تمام سؤالات را پی‌در‌پی می‌نوشتند و امام به تک تک سؤالات پاسخ می‌داد،

[۱۹] ابن بابویه، کمال‌الدین و تمام‌النعمه، ج ۱، ص ۴۸۴، چاپ علی اکبر غفاری، قم ۱۳۶۳ ش.

[۲۰] ابن بابویه، کمال‌الدین و تمام‌النعمه، ج ۱، ص ۵۲۰، چاپ علی اکبر غفاری، قم ۱۳۶۳ ش.

[۲۱] محمد بن حسن طوسی، کتاب‌الغیبه، ص ۲۹۰، چاپ عبادالله طهرانی و علی احمد ناصح، قم ۱۴۱۱.

[۲۲] محمد بن حسن طوسی، کتاب‌الغیبه، ص ۲۹۶، چاپ عبادالله طهرانی و علی احمد ناصح، قم ۱۴۱۱.

گاه پرسش‌گر، پس از هر پرسش، قسمتی را نانوشته باقی می‌گذاشت تا امام پاسخ خود را در آن قسمت‌ها بنگارد.

[۲۳] محمد بن حسن طوسی، کتاب‌الغیبه، ص ۳۷۵۳۸۴، چاپ عبادالله طهرانی و علی احمد ناصح، قم ۱۴۱۱.

[۲۴] احمد بن علی طبرسی، الاحتجاج، ج ۲، ص ۵۶۴ـ۵۹۰، چاپ ابراهیم بهادری و محمدهادی به، قم ۱۴۱

پاسخ‌ها گاه در پشت برگه،

[۲۵] محمد بن حسن طوسی، کتاب‌الغیبه، ص ۳۷۲۳۷۴، چاپ عبادالله طهرانی و علی احمد ناصح، قم ۱۴۱۱.

گاه پس از هر سؤال و در میان سطور،

[۲۶] احمد بن علی نجاشی، فهرست‌اسماء‌مصنّفی‌الشیعه المشتهر ب رجال‌النجاشی، ص ۳۵۵، چاپ موسی شبیری زنجانی، قم ۱۴۰۷.

[۲۷] محمد بن حسن طوسی، کتاب‌الغیبه، ص ۳۰۴، چاپ عبادالله طهرانی و علی احمد ناصح، قم ۱۴۱۱.

[۲۸] محمد بن حسن طوسی، تهذیب‌الاحکام، ج ۷، ص ۴۵۶، چاپ حسن موسوی خرسان، بیروت ۱۴۰۱/۱۹۸۱.

گاه در زیر نامه

[۲۹] ابن طاووس، فلاح‌السائل و نجاح‌المسائل فی عمل‌الیوم و اللیله، ص ۳۴۵، چاپ غلام‌حسین مجیدی، قم ۱۳۷۷ ش.

[۳۰] محمد بن عمر کشی، اختیار‌معرفه‌الرجال، ص ۴۷۱، (‌تلخیص‌) محمد بن حسن طوسی، چاپ حسن مصطفوی، مشهد ۱۳۴۸ ش.

[۳۱] محمد بن عمر کشی، اختیار‌معرفه‌الرجال، ص ۵۶۸، (‌تلخیص‌) محمد بن حسن طوسی، چاپ حسن مصطفوی، مشهد ۱۳۴۸ ش.

و گاه در بالای نامه نوشته می‌شد.

[۳۲] احمد بن علی نجاشی، فهرست‌اسماء‌مصنّفی‌الشیعه المشتهر ب رجال‌النجاشی، ص ۳۸۰، چاپ موسی شبیری زنجانی، قم ۱۴۰۷.

پاورپوینت توقیعات مستقل یا مفصّل معمولاً با بسمله آغاز شده است.

[۳۳] ابن بابویه، کمال‌الدین و تمام‌النعمه، ج ۱، ص ۵۱۶، چاپ علی اکبر غفاری، قم ۱۳۶۳ ش.

[۳۴] ابن بابویه، کمال‌الدین و تمام‌النعمه، ج ۱، ص ۵۲۲، چاپ علی اکبر غفاری، قم ۱۳۶۳ ش.

[۳۵] محمد بن حسن طوسی، کتاب‌الغیبه، ص ۲۸۵، چاپ عبادالله طهرانی و علی احمد ناصح، قم ۱۴۱۱.

[۳۶] محمد بن حسن طوسی، کتاب‌الغیبه، ص ۲۸۷، چاپ عبادالله طهرانی و علی احمد ناصح، قم ۱۴۱۱.

[۳۷] احمد بن علی طبرسی، الاحتجاج، ج ۲، ص ۵۹۱، چاپ ابراهیم بهادری و محمدهادی به، قم ۱۴۱۳.

