توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت توحید در عبادت (قرآن) دارای ۴۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت توحید در عبادت (قرآن)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت توحید در عبادت (قرآن) :

توحید در عبادت

نفی هر گونه شریکی در عبادات و پرستش برای خدا را توحید در عبادت گویند. که همان یگانه پرستی و یکتا پرستی است.

فهرست مندرجات

۱ – توحید در برنامه سفیران الهی
۲ – توحید از منظر ابراهیم نبی
۳ – توحید عبادی در قرآن
۴ – اهمیت توحید عبادی
۵ – مفهوم عبادت
۵.۱ – معنای عبادت در المنار
۵.۲ – فرمایش علامه در این مورد
۶ – نقدی بر تفسیر پیام قرآن در معنای عبادت
۷ – مصداق عنوان سجده
۸ – فرمایش علامه در تفسیر سجده
۹ – ابواب سجود در وسائل الشیعه
۱۰ – معنای سجده ملائکه
۱۱ – پانویس
۱۲ – منبع

توحید در برنامه سفیران الهی

مراتب سه گانه توحید که در جلسات گذشته به آنها اشاره شد از نوع نظری بودند.
اما توحید در عبادت توحید عملی است که جزء برنامه اصلی تمام پیامبران و سفیران الهی شمرده می‌شود.
توحید در عبادت لازمه مراتب سه گانه توحید است. چون وقتی واجب الوجود منحصر در او شد و مظهریت تمام در ذات او است و تدبیر این جهان پیوسته در دست با کفایت او قرار دارد راهی جز این نیست که عبادت مخصوص او باشد و شخص دیگر شایسته عبادت نیست.

توحید از منظر ابراهیم نبی

توحید در عبادت همان توحیدی است که حضرت ابراهیم علیه‌السّلام گفت:
«انی وجهت وجهی للذی فطر السموات و الارض حنیفاً و ما انا من المشرکین»

[۱] انعام/سوره۶، آیه۷۹.

«من به سوی کسی رو می‌کنم که خالق آسمان‌ها و زمین است و من از مشرکان نیستم.»
و در جای دیگر می‌فرماید:
«قل ان صلواتی و نسکی و محیای و مماتی للَّه رب العالمین. لا شریک له و بذالک امرت.»

[۲] انعام/سوره۶، آیه۱۶۲-۱۶۳.

« نماز و عبادت، زندگی و مرگ من همه برای خداوند پروردگار جهانیان است، همتایی برای او نیست و به همین مامور شده‌ام.»

توحید عبادی در قرآن

۱- «و قضی (مراد از «قضی» در آیه قضای تشریعی است. یعنی: دستور چنین است که عبادت غیر خدا را انجام ندهید.) ربک الا تعبدوا الا ایاه»

[۳] اسراء/سوره۱۷، آیه۲۳.

«پروردگارت دستور داه که جز او را نپرستید.»
۲- «ان الحکم الا للَّه امر الا تعبدوا الا ایاه ذالک الدین القیم ولکن اکثر الناس لا یعلمون.»

[۴] یوسف/سوره۱۲، آیه۴۰.

«حکم نمودن تنها از آن خدا است؛ فرمان داده که غیر از او را نپرستید! دین و شریعت استوار و پا بر جا همین است ولی بیشتر مردم نمی‌دانند.»
۳- «و ما امروا الا لیعبدوا اللَّه مخلصین له الدین حنفاء.»

[۵] بیّنه/سوره۹۸، آیه۹۸.

«فرمانی به آنها داده نشده جز این که صرفاً و خالصاً عبادت او را انجام بدهند و دین را پاک نگاه دارند.»
۴- «و لقد بعثنا فی کل امه رسولاً ان اعبدوا اللَّه و اجتنبوا الطاغوت»

[۶] نحل/سوره۱۶، آیه۳۶.

«ما برای هر امتی پیامبر و رسولی فرستادیم که خدای یکتا را بپرستید و از طاغوت دوری کنید.»
۵- «و ما امروا الا لیعبدوا الهاً واحداً لا اله الا هو سبحانه عما یشرکون»

[۷] توبه/سوره۹، آیه۳۱.

«فرمانی به آنها داده نشد جز این که خدای یکتا را که هیچ معبودی غیر از او نیست بپرستند پاک و منزه است از آنچه شریک او قرار دهند.»

اهمیت توحید عبادی

توحید در سه بُعد گذشته مقدمه برای توحید در عبادت است. چون عبادت سر فصل دعوت‌های انبیاء بوده و رکن اصلی برای توحید می‌باشد.
به جهت این که عبادت، خضوع و تسلیم مطلق در برابر کسی است که کمال مطلق باشد و غیر از خدا کسی به مقام کمال مطلق نرسیده است.

