توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت پیام الهی دارای ۷۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت پیام الهی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت پیام الهی :

وحی الهی

وحی و مشتقات آن در معانی متفاوتی نظیر اشاره، الهام، نوشتن، تفهیم و القای پنهانی به کار رفته است. وجه مشترک تمام معانی، تفهیم و القای سریع و پنهانی است. وحی اصطلاحی در قرآن به معنای ارتباط خداوند با پیامبران و القای پیام تشریع به پیامبران به کار رفته است؛ گاهی وحی در معنای ارتباط خداوند با دیگر انسانها به غیر از وحی نیز اطلاق شده است.

از وحی الهی به پاورپوینت پیام الهی، پیام خداوند، پیام های خدا، وحی آسمانی، وحی خدا، وحی ربانی و وحی سماوی نیز تعبیر شده است.

فهرست مندرجات

۱ – هدایت بشر به وسیله وحی
۲ – تفاوت ماهیت وحی با تجربه عارفانه
۳ – واژه شناسی وحی
۴ – کاربرد وحی در قرآن
۵ – نظرات دانشمندان درباره وحی
۵.۱ – تحلیل عقلی وحی
۵.۲ – تحلیل روانشناختی و جامعه شناختی
۵.۳ – وحی، گونه‌ای از الهام و مکاشفه
۵.۳.۱ – علل شکل‌گیری این نظریه در غرب
۵.۳.۲ – نقد نظریه
۶ – تفاوتهای وحی با یافته‌های عرفانی
۶.۱ – فردی بودن شهود عرفانی بر خلاف وحی
۶.۲ – اطمینان‌بخش بودن وحی بر خلاف شهود
۶.۳ – اکتسابی نبودن وحی
۶.۴ – قطعی بودن وحی بر خلاف دریافت عارف
۷ – وحی از زبان وحی
۸ – تبیین ماهیت وحی
۸.۱ – حکایت وحی از ربوبیت سراسری خداوند
۸.۲ – وحی تجلی علم الهی
۸.۳ – وحی، نازل شده از مقام علم الهی
۸.۴ – وحی، منشأ بعثت
۸.۵ – اکتسابی نبودن وحی
۹ – انواع وحی
۹.۱ – وحی القایی و گزاره‌ای
۹.۲ – وحی زبانی و گفتاری
۱۰ – علل مصونیت دریافت وحی
۱۰.۱ – حضوری بودن تلقی وحی
۱۰.۱.۱ – موارد رخ دادن خطا
۱۰.۲ – قاعده لطف
۱۰.۳ – ضمانت الهی
۱۰.۴ – اجماع و اتفاق مسلمانان
۱۱ – پانویس
۱۲ – منبع

هدایت بشر به وسیله وحی

نزول باران هدایت و رحمت قرآن کریم تنها از راه وحی صورت گرفته و خداوند عزیز و حکیم با برگزیدگان رسالت با زبان وحی سخن گفته است.

وَ ما یَنْطِقُ عَنِ الْهَوی إِنْ هُوَ إِلاّ وَحْیٌ یُوحی.)

[۱] نجم/سوره۵۳، آیه۳-۴.

زبان وحی، زبان احساس معنوی، عشق، محبت، پرستش و زبان کرنش و ستایش نسبت به جلوه‌های قدسی و الهی بوده، و از تمام زبانها در این عالم متفاوت و ممتاز است. وحی با شور و هیجان و اعتقاد و جدیت همراه است و به مبدأ و معاد، معارف و مقاصد، مرضیات خدایی، احیای روح عبودیت، پرهیزگاری و فضایل اخلاقی، نیکوکاری و ارزش گرایی معنوی در مناسبات اجتماعی و… دعوت می‌کند.

تفاوت ماهیت وحی با تجربه عارفانه

ماهیت وحی با تجربه عارفانه چه تفاوتی دارد؟

وحی بارش رحمت است بر کویر پژمرده زندگی انسان، سپیده امید است برای رهایی انسان از زندان طبیعت، عروج انسان است تا آفاق بلند بیکرانگی و رهایی‌اش از گرداب تکرار و پوچی به ساحل نجات؛ و پیامبر واسطه فیض است تا انسان در پرتو هدایت خداگونه‌اش این سفر روحانی را آغاز نماید و خود را از فرش حیات خاکی، به عرش اعلای الهی صعود دهد؛ و این ارتباط توسط “وحی” سامان می‌یابد.

