توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت ابوعامر اسماعیل بن محمد دارای ۳۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت ابوعامر اسماعیل بن محمد،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت ابوعامر اسماعیل بن محمد :

ابوهاشم اسماعیل بن محمد حمیری

ابوهاشم (ابوعامر) اسماعیل بن محمد حمیری مشهور به سید حمیری (۱۰۵-۱۷۳ هـ)، از اصحاب امام صادق (علیه‌السلام) و از شعرای اهل‌بیت (علیهم‌السلام) در قرن دوم هجری قمری بود که اکثر شعرهایش در مدح بنی‌هاشم و نکوهش مخالفان آنان بود.

فهرست مندرجات

۱ – معرفی اجمالی
۲ – سرودن شعر
۳ – مذهب
۴ – در محضر امام صادق و کاظم
۵ – سرانجام
۶ – آثار
۷ – مطالعه بیشتر
۸ – پانویس
۹ – منبع

معرفی اجمالی

ابوهاشم اسماعیل بن محمد بن یزید بن ربیعه، معروف به سیّدحمیری،

[۱] ابن‌کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایه و النهایه، ج۹، ص۴۸.

[۲] ابن‌حزم، علی بن احمد، جمهره انساب العرب، ص۴۳۶.

[۳] حلی، حسن بن یوسف، خلاصه الاقوال، ص۵۷.

ملق به ابوهاشم یا ابوعامر،

[۴] امین، سیدمحسن، اعیان الشیعه، ج۳، ص۴۰۵.

در سال ۱۰۵ هـ

[۵] ابن‌شاکر کتبی، محمد بن شاکر، فوات الوفیات، ج۱، ص۱۸۹.

[۶] امین، سیدمحسن، اعیان الشیعه، ج۳، ص۴۰۵.

در عُمّان به دنیا آمد و در بصره

[۷] عسقلانی، احمد بن علی، لسان المیزان، ج۱، ص۴۳۸.

[۸] امین، سیدمحسن، اعیان الشیعه، ج۳، ص۴۰۵.

و بغداد زندگی می‌کرد.

[۹] ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۸، ص۴۵.

مادرش لقب وی را «سیّد» نهاد.

[۱۰] طوسی، محمد بن حسن، اختیار معرفه الرجال، ص۲۸۸.

جدش یزید بن ربیعه شاعری مشهور بود که زیاد بن ابیه و خاندانش را هجو، و انتسابش به معاویه را رد کرد.
وی مردی گندم‌گون، بلندقد، خوش‌بیان و سخن‌گویی نوآور بود.

[۱۱] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۱۱، ص۱۵۸.

ابن‌معتز می‌گوید که او از ماهرترین شاعران زمان خویش بود و احادیث، اخبار و مناقب را در قالب شعر بیان می‌کرد و هیچ فضیلتی درباره امام علی (علیه‌السّلام) نقل نشده مگر اینکه آن‌را به نظم درآورده است.

[۱۲] ابن‌معتز، عبدالله بن محمد، طبقات الشعراء، ص۳۲.

روزی سید در کوفه اعلام کرد هرکس فضیلتی در شان علی (علیه‌السّلام) بگوید که من شعری در آن‌باره نسروده باشم، به او جایزه می‌دهم.

[۱۳] ابوالفرج اصفهانی، على بن حسین، الاغانی، ج۷، ص۲۵۶.

سرودن شعر

سیّدحمیری بیش از اکثر شاعران شعر سرود.

[۱۴] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۱، ص۳۲۲.

در سبک شعری کمتر کسی می‌تواند به مرتبه او برسد و از جمله شاعران نوآور محسوب می‌شود. شعرهای او شیوا، متین، زیبا و دارای معانی رفیع است. وی نسبت به بنی‌هاشم تعصب شدیدی داشت. تاثیر شعرهای او در مدح بنی‌هاشم و نکوهش مخالفان آنان آشکار است.
ابن‌شهرآشوب وی را در زمره آن دسته از شعرای اهل بیت (علیهم‌السّلام) آورده که آشکارا و بدون تقیّه به مدح آنان می‌پرداختند.

[۱۵] ابن‌شهرآشوب، محمدعلی، معالم العلماء، ص۱۴۶.

ابوالفرج اصفهانی می‌نویسد: اشعار او یا در ستایش بنی‌هاشم است یا در نکوهش مخالفانشان،

[۱۶] دارقطنی، علی بن عمر، المؤتلف و المختلف، ج۳، ص۱۳۰۸.

و مجموعه اشعاری که درباره بنی‌هاشم سروده بالغ بر ۲۳۰۰ قصیده می‌باشد.

[۱۷] ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین، الاغانی، ج۷، ص۱۷۲.

[۱۸] مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانه الادب، ج۳، ص۱۱۸.

ابن‌حجر نیز او را رافضی خوانده و گفته است که او در اشعارش به نکوهش سلف و ستایش علی (علیه‌السّلام) می‌پرداخت. سرزنش و بدگویی وی از همسران پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و صحابه‌ای که با بنی‌هاشم مخالف بودند، در میان اهل‌سنت مشهور است و همین امر موجب طرد وی از سوی آنان شده است.

[۱۹] عسقلانی، احمد بن علی، لسان المیزان، ج۱، ص۴۳۶.

پدر و مادر سید از خوارج بودند و او همیشه آنان را به این جهت سرزنش می‌کرد و اشعاری نیز در لعن و نفرین ایشان دارد.

[۲۰] ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۸، ص۴۵.

مذهب

پدر و مادرش سیدحمیری فرقه اباضیه (شاخه‌ای از خوارج) و از دشمنان علی (علیه‌السّلام) بودند. خود وی در این‌باره می‌گوید که چه بسیار در خانه ما درباره علی (علیه‌السّلام) بدگویی می‌شد و حضرت مورد لعن قرار می‌گرفت، لذا از آنان فاصله گرفتم و به شیعه گرایش پیدا کردم که این امر موجب شد تا ایشان در پی قتل من بر آیند.

[۲۱] ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین، الاغانی، ج۷، ص۱۶۸.

ابن‌شهرآشوب می‌نویسد سید در آغاز از خوارج بود، سپس به مذهب کیسانیّه گرایید

[۲۲] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۱۱، ص۱۶۰.

و سرانجام در زمره امامیه درآمد.

[۲۳] ابن‌شهرآشوب، محمدعلی، معالم العلماء، ص۱۴۶.

در همین رابطه شعری نیز سروده است که با مطلع «تجفرت با الله و الله اکبر» آغاز می‌شود.

در محضر امام صادق و کاظم

شیخ طوسی نام حمیری را در شمار یاران امام صادق (علیه‌السّلام) ذکر کرده

[۲۴] طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، ص۱۴۸.

[۲۵] تستری، محمدتقی، قاموس الرجال، ج۲، ص۱۰۶.

و برخی معتقدند که امام کاظم (علیه‌السّلام) را نیز ملاقات کرده است.

[۲۶] ابن‌شهرآشوب، محمدعلی، معالم العلماء، ص۱۴۶.

سرانجام

گفته شده حمیری به هنگامی که در حال احتضار به سر می‌برد و رنج می‌کشید، امیرمؤمنان (علیه‌السّلام) را ملاقات کرد و آرام گرفت و با چهره‌ای گشاده و نورانی از دنیا رفت.

[۲۷] ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین، الاغانی، ج۷، ص۲۰۲.

این واقعه در سال ۱۷۳ یا ۱۷۸ و یا ۱۷۹ هـ

[۲۸] صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۹، ص۱۱۸.

[۲۹] امین، سیدمحسن، اعیان الشیعه، ج۳، ص۴۰۵.

در بغداد اتفاق افتاد و در قبرستان حدیثه یا جنینه به خاک سپرده شد.

[۳۰] ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین، الاغانی، ج۷، ص۲۰۲.