توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت تنبلی مسلمانان (قرآن) دارای ۳۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت تنبلی مسلمانان (قرآن)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت تنبلی مسلمانان (قرآن) :

پاورپوینت تنبلی مسلمانان (قرآن)

آیاتی از قرآن در باره نکوهش تنبلی مسلمان نسبت به شرکت در جهاد است که به آنها اشاره می‌کنیم.

فهرست مندرجات

۱ – تنبلی مسلمانان در غزوه تبوک
۱.۱ – توضیح واژگان
۲ – -تنبلی منافقان
۳ – تنبلی مسلمانان ضعیف الایمان
۳.۱ – شان نزول
۳.۲ – توضیح واژگان
۳.۳ – حسرت تنبلی
۴ – پانویس
۵ – منبع

تنبلی مسلمانان در غزوه تبوک

برخی از مسلمانان، در امر جهاد تنبلی کردند.
یـایها الذین ءامنوا خذوا حذرکم فانفروا ثبات او انفروا جمیعا• وان منکم لمن لیبطئن فان اصـبتکم مصیبه قال قد انعم الله علی اذ لم اکن معهم شهیدا.

[۱] نساء/سوره۴، آیه۷۱.

[۲] نساء/سوره۴، آیه۷۲.

‌ای کسانی که ایمان آورده‌اید! آمادگی خود را (در برابر دشمن) حفظ کنید و در دسته‌های متعدد، یا بصورت دسته واحد، (طبق شرایط هر زمان و هر مکان،) به سوی دشمن حرکت نمایید! • در میان شما، افرادی ( [منافق]]) هستند، که (هم خودشان سست می‌باشند، و هم) دیگران را به سستی می‌کشانند اگر مصیبتی به شما برسد، می‌گویند: «خدا به ما نعمت داد که با مجاهدان نبودیم، تا شاهد (آن مصیبت) باشیم! »

توضیح واژگان

«انفروا» از «نفر» به معنای خروج برای جنگیدن گرفته شده است.

[۳] طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج ۳، ص ۱۲۷.

” حذر” بر وزن” خضر” به معنی بیداری و آماده باش و مراقبت در برابر خطر است و گاهی به معنی وسیله‌ای که بکمک آن با خطر مبارزه می‌شود نیز آمده است.
” ثبات” جمع” ثبه” بر وزن” گنه” به معنی دسته جات پراکنده است و در اصل از ماده” ثبی” به معنی” جمع” گرفته شده. در آیه فوق قرآن خطاب به عموم مسلمانان کرده و دو دستور مهم، برای حفظ موجودیت اجتماعشان به آنها میدهد.

[۴] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۴، ص۲.

در این آیه شریفه با آمدن حرف (فا) بر سر جمله: ” فانفروا ثبات… ” این جمله متفرع شده است بر جمله: ” خذوا حذرکم… “، و این تفریع و نتیجه گیری به ظاهرش این احتمال را تایید می‌کند، که منظور از کلمه (حذر) معنای مصدری نباشد، بلکه همان معنای آلت و سلاح باشد، و جمله کنایه باشد از این که مؤمنین آمادگی تمام داشته باشند برای خروج به سوی جهاد، و در نتیجه معنای آیه چنین می‌شود: اسلحه خود را بر گیرید یعنی آماده بیرون رفتن به سوی دشمنان خود شوید، یا فرقه فرقه (که از آن تعبیر می‌شود به سریه سریه)، و یا به طور دسته جمعی که از آن تعبیر می‌شود به لشگر.
و معلوم است که آماده شدن برای جنگ به اختلاف عده دشمن و نیروی او مختلف می‌شود، پس تردید در جمله (یا دسته دسته بروید و یا دسته جمعی) تردید تخییر نیست، و نمی‌خواهد بفرماید در کیفیت بیرون رفتن، اختیار با خود شما است، بلکه تردید به خاطر اختلاف وضع دشمن است، می‌خواهد بفرماید اگر عدد نفرات دشمن کم است، به طور ثبه یعنی دسته دسته بروید، و اگر زیاد است دسته جمعی بروید.

[۵] طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۴، ص۶۶۷، ترجمه موسوی همدانی.

-تنبلی منافقان

به دنبال فرمان عمومی جهاد و آماده باش در برابر دشمن که در آیه سابق بیان شد در این آیه اشاره به حال جمعی از منافقان کرده می‌فرماید:
” این افراد دو چهره که در میان شما هستند با اصرار می‌کوشند از شرکت در صفوف مجاهدان راه خدا خودداری کنند. “
” ولی هنگامی که مجاهدان از میدان جنگ باز می‌گردند و یا اخبار میدان جنگ به آنها می‌رسد، در صورتی که شکست و یا شهادتی نصیب آنها شده باشد، اینها با خوشحالی می‌گویند چه نعمت بزرگی خداوند به ما داد که همراه آنها نبودیم تا شاهد چنان صحنه‌های دلخراشی بشویم”.
(فان اصابتکم مصیبه قال قد انعم الله علی اذ لم اکن معهم شهیدا) ولی اگر با خبر شوند که مؤمنان واقعی پیروز شده‌اند، و طبعا به غنائمی دست یافته‌اند، اینها همانند افراد بیگانه‌ای که گویا هیچ ارتباطی در میان آنها و مؤمنان برقرار نبوده از روی تاسف و حسرت می‌گویند: “‌ای کاش ما هم با مجاهدان بودیم و سهم بزرگی عائد ما می‌شد”! (و لئن اصابکم فضل من الله لیقولن کان لم تکن بینکم و بینه موده یا لیتنی کنت معهم فافوز فوزا عظیما).
گرچه در آیه فوق سخنی از غنیمت به میان نیامده ولی روشن است کسی که شهادت در راه خدا را یک نوع بلا می‌شمرد، و عدم درک شهادت را یک نعمت الهی می‌پندارد، پیروزی و فوز عظیم و رستگاری بزرگ از نظر او چیزی جز پیروزی مادی و غنائم جنگی نخواهد بود.
این افراد دو چهره که متاسفانه در هر اجتماعی بوده و هستند در برابر پیروزی و شکستهای مؤمنان واقعی فورا قیافه خود را عوض می‌کنند، هرگز در غمها با آنها شریک نیستند و در مشکلات و گرفتاری‌ها همکاری نمی‌کنند، ولی انتظار دارند در پیروزی‌های آنان سهم بزرگی داشته باشند و همانند مؤمنان و مجاهدان واقعی امتیازاتی پیدا کنند.

[۶] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۴، ص۵.

تنبلی مسلمانان ضعیف الایمان

لایستوی القـعدون من المؤمنین غیر اولی الضرر والمجـهدون فی سبیل الله بامولهم وانفسهم فضل الله المجـهدین بامولهم وانفسهم علی القـعدین درجه وکلا وعد الله الحسنی وفضل الله المجـهدین علی القـعدین اجرا عظیمـا.

[۷] نساء/سوره۴، آیه۹۵.

(هرگز) افراد باایمانی که بدون بیماری و ناراحتی، از جهاد بازنشستند، با مجاهدانی که در راه خدا با مال و جان خود جهاد کردند، یکسان نیستند! خداوند، مجاهدانی را که با مال و جان خود جهاد نمودند، بر قاعدان کنندگان جهاد برتری مهمی بخشیده و به هر یک از این دو گروه (به نسبت اعمال نیکشان،) خداوند وعده پاداش نیک داده، و مجاهدان را بر قاعدان، با پاداش عظی