توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت تصوف نقطوی دارای ۴۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت تصوف نقطوی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت تصوف نقطوی :

نقطویه

نقطویه شاخه‌ای فرعی از فرقه حروفیه است که پس از یک دوره انزوای صد ساله به صورت یک جنبش مهم سیاسی مذهبی مخالف در ایران دوره صفوی ظهور کرد و در هند(نیز) نقش مهمی در پایه گذاری دین الهی (که ترکیبی بود از اسلام، هندوئیسم و ادیان ایرانی)

[۱] رضازاده لنگرودی، رضا، دانشنامه جهان اسلام، ج۵، ص۶۵۲.

در زمان اکبر پادشاه هند ایفا نمود.

فهرست مندرجات

۱ – وجه تسمیه به نقطوی
۲ – چگونگی پیدایش و تکوین
۲.۱ – سید بودن مدعیان مهدویت
۳ – تکاپوی سیاسی نقطویه
۴ – انتقال میراث فکری آنان
۵ – پانویس
۶ – منبع

وجه تسمیه به نقطوی

عنوان نقطوی برای آنها یا از آن روست که در نزد ایشان خاک نقطه آغاز همه چیز است و سه عنصر دیگر ( آب، باد، آتش) از آن بوجود آمده‌اند و یا به سبب استفاده آنها از دو، سه و یا چهار نقطه به عنوان اختصارات رمزی در نوشته‌های ایشان که به صورتهای مختلفی چیده شده‌اند.

[۲] الگار، حامد، نقطویه، کتاب ماه تاریخ و جغرافیا، شماره ۶۸و ۶۹، ص۱۹۳.

در عصر تیمور لنگ (فوت ۸۰۶ هـ ق)، فضل الله استرآبادی (مقتول ۷۹۶ هـ ق) فرقه «حروفی» را پایه گذاری کرد، اما در پایان همین دوره، حروفی‌ها رو به اضمحلال رفتند و در عوض فرقه «نقطوی» قدرت یافتند و توانستند تا چند قرن نه فقط ایران، بلکه هندوستان و ترکیه را نیز تحت تاثیر قرار دهند. اهل نقطه، واحدیه و امناء، پسیخانیان یا پسیخان‌ها، محمودیه، ملاحده، تناسخیه یا اهل تناسخ و اهل زندقه نام‌های دیگریست که بر نقطویان نهاده شده است.

[۳] احمد، نذیر، فرقه نقطویه، کیهان فرهنگی، مرداد ۱۳۸۱، شماره ۱۹۰، ص۱۸_ ۱۹.

جریان نقطویه را می‌توان به سه مقطع تاریخی تقسیم نمود:
۱. چگونگی پیدایش و تکوین این فرقه که قرن نهم را در برمی گیرد و اغلب آرای دینی آنها به همین زمان برمی گردد.
۲. دوره تکاپوی سیاسی نقطویه؛ در این دوره نقطویه بیش از آنکه جریانی صوفیانه یا مذهبی باشد در پوشش متصوفه به فعالیتهای گسترده سیاسی علیه نظام موجود می‌پردازد که به سختی نیز سرکوب می‌گردد، این مقطع از تکاپوی نقطویان، مقارن با حکومت صفویه است.
۳. پس از دوره صفوی که بسیاری از نقطویان علی رغم آنکه برای حفظ اندیشه‌های خود به هند هجرت کردند؛ اما با گذشت زمان، آرام آرام، دیگر از نقطویان با این نام و بصورت مشخص نشانی نمی‌توان یافت اما اندیشه‌های آنان در فرق دیگر قابل جستجو و تشخیص است، یعنی دروه انتقال میراث فکری آنان به دیگران، از جمله فرق مذهبی که بسیاری از آرائ و تفکرات نقطوی را در خود جای دادند، بابیه بودند.

[۴] حیدری نیا، صادق، نقطویه پیدایش و تکاپو در قرن نهم، ص۱۴_ ۱۵، فصلنامه پیشینه، زمستان ۱۳۷۸، شماره ۱.

