توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت تاریخ عمومی ایران دارای ۴۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت تاریخ عمومی ایران،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت تاریخ عمومی ایران :

تاریخ‌نگاری عمومی ایرانیان

یکی از اقسام تاریخ‌نگاری در ایران از قرن چهارم تا پایان دوره قاجار، تاریخ‌نگاری عمومی است.

فهرست مندرجات

۱ – جهان‌بینی مؤلفان
۲ – روش نگارش
۳ – اولین تاریخ‌های عمومی
۴ – دوره ایلخانان
۴.۱ – نظام التواریخ
۴.۲ – دیگر آثار
۵ – دوره تیموریان
۵.۱ – ذیل نویسی
۵.۲ – برجسته‌ترین آثار
۶ – دوره صفویان
۷ – دوره افشاریان
۸ – دوره قاجاریان
۹ – فهرست منابع
۱۰ – پانویس
۱۱ – منبع

جهان‌بینی مؤلفان

مؤلفان آثار تاریخ‌نگاری عمومی، جهان بینی اسلامی داشتند و در تألیف تاریخ جهان بیش‌تر به روایت‌های ایرانی و اسلامی توجه می‌کردند و به تاریخ یونان و روم و چین و هندِ پیش از اسلام کمتر می‌پرداختند.

روش نگارش

مورخان تاریخ‌نگاری عمومی آثار خود را از خلقت عالم آغاز می‌کردند و پس از شرح آفرینش آدم و سرگذشت پیامبران، به تاریخ اساطیری ایران از کیومرث (نخستین انسان و نخستین پادشاه) می پرداختند و تا پایان عهد ساسانی را می‌نوشتند.
سپس تاریخ اسلام را از زندگانی پیامبر اکرم و تاریخ سلسله‌های ایرانی را تا عصر خویش می‌نگاشتند؛ ازین‌رو تاریخ عمومی تقریباً به صورت خلاصه‌ای از تاریخ سلسله‌ها و تاریخ‌های محلی در آمد.

[۱] ذبیح اللّه صفا، تاریخ ادبیات در ایران، ج۵، بخش ۳، ص۱۵۵۲، ج ۵، بخش ۳، تهران ۱۳۷۵ ش.

برخی از این آثار به ترتیب سال‌ها نوشته شده است، اما گاه مورخان در گزارش رخدادهای سال مورد نظر، وقایع سال‌های پیشین را نیز بازگو کرده‌اند.

اولین تاریخ‌های عمومی

کهن‌ترین تاریخ عمومی به جا مانده به زبان فارسی، تاریخ بلعمی (ترجمه و تألیف در ۳۵۲ بر پایه تاریخ طبری) نوشته ابوعلی بلعمی است.
نثر و شیوه تاریخ‌نگاری تاریخ بلعمی، سرمشق مؤلفان بعدی شد.
زین الاخبار (تألیف در نیمه اول سده پنجم) نوشته عبدالحی بن ضحاک گردیزی نیز از نخستین تاریخ‌های عمومی موجود است.

[۲] عبدالحی بن ضحاک گردیزی، تاریخ گردیزی، ج۱، ص۸، چاپ عبدالحی حبیبی، تهران ۱۳۶۳ ش.

مجمل التواریخ و القَصص یکی دیگر از تاریخ‌های عمومی است که مؤلفی گمنام آن را به شیوه تاریخ بلعمی در ۵۲۰ نوشته است.

[۳] مجمل التواریخ و القصص، ج۱، صه، به نقل از قزوینی، چاپ محمدتقی بهار، تهران ۱۳۱۸ ش.

ابوعَمْرو عثمان بن محمد جوزجانی مشهور به منهاج سراج نیز در ۶۵۸ طبقات ناصری را نوشت.

[۴] عثمان بن محمد منهاج سراج، طبقات ناصری، ج۱، ص۱، چاپ عبدالحی حبیبی، کابل ۱۳۴۲ـ ۱۳۴۳ ش.