[۳۸] احمد بن علی طبرسی، الاحتجاج، ج ۲، ص ۵۹۷، چاپ ابراهیم بهادری و محمدهادی به، قم ۱۴۱۳.

[۳۹] احمد بن علی طبرسی، الاحتجاج، ج ۲، ص ۶۰۰، چاپ ابراهیم بهادری و محمدهادی به، قم ۱۴۱۳.

گاه نیز سفیر امام مجموعه سؤالات و درخواست‌ها را در طوماری می‌نگاشت و یک‌جا نزد امام می‌برد و پاسخ آن‌ها را دریافت می‌کرد.

[۴۰] محمد بن حسن طوسی، کتاب‌الغیبه، ص ۳۰۳ـ۳۰۴، چاپ عبادالله طهرانی و علی احمد ناصح، قم ۱۴۱۱.

مواردی نیز بوده که به جهت اجمال سؤال یا جهتی دیگر، سؤال بدون پاسخ مانده است.

[۴۱] احمد بن علی طبرسی، الاحتجاج، ج ۲، ص ۵۶۷، چاپ ابراهیم بهادری و محمدهادی به، قم ۱۴۱۳.

[۴۲] احمد بن علی طبرسی، الاحتجاج، ج ۲، ص ۵۷۸، چاپ ابراهیم بهادری و محمدهادی به، قم ۱۴۱۳.

شیوه ارسال پرسش

مردم در ارسال پرسش به امام از روش‌های مختلفی استفاده می‌کردند.

ساکن شهرهای دور

ساکنان شهرهای دور، معمولا از دو طریق نامه‌ها را دست ائمه می‌رساندند.

توسط وکلای امام

پرسش‌گران ساکن شهرهای دور، اغلب نامه‌های خود را توسط وکلای امامان می‌فرستادند.
مثلاً، جعفر بن ابراهیم بن محمد همدانی به واسطه پدر خود،

[۴۳] کلینی، اصول الکافی ج ۴، ص ۱۷۲.

[۴۴] ابن بابویه، کتاب من لایحضره الفقیه، ج ۲، ص ۱۷۶، چاپ علی اکبر غفاری، تهران ۱۳۹۲.

ابوعمرو حَذّاء به واسطه علی بن مهزیار،

[۴۵] کلینی، اصول الکافی ج ۵، ص ۳۱۶.

برخی به واسطه احمد بن اسحاق،

[۴۶] ابن بابویه، کتاب من لایحضره الفقیه، ج ۲، ص ۱۷، چاپ علی اکبر غفاری، تهران ۱۳۹۲.

و بِشْر بن بَشّار به واسطه ایوب بن نوح

[۴۷] ابن ادریس حلّی، کتاب السرائرالحاوی لتحریر‌الفتاوی، ج ۳، ص ۵۸۱، قم ۱۴۱۰ـ۱۴۱۱.

نامه‌هایی برای امام هادی علیه‌السلام فرستاده‌اند.
ابراهیم بن محمد همدانی و علی بن مهزیار اهوازی و احمد بن اسحاق قمی و ایوب بن نوح، همگی از وکیلان امام دهم بودند.

[۴۸] محمدرضا جباری، سازمان وکالت و نقش آن در عصر ائمه، ص ۴۲۸ـ۴۲۹، قم ۱۳۸۲ ش.

توسط غیروکلای امام

گاهی نیز افراد واسطه، وکیل امام نبودند.
برای نمونه، سهل بن زیاد از طریق محمد بن عبدالحمید عطّار نامه‌ای به امام حسن عسکری علیه‌السلام نگاشته

[۴۹] احمد بن علی نجاشی، فهرست‌اسماء‌مصنّفی‌الشیعه المشتهر ب رجال‌النجاشی، ص ۱۸۵، چاپ موسی شبیری زنجانی، قم ۱۴۰۷.

و حال آن‌که ذکری از وکالت محمد بن عبدالحمید عطار نشده است، همچنان‌که دلیلی بر وکالت محمد بن غالب اصفهانی ــ که زیارت شهدای کربلا از امام هادی علیه‌السلام از طریق وی عرضه شد ــ نیست.

[۵۰] ابن طاووس، الاقبال بالاعمال الحسنه، ص ۵۷۳ـ۵۷۷، چاپ فضل‌الله نوری، چاپ سنگی تهران ۱۳۱۲، چاپ افست ۱۳۶۷ ش.

روش‌های کلی ارسال نامه و وجوهات به ائمه

در دوره حضور ائمه و غیبت صغرا روش‌ها تا حدودی متفاوت بوده است.

زمان حضور امام

بنا بر گزارشی،

[۵۱] محمد بن عمر کشی، اختیار‌معرفه‌الرجال، ص ۵۸۰، (‌تلخیص‌) محمد بن حسن طوسی، چاپ حسن مصطفوی، مشهد ۱۳۴۸ ش.