چگونگی پیدایش و تکوین

محمود پسیخانی بنیانگذار نقطویه در روستای پسیخان، نزدیک فومن گیلان به دنیا آمد. وی از پیروان فضل الله استرآبادی بنیانگذار حروفیه بود. اما به خاطر ادعای مغرورانه‌اش از جنبش طرد شد. از این رو القاب او نزد حروفیه، «محمود مردود» و «محمود مطرود» بود. گفته می‌شود او در سال ۸۰۰هـ ق یعنی آغاز سده نهم هجری خود را مهدی و آورنده شریعتی نو می‌دانست. در واقع هیچ اطلاعی درباره زندگی او در دست نیست، جز اینکه او در سال ۸۱۸ هـ ق هنگامی که نوشتن یکی از کتابهایش «جواز السائرین» را به پایان رساند ساکن استرآباد بوده است. او در سال ۸۳۱ هـ ق درگذشت. احتمالا با غرق کردن خود در رود ارس خودکشی کرد. اما نقطویان این ادعا را همچون دروغی دشمنانه رد می‌کنند. گفته می‌شود محمد پسیخانی ۱۶ کتاب و ۱۰۰۱ رساله (نسخ) در گسترش آیین خویش نوشته است.
مهمترین آموزه محمود نوعی «ماده گرایی معتقد به تناسخ» است که بر طبق آن ذرات بدن بعد از مرگ متلاشی نمی‌شود؛ بلکه به عنوان یک توده مجزا جذب خاک می‌شود و دوباره بصورت گیاه یا جماد ظاهر می‌شود. احتمالا بوسیله حیوان‌ها یا انسان‌ها مصرف می‌شود، شان و مرتبه وجودی که آنها سرانجام به آن تبدیل خواهند شد بسته به میزان فضیلت و معرفتی دارد که مالک پیشین کسب کرده است. هنگامی که وجودی از یک مرتبه به مرتبه دیگر صعود یا نزول می‌کند آثار نشاه (وجود) پیشین قابل رؤیت است. این آثار را با چشم بصیرت می‌توان دید و درک این آثار را احصاء می‌گویند. محمود مدعی بود تجسد یافته مقام اعلی رسول اکرم(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و علی(علیه‌السّلام) است، همچنین موسی(علیه‌السّلام) در امام حسین(علیه‌السّلام) تجسد یافته و فرعون در یزید. در نزد او کل عمر عالم ۶۴۰۰۰ سال است که به چهار دوره ۱۶۰۰۰ ساله تقسیم می‌شود که به ترتیب عبارتند از: ظهور، بطون، سر، علانیه. هریک از این دوره‌ها به نوبت به ۸۰۰۰ سال دور عرب (دوره استعراب)، که در طول آن هدایت بشریت به «مرسل مکمل عرب» واگذار شده است و ۸۰۰۰ سال دور پارسی (دوره استعجام) که «مبین مکمل عجم» بر آن ریاست دارد تقسیم می‌شود. ظهور محمود پسیخانی دلالت دارد بر آغاز یکی از همین ادوار پارسی و گیلان و مازندران در دور او جایگزین مکه و مدینه شده‌اند.

[۵] الگار، حامد، نقطویه، کتاب ماه تاریخ و جغرافیا، ص۱۹۳_ ۱۹۴.

وی برای اینکه اعداد و ارقامش دقیق‌تر گردد ماه‌ها را هم به ۳۲ روز فرض کرده که ضریبی از هشت باشند و هفته را نیز به هشتک تبدیل نمود و به این ترتیب آغاز سال ۸۰۰ هـ ق را پایان دور عرب و آغاز دور عجم می‌خواند. عجمگرایی و عرب ستیزی از بارزترین جنبه‌های فکری نقطویه است که در حقیقت وجه مشترک جریانات سیاسی-مذهبی ایران دوره اسلامی است، خصوصا در این زمان که پس از پایان سیطره عرب، قوم وحشی و غارتگر مغول بر کشور حاکم شده بودند این جنبه در بین چنین حرکت‌هایی بیشتر بچشم می‌خورد. همچنین محمود از اندیشه کهن هزاره‌ها در ایران یاری جسته و برای هر هزار سال یک «مبین» قرار می‌دهد. محمود هرگز ازدواج نکرد و در آیین خود مرتبه‌ای را بنیان نهاد که «واحد» خوانده می‌شد و این رتبه در واقع برابر با انسان کامل و حتی مطابق باورهای نقطویان برابر خدا محسوب می‌شد. انسانی که به واحد رسیده بود و خدا می‌شد در این مرحله وی آزادی عمل کامل می‌یافت و خود محور و معیار همه چیز می‌شد. این اندیشه به نوعی با باورهای تناسخی نقطویان پیوند خورده بود؛ زیرا در عقاید تناسخی آنها هر چیزی کمالی داشت، مثلا کمال حیوانات اسب و میمون بود و کمال انسان نیز رسیدن به خود و خدا شدن بود. محمود همواره پیروان خود را به زهد و تقوا تشویق می‌کرد و حتی بلندترین مقام انسانی را در ترک لذایذ و تجرد جستن از دنیا بازگو می‌کرد، در مقابل «واحد» مرتبه «امناء» بود یعنی: نقطویانی که زهد و تقوا پیش می‌گیرند اما ازدواج هم می‌کنند، افراد متاهل این گروه را «امین» می‌خوانند. امنا هرگز نمی‌توانند به مقام واحد برسند. از این رو به نقطویان «واحدیه» نیز می‌گویند. واژه واحد طبق حروف ابجدی برابر عدد ۱۹ می‌شود و این عدد از ارقام مهم و مذهبی آیین نقطوی است.

[۶] حیدری نیا، صادق، نقطویه پیدایش و تکاپو در قرن نهم، ص۱۵_ ۱۷.

سید بودن مدعیان مهدویت

غالب مدعیان مهدویت دروغین سید هم بوده‌اند و یا به دروغ دعوی سیادت داشته‌اند، اما از دیرباز کسانی بوداند که با انتساب معنوی به اهل بیت و آل محمد خود را «محمدی» و ن