توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت احمد بن داود دارای ۴۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت احمد بن داود،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت احمد بن داود :

ابوحنیفه پاورپوینت احمد بن داود دینوری

ابوحنیفه پاورپوینت احمد بن داود بن ونند (وتند) دینوری (م ۲۸۲ هـ)، از قدمای فلاسفه و حکما و ریاضیین اسلامی بوده؛ وی راوی ثقه، گیاه‌شناس، مورخ، جغرافی‌دان، منجم و ریاضی‌دان، نحوی و لغت‌شناس و جامع بیان آداب عرب و حکم فلاسفه بوده و به‌ علوم هند آشنائی داشته است. دینوری صاحب آثاری بسیاری است که از مهم‌ترین آنها اخبار الطوال است.

فهرست مندرجات

۱ – نام و نسب
۲ – محل ولادت
۳ – مشایخ
۴ – فعالیت علمی
۵ – آثار
۶ – محتوای اخبار الطوال
۷ – وفات
۸ – مطالعه بیشتر
۹ – عناوین مرتبط
۱۰ – مأخذ
۱۱ – پانویس
۱۲ – منبع

نام و نسب

نسب و نام ابوحنیفه بدین‌گونه ضبط شده است: ابوعبدالله بن علی العشاب، و می‌نویسد در صف اول گیاه‌شناسان و علمای خواص ادویه است و سفرهای بسیار برای شناختن منابت نبات و اسامی آن کرده است انتهی. لکن بنظر می‌آید که ابوعبدالله بن علی العشاب عالم حشایشی دیگری است چه نه نام و نه کنیت خود و پدر او با ابوحنیفه پاورپوینت احمد بن داود موافقت ندارد. حمدالله مستوفی در تاریخ گزیده گوید ابوحنیفه بامر رکن‌الدوله به سال ۳۳۵ در اصفهان زیجی کرد و لکن این سهوی است، چه طلوع دولت آل‌بویه پس از وفات ابوحنیفه است.

[۱] خواندمیر، غیاث‌الدین، حبیب‌ السیر، ج۱، ص۲۰۷ – ۳۴۹.

[۲] حموی، یاقوت، معجم‌ الادباء، ج۱، ص۱۲۳.

محل ولادت

ابوحنیفه پاورپوینت احمد بن داود بن وَنَنْد (وتند) دینوری، در شهر دینور، از توابع کرمانشاه به دنیا آمد.

مشایخ

از مردم دینور، ادب از بصریین و کوفیین فراگرفت و از سکیت و ابن السکیت کسب فوائد کرد

[۳] ابن‌ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۱۰۶.

و در بسیاری از علوم چون نحو و لغت و هندسه و علوم هند بارع بود و در روایت صادق و ثقه است.

فعالیت علمی

ابوحنیفه دینوری در سال ۲۳۵ به اصفهان رفت و در آنجا به کار ستاره‌شناسی و هیئت و ثبت نتایج محاسبات نجومی رصدخانه خود مشغول شده.

[۴] جعفریان، رسول، منابع تاریخ اسلام، ص۱۴۹.

درباره مقام ادبی وی تا آنجا رفته‌اند که وی را با جاحظ مقایسه کرده و ابوسعید سیرافی گفته است که بیان ابوحنیفه خوش‌تر و گفتار ابوعثمان یعنی جاحظ شیرین‌تر است.

[۵] صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۶، ص۲۳۳.

برای دینوری بیست و یک اثر در زمینه‌های مختلف یاد شده است.
ابن‌ندیم آثار دینوری را برشمرده و دانش او را برگرفته از بصری‌ها و کوفی‌ها دانسته است. او دینوری را متجرد در لغت و هندسه و حساب و هیئت معرفی کرده و وی را موثق شمرده است.

آثار

دینوری دارای آثار بسیاری است:
۱. کتاب تفسیر القرآن.

[۶] حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۱، ص۴۴۷.

۲. کتاب الانواء.

[۷] ابن‌ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۱۰۶.

۳. کتاب اصلاح المنطق.

[۸] بابانی، اسماعیل بن محمد، هدیه العارفین، ج۱، ص۵۲.

۴. کتاب لحن العامه.
۵. کتاب حساب الدور و الوصایا.
۶. کتاب الوصایا.

[۹] ابن‌ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۱۰۶.

۷. کتاب الزیج

[۱۰] بابانی، اسماعیل بن محمد، هدیه العارفین، ج۱، ص۵۲.

و حاجی خلیفه گوید آنرا رکن‌الدوله دیلمی کرده است در ۲۳۵ و ظاهراً این غلط است چه رکن‌الدوله از ۳۲۰ تا ۳۶۶ فرمانروائی داشت.
۸. کتاب النبات و کتابی دیگر هم در آن باب. (قسمتی از این کتاب تحت عنوان «قطعه من الجزء الثامن من کتاب النبات» به اهتمام برنارد لویس در سال ۱۹۵۳م به چاپ رسیده است. این جزء، محتوی اسمای نباتات برحسب حروف الفبا از الف تا زاء است فرهنگ فارسی معین واژه نبات.)
۹. کتاب الجبر و المقابله.

[۱۱] ابن‌ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۱۰۶.

۱۰. کتاب جواهر العلم.

[۱۲] بابانی، اسماعیل بن محمد، هدیه العارفین، ج۱، ص۵۲.

۱۱. کتاب الرد علی رصد الاصبهانی.
۱۲. کتاب الشعر و الشعراء.

[۱۳] ابن‌ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۱۰۶.

۱۳. کتاب التاریخ.
۱۴. کتاب الاخبار الطوال و شاید این دو کتاب یکی است.
۱۵. کتاب فی حساب الخطائین.

[۱۴] مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانه الادب، ج۷، ص۷۳.

۱۶. کتاب القبله و الزوال.

[۱۵] ابن‌ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۱۰۶.

۱۷. کتاب البحث فی حساب الهند.

[۱۶] ابن‌ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۱۰۶.

۱۸. کتاب الجمع و التفریق.

[۱۷] ابن‌ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۱۰۶.

۱۹. کتاب نوادر الجبر.

[۱۸] ابن‌ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۱۰۶.

۲۰. الکسوف.

[۱۹] کحاله، عمر رضا، المستدرک علی معجم المؤلفین، ص۴۹-۵۱.

۲۱. اخبار العرجی.

[۲۰] بغدادی، اسماعیل، ایضاح المکنون، ج۱، ص۴۴.

۲۲. الفصاحه.

[۲۱] ابن‌ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۱۰۶.

۲۳. البلدان (کتاب بزرگی بوده).

[۲۲] ابن‌ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۱۰۶.

۲۴. ما یلحن فیه العامه.

[۲۳] ابن‌ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۱۰۶.

۲۵. ضمائر القرآن.

[۲۴] بابانی، اسماعیل بن محمد، هدیه العارفین، ج۱، ص۵۲.

۲۶. و صاحب روضات بنقل از بغیه، کتاب الباه را بر آن افزوده است.

[۲۵] صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۶، ص۲۳۴.

حاجی خلیفه دو کتاب دیگر تاریخ ابی‌حنیفه و رصد ابی‌حنیفه را برای دینوری ذکر کرده

[۲۶] حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۱، ص۲۸۰.

[۲۷] حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۱، ص۹۰۷.

که به احتمال زیاد نام دیگری برای کتاب‌های اخبار الطوال و الرد علی رصد اصفهانی باشد، چنان که خود در مورد کتاب دوم این احتمال را داده است.
و در باب کتاب النبات او گوید: لم یولخًف مثله فی معناه و باز کتاب الرخد علی بن اللره را اضافه دارد و صاحب بغیه گوید او از نوادر رجالی است که بین بیان عرب و حکم فلاسفه جمع کرده است. و لکلرک گوید ابوحنیفه بزرگ‌ترین گیاه‌شناس مشرق است و از اینکه ابن‌ابی‌اصیبعه از ترجمه حال او غفلت کرده تعجب می‌کند و می‌گوید ابن‌بیطار نزدیک پنجاه نبات را که قدما بر آن اطلاع نداشتند از ابوحنیفه نقل می‌کند و در همه‌جا مشهود و هویداست که دینوری بنقل اکتفا نکرده و خود بنفسه انواع گیاهان مشروحه کتاب خود را دیده و فحص و تتبع کرده است و اضافه می‌کند که: در ضمیمه نسخه‌ای از شرح ارجوزه طب ابن سینا که در کتابخانه پاریس موجود است.

محتوای اخبار الطوال

اثر مهم دینوری با نام اخبار الطوال بسیار با ارزش و حاوی اخباری بدیع و دست اول است. وی ایرانی بوده و با آن‌که گرایش شعوبی ندارد، توجهش به ایران سبب شده است تا کتابش ماخذ مهمی برای تاریخ ایران درآید.
کتاب او شامل سه قسمت است: بخش نخست اخبار انبیا و ملوک گذشته، بخش دوم اخبار ایران، بخش سوم اخبار دوران اسلامی تا سال ۲۲۷ اخبار الطوال را باید از جمله تواریخ عمومی دانست که در دوران رشد و بالندگی تاریخ‌نگاری اسلامی، در کنار تاریخ یعقوبی و تاریخ خلیفه بن خیاط و آثار مفقود دیگر پدید آمده است.
بخش عمده اخبار وی، درباره عراق و تحولات کوفه است. از این جهت حوزه مورد توجه او با نوشته‌های ابومخنف نزدیک است. گرچه وی در دوره پس از امویان نیز مطالب قابل توجهی دارد.
دینوری در این کتاب به سیره نبوی نپرداخته و از دوران خلفای نخست، تنها از فتوحات سخن گفته است. بحث از عثمان