توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 ادبیات نظری تحقیق بیودیزل، گلیسرین، منابع روغن در تغذیه طیور دارای ۲۵ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد ادبیات نظری تحقیق بیودیزل، گلیسرین، منابع روغن در تغذیه طیور  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی ادبیات نظری تحقیق بیودیزل، گلیسرین، منابع روغن در تغذیه طیور،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن ادبیات نظری تحقیق بیودیزل، گلیسرین، منابع روغن در تغذیه طیور :

ادبیات نظری تحقیق بیودیزل، گلیسرین، منابع روغن در تغذیه طیور

مقدمه
در صنعت طیور ، به دلیل قیمت‌های در حال افزایش مواد غذایی غنی از انرژی ، تلاش قابل ملاحظهای برای جستجوی جایگزین‌های انرژی و استفاده از این جایگزین‌ها به ویژه محصولات فرعی یا پسماندهای فرآوری صنعتی محصولات کشاورزی انجام شده است ( سوشی و همکاران ، ۲۰۱۱ ). در حال حاضر مطالعات استفاده کننده از منابع تجدید شدنی انرژی به شدت مورد توجه بوده و از بین آن‌ها بیودیزل توجه خاصی را به خود جلب کرده است . بیودیزل جایگزینی برای سوخت‌های نفتی است و می‌تواند از چربی‌های حیوانی یا روغن‌های گیاهی تولید شود ؛ که بیشتر این منابع بر پایه‌ی روغن سویا یا پیه گاوی است . گلیسیرین مهم‌ترین محصول تولید بیودیزل است ( فریتاس و همکاران ، ۲۰۱۲ ). تولید یک تن بیودیزل منجر به تولید ۱۰۰ کیلوگرم گلیسیرین خام می‌شود ( سوشی و همکاران ، ۲۰۱۱ ). گلیسیرین به عنوان ارزان‌ترین منبع انرژی در جیرههای طیور مورد توجه بوده است ( ابد – السامی و همکاران ، ۲۰۱۰ ). گلیسیرین همچنین با نام گلیسرول نیز مطرح است . از لحاظ شیمیایی یک الکل است و می ‏ بایستی به نام گلیسرول خوانده شود ولی نام متعارف و تجارتی آن گلیسیرین است . گلیسیرین یک جز کربوهیدراتی است که حدود ۱۱ – ۱۰ درصد وزن یک تری گلیسیرید را تشکیل می‌دهد ( سرات و همکاران ، ۲۰۰۶ ). گلیسیرین در صنایع آرایشی ، دارویی و سلاح‌ها بعد از اتمام فرآیند خالصسازی استفاده می‌شود ( سهو و همکاران ، ۲۰۱۲ ).
استفاده از گلیسیرین در تغذیه حیوانات مزرعهای ابتدا در سال‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ مطرح شد ( سوشی و همکاران ، ۲۰۱۱ ) و به عنوان منبع انرژی برای حیوانات اخیراً مورد توجه بوده است ( کیجورا و همکاران ، ۱۹۹۷ ؛ اوزبوداک ، ۲۰۰۶ ؛ سرات و همکاران ، ۲۰۰۶ ؛ تامپسون ، ۲۰۰۶ ؛ ارول و همکاران ، ۲۰۰۹ ؛ مین و همکاران ، ۲۰۱۰ ؛ سهو و همکاران ، ۲۰۱۲ ).
گلیسیرین به عنوان یک جز غذایی برای طیور مورد ارزیابی قرار گرفته است که انرژی را برای متابولیسم سلولی ( لین و همکاران ، ۱۹۷۶ ؛ سیمون و همکاران ، ۱۹۹۶  و ۱۹۹۷ ؛ سرات و همکاران ، ۲۰۰۶ ) مورد استفاده قرار می‌دهد . به علاوه مطالعات مختلفی برای بررسی اثر افزودن گلیسیرین به جیره بر عملکرد جوجههای گوشتی انجام شده‌اند ( سیمون و همکاران ، ۱۹۹۶ و ۱۹۹۷ ؛ سرات و همکاران ، ۲۰۰۶ ؛ سهو و همکاران ، ۲۰۱۲ ). گلیسرول می‌تواند در جیره‌ی جوجههای گوشتی به عنوان جایگزین انرژی جزئی برای گندم ( مکلی و همکاران ، ۲۰۱۱ )، ذرت ( دوزیر و همکاران ، ۲۰۰۸ ) و سویا ( سوشی و همکاران ، ۲۰۱۱ ) باشد .
گلیسرول جیرهای می‌تواند منجر به ایجاد سازگاری‌های آناتومیکی ، فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی به ویژه در کبد و کلیه شود ( کریر و بارتلی ، ۱۹۷۳ ). بعد از دریافت ، گلیسرول می‌تواند به گلیسرول ۳ فسفات تبدیل شود که سپس می‌تواند دی هیدروکسی استن فسفات را بسازد که به ترتیب با گلیسرول کیناز و گلیسرول ۳ فسفات دهیدروژناز