مفهوم عبادت

برای عبادت تعریف‌های متعددی کرده‌اند. و از طرفی افراط و تفریط‌هایی نیز صورت گرفته است. ما در اینجا به چند تعریف اشاره می‌کنیم و نقدی هم بر کلام بعضی از بزرگان و نویسندگان معاصر نیز خواهیم داشت.
۱- «عبادت» نهایت خضوع و تواضع و تذلل در مقابل معبود است هر چند آمیخته به اعتقاد ربوبیت و مملوکیت نباشد. این تعریف مشهور محققین می‌باشد.
۲- «عبادت» خضوع مطلق و بی نهایت با اعتقاد به اولوهیت و ربوبیت در مقابل معبود است.
طرفداران این عقدیه معتقدند که احترام بی نهایت اگر با عقیده اولوهیت همراه نباشد عبادت محسوب نمی‌شود و شرک در عبادت نیست.
پس اگر کسی در مقابل دیگری بی نهایت خضوع و احترام کرد ولی عقیده اولوهیت در برابر آن شخص نداشته باشد عبادت محسوب نمی‌شود. چون عبادت مفهوم متعارفی دارد که قوامش قصد است.

معنای عبادت در المنار

نویسنده تفسیر «المنار» در تفسیر سوره حمد در معنای عبادت گفته است:
«عبادت تنها به معنای نهایت خضوع نیست، بلکه باید توام با اعتقاد به عظمت معبود و اعتقاد به سلطه و احاطه او باشد. سلطه و احاطه‌ای که کنه و ماهیتش قابل درک نیست. لذا ممکن است عاشقی در مقابل معشوقش نهایت حضوع را انجام دهد تا آن حد که اراده و خواست او در اراده معشوق فانی گردد. با این حال آن را عبادت نمی‌گویند. و همچنین خضوع بی نهایت بسیاری از مردم در برابر اوامر پادشاهان عبادت نیست گر چه جایز هم نیست.»

[۸] محمد رشید رضا، المنار، ج۱، ص۴۷.

فرمایش علامه در این مورد

علاّمه طباطبایی نیز در تفسیر سوره حمد در معنای عبادت می‌فرماید:
«عبادت تنها خضوع نیست بلکه، حقیقت عبادت گویی این است که بنده خود را در مقام مملوکیت پروردگار قرار داده و او را مالک علی الاطلاق می‌داند»

[۹] طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۱، ص۲۲.

باز در تفسیر آیه «و اذ قلنا للملائکه السجدوا لادم»

[۱۰] بقره/سوره۲، آیه۳۴.

اضافه می‌کند و می‌گوید: «عمل عبادی باید عملی باشد که صلاحیت برای اظهار مولویت مولی و یا عبدیت عبد را داشته باشد، مانند سجده و رکوع کردن و یا زیر پای مولی برخواستن، و یا دنبال سر او راه رفتن و امثال آن، و هر چه این صلاحیت بیشتر باشد، عبادت بیشتر و متعین تر می‌شود.»

[۱۱] طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۱، ص۱۲۴.

بنابراین طبق تعریف دومی که برای عبادت کردیم و طبق گفته صاحب تفسیر المنار و المیزان؛ در عبادت اعتقاد به اولوهیت و ربوبیت شرط است.

نقدی بر تفسیر پیام قرآن در معنای عبادت

عقیده و نظر نویسنده تفسیر پیام قرآن در معنای عبادت این است که: عبادت خضوع مطلق و نهایت تذلل است هر چند به اعتقاد ربوبیت و مملوکیت نباشد و مخصوص خدا است.
به همین دلیل سجده برای غیر خدا را جایز نمی‌شمارد.
در تفسیر پیام قرآن آمده است:
«آنچه از دقت در موارد استعمال کلمه عبادت در قرآن و سنت و استعمالات روزمره و گواهی ارباب لغت استفاده می‌شود این است که مفهوم لغوی این واژه همان نهایت خضوع است، نه اعتقاد به ربوبیت و مالکیت معبود، به همین دلیل اگر کسی در برابر خورشید و ماه و آتش سجده کند به خاطر برکاتی که دارند، به این کار خورشید پرستی و ماه پرستی و آتش پرستی گفته می‌شود، و همچنین اگر کسی در برابر مجسمه نیاکان یا ملوک و سلاطین به عنوان ادای احترام سجده نماید و یا از آن بالاتر اگر در پیشگاه امامان به خاطر مقام والای آنها سجده کند پرستش و عبودیت خواهد بود و ممنوع است.
به همین دلیل قرآن مجید صریحاً در آیه سجده

[۱۲] فصلت/سوره۴۱، آیه۳۷.

از سجده کردن در مقابل ماه و خورشید نهی می‌کند و می‌فرماید:
«لا تسجدوا للشمس و لا للقمر» و نیز به همی