دوره ایلخانان

برخی از تاریخ‌های عمومی دوره ایلخانان (ح ۶۵۴ـ ح۷۵۰) این‌هاست:

نظام التواریخ

نظام التواریخ تألیف ناصرالدین عبداللّه بن عمر بیضاوی مشتمل بر تاریخ جهان از حضرت آدم تا سال ۶۷۴ و جامع التواریخ تألیف خواجه رشیدالدین فضل اللّه که در حدود ۷۱۰ به پایان رسیده است.
رشیدالدین فضل اللّه با واقع بینی و بهره گیری از اسناد دربار ایلخانان و منابع کهن چون آلتین دفتر (دفتر زرّین) به شرح تاریخ جهان تا پایان حکومت غازان خان پرداخته است.
شیوه تاریخ‌نگاری و نثر جامع التواریخ، الگوی مورخان بعدی شد.

[۵] رشیدالدین فضل اللّه، جامع التواریخ، ج۱، ص۵۵ـ۵۶.

دیگر آثار

از تاریخ‌های عمومی این دوره که تحت تأثیر جامع التواریخ بوده‌اند، این آثار درخور ذکرند:
تاریخ بناکتی از فخرالدین ابوسلیمان داوود بناکتی، تاریخ گزیده تألیف حمداللّه مستوفی، زبده التواریخ نوشته جمال الدین ابوالقاسمِ کاشانی و فردوس التواریخ تألیف ابن معین ابرقوهی در ۷۹۲.

[۶] رشیدالدین فضل اللّه، جامع التواریخ، ج۱، ص۵۵ـ۵۶.

[۷] چارلز آمبروز استوری، ادبیات فارسی بر مبنای تالیف استوری، ج۲، ص۴۷۵، ترجمه یو ا برگل (به روسی)، مترجمان یحیی آرین پور، سیروس ایزدی، و کریم کشاورز، چاپ احمد منزوی، تهران ۱۳۶۲ ش.

[۸] چارلز آمبروز استوری، ادبیات فارسی بر مبنای تالیف استوری، ج۲، ص۴۹۶، ترجمه یو ا برگل (به روسی)، مترجمان یحیی آرین پور، سیروس ایزدی، و کریم کشاورز، چاپ احمد منزوی، تهران ۱۳۶۲ ش.

در دوره ایلخانان تاریخ‌های عمومی دیگری نوشته شد که به تاریخ محلی نیز می‌پرداخت، از جمله مجمع الانساب محمد بن علی شبانکاره‌ای در شرح تاریخ حکومت ملوک شبانکاره و هرمز و لرستان، تاریخ شیخ اویس ابوبکر قطبی اهری در باره جلایریان، و منهاج الطالبین فی معارف الصادقین در بیان سلطنت شاه شجاع از ملوک آل مظفر.

[۹] چارلز آمبروز استوری، ادبیات فارسی بر مبنای تالیف استوری، ج۲، ص۴۹۲ـ۴۹۶، ترجمه یو ا برگل (به روسی)، مترجمان یحیی آرین پور، سیروس ایزدی، و کریم کشاورز، چاپ احمد منزوی، تهران ۱۳۶۲ ش.

دوره تیموریان

در دوره تیموریان (ح ۷۷۱ـ۹۱۶) ذیل نویسی از شیوه‌های مرسوم مورخان تاریخ عمومی بود.

ذیل نویسی

در ذیل نویسی گاه متون پیشین عیناً و بدون هیچ تغییری منتقل می‌شد که نمونه آن مجمع التواریخ السلطانیه تألیف حافظ ابرو در ۸۳۰ است.
ربع چهارم این کتاب به زبده التواریخ مشهور است و به شرح روی‌دادهای ۷۳۶ تا ۸۳۰ اختصاص دارد.

[۱۰] عبداللّه بن لطف اللّه حافظ ابرو، زبده التواریخ، مقدمه حاج سیدجوادی، ص ۱۸ـ۲۰، چاپ کمال حاج سیدجوادی، تهران ۱۳۸۰ ش.

[۱۱] عبداللّه بن لطف اللّه حافظ ابرو، ذیل جامع التواریخ رشیدی، مقدمه بیانی، ص ۱۸ـ۲۱، چاپ خانبابا بیانی، تهران ۱۳۵۰ ش.

[۱۲] عبداللّه بن لطف اللّه حافظ ابرو، ذیل جامع التواریخ رشیدی، مقدمه بیانی، ص ۴۷، چاپ خانبابا بیانی، تهران ۱۳۵۰ ش.

[۱۳] عبداللّه بن لطف اللّه حافظ ابرو، ذیل جامع التواریخ رشیدی، مقدمه بیانی، ص ۵۰، چاپ خانبابا بیانی، تهران ۱۳۵۰ ش.

مولانا معین الدین نطنزی در ۸۱۶ تاریخ عمومی و مختصری از آغاز آفرینش تا وقایع ۸۰۷ نوشت.
این کتاب عنوان نداشت، اما بعدها بارتولد آن را «آنونیم اسکندر» نامید.
پس از شکست اسکندر بن عمر شیخ از شاهرخ، مؤلف با تجدیدنظر در اثرش و افزودن وقایع تا ۸۱۶، کتاب را با عنوان منتخب التواریخ به شاهرخ اهدا کرد.

[۱۴] معین الدین نطنزی، منتخب التواریخ معینی، ج۱، صب ـ د، چاپ ژان او بن، تهران ۱۳۳۶ ش.

هم‌چنین مجمل فصیحی تألیف فصیح خوافی، جامع التواریخ حسنی اثر حسن بن شهاب الدین یزدی، تاریخ خیرات یا اصح التواریخ نوشته محمد بن فضل اللّه موسوی و الفصول السلطانیه فی الاصول الانسانیه از مؤلفی گمنام در باره تاریخ عمومی و انساب از جمله این ذیل‌ها هستند.

[۱۵] چارلز آمبروز استوری، ادبیات فارسی بر مبنای تالیف استوری، ج۲، ص۵۰۹ ـ ۵۱۰، ترجمه یو ا برگل (به روسی)، مترجمان یحیی آرین پور، سیروس ایزدی، و کریم کشاورز، چاپ احمد منزوی، تهران ۱۳۶۲ ش.

[۱۶] چارلز آمبروز استوری، ادبیات فارسی بر مبنای تالیف استوری، ج۲، ص۵۱۴، ترجمه یو ا برگل (به روسی)، مترجمان یحیی آرین پور، سیروس ایزدی، و کریم کشاورز، چاپ احمد منزوی، تهران ۱۳۶۲ ش.

برجسته‌ترین آثار

برجسته‌ترین آثار تاریخی عمومی دوره تیموری، تاریخ روضه الصفا و تاریخ حبیب السیر است که بر آثار تاریخی دوره بعد اثری بسزا داشتند.
سنّت تاریخ‌نگاری عمومی از آغاز سده دهم تا سیزدهم به روال پیشین ادامه یافت.

دوره صفویان

در دوره صفویان (۹۰۶ـ ۱۱۳۵) برخی مورخان به تألیف پاورپوینت تاریخ عمومی ایران، به ویژه شرح حکومت پادشاهان صفوی، روی آوردند، از جمله یحیی بن عبداللطیف قزوینی مؤلف لب التواریخ (تألیف در ۹۴۸)، قاضی احمد غفاری قزوینی مؤلف تاریخ جهان آرا (تألیف در ۹۷۲)، عبدی بیگ شیرازی مؤلف تکمله الاخبار (تألیف در ۹۷۸)، بوداق منشی قزوینی مؤلف جواهر الاخبار (تألیف در ۹۸۴)، ملا کمال بن جلال الدین منجم یزدی مؤلف زبده التواریخ (تألیف در ۱۰۶۳)، میرزا محمدیوسف واله اصفهانی مؤلف خلد برین (تألیف در ۱۰۷۸) و سید حسن بن مرتضی استرآبادی مؤلف تاریخ سلطانی (تألیف در ۱۱۱۵).
این مورخان افزون بر ثبت مشاهدات شخصی خویش، عموماً تحت تأثیر آثار این دوره از