توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت تشیع امامی دارای ۱۱۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت تشیع امامی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت تشیع امامی :

شیعه امامیه اثنی عشریه

امامیه معتقدین به امامت ائمه دوازدگانه از حضرت علی (علیه‌السّلام) تا امام مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه) می‌باشند و هرجا امامیه به صورت مطلق عنوان گردد و یا لفظ شیعه به صورت مطلق بیان شود منظور اثنی‌عشریه هستند. آنها را شیعه جعفری یا جعفریه، اهل ایمان، اصحاب الانتظار و قائمیه نیز نامیده‌اند. امامیّه از فرقه‌های کلامی اسلامی و نام همه یا گروهی از شیعه می‌باشد. لذا امامیه یا اثنی‌عشریه مکتبی در برابر اهل سنت است. ‌

فهرست مندرجات

۱ – ماهیت امامیه اثنی‌عشریه
۲ – ریشه معنایی امامیه
۳ – مقصود از اصطلاح امامیه
۴ – دلایل حقانیت امامیه
۴.۱ – دلیل عقلی
۴.۲ – دلیل نقلی
۴.۲.۱ – آیات مورد استناد
۴.۲.۱.۱ – اعتراف فخر رازی
۴.۲.۲ – روایات و احادیث
۴.۲.۲.۱ – اثنی‌عشریه‌در روایات
۴.۳ – چکیده دلایل اثبات امامیه
۵ – امامیه از دیدگاه اهل سنت
۶ – امامیه از دیدگاه اثنی‌عشریه
۷ – اصول عقاید اثنی‌عشریه
۸ – مسائل اختصاصی امامیه
۸.۱ – امامت
۸.۲ – عصمت
۸.۳ – تقیه
۸.۴ – بداء
۸.۵ – رجعت
۹ – اسامی ائمه اثنی‌عشریه
۱۰ – کتب نوشته شده در مورد امامیه
۱۱ – فرق شیعه امامیه
۱۱.۱ – انقراض فرَق امامیه
۱۲ – فهرست‌منابع
۱۳ – پانویس
۱۴ – منابع

ماهیت امامیه اثنی‌عشریه

امامیّه، نام عمومى فرقه‌هایى است که به امامت علی بن ابی‌طالب (علیه‌السّلام) و فرزندان او (علیهم‌السّلام) معتقدند.

[۱] شهرستانی، عبدالکریم، الملل والنحل، بیروت، دارالمعرفه، ۱۴۰۴، ۲ مجلد، ج ۱، ص ۱۸۹.

از دیدگاه آنان، جهان، نمى‌تواند از امام تهى باشد. آنان، چشم به راه خروج واپسین امام هستند که در آخر الزمان ظهور مى‌کند و جهان را پس از آن‌که پر از ستم و بیداد شده است، سرشار از عدل و داد مى‌فرماید.
امامت در مذهب شیعه از ارکان اعتقادی محسوب می‌شود. چرا که منکرین این عقیده در مذهب تشیع واقع نمی‌شوند. امامت در این مذهب به‌طور کامل و معین شامل دوازده تن می‌باشد که در طول دو قرن و نیم، استمراری هدفمند و جریانی پویا بر آن حاکم بود. مخالفین شیعه به طور مشخص در مساله امامت با شیعه تضاد دارند. شیعه مخالفین و منکرین امامت حقه را از خود نمی‌داند و بر این مخالفین، امامیه و یا اثنی‌عشریه اطلاق نمی‌کند مانند تمامی فرق اهل سنت و منحرف شدگان از مکتب شیعه مثل کیسانیه، زیدیه، اسماعیلیه، فطحیه، واقفیه و سایر گزافه گویان (مانند غلات).
امامیه، شیعه و اثنی‌عشریه همه مفاهیم تابناک یک حقیقت هستند. شیعه امامیه همان مذهب حقی است که اسلام ناب محمدی (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) در آن متجلی شد. معمولا بحث شیعه و یا امامیه را در برابر اهل سنت عنوان می‌کنند و بحث اثنی‌عشریه را در برابر هر فرقه منحرفی که در مساله امامت با امامیه تطابق کامل ندارند عنوان می‌کنند.
البته نویسندگان مغرضی چون شهرستانی و بغدادی برای تضعیف مذهب حقه اثنی عشری از اختلاف زیاد و کثرت فرق در شیعه یاد می‌کنند

[۲] شهرستانی، عبدالکریم، الملل والنحل، بیروت، دارالمعرفه، ۱۴۰۴، ۲ مجلد، ج۱، ص۱۹۳.

و به گونه‌ای ناشایست با تهمت و افتراء به بزرگان شیعه، آنان‌را سران فرقی منحرف از شیعه معرفی می‌کند مانند زراریه و یونسیه و شیطانیه.

[۳] شهرستانی، عبدالکریم، الملل والنحل، بیروت، دارالمعرفه، ۱۴۰۴، ۲ مجلد، ج۱، ص۲۲۰.

[۴] بغدادی، عبدالقاهربن طاهربن محمد، الفرق بین الفرق وبیان الفرقه الناجیه، بیروت، دارالآفاق الجدیده، ۱۹۷۷، الطبعهالثانیه، ص۵۲.

به علاوه اینکه از عناوین مختلفی مانند شیعه و رافضه و اثنی‌عشریه و امامیه و… برای نشان دادن تکثر مکتب شیعه استفاده می‌نمایند. این نوشته‌های مغرضانه برای ایجاد توهم کثرت و اختلاف در شیعه است در حالی که تمام این عناوین، تعابیر مختلفی از یک مکتب می‌باشد که آن هم مکتب امامیه و به تعبیر دیگر شیعه اثنی‌عشریه است. به همین جهت ما نیز در این نوشته از عنوان اثنی‌عشریه استفاده نمودیم تا روشن شود که اثنی‌عشریه همان شیعه و امامیه است.

ریشه معنایی امامیه

«امامیّه» برگرفته از «امام» که در لغت به معنی پیشوا و کسی است که از گفتار او پیروی می‌شود و جمع آن «ائمه» است

[۵] ابن منظور، لسان العرب، ج،۱۲ ص۲۵.

[۶] طریحی، فخرالدین،مجمع البحرین، ج۱، ص۱۰۵.

و یاء در آخر آن یاء نسبت است به معنی منسوب به امام، و چون وصف «فرقه» است مؤنث به کار می‌رود، یعنی فرقه امامیه و مقصود «گروهی است که پس از رحلت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) از امام منصوب از جانب او پیروی می‌کنند».

[۷] مفید، محمد بن نعمان، اوائل المقالات، المؤتمر العالمی للشیخ المفید، قم، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۳۸.

بنابراین هر گروهی که پس از پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) به امام منصوب معتقد است، می‌توان آن را امامی نامید. در این صورت واژه امامیه با شیعه مترادف خواهد بود، زیرا شیعه کسی است که از امام منصوب به نام علی (علیه‌السلام) پیروی می‌کنند و او را بر دیگر صحابه پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) مقدم می‌دارند،

[۸] اشعری، علی بن اسماعیل، مقالات الاسلامیین، بیروت، داراحیاء التراث العربی، ج۱، ص۵.

ولی به مرور زمان، (چنانکه خواهیم گفت) امامیه صنفی از شیعه شمرده شده است.

مقصود از اصطلاح امامیه

به گفتار شیخ کوثری محقق کتاب ملطی، مناقشه در اصطلاح نیست، هرگاه مقصود از امامیه، اعتقاد به امام منصوب باشد، کلیه فرق شیعه، امامی بوده و همه را می‌توان امامیه نامید، مگر فرقه های غالی که اصولاً اسلام آن‌ها زیر سؤال است، و اگر مقصود اصطلاح رایج در میان شیعه و غیره باشد، حق این است که امامیه قسمی از شیعه و مرادف با اثنی‌عشریه و اعتقاد به دوازده امام است، و لذا شیخ مفید می‌گوید: امامیه امامت را پس از علی (علیه‌السلام) و حسنین (علیهماالسلام) در اولاد حسین بن علی (علیه‌السلام) متمرکز می‌سازند و امامت را تا حضرت رضا (علیه‌السلام) و سپس تا امام مهدی (علیه‌السلام) ادامه می‌دهند.