واژه شناسی وحی

کلمه وحی و مشتقات آن معانی متفاوتی نظیر اشاره، الهام، نوشتن، تفهیم و القای پنهانی به کار می‌روند؛ و وجه مشترک همه این معانی «تفهیم و القای سریع و پنهانی» است.

[۲] محمد هادی معرفت، التمهید فی علوم القرآن، الجزء الاول، ص۲۵-۳۱.

کاربرد وحی در قرآن

این کلمه و مشتقات آن در قرآن به معنای ارتباط خداوند با پیامبران و القای پیام هدایت تشریعی استعال شده، ولی گاهی به بیان ارتباط خداوند با دیگر انسانها -نه در قالب وحی- یا با دیگر موجودات است؛ در مجموع کاربردهای وحی در قرآن شامل موارد زیر است:

۱. تقدیر و تدبیر عالم آفرینش؛

۲. تدبیر غریزی حیوان؛

۳. الهام و در دل افکندن؛

۴. اشاره؛

۵. وحی تسدیری؛

۶. وحی تشریعی در قالب ارتباط مستقیم یا با واسطه خدا با پیامبر؛

نظرات دانشمندان درباره وحی

موضوع سخن، وحی الهی، به معنای ارتباط خدا با انسان در قالب پیام‌دهی و پیامگیری است. در تحلیل سرشت وحی، این شعور مرموز، دانشمندان نظرهای مختلفی بیان داشته‌اند که هر کدام به نوعی نارسایند که در این مختصر تنها به عناوین آنها اشاره می‌کنیم.

تحلیل عقلی وحی

‍

این دیدگاه وحی را استکمال و بالندگی عقل نظری و عملی، و پیامبر را کسی می‌داند که تمام مراتب عقل نظری و عملی وی در پرتو ارتباط با عقل فعال به فعلیّت تام رسیده است. گویا معرفت وحیانی مرتبه‌ای از معرفت عقلانی است.

دانشمندانی مانند فارابی، غزّالی، ابوعلی سینا، شهاب الدین سهروردی، ملاصدرا و حکیم لاهیجی هر کدام به گونه‌ای کوشیدند تا از این ارتباط، تحلیلی عقلانی داشته باشند.

[۳] محمدباقر سعیدی روشن، تحلیل وحی از دیدگاه اسلام و مسیحیت.

تحلیل روانشناختی و جامعه شناختی

‍

برخی از دانشمندان بر اساس مبانی و داده‌های نوین علوم اجتماعی و روانشناسی، به منظور جمع و سازگاری میان علوم مادی جدید و عقیده به نبوت و وحی، گاه وحی را تبلور شخصیت پیامبران و گاه نبوغ اجتماعی آنان می‌شمارند. اینان به زعم خویش پیامبران را افرادی می‌دانند که در خبردادن از آنچه دیده و شنیده‌اند راست گویند، اما سرچشمه آگاهیهای آنها تراوش شخصیت باطنی آنهاست، نه ارتباط با عالم غیب و ماورای طبیعت.

[۴] محمدباقر سعیدی روشن، تحلیل وحی از دیدگاه اسلام و مسیحیت.

این دیدگاه، همان گونه که پیداست، به انکار وحی و نبوت منجر می‌شود.

وحی، گونه‌ای از الهام و مکاشفه

‍

اکثر دین‌پژوهان غربی در عصر حاضر وحی را نوعی الهام و مکاشفه درونی و تجربه نفسانی می‌دانند. برخی از روشنفکران مسلمان، با تأثیر از چنین برداشتی، دیدگاه اهل سلوک و متصوفه از وحی را بر آن تطبیق می‌دهند.

این دیدگاه که به نام «تجربه دینی» مشهور شده است خود نوعی دور کردن انسان از چشمه زلال وحی است که در نهایت به نفی وحی منجر می‌شود.

علل شکل‌گیری این نظریه در غرب

شکل‌گیری این دیدگاه در غرب عوامل متعددی داشته است؛ همچون:

۱. شکست الهیات طبیعی؛

۲. تعارض علم و دین؛

۳. نقادی کتاب مقدس.

تجربه دینی به عنوان راه حلی برای این مسائل مطرح شد، ولی متأسفانه ثمره‌اش کوتاه شدن دست بشر از ساحت الهی است.

[۵] علیرضا قائمی‌نیا، وحی و افعال گفتاری.

[۶] رضا حاجی ابراهیم، نگاهی بر بسط تجربه نبوی.

