توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت بهاءالدین محمد بن احمد خرقی دارای ۳۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت بهاءالدین محمد بن احمد خرقی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت بهاءالدین محمد بن احمد خرقی :

پاورپوینت بهاءالدین محمد بن احمد خرقی

بهاءالدین خَرَقی (یا مروزی)، ابوبکر محمد بن احمد بن ابی بِشْر، فیلسوف و متخصص علوم ریاضی و مؤلف آثار نجومی بود.

فهرست مندرجات

۱ – شرح اجمالی
۲ – آثار
۲.۱ – محتوای کتاب
۳ – فهرست منابع
۴ – پانویس
۵ – منبع

شرح اجمالی

در دهکده خَرَق در نزدیکی مرو به دنیا آمد، و ظاهراً زندگی علمی او در همان محل سپری شد و در ۵۳۳ در همان‌جا وفات یافت. نام او را گاه ابومحمد عبدالجبّار بن عبدالجبّار بن محمد ذکر کرده‌اند؛ و گاه او را با بهاءالدین ابومحمد خرقی، فیلسوف و متخصص علوم ریاضی که بیهقی زندگینامه او را نوشته است، یکی دانسته‌اند.

[۱] Sitzungsberichte der Physikalisch،medizinischen Sozietجt in Erlangen، ۴۲، idem، “Einige Biographien nach al-Baihaq i ¦ “، Sitzungsberichte der Physikalisch-medizinischen Sozietجt in Erlangen، ۴۲ (۱۹۱۰)، ۵۹-۷۷.

[۲] Hildesheim and New York 1970، I، ۶۴۱-۶۵۹، II، ۶۲۸-۶۳۶، ج ۱، ص ۶۵۴ ـ ۶۵۵، E Wiedemann، Aufsجtze zur arabischen Wissenschaftsgeschichte، Hildesheim and New York 1970، I، ۶۴۱-۶۵۹، II، ۶۲۸-۶۳۶.

آثار

مهم‌ترین اثر بهاءالدین درباره نجوم، جغرافیا و گاه‌شناسی، منتهی الادراک فی تقاسیم الافلاک است.

[۳] حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف‌الظنون، ج۲، ص۱۸۵۲، بیروت ۱۴۱۰/۱۹۹۰.

این اثر مشتمل بر سه «مقاله» است که نخستین آن‌ها درباره ترتیب افلاک است و نظریه ابوجعفر خازن • و ابن هیثم • را مبنی بر این‌که افلاک صلب سیّارات را به حرکت در می‌آورند تأیید می‌کند.

محتوای کتاب

در این اثر خرقی مختصات ۸۳ ستاره و طول اوج‌های سیارات را برای سال ۱۴۴۴ اسکندرانی (مطابق با ۱۹ ذیقعده ۵۲۶ تا یکم ذیحجه ۵۲۷/ ۱۱۳۲ـ۱۱۳۳م) عرضه کرده است،

[۴] Nallino، Al-Batta ¦n i ¦sive Albatenii Opus astronomicum، ج۱، ص۶۶ ـ ۶۷، Milan 1899-1907.

و اندازه متداول را نزد منجمان دوره اسلامی درباره میل دایره البروج (َ۳۵ ْ۲۳ دقیقه)

[۵] Nallino، Al-Batta ¦n i ¦sive Albatenii Opus astronomicum، ج۱، ص۱۵۹، Milan 1899-1907.

و تقدیم اعتدالین (ْ۱ در ۶۶ سال)

[۶] Nallino، Al-Batta ¦n i ¦sive Albatenii Opus astronomicum، ج۱، ص۲۹۲، Milan 1899-1907.

ذکر می‌کند. مقاله دوم به توصیف کره زمین، از جمله به محاسبه مطالع و طالع‌های مایل محلی می‌پردازد. باب دوم آن‌که مبتنی بر اثر مفقود جیهانی است، درباره اقیانوس‌ها و دریاهاست و متن آن ویرایش و به لاتین ترجمه و با آثار بَتّانی و ابن رُسته مقایسه شده است.

[۷] Nallino، Al-Batta ¦n i ¦sive Albatenii Opus astronomicum، ج۱، ص۱۶۷ـ ۱۷۵، Milan 1899-1907.

[۸] Nallino، Al-Batta ¦n i ¦sive Albatenii Opus astronomicum، ج۲، ص۲۳، Milan 1899-1907.

بخشی از این مقاله که درباره مسیر خط استوای زمینی و «قُبّه الارض» (نقطه‌ای مفروض بر روی زمین محل برخورد خط استوا با نصف‌النهاری که ربع مسکون را به دو نیمه مساوی تقسیم می‌نموده است

[۹] حسن‌زاده آملی، حسن، دروس هیئت و دیگر رشته‌های ریاضی، ج۱، ص۲۰۰ـ ۲۰۷، قم ۱۳۷۲ ش.

است، ویرایش و به فرانسه ترجمه شده است.

[۱۰] G Ferrand، “Notes de gإographie orientale”، ج۱، ص۴ـ۶، Journal asiatique، ۲۰۲ (۱۹۲۳)، ۱-۳۵.

[۱۱] “Notes de gإographie orientale”، Journal asiatique، ۲۰۲ (۱۹۲۳)، ۱-۳۵.

سومین و آخرین مقاله درباره گاه‌شناسی است،

[۱۲] Nallino، Al-Batta ¦n i ¦sive Albatenii Opus astronomicum، ج۱، ص۲۴۵، Milan 1899-1907.

و مفاهیمِ احکام نجومیِ قِرانِ مشتری ـ زحل و دورها (ی سیارات) را نیز شرح می‌دهد. مقدمه کتاب منتهی الادراک به آلمانی ترجمه شده است.

[۱۳] E Wiedemann، Aufsجtze zur arabischen Wissenschaftsgeschichte، ج۱، ص۲۰۵ـ ۲۰۹، Hildesheim and New York 1970، I، ۶۴۱-۶۵۹، II، ۶۲۸-۶۳۶.

[۱۴] Hildesheim and New York 1970، I، ۶۴۱-۶۵۹، II، ۶۲۸-۶۳۶، ج ۲، ۶۳۰ـ۶۳۴، E Wiedemann، Aufsجtze zur arabischen Wissenschaftsgeschichte، Hildesheim and New York 1970، I، ۶۴۱-۶۵۹، II، ۶۲۸-۶۳۶.

خرقی خلاصه‌ای از منتهی الادراک را در دو «مقاله» تدوین کرد و آن را التبصره فی الهیئه نامید

[۱۵] حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف‌الظنون، ج۱، ستون ۳۳۸، بیروت ۱۴۱۰/۱۹۹۰.

و به ابوالحسین علی بن نصیرالدین، وزیر سنجر، تقدیم کرد. مقدمه این اثر نیز به آلمانی ترجمه شده است.

[۱۶] E Wiedemann، Aufsجtze zur arabischen Wissenschaftsgeschichte، ج۱، ص۲۰۹ـ۲۱۱، Hildesheim and New York 1970، I، ۶۴۱-۶۵۹، II، ۶۲۸-۶۳۶.

[۱۷] Hildesheim and New York 1970، I، ۶۴۱-۶۵۹، II، ۶۲۸-۶۳۶، ج ۲، ص ۶۳۴ـ۶۳۶، E Wiedemann، Aufsجtze zur arabischen Wissenschaftsgeschichte، Hildesheim and New York 1970، I، ۶۴۱-۶۵۹، II،