توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت بدرالدین بن عمر بدر دارای ۲۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت بدرالدین بن عمر بدر،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت بدرالدین بن عمر بدر :

پاورپوینت بدرالدین بن عمر بدر جاجرمی

‌بَدر جاجَرمی، بدرالدین بن عمر، ملقب به ملک الشعرا، از شاعران قرن هفتم می‌باشد.

فهرست مندرجات

۱ – ولادت و دوران جوانی
۲ – قصاید او
۳ – آشنایی او به زبان عربی
۴ – روش شاعری بدر‌الدین
۵ – وفات او
۶ – فهرست منابع
۷ – پانویس
۸ – منبع

ولادت و دوران جوانی

در جاجرم خراسان به دنیا آمد. از تاریخ تولّدش اطلاعی در دست نیست، دوران جوانی را در خراسان گذراند و همان‌جا به کسب علم پرداخت. سپس به امید خدمت در دربار بهاءالدین محمد جوینی، حاکم اصفهان (حک: ۶۴۸ـ ۶۷۸)، راهی آن شهر شد و نزد او از لحاظ شاعری اعتبار یافت و همت و هنرش را صرفِ ستایش او کرد و لقب ملک الشعرا گرفت. در آن‌جا با مجد همگر آشنا شد و از دانش و تجربه او بهره برد. چون سن و مرتبه شاعری مجد از او فراتر بود، عموم تذکره نویسان جاجرمی را شاگرد مجد همگر دانسته اند.

[۱] محمد حسن بن علی اعتمادالسلطنه، مطلع الشمس، ج۱، ص۱۱۸، چاپ سنگی تهران ۱۳۰۰ـ۱۳۰۲، چاپ تیمور برهان لیمودهی، چاپ افست تهران ۱۳۶۲-۱۳۶۳ ش.

[۲] دولتشاه سمرقندی، تذکره الشعراء دولتشاه سمرقندی، ج۱، ص۲۴۲، چاپ محمد عباسی، تهران (تاریخ مقدمه ۱۳۳۷ ش).

قصاید او

بیشتر قصاید او در مدح بهاءالدّین است، اما قصایدی هم در ستایش شمس الدّین محمد صاحب دیوان، پدر بهاءالدین، و برادرش عطاملک جوینی دارد. چنانکه از فحوای اشعارش برمی آید، تا پایان دوران خاندان جوینی در خدمت آنان بوده و پس از قتل خواجه شمس الدین به دست مغولان (۶۸۳)، برای او مرثیه سروده است.

[۳] ذبیح الله صفا، تاریخ ادبیات در ایران، ج۳، بخش ۱، ص۵۶۰، تهران ۱۳۶۳ ش.

بیشتر تذکره نویسان رباعی معروف او در مدح صاحب دیوان و جوابیه صاحب دیوان (متضمّن سیصد برّه سفید به رسم صله) را آورده اند، و نیز قصیده بی نقطه بدر را در ستایش بهاءالدین ذکر کرده اند

[۴] رضاقلی بن محمدهادی هدایت، مجمع الفصحاء، ج۱، ص۴۳۳، چاپ مظاهر مصفا، تهران ۱۳۳۶ـ۱۳۴۰ ش.

[۵] دولتشاه سمرقندی، تذکره الشعراء دولتشاه سمرقندی، ج۱، ص۲۴۲، چاپ محمد عباسی، تهران (تاریخ مقدمه ۱۳۳۷ ش).

[۶] محمدعلی مدرس تبریزی، ریحانه الادب، ج۱، ص۳۷۶، تهران ۱۳۶۹ ش.

[۷] لطفعلی بن آقاخان آذربیگدلی، آتشکده آذر، ص۷۴، چاپ جعفر شهیدی، چاپ افست تهران ۱۳۳۷ ش.

، تنها صاحب تذکره منتخب اللطایف

[۸] رحیم علیخان ایمان، تذکره منتخب اللطایف، ج۱، ص۸۹ـ۹۰، چاپ محمدرضا جلالی نائینی و امیرحسن عابدی، تهران ۱۳۴۹ ش.

قصیده مزبور را سروده مجیرالدین پوربهاء جامی (متوفی ۶۹۹) دانسته که در حدائق العجم آورده شده است. در مونس الاحرار

[۹] پاورپوینت بدرالدین بن عمر بدرجاجرمی، مونس الاحرار فی دقایق الاشعار، با مقدمه محمد قزوینی، ج۲، ص۸۲۱_۸۲۲، چاپ میرصالح طبیبی، تهران ۱۳۳۷ـ۱۳۵۰ش.

مرثیه ای از بدر در سوک سعدالدّین حمّویی (متوفی ۶۵۰) نقل شده که نشان دهنده کمال ارادت و اعتماد شاعر به اوست. شاعر در این قصیده به گونه ای از سعدالدّین یاد کرده که گویی مراد و پیشوای اوست، چه او را «مهدی معظّم»، «شیخ عالم»، «نظام دین حق» و «قطب اعظم» خوانده است

[۱۰] ذبیح الله صفا، تاریخ ادبیات در ایران، ج۳، بخش ۱، ص۵۶۲، تهران ۱۳۶۳ ش.

آشنایی او به زبان عربی

جاجرمی عربی می‌دانست و از دواوین شعری عرب سود می‌جست. از او ترجمه ای منظوم به فارسی نقل شده که برگردان قصیده ای عربی از ابوالفتح بُستی است.

[۱۱] دولتشاه سمرقندی، تذکره الشعراء دولتشاه سمرقندی، ج۱، ص۲۴۲، چاپ محمد عباسی، تهران (تاریخ مقدمه ۱۳۳۷ ش).

مجموع ابیاتی که از او به جای مانده حدود چهار هزار بیت است

[۱۲] سعید نفیسی، تاریخ نظم و نثر در ایران و در زبان فارسی تا پایان قرن دهم هجری، ج۱، ص۱۶۲، تهران ۱۳۶۳ ش.

که بیش‌تر آن‌ها قصیده، غزل، قطعه و رباعی است و فرزندش محمّد آن‌ها را در مونس الاحرار گرد آورده است. مضامین این اشعار غالباً توحید، نعت رسول اکرم صلّی اللّه علیه وآله وسلّم، مدح، مرثیه و مادّه تاریخ تولدها و وفاتهاست. ظاهراً بدر جاجرمی با طب و نجوم آشنایی داشته، چنانکه ۲۳۲ بیت درباره اختلاجات اعضا (پریدنهای اعضای بدن) و اختیارات قمر سروده است.

روش شاعری بدر‌الدین

شیوه شاعری او متکلّفانه و کوشش شاعر پیوسته بر آن است که صنایع شعری ـ نظیر متشابک، متقاطع، تسمیط، تجنیس، توشیح، ردّالصدر و ردّالعجز و غیره ـ در آن بگنجاند. وی خود را در این شیوه سرآمدِ معاصران شمرده و بدان بالیده است. به کارگیری صناعات ادبیِ بسیار، شعر او را