توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت احمد بن حاتم بغدادی دارای ۲۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت احمد بن حاتم بغدادی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت احمد بن حاتم بغدادی :

ابونصر باهلی

ابونصر احمد بن حاتم باهلی جرمی بغدادی (حدود ۱۶۰-۲۳۱ هـ)، لغوی، نحوی و از ادیبان قرن دوم و سوم هجری قمری بوده است.

فهرست مندرجات

۱ – معرفی اجمالی
۲ – سرانجام
۳ – آثار
۳.۱ – اثر دیگر
۳.۲ – رساله‌هایی درباره گیاهان و حیوانات
۴ – مطالعه بیشتر
۵ – فهرست منابع
۶ – پانویس
۷ – منبع

معرفی اجمالی

تاریخ و زادگاه احمد باهلی به درستی روشن نیست. به گفته ابن‌ندیم، باهلی در هفتاد و چند سالگی درگذشته است، پس می‌توان گفت که ولادت وی در حدود ۱۶۰ هـ بوده است.

[۱] ابن‌ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۷۹.

و برخی ولادت او را سال ۱۴۰ هـ دانسته‌اند.
باهلی خواهرزاده اصمعی (متوفی ۲۱۳) بود

[۲] حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۱، ص۲۲۶.

و نزد وی دانش آموخت و بعدها به روایت آثار او پرداخت.

[۳] ابن ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ج۱، ص۷۹.

[۴] طبری، محمد بن جریر، تاریخ الطبری، ج۹، ص۱۴۵.

[۵] خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۴، ص۳۳۶.

افزون بر آن، لغت و ادبیات عرب را از ابوعبیده (متوفی ۲۰۹)، ابوزید انصاری (متوفی ۲۱۵) و ابوعمرو شیبانی روایت کرده است.

[۶] سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، بغیه الوعاه، ج۱، ص۳۰۱.

او را در زمره راویان موثق دانسته‌اند.

[۷] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۱۷، ص۳۵.

ایشان با مشاهیر علم و ادب نظیر محمد بن زیاد اعرابی و یعقوب بن سکیت دوستی و مجالست و مباحثه داشت.

[۸] زجاجی، عبدالرحمن بن اسحاق، مجالس العلماء، ج۱، ص۲۱۶.

[۹] زجاجی، عبدالرحمن بن اسحاق، مجالس العلماء، ج۱۹، ص۲۸۲.

ابراهیم حربی و ابوالعباس ثعلب (متوفی ۲۹۰) در محضر او دانش آموختند و از وی روایت کردند.

[۱۰] خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۴، ص۳۳۶.

سرانجام

باهلی در حدود ۲۲۰ هـ به دعوت خصیب بن اسلم به اصفهان سفر کرد و آثار اصمعی و گزیده‌هایی از اشعار جاهلی و اسلامی را در آنجا باز خواند، ایشان پس از چند ماه عازم حج شد و آن گاه به بصره بازگشت

[۱۱] حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۱، ص۲۲۷.

و سرانجام در سال ۲۳۱ هـ درگذشت.

[۱۲] ابن‌اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج۷، ص۲۶.

[۱۳] ابن‌کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایه و النهایه، ج۱۰، ص۳۳۸.

[۱۴] طبری، محمد بن جریر، تاریخ الطبری ج۹، ص۱۴۵.

آثار

از آثار باهلی، که بیش‌تر در لغت بوده و همه از میان رفته است، منقولات و روایاتی در کتب دوره بعد یافت می‌شود (مانند آنچه ازهری در تهذیب اللغه به روایت ثعلب از او نقل کرده است).
کتاب الالفاظ او از منابع احمد بن یوسف الفِهْری (متوفی ۶۹۱) در تحفه المجد الصریح فی شرح کتاب الفصیح بوده است.
مقدمه آن را عبدالعزیز میمنی در مجله المجمع العلمی العربی چاپ کرده است.

[۱۵] میمنی، عبدالعزیز، تحفه المجد الصریح فی شرح الکتاب الفصیح، ش۳، ج۳۵، ص۵۴۳ ـ ۵۴۵.

اثر دیگر

اثر دیگر باهلی، ما یَلْحَنُ فیه العّامه است که، مانند کتاب‌های مشابه قرن سوم، برای صیانت زبانِ فصیح تألیف شده و شامل الفاظ و تعبیرات غلط عامیانه بوده است.
محمد بن حسن زُبیدی (متوفی ۳۷۹) ـ که کتاب لَحْن العوام او در دست است ـ در چهارده موضع از رساله باهلی نقل قول کرده است.
اثر دیگر باهلی کتاب الاجناس است که در حدود دو جزء بوده و برمبنای کتابی به همین نام از اصمعی، با اضافاتی از روایات ابوزید انصاری، تألیف شده است.
ذکر این کتاب در فهرسه ابن‌خَیْر

[۱۶] اشبیلی، محمد بن خیر، فهرسه ما رواه عن شیوخه من الدواوین المصنفه فی ضروب العلم وانواع المعارف، ج۱، ص۳۸۱.

[۱۷] اشبیلی، محمد بن خیر، فهرسه ما رواه عن شیوخه من الدواوین المصنفه فی ضروب العلم وانواع المعارف، ج۱، ص۳۹۸.

نشانه معروفیت و تداول آن در اندلس بوده است.

رساله‌هایی درباره گیاهان و حیوانات

علاوه بر این‌ها، یک دسته از آثار ابونصر باهلی رساله‌هایی است درباره گیاهان و درختان و شتران و اسبان و پرندگان و جنگ‌افزارها و جز آن (مانند کتاب الشجر و النبات، کتاب الاءبِل، کتاب الطَیْر، کتاب الجَراد) که برخی تا قرن هفتم نیز موجود بوده است.

[۱۸] ابن‌ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۷۹.

مطالعه بیشتر

برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.

[۱۹] صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۶، ص۱۸۲.

[۲۰] بغدادی، اسماعیل، ایضاح المکنون، ج۱، ص۱۳.