نقد نظریه

تردیدی نیست که یکی از راه‌های معرفت، «کشف یا شهود باطنی» است و از این طریق انسان حقایقی از جهان غیب را مشاهده می‌کند که حقیقت‌نمایی آن به مراتب بیشتر از محسوسات و معقولات است. همان معرفتی که قرآن انسان را مشتاق آن می‌سازد:

(کَلاّ لَوْ تَعْلَمُونَ عِلْمَ الْیَقِینِ لَتَرَوُنَّ الْجَحِیمَ)؛

[۷] تکاثر/سوره۱۰۲، آیه۵-۶.

به تعبیر علامه طباطبایی این مشاهده و علم در همین دنیاست، نه پس از مرگ.

[۸] المیزان فی تفسیر القرآن، ج۲۰، ص۳۵۲.

تفاوتهای وحی با یافته‌های عرفانی

حال سؤال این است که آیا پدیده وحی در همان قلمرو مکاشفات عارفانه و الهامات درونی جای می‌گیرد، یا سنخ دیگری از شهود است که از هر حیث قابل مقایسه با مکاشفات عارفانه یا یافته‌های ریاضت‌پیشگان نیست؟

فرق مکاشفات عرفانی با وحی نبوی:

به دلایل ذیل به اختصار بیان می‌گردد که وحی نبوی و تجارب عرفا ماهیت جداگانه‌ای دارند.

فردی بودن شهود عرفانی بر خلاف وحی

الهام و کشف عرفانی در حیات فردی عارف نمود می‌یابد و فاقد هرگونه برهان اقناعی و التزام‌آور برای دیگران است، ولی وحی نبوی در متن خود متضمن برهان اطمینان‌بخش برای صاحب وحی و مخاطبان خویش است؛

(قُلْ هذِهِ سَبِیلِی أَدْعُوا إِلَی اللّهِ عَلی بَصِیرَه أَنَا وَ مَنِ اتَّبَعَنِی)؛

[۹] یوسف/سوره۱۲، آیه۱۰۸.

«بگو این راه من است که با بینایی به سوی خدا می‌خوانم؛ من و هرکه از من پیروی کند.»

برخلاف کشف عرفانی که فردی است، صاحب وحی به بعثت و کوشش در هدایت همگان وا داشته می‌شود.

اطمینان‌بخش بودن وحی بر خلاف شهود

وحی نبوی دارای عنصر «اطمینان‌بخشی» است، برخلاف مکاشفه عرفا که مجمل و گاهی مبهم و فاقد خصیصه اطمینان‌بخشیِ لازم است:

(ما کانَ هذَا الْقُرْآنُ أَنْ یُفْتَری مِنْ دُونِ اللّهِ وَ لکِنْ تَصْدِیقَ الَّذِی بَیْنَ یَدَیْهِ وَ تَفْصِیلَ الْکِتابِ لا رَیْبَ فِیهِ مِنْ رَبِّ الْعالَمِینَ أَمْ یَقُولُونَ افْتَراهُ قُلْ فَأْتُوا بِسُورَه مِثْلِهِ وَ ادْعُوا مَنِ اسْتَطَعْتُمْ مِنْ دُونِ اللّهِ إِنْ کُنْتُمْ صادِقِینَ)؛

[۱۰] یونس/سوره۱۰، آیه۳۷-۳۸.

«و نتواند که این قرآن برخاسته غیر خداوند باشد؛ بلکه همخوان با چیزی است که پیشاپیش آن است و روشنگر آن کتاب است که درآن تردیدی نیست و از پروردگار جهانیان است؛ یا می‌گویند که (پیامبر) آن را برساخته است. بگو اگر راست می‌گویید سوره‌ای همانند آن بیاورید و هرکس را که می‌توانید در برابر خداوند (به یاری) فراخوانید.»

اکتسابی نبودن وحی

مکاشفه محصول تلاش عملی و فکری طولانی صاحب آن است، ولی وحی آگاهی ناگهانی و پیشبینی نشده و اکتساب‌ناپذیری است که از مبدأ غیبی افاضه می‌شود و گیرنده آن دخالتی در آن ندارد و آن را به طور مطلق می‌پذیرد:

(تِلْکَ مِنْ أَنْباءِ الْغَیْبِ نُوحِیها إِلَیْکَ ما کُنْتَ تَعْلَمُها أَنْتَ وَ لا قَوْمُکَ مِنْ قَبْلِ)؛

[۱۱] هود/سوره۱۱، آیه۴۹.

«این از اخبار غیبی است که بر تو وحی می‌کنیم؛ نه تو و نه قومت پیش از این آنها را نمی‌دانستید.»

