توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت تبردار صدراعظم عثمانی دارای ۲۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت تبردار صدراعظم عثمانی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت تبردار صدراعظم عثمانی :

محمدپاشا بالطه‌جی

‌بالْطه جی، محمد پاشا، تَبَردار (۱۰۷۱ـ۱۱۲۴) صدر اعظم عثمانی دوره سلطان احمد سوم می‌باشد.

فهرست مندرجات

۱ – اشتهار به مؤذن خوش آواز
۲ – ارتقاء به مقام صدر اعظمی
۳ – تبعید توسط سلطان
۴ – بازگشت دوباره به سمت درباری
۵ – پیروزی در جنگ با روس ها
۵.۱ – امتیازات اخذ شده از روس ها
۶ – بدبینی شاه و تبعید دوباره
۷ – پرونده مبهم بالطه جی
۸ – فهرست منابع
۹ – منابع

اشتهار به مؤذن خوش آواز

در عثمانجق (مرزیفون) تولّد یافت و چون از خانواده ای مسلمان بود، در پرتو «انتساب» توانست به خدمت بیرونی قصر سلطان درآید.
شغل دیوانی خود را از منشی گری آغاز کرد و با لطف و حمایت «حبشی علی آغا» و سایر «بیرون آغاسی» ها، در ۱۰۹۹ به درجه «خلیفه» رسید و سپس به خدمت والده سلطان، «خدیجه تَرخان»، درآمد.
سپس شاهزاده احمد (بعدها احمد سوم) او را وارد دسته «بالطه جیان سرای عتیق» کرد، که در آن‌جا به جهت ویژگی های موسیقایی صدایش، به مؤذن خوش آواز (گوزلجه مؤذن) شهرت یافت.

ارتقاء به مقام صدر اعظمی

هنگامی که حبشی علی، در ۱۱۰۷ رئیس خواجگانِ حرم «دار السعاده آغاسی» سلطان مصطفای دوم شد، بالطه جی منشی خصوصی حامی خود گردید و ازاین‌رو در زمره نزدیکان سلطان و شاهزاده احمد پذیرفته شد.
بالطه جی، هنگام جلوس احمد در ۱۰ ربیع الثانی ۱۱۱۵، با ۹ سال تجربه خدمت حضوری و سفر به همه نقاط قلمرو حکومت عثمانی، به مقام میر آخوری ارتقا یافت.
اما انتصابش به «تحصیل داریِ» حلب او را از خدمت دربار دور کرد.
در ۸ رجب ۱۱۱۶، صدر اعظم «قلایلی قوز احمد پاشا» او را با منصب «قپودان پاشایی» به مقام وزیری ارتقا داد.
بالطه جی در ۲۷ شعبان ۱۱۱۶ صدر اعظم شد، و لذا می‌بایست جایگاه خود را در برابر جمع رقیبان به رهبری «علی پاشا چور لیلی» و «ابراهیم پاشا نوشهری» حفظ کند.

تبعید توسط سلطان

محمد پاشا، با سوء استفاده از وحشت مدام سلطان از شورش و خلع شدن، این تصوّر را در او پدپد آورد که وجودش در دربار ضروری است.
وی با دسیسه چینی و متهم کردن ناروای «حسین پاشا نشانجی» به تهیه مقدمات شورش و در پی آن، تبعید او به «جزیره استانکوی»، موفق شد خود را از مباشرت او در مسائل مالی خلاص کند.
سلطان تا دیر زمانی ندیم قدیمی خود را، به رغم بی کفایتی آشکارش در مسائل مالی، تحمل کرد.
سرانجام، سلطان تصمیم گرفت «علی پاشا چور لیلی»، دوست صمیمی معتمد خود را که سیاستمداری شایسته نیز بود، جایگزین بالطه جی کند (۱۹ محرم ۱۱۱۸).
صدر اعظم پیشین، با انتصاب به سمت «بیگلر بیگی ارزروم»، محترمانه تبعید و در ۱۱۱۹ به سقز (خیوس) منتقل شد.
پس از آن، به سمت بیگلر بیگی به حلب رفت که در آنجا «نابی شاعر» به خدمتش پیوست.

بازگشت دوباره به سمت درباری

در ۱۴ جمادی الاخر ۱۱۲۲، احمد سوم تصمیم گرفت بار دیگر دوست قدیم خود را به وزارت برگزیند.
بالطه جی در واقع، تا ۳ شعبان در استانبول برسر کار بود.
در این هنگام، یک «گروه هوادار جنگ» که هدفش به راه انداختن جنگی تازه با روسیه بود، تشکیل شد که بر سایر جریانات تفوّق یافت.
کارل دوازدهم، پادشاه سوئد، ملقب به «دمیر باش» (آهنین سر)، که از ۱۱۲۱/۱۷۰۹ به قلمرو عثمانی پناه برده بود، در دسیسه‌ها مشارکت داشت.
هم پیمان عثمانی او خان کریمه، «دولت گرای دوم» (دوره دوم حک: ۱۱۲۰ـ۱۱۲۵) بود که در ۱۱۲۲/۱۷۱۰ به استانبول آمد تا هدف‌هایی را که از جنگ با پطر کبیر، تزار روس، داشت عملی سازد.

پیروزی در جنگ با روس ها

در ۲۸ رمضان ۱۱۲۲/ ۸ نوامبر ۱۷۱۰، مجمع «مشورت عظیمه» در قصر سلطان تشکیل یافت و به روس‌ها اعلان جنگ داده شد.
فرماندهی سپاه به صدر اعظم جدید محوّل شد.
عملیات جنگی معروف به «پروت در بهار» ۱۱۲۳/۱۷۱۱ آغاز یافت.
تزار به روش سیاسی نتوانست از اقدام عثمانی‌ها جلوگیری کند و دو لشکر، پس از راه پیمایی به جانب یکدیگر، در ۱۲ جمادی الاخر/ ۱۸ ژوئیه در بُغدان (مُلداوی) نزدیک «خان تپه سی» (استانی لِستی) در ساحل رود پروت، در سراشیبی جاده ای از یاش (یاسی) با یکدیگر برخورد کردند.
هیچکس در لشکر روسیه نمی‌دانست که بالطه جی نزدیک شده است.
عثمانیان، که بسیاری از تاتارها و قزاق ها‌ و سپاهیان لهستان آن‌ها را تقویت می‌کردند، مجموعاً