تمام اموالی که وکیلان امام عسکری از نواحی مختلف می‌فرستادند، به دست عَمْری (ظاهراً عثمان بن سعید) می‌رسیده و او آن‌ها را به امام می‌رسانده است.

[۵۲] ابن بابویه، کمال‌الدین و تمام‌النعمه، ج ۱، ص ۴۳۱، چاپ علی اکبر غفاری، قم ۱۳۶۳ ش.

[۵۳] محمد بن حسن طوسی، کتاب‌الغیبه، ص ۳۵۴۳۵۷، چاپ عبادالله طهرانی و علی احمد ناصح، قم ۱۴۱۱.

در عین حال، دلیلی که ثابت کند هیچ‌گونه ارتباطی خارج از شبکه وکالت انجام نمی‌گرفته است، در دست نیست.

عصر غیبت صغرا

در عصر غیبت صغرا بیشتر ارتباطات از طریق نایبان چهارگانه بوده است ولی منحصر در آن نبوده.

توسط نواب اربعه

در عصر غیبت صغرا نیز معمولاً مکاتبات از طریق نایبان چهارگانه، به حسب دوره نیابت، انجام می‌گرفته است، مثلاً قاسم بن علاءهَمَدانی که خود از وکلا بوده، پاورپوینت توقیعات امام عصر را از دست محمد بن عثمان عَمْری و در دوره نیابت حسین بن روح نوبختی از دست وی دریافت می‌کرده است.

[۵۴] محمد بن حسن طوسی، کتاب‌الغیبه، ص ۳۱۰، چاپ عبادالله طهرانی و علی احمد ناصح، قم ۱۴۱۱.

بدون وساطت نواب اربعه

گاه نیز پاورپوینت توقیعاتی بدون وساطت نایبان به برخی از شیعیان می‌رسیده است؛
یعقوب بن یوسف ضرّاب اصفهانی، در سال ۲۸۱، در مکه در منزلی معروف به دارالرضا، پیرزنی از خدمت‌کاران امام حسن عسکری علیه‌السلام را دید که به دستور امام عصر و با تأمین مالی آن حضرت به حج آمده بود، در این دیدار از رفت‌وآمد مردی به این منزل سخن به میان آمده که بنا بر قرائن، حضرت مهدی بوده است.
ضرّاب اصفهانی از طریق این زن دفتری مشتمل بر صلوات بر پیامبر و خاندان او، مشهور به صلوات ابوالحسن ضرّاب اصفهانی، دریافت داشت.

[۵۵] محمد بن جریر طبری آملی، دلائل‌الامامه، ص ۵۴۵ـ۵۵۱، قم: مؤسسه‌البعثه، ۱۴۱۳.

[۵۶] محمد بن حسن طوسی، کتاب‌الغیبه، ص ۲۷۳۲۸۰، چاپ عبادالله طهرانی و علی احمد ناصح، قم ۱۴۱۱.

در گزارش دیگری نیز از این خانه سخن به میان آمده و راوی حدیث، حسن بن وَجْناء، به واسطه زنی که چهل سال یا بیشتر داشته، در این خانه به دیدار امام نایل شده و از ایشان دفتری مشتمل بر دعای فرج و صلوات بر حضرت دریافت داشته است.

[۵۷] ابن بابویه، کمال‌الدین و تمام‌النعمه، ج ۱، ص ۴۴۳۴۴۴، چاپ علی اکبر غفاری، قم ۱۳۶۳ ش.

محمد بن یوسف شاشی نیز به زنی که به خانه امام علیه‌السلام رفت‌وآمد می‌کرده، نامه‌ای داده و پاورپوینت توقیع امام علیه‌السلام را دریافت داشته است.

[۵۸] سعید بن هبهالله قطب راوندی، ج ۲، ص ۶۹۵، الخرائج و الجرائح، قم ۱۴۰۹.

این ارتباطات در شبکه رسمی وکالت نبوده است.

منابع مقاله

• حسن بن ابی‌طالب آبی، کشف‌الرموز فی شرح‌المختصر النافع، چاپ علی پناه اشتهاردی و حسین یزدی، قم ۱۴۰۸ـ۱۴۱۰.
• آقابزرگ طهرانی، الذریعه‌ الی تصانیف‌الشیعه.
• ابن ادریس حلّی، کتاب السرائرالحاوی لتحریر‌الفتاوی، قم ۱۴۱۰ـ۱۴۱۱.
• ابن بابویه، التوحید، چاپ هاشم حسینی طهرانی، قم (۱۳۵۷ ش).
• ابن بابویه، عیون اخبار‌الرضا، چاپ حسین اعلمی، بیروت ۱۴۰۴/۱۹۸۴.
• ابن بابویه، کتاب من لایحضره الفقیه، چاپ علی اکبر غفاری