قطعی بودن وحی بر خلاف دریافت عارف

دریافتهای متصوفه و اهل طریقت، همچنان که ممکن است راستین باشند، ممکن است محصول القائات و وسوسه‌های شیطانی باشند؛ مثلاً به محی‌الدین‌بن عربی منسوب است که:

«رجبیون را دریافتی است که از آثار آن، رؤیت رافضیان (شیعیان) به صورت خوک در مکاشفه است.»

در حالی که حریم وحی نبوی مصون از رهیافت جنود شیطانی و پندارهای باطل است و خداوند حکیم تمام ضمانتهای لازم را برای صیانت آن تدبیر کرده است:

(عالِمُ الْغَیْبِ فَلا یُظْهِرُ عَلی غَیْبِهِ أَحَداً إِلاّ مَنِ ارْتَضی مِنْ رَسُول فَإِنَّهُ یَسْلُکُ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ رَصَداً لِیَعْلَمَ أَنْ قَدْ أَبْلَغُوا رِسالاتِ رَبِّهِمْ وَ أَحاطَ بِما لَدَیْهِمْ وَ أَحْصی کُلَّ شَیْء عَدَداً)؛

[۱۲] جن/سوره۷۲، آیه۲۶-۲۸.

«اوست دانای نهان؛ کسی را در غیب خویش آگاه نمی‌سازد، مگر آن کس را که به پیامبری برگزید که پیشاپیش و پشت سر او نگاهبانی می‌گمارد تا معلوم بدارد که پیامهای پروردگارشان را رسانده‌اند و خداوند بر آنچه نزد ایشان است احاطه دارد و عدد همه چیز را شمار کرده است.»

این آیه و مانند آن

[۱۳] نجم/سوره۵۳، آیه۱-۴.

[۱۴] اعلی/سوره۸۷، آیه۶.

[۱۵] طور/سوره۵۲، آیه۴۸.

[۱۶] حجر/سوره۱۵، آیه۹۴-۹۵.

[۱۷] شعراء/سوره۲۶، آیه۲۱۰-۲۱۲.

تبیین کننده صیانت وحی از مبدأ تا انتهاست که بیانگر عصمت پیامبر در مقام دریافت و ابلاغ وحی به مخاطبان است.

[۱۸] محمدباقر سعیدی روشن، وحی‌شناسی.

وحی از زبان وحی

میزان شناخت ما از وحی تشریعی تنها از طریق آثار و علایم آن است؛ بنابراین باید از طریق متن وحی و آورنده آن به تبیین پرتوی از آن دست یافت.

اعتراف شخص پیامبر به خدایی بودن وحی،

[۱۹] مزمل/سوره۷۳، آیه۵.

[۲۰] اعراف/سوره۷، آیه۱۸۴.

غیر ارادی بودن وحی،

[۲۱] احزاب/سوره۳۳، آیه۳۷.

عدم قدرت پیامبر بر تغییر و تبدیل وحی،

[۲۲] الحاقه/سوره۶۹، آیه۴۳-۴۷.

همسطح نبودن معارف قرآن با فرهنگ عصر نزول،

[۲۳] شوری/سوره۴۲، آیه۵۲.

سیره صادقانه و پایبندی پیامبر به آیین خود،

[۲۴] اعراف/سوره۷، آیه۶.

[۲۵] احقاف/سوره۴۶، آیه۹.

اتقان و خلل‌ناپذیری قرآن،

[۲۶] نحل/سوره۱۶، آیه۸۹.

[۲۷] بقره/سوره۲، آیه۲.

هماوردجوییها و پیشگوییهای غیرمتعارف متن قرآن،

[۲۸] اسراء/سوره۱۷، آیه۸۸.

[۲۹] مائده/سوره۵، آیه۶۷.

گویای اشراق و افاضه از یک غیب مطلق بوده، جستوجو برای پیدا کردن مصدر و منشأ انسانی برای وحی محمدی (صلی الله علیه وآله) تلاشی بی‌ثمر است.

تبیین ماهیت وحی

یافته‌های زیر گزارشی است از تبیین ماهیت وحی:

حکایت وحی از ربوبیت سراسری خداوند

وحی از رابطه خداوند در ربوبیت سراسر گیتی، اعم از قوانین جاری در طبیعت، هدایت غریزی موجودات و هدایت تشریعی انسانها حکایت می‌کند:

(رَبُّنَا الَّذِی أَعْطی کُلَّ شَیْء خَلْقَهُ ثُمَّ هَدی)؛

[۳۰] طه/سوره۲۰، آیه۵۰.

«پروردگار ما کسی است که هر موجودی را آفریده و راه رسیدن به مقصود را به او نشان داده است.»