توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت تفسیر رحمانی دارای ۳۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت تفسیر رحمانی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت تفسیر رحمانی :

تفسیر القرآن المسمی تبصیر الرحمن و تیسیر المنّان

«تفسیر القرآن المسمى تبصیر الرحمن و تیسیر المنان»، اثر علی بن احمد مهائمی ، تفسیرى است که در آن، به نظم قرآن و روابط میان آیات و سوره‌ها با یکدیگر، پرداخته شده است.

فهرست مندرجات

۱ – معرفی اجمالی
۲ – ساختار
۳ – گزارش محتوا
۴ – وضعیت کتاب
۵ – پانویس
۶ – منابع مقاله

معرفى اجمالى

این کتاب، به « پاورپوینت تفسیر رحمانی » یا « تفسیر مهائمی » معروف است.

[۱] نقوى، سید على‌محمد، «تفسیر و مفسران در هند»،ص۴۲، رایزنى فرهنگى سفارت جمهورى اسلامى ایران – دهلى نو، چاپ اول، ۱۳۹۳

کتاب به زبان عربى و در قرن نهم هجرى نوشته شده است.
علماى بزرگى از این تفسیر تجلیل کرده‌اند؛ از جمله شیخ عبدالحق محدث دهلوی مى‌نویسد: «تفسیر رحمانى به هفت ایجاز و تدقیق موصوف است و تفسیر را به قرآن امتزاج داده است». مولانا عبدالحی نیز در این باره مى‌نویسد: «این تفسیر بر سایر تفاسیر، برجستگى دارد. ویژگى این تفسیر آن است که آیات را چنان به همدیگر ارتباط داده است که انسان بدون خستگى، تمام مجلدات تفسیر را مى‌خواند و لذت مى‌برد».

[۲] نقوى، سید على‌محمد، «تفسیر و مفسران در هند»،ص۴۲-۴۳، رایزنى فرهنگى سفارت جمهورى اسلامى ایران – دهلى نو، چاپ اول، ۱۳۹۳

ساختار

کتاب با مقدمه نویسنده آغاز و مطالب در دو جلد، تنظیم شده است.
نویسنده، آیات را به‌گونه‌اى تفسیر مى‌کند که روابط میان آیات، از نظر محتوا و سبک، روشن گردد. در ضمن او مفاهیم آیات را نیز بیان کرده است. نکاتى که وى درباره روابط آیات و سوره‌ها کشف و بیان نموده، به تعبیر عرفا ، آن را از توفیقات الهى و از رشحات رحمانى تلقى مى‌کند.ن

[۳] قوى، سید على‌محمد، «تفسیر و مفسران در هند»،ص۴۲، رایزنى فرهنگى سفارت جمهورى اسلامى ایران – دهلى نو، چاپ اول، ۱۳۹۳

نویسنده، معتقد است که تفسیر و تأویل آیات و استنباط عقلى، باید در چهارچوب حدود و قیود شرع و سنت صورت گیرد.

[۴] قوى، سید على‌محمد، «تفسیر و مفسران در هند»،ص۴۳، رایزنى فرهنگى سفارت جمهورى اسلامى ایران – دهلى نو، چاپ اول، ۱۳۹۳

روش او در تفسیر، با روش مفسران و علمای شیعه مشابه است که از یک‌سو « تفسیر بالرأی » را محکوم مى‌کنند و از سوى دیگر، معتقد به تفسیر و تأویل عقلانى هستند. وى معتقد است روش پسندیده تفسیر، آن است که رأى و نظر خود را تابع مقصود الهى بسازیم. به نظر وى، اعتماد بر احادیث و روایات، بسیار لازم است، اما در کنار منقولات و مدلولات لغوى، باید عقل و فهم را نیز به کار گیریم تا بتوانیم مفاهیم عمیق آیات و نیز فلسفه آن را استنباط نماییم.

[۵] نقوى، سید على‌محمد، «تفسیر و مفسران در هند»،ص۴۴-۴۶، رایزنى فرهنگى سفارت جمهورى اسلامى ایران – دهلى نو، چاپ اول، ۱۳۹۳.

گزارش محتوا

نویسنده در مقدمه کتاب، به توضیح روش تفسیرى خود پرداخته است.

[۶] نقوى، سید على‌محمد، «تفسیر و مفسران در هند»،مقدمه، ج۱، ص۱-۸، رایزنى فرهنگى سفارت جمهورى اسلامى ایران – دهلى نو، چاپ اول، ۱۳۹۳.

مهائمی مطالب را با حمد و ثناى پروردگار آغاز کرده و سپس عقل را «بصر» و شریعت را «نور» دانسته و معتقد است اگر آدمى کور فاقد بصر باشد، نور به او سودى نمى‌دهد و اگر داراى چشم، اما در تاریکى باشد، باز از دیدن حقایق ناتوان است؛ بنابراین هر دو لازم مى‌باشند.

[۷] نقوى، سید على‌محمد، «تفسیر و مفسران در هند»،ص۴۶، رایزنى فرهنگى سفارت جمهورى اسلامى ایران – دهلى نو، چاپ اول، ۱۳۹۳.

وى در مورد عقل مى‌نویسد: عقل در بسیارى از جاها راهنما، اما در موارد دیگر، حجاب و ستار است. در عین حال که نویسنده از کاربرد عقل در فهم قرآن طرف‌دارى مى‌کند، اما در تفسیر خود، از احادیث و اخبار به‌طور فراوان استفاده مى‌کند. سبک او آن است که در تفسیر آیات، پس از شرح مفردات و معانى، به احادیثى که در مورد آن وارد شده، استناد مى‌کند و سپس، به استنباط عقلى مى‌پردازد؛ به‌عنوان نمونه، در تفسیر آیه ۲۳۸ سوره بقره «حافظوا على الصلوات و الصلاه الوسطى» ، به نقل اخبار و احادیث مى‌پردازد و مى‌گوید مقصود نماز عصر یا فجر است .

[۸] نقوى، سید على‌محمد، «تفسیر و مفسران در هند»،ص۴۷-۴۶، رایزنى فرهنگى سفارت جمهورى اسلامى ایران – دهلى نو، چاپ اول، ۱۳۹۳.

در برخى موارد، به بیان شأن نزول و مورد نزول آیات و سوره‌ها نیز مى‌پردازد؛ مثلا در مورد آخرین آیه سوره اللیل ( و لسوف یرضى )، مى‌گوید این آیه در مورد ابوبکر است که از این امر ثابت مى‌شود نویسنده از شیعیان نبوده است .

[۹] نقوى، سید على‌محمد، «تفسیر و مفسران در هند»،ص۴۷-۴۶، رایزنى فرهنگى سفارت جمهورى اسلامى ایران – دهلى نو، چاپ اول، ۱۳۹۳.

از نظر محتوا، روش و نگرش دینى نویسنده، روش اخلاقى است. او بر انجام «حقوق الله » و « حقوق عباد » بیشتر تأکید مى‌کند. در موارد زیادى از تفسیر خود، بر انجام حقوق و وظائف اخلاقى تأکید دارد. وى یک عارف و مرشد صوفى بود، اما در این تفسیر، مباحث عرفان نظری ، همانند وحدت الوجود و غیره دیده نمى‌شود، بلکه عموما بر عرفان عملى و ارزش‌هاى اخلاقى تکیه شده است .

[۱۰] نقوى، سید على‌محمد، «تفسیر و مفسران در هند»،ص۴۷-۴۶، رایزنى فرهنگى سفارت جمهورى اسلامى ایران – دهلى نو، چاپ اول، ۱۳۹۳.

مهائمى تأکید مى‌کند که: «آینه دل با انعکاس صفات الهى مى‌تواند به کمال خود برسد و از کرامات اخلاق است که آینه دل را چنان پاک و صاف نگه مى‌دارد که منعکس‌کننده صفات الهى گردد. با صفات اخلاقى و مجاهده و ریاضت، انسان از بیمارى‌هاى روحى شفا مى‌یابد و دل با مشاهده حق منور مى‌گردد»

[۱۱] نقوى، سید على‌محمد، «تفسیر و مفسران در هند»،ص۴۷-۴۶، رایزنى فرهنگى سفارت جمهورى اسلامى ایران – دهلى نو،