مقاله ضرورت سازگاری اجتماعی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مقاله ضرورت سازگاری اجتماعی دارای ۳۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات و فهرست کامل در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله ضرورت سازگاری اجتماعی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : توضیحات زیر بخشی از متن اصلی می باشد که بدون قالب و فرمت بندی کپی شده است

مقاله ضرورت سازگاری اجتماعی

تعداد صفحات:۳۲

نوع فایل : ورد و قابل ویرایش

چکیده

سازگاری یک فرآیند پویای روان‏شناسی است که از مراحل به هم پیوسته‏ای تشکیل شده است، افراد برای ایجاد سازگاری باید مراحلی را پشت سر بگذارند. فرایند سازگاری از نیاز یا سائق شروع می‏شود و با ارضای آن تمام می‏شود، به عنوان مثال در صورتی که یک نوجوان احساس طرد شدن کند، به احساس تعلق نیاز پیدا می‏کند که از طریق پذیرفته شدن توسط والدین، معلمان یا گروه همسالان میسر می‏شود. بنابراین می‏توان مراحل سازگاری را خروج از حالت تعادل و رسیدن به حالت تعادل مجدد دانست. بیلدر و رابرت[۱]؛(۱۹۹۰)، به نقل از کدیور؛(۱۳۷۱). روان‏شناسان سازگاری فرد را در برابر محیط مورد توجه قرار داده‏اند و ویژگی‏هایی از شخصیت را بهنجار تلقی کرده‏اند که به فرد کمک می‏کنند تا خود را با جهان پیرامون خویش سازگار نماید، یعنی با دیگران در صلح و صفا زندگی کند و جایگاهی برای خود به دست آورد. اتکینسون و هیلگارد[۲]؛(۱۹۸۹)به نقل از براهنی و همکاران؛(۱۳۸۲). در این میان، سازگاری اجتماعی انعکاسی از تعامل فرد با دیگران، رضایت از نقش‏های خود و نحوه­ی عملکرد در نقشهاست که به احتمال زیاد تحت تأثیر شخصیت قبلی، فرهنگ و انتظارات خانواده قرار دارد

سازگاری اجتماعی به وضعیتی گفته می‏شود که افراد با گروه‏ها، رفتار خود را به تدریج و از روی عمد و غیرعمد تعدیل می‏کنند تا خود را با فرهنگ موجود مانند رعایت عادت‏ها، صرف وتقلید سازