توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت تدویر(علم بدیع) دارای ۳۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت تدویر(علم بدیع)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت تدویر(علم بدیع) :

تدویر (علم بدیع)

تدویر در دانش بدیع آن است که شاعر، مصراع یا بیتی ساخته باشد که بتوان اجزای آن در دایره‌ای نوشت، به گونه‌ای که اگر به دلخواه از هر جزء آن شروع به خواندن کنیم، معنی و کلام آن تغیر نمی‌کند.

فهرست مندرجات

۱ – تدویر در لغت و اصطلاح
۲ – انواع تدویر
۲.۱ – تدویر بر اساس افراد و جمع
۲.۲ – تدویر بر اساس تقاطع دو خط
۲.۳ – تدویر بر اساس بحر شعر
۳ – تدویر در ادب عربی
۴ – فهرست منابع
۵ – پانویس
۶ – منبع

تدویر در لغت و اصطلاح

تَدْویر، در لغت به معنی گرد کردن، و در اصطلاح دانش بدیع، آن است که شاعر بیتی بگوید که چون آن‌را در دایره بنویسند، از هر طرف که شروع کنند و بخوانند مصراعی دارای معنی پدید آید. چنین شعری را مدوّر،

[۱] رادویانی، محمد، ترجمان البلاغه، ج۱، ص۱۱۳-۱۱۴، به کوشش احمد آتش، تهران، ۱۳۶۲ش.

[۲] رشید وطواط، حدایق السحر فی دقایق الشعر، ج۱، ص۸۶، به کوشش عباس اقبال آشتیانی، تهران، ۱۳۰۸ش.

[۳] کاشفی، حسین، بدایع الافکار، ج۱، ص۱۵۵، به‌کوشش جلال‌الدین کزازی، تهران، ۱۳۶۹ش.

یا معکوس

[۴] تاج الحلاوی، علی، دقایق الشعر، ج۱، ص۹۳، به کوشش محمدکاظم امام، تهران، ۱۳۴۱ش.

می‌گویند. بدان سبب که این‌گونه شعر از سر تفنن سروده می‌شد، نخست رشید وطواط

[۵] رشید وطواط، حدایق السحر فی دقایق الشعر، ج۱، ص۸۶، به کوشش عباس اقبال آشتیانی، تهران، ۱۳۰۸ش.

و سپس تاج‌ الحلاوی

[۶] تاج الحلاوی، علی، دقایق الشعر، ج۱، ص۹۳، به کوشش محمدکاظم امام، تهران، ۱۳۴۱ش.

آن‌را به بازی کودکان مانند کرده‌اند، مثل «نگارینا چرا کردی، رخان من، بدین زردی».

انواع تدویر

از سد ۹ق که توجه به جنبه‌های تفننی در شعر مانند پرداختن به ماده تاریخ و لغز و معما بیش‌تر شد و کار به بازی با کلمات

[۷] صفا، ذبیح‌الله، تاریخ ادبیات در ایران، ج۵، ص۵۷۱، تهران، ۱۳۶۸ش.

و ابداع ریزه‌کاری‌های کودکانه کشید

[۸] زرین‌کوب، عبدالحسین، از گذشت ادبی ایران، ص۵۱۵، تهران، ۱۳۷۵ش.

، تدویر نیز مورد توجه قرار گرفت و به انواعی چند تقسیم شد:

تدویر بر اساس افراد و جمع

براساس افراد و جمع، شاملِ: الف‌ـ مدور مفرد: و آن چنان است که چون شعر را مدور بنویسند، از هر طرف که به خواندن آغاز کنند، مصراعی معنی‌دار پدید می‌آید و وزن آن نیز تغییر نمی‌کند، مثل: «ای بی‌وفا/ رحمی بکن/بهر خدا/بر عاشقان».

[۹] کاشفی، حسین، بدایع الافکار، ج۱، ص۱۵۵، به‌کوشش جلال‌الدین کزازی، تهران، ۱۳۶۹ش.

ب‌ـ مدور جامع: آن است که شاعر مصراعی آورد در دایره‌ای که با اندکی جا به جایی، یعنی با تقدیم و تأخیر اجزاء وزن آن تغییر کند و آن مخصوص دایره‌های شش‌گانه‌ای است که در اشعار فارسی و عربی، بحور عروضی از آن‌ها استخراج می‌شود.

[۱۰] کاشفی، حسین، بدایع الافکار، ج۱، ص۱۵۶، به‌کوشش جلال‌الدین کزازی، تهران، ۱۳۶۹ش.

تدویر بر اساس تقاطع دو خط

براساس تقاطع دو خط، آن‌چنان است که با رسم دو خط متقاطع (نظیر اقطار یک مربع) و نوشتن یکی از حروف الفبا (مثلاً میم) در نقط تقاطع و نوشتن دو حرف در انتهای هر یک از اقطار و نیز نوشتن ۴ مصراع ناقص نظیر اضلاع مربع، هیئتی پدید می‌آورند. مصراعی که بر هر ضلع مربع نوشته می‌شود، تنها درصورتی کامل می‌گردد که خواندن حروف را از مرکز قطر با حرف میم آغاز کنند و در انتها به همان حروف ختم نمایند.

[۱۱] معزی، نجفقلی، در نجفی، ج۱، ص۱۵۸، به کوشش حسین آهی، تهران، ۱۳۵۵ش.

[۱۲] شریعت، رضوان، فرهنگ اصطلاحات ادبی، ج۱، ص۱۴۵، تهران، ۱۳۷۰ش.

تدویر بر اساس بحر شعر

براساس بحر شعر، و آن دو گـونه اسـت: الف‌ـ متفق البحر: که از هر کلم بیت آغاز کنند، وزن تغییر نکند. مدور متفق‌البحر، گاه دارای صنعت تنسیق‌الصفات نیز هست، مثل: قسیـمٌ، جسیـمٌ، بسیـمٌ، و‌سیـم/کـریمٌ، رحیـمٌ، حکیـمٌ، علیـم. ب‌ ـ مختلف البحر: که از هر کلم بیت که بخوانند، مصراعی با وزنی دیگر پدید آید، مانند: موی پریشان چو شام/ روی درخشان چوبام/ مهر به چهرت اسیر/ ماه به مهرت منیر؛ صورت دیگر: پریشان چوشام موی/ درخشان چوبام روی…؛ صورت دیگر: چو شام موی پریشان/چو بام روی درخشان….

[۱۳] زاهدی، زین‌العابدین، روش گفتار، ج۱، ص۳۱۴، مشهد، ۱۳۴۶ش.

[۱۴] رادفر، ابوالقاسم، فرهنگ علوم بلاغی ـ ادبی، ج۱، ص۳۲۰، تهران، ۱۳۶۸ش.

[۱۵] تفهیمی، ساجدالله، فرهنگ اصطلاحات علوم ادبی، ج۱، ص۱۰۹، اسلام‌آباد، ۱۳۷۵ش.

شاعران و همچنین نظریه‌پردازان بلاغی روزگار ما نه فقط به صنایعی از نوع تدویر نپرداخته‌اند، که آن‌ها را صنایعی تکلّف‌آمیز دانسته، و پرداختن بدین‌گونه صنایع را از جمله عیوب کتب بدیع سنتی به شمار آورده‌اند

[۱۶] شمیسا، سیروس، نگاهی تازه به‌بدیع، ج۱، ص۱۹۷، تهران، ۱۳۸۳ش.

و یا آن‌ها را نوعی سرگرمی و بازی با واژه‌ها محسوب داشته‌اند

[۱۷] صادقیان، محمدعلی، زیورسخن در بدیع فارسی، ‌ج۱، ص۱۶۷، یزد، ۱۳۷۸ش.

و چنین اظهارنظر کرده‌اند که گرایش شعر به تجمل و رواج صنایع بدیعی کودکانه در شعر و سرودن اشعار متکلفانه، شعر را تا حدّ جدول سرگرمی تنزل می‌دهد.

[۱۸] زرین‌کوب، عبدالحسین، شعر بی دروغ، شعر بی‌نقاب، ج۱، ص۹۳، تهران، ۱۳۷۱ش.

تدویر در ادب عربی

در منابع بلاغی عربی بحث دربار تدویر چندان دیرین نمی‌نماید. در چند کتاب و فرهنگ بلاغی متأخر و معاصر عربی تعاریف و نم