[۹] مفید، محمد بن نعمان، اوائل المقالات، المؤتمر العالمی للشیخ المفید، قم، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۳۸.

فخر رازی نیز از همین فکر پیروی کرده و می‌گوید: امامیه گروهی از شیعه است که می‌گویند: امام پس از رسول اکرم، على بن ابى طالب، سپس پسرش حسن، سپس برادرش حسین، علی بن الحسین، و سپس فرزند او محمد باقر و سپس فرزند او جعفر صادق، و سپس فرزند او موسی کاظم و سپس فرزند او علی بن موسی الرضا و سپس فرزندش محمد تقی و سپس فرزند او علی نقی و سپس فرزند او حسن زکی، و سپس فرزند او محمد و او همان امام قائم است که جهان در انتظار اوست.

[۱۰] ملطی، ابن عبدالرحمن، التنبیه والرد علی أهل الأهواء والبدع، مکتبه مدبوس، القاهره، ۱۹۹۲هـ.

[۱۱] فخر رازی، محمد بن عمر، المحصل، ص ۲۴۱.

دلایل حقانیت امامیه

در حقانیت شیعه امامیه، از نظر عقلی و نقلی باید بگوییم که:

دلیل عقلی

از نظر عقلی، عقل به‌طور کلی چنین حکم می‌کند که هر مذهبی که امام و پیشوای آن از جانب وحی معرفی شده باشد، معصوم و به پیامبر نزدیک باشد، مؤید به علم الهی و صالح برای امر امامت می‌باشد. چنین مکتب و مذهبی برحق است؛ این کبرای کلی را قرآن کریم و روایات بسیاری از منابع اهل سنت و شیعه در مورد مذهب شیعه دوازده امامی تایید می‌کنند.

دلیل نقلی

به تعدادی از آیات و روایاتی که حکم کلی عقل را منطبق بر عقیده شیعه در مورد امامت و پیروی از معصوم و اینکه پیشوایان این مذهب مورد عنایت خاص الهی و منصوص و معرفی شده از جانب وحی‌اند اشاره می‌شود.

آیات مورد استناد

آیه «الیوم اکملت لکم دینکم و اتممت علیکم نعمتی و رضیت لکم الاسلام دینا»

[۱۲] مائده/سوره۵، آیه۳.

و یا آیه «یا ایها الذین امنوا اطیعو الله و اطیعو الرسول و اولی الامر منکم…»

[۱۳] نساء/سوره۴، آیه۵۹.

اعتراف فخر رازی

فخر رازی از علمای معروف اهل سنت از این آیه معصوم بودن اولوا الامر را استفاده کرده

[۱۴] فخر رازی، محمد بن عمر، التفسیر الکبیر، دارالکتب العلمیه، چاپ سوم، ج۱۰، ص۱۱۴.

که کاملا صحیح می‌باشد اما اینکه اواوالامر معصوم چه کسانی هستند قرآن و سنت، اهل بیت (علیهم‌السّلام) را معرفی می‌کنند.
اما در سنت نیز روایات متعددی وارد شده است به عنوان مثال حدیث منزلت، حدیث اطاعت و… که می‌گویند علی (علیه‌السّلام) به منزله هارون موسی نسبت به پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) است و اطاعت علی (علیه‌السّلام) اطاعت از پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) است و اطاعت از پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) اطاعت از خداست.

[۱۵] حاکم نیشابوری، المستدرک، موسسه طبع و نشر، ج۳، ص۱۴۳.

روایتی را فخر رازی نقل می‌کند که جدا از دلیل نقلی برای اثبات حقانیت شیعه دوازده امامی، بهترین شاهد و مؤید برای حکم عقل است که باید از علی (علیه‌السّلام) پیروی و تبعیت کنیم چون مورد اطمینان و تایید وحی است: «فقد ثبت بالتواتر، و من اقتدی فی دینه بعلی بن ابی طالب فقد اهتدی و الدلیل علیه قوله (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) اللهم دار الحق مع علی حیث دار… و من اتخذ علیا اماما لدینه فقد استمسک بالعروه الوثقی فی دینه و نفسه»

[۱۶] فخر رازی، محمد بن عمر، التفسیر الکبیر، دارالکتب العلمیه، چاپ سوم، ج۱، ص۱۸۰.

یعنی به تواتر ثابت شده هر که در امور دینش به علی (علیه‌السّلام) اقتدا کند هدایت یافته است و دلیل این گفتار حدیثی است از پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) که فرمود: خدایا حق را به دور علی بچرخان هرجا علی بچرخد… و هر کسی که علی را امام و پیشوای دینی خود قرار دهد به ریسمان محکمی در دین و در نفسش چنگ زده است.

روایات و احادیث

روایات و احادیث فراوانی در منابع مهم اهل سنت و تشیع داریم که صریحا دستور دادند از ائمه اهل بیت (علیهم‌السّلام) پیروی کنید و راه نجات را منحصر در پیروی از آنها کرده است که به بعضی از آنها اشاره می‌کنیم:
۱. حدیث ثقلین: در منابع متعدد اهل سنت به عبارات مختلف وارد شده که می‌گویند نجات و سعادت و گریز از گمراهی در تمسک به قرآن و اهل بیت است. یعنی قرآن به تنهایی کافی نیست بلکه مفسر و مبین معصومی که مورد تایید وحی هم باشد لازم است «انی تارک فیکم الثقلین کتاب الله و عترتی…»

[۱۷] صحیح مسلم، ج۷، ص۱۲۲.

۲. در منابع متعدد اهل سنت از پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) روایت شده که فرمودند: «ان وصیی و الخلیفه من بعدی علی بن ابی طالب و…»
و ده‌ها حدیث و آیات دیگر که راه و روش کسانی را تایید می‌کنند که از رهبران معرفی شده از جانب وحی پیروی می‌کنند و تنها مذهبی که به این آیات و احادیث عمل می‌کند و از اهل بیت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) اطاعت می‌کند مذهب حَقه شیعه می‌باشد.

اثنی‌عشریه‌در روایات

اثنی‌عشریه نامی دیگری از امامیه و شیعه است. روایاتی بسیار از وجود دوازده امام (علیهم‌السّلام) خبر می‌دهند. همانطور که مهدویت یک وعده الهی است امامت ائمه اثنی عشر از وعده‌های دیگر الهی است که محقق شد.
در برخی از این روایات مستقیما اسامی و مشخصات دوازده امام (علیهم‌السّلام) ذکر شده است و در برخی از لفظ اثنی عشر استفاده شده است.

[۱۸] کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۸جلدی، ۱۳۶۵ ش، ج۱، ص۲۹۱.

[۱۹] کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۸جلدی، ۱۳۶۵ ش، ج۱، ص۵۲۹.

[۲۰] کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۸جلدی، ۱۳۶۵ ش، ج۱، ص۵۳۰.

[۲۱] کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۸جلدی، ۱۳۶۵ ش، ج۱، ص۵۳۲.

[۲۲] کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۸جلدی، ۱۳۶۵ ش، ج۱، ص۵۳۴.

یقینا ایمان به امامت هریک از امامان در زمان وجود خودشان و در زمان بعد واجب بوده است. با این وجود در زمان امام دوازدهم (علیه‌السّلام)، مکتب امامیه به نهایت خود دست می‌یابد و به همین دلیل به مکتب امامیه، اثنی‌عشریه می‌گویند.
۱. امیرالمومنین علی (علیه‌السّلام) می‌فرماید: برای محمد (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) دوازده امام عادل است.

[۲۳] کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۸جلدی، ۱۳۶۵ ش، ج۱، ص۵۳۰.

۲. جابر بن عبدالله انصاری به نزد فاطمه زهرا (سلام‌الله‌علیها) می‌رود و می‌گوید: نزد ایشان لوحی بود که اسامی جانشینان پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) در آن بود و من اسامی ایشان را شمردم که دوازده تن بودند.

[۲۴] کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۸جلدی، ۱۳۶۵ ش، ج۱، ص۵۳۲.

۳. امام باقر (علیه‌السّلام) می‌فرماید: خداوند عزوجل پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) را به سوی جن و انس مبعوث گرداند و بعد از او دوازده جانشین تعیین نمود.

[۲۵] کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۸جلدی، ۱۳۶۵ ش، ج۱، ص۵۳۲.

۴. امیرالمومنین علی (علیه‌السّلام) می‌فرماید: من و یازده تن از فرزندانم امامان محدث هستیم.

[۲۶] کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، دارالکتب الاسلامیه، ۸جلدی، ۱۳۶۵ ش، ج۱، ص۵۳۳.

چکیده دلایل اثبات امامیه

پس در نتیجه هم از نظر نقلی و هم از نظر عقلی حقانیت مذهب امامیه ثابت می‌شود. از نظر نقلی وجود ده‌ها آیه و روایت در شان و منزلت علی (علیه‌السّلام) و اهل بیت (علیهم‌السّلام) و صریح حدیث غدیر و… و از نظر عقلی هم بدیهی است که اگر فرد مصلحی با زحمات زیاد طرح و روش جدیدی را برای جامعه بشر ابداع کند حتما برای حفظ و استمرار آن چاره می‌اندیشد؛ پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) که از بیان کوچکترین مسایل مربوط به سعادت بشر دریغ نکرده چگونه معقول است در مورد رهبری که سرنوشت ساز است سکوت کند و یا اینکه به مردم واگذار کند در حالی که خودش از همه بهتر به شخص واجد شرایط آگاه است.

[۲۷] سبحانی، جعفر، منشور عقاید امامیه، چاپ اعتماد، ص۱۵۲.

از طرفی واقعیت امر این است که نخستین بار نام شیعه را پیامبر گرامی اسلام برای علی (علیه‌السّلام) و یارانش به کار برده است و این می‌تواند وجه دیگری برای کامل و به حق بودن مذهب شیعه باشد.

امامیه از دیدگاه اهل سنت

اشعری شیعه را به سه صنف به نام های «غالیه»، «رافضه»، «زیدیه» تقسیم می‌کند، و در نتیجه امامیه را با رافضه یکسان می‌گیرد. او در این کتاب، برای غالیه ۱۵ فرقه و برای رافضه ۲۴ و برای زیدیه ۶ فرقه بیان نموده است.

[۲۸] اشعری، علی بن اسماعیل، مقالات الاسلامیین، بیروت، داراحیاء التراث العربی، ج۱، ص۶۵.

ملطی، رافضه را با امامیه یکی دانسته و برای آن ۱۸ فرقه نام برده است، که زیدیه نیز از آنان است.

[۲۹] ملطی، ابن عبدالرحمن، التنبیه والرد علی أهل الأهواء والبدع، مکتبه مدبوس، القاهره، ۱۹۹۲ه، ص ۱۸.

او در این استعمال، امامیه را به معنی عام یعنی معتقد به امام منصوب گرفته و همه را تحت این عنوان جمع کرده است. محقق کتاب، محمد زاهد کوثری در پاورقی یادآور می‌شود که امامیه همان فرقه اثنی عشری است، ولی مؤلف هر کسی را که به امامت معتقد بوده آن را امامی دانسته است.

[۳۰] ملطی، ابن عبدالرحمن، التنبیه والرد علی أهل الأهواء والبدع، مکتبه مدبوس، القاهره، ۱۹۹۲ه، ص ۱۸.

بغدادی برای روافض چهار فرقه اصلی برشمرده که عبارتند از زیدیه، کیسانیه، امامیه و غلاه. ا و برای زیدیه سه فرقه و برای کیسانیه دو فرقه و برای امامیه پانزده فرقه و برای غلاه شش فرقه ذکر کرده است.

[۳۱] بغدادی، عبدالقاهربن طاهربن محمد، الفرق بین الفرق وبیان الفرقه الناجیه، بیروت، دارالآفاق الجدیده، ۱۹۷۷، الطبعهالثانیه، ص۲۲.

اسفرائینی از غلات نامی نبرده و روافض را تنها به سه فرقه به نام‌های زیدیه، امامیه و کیسانیه تقسیم نموده و برای امامیه پانزده فرقه ذکر کرده است.

[۳۲] اسفراینی، طاهربن محمد، التبصیرفی الدین، بیروت، عالم الکتب، ۱۹۸۳، الطبعه الاولی، ص۲۷.

شهرستانی برای شیعه پنج فرقه ذکر کرده به نام های کیسانیه، زیدیه، امامیه، غالیه، اسماعیلیه.

[۳۳] سبحانی، جعفر، بحوث فی الملل والنحل، قم، مؤسسه امام صادق (علیه‌السلام)، ج۱، ص۱۷۰.

امامیه از دیدگاه اثنی‌عشریه

امامیه به نص جلی و صریح پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) درباره امامت علی (علیه‌السّلام) و یازده فرزندش اعتقاد دارند و امامت به عقیده آنها امامت و ولایت عامه مسلمانان است در امور دین و دنیا که به نیابت از پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) به آنها واگذار شده است زیرا آنها معتقدند که بر پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) عقلاً واجب است که برای خود جانشینی انتخاب کند.

[۳۴] شهرستانی، عبدالکریم، الملل والنحل، بیروت، دارالمعرفه، ۱۴۰۴، ۲ مجلد، ج۱، ص۱۸۹-۱۹۰.

شیعه امامیه از همان آغاز در مقابل سبعیه (هفت امامیه) اثنی‌عشریه خوانده شده اند.

[۳۵] حسینی واسطی زبیدی حنفی، محب الدین ابی فیض سید محمد مرتضی، ۱۴۱۴ ق. تاج العروس من جواهر القاموس، بیروت، دارالمکتبه الحیاه، ج۱۱، ص۲۵۷.

اصول عقاید اثنی‌عشریه

اما اصول عقاید مذهب شیعه اثنی‌عشریه عبارتند از توحید، نبوت، معاد، عدل و امامت. درباره توحید عقیده آنان این است که خدا یکتا و بی همتاست و هیچ گونه کثرت و ترکیبی در ذات او راه ندارد

[۳۶] ربانی گلپایگانی، علی، فرق و مذهب کلامی، انتشارات مرکز جهانی، ص۱۴۲.

و دارای صفات ثبوتیه‌ای می‌باشد که آن صفات عین ذات اوست.
عقیده امامیه درباره نبوت این است که خداوند برای هدایت بشر پیامبرانی فرستاده است که اولین آنها آدم و آخرین آنان حضرت محمد (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) است و همه آنها از هرگونه خطا و گناهی معصوم می‌باشند.

[۳۷] ربانی گلپایگانی، علی، فرق و مذهب کلامی، انتشارات مرکز جهانی، ص۱۴۲.

شیعیان معتقدند که خدای متعال عادل است و به احدی ظلم نمی‌کند و کاری که از نظر عقل قبیح و زشت باشد از او صادر نمی‌شود،

[۳۸] ربانی گلپایگانی، علی، فرق و مذهب کلامی، انتشارات مرکز جهانی، ص۱۴۲.

از نظر شیعه «امامت» جزء اصول دین است ولی اهل سنت، امامت را از فروع دین می‌دانند.

مسائل اختصاصی امامیه

شیعه اثنی‌عشریه دارای فقه پویا و کامل است که مجموعه احادیث آنان در چهار کتاب به نام های کافی، تهذیب، من لایحضره الفقیه و استبصار جمع‌آوری شده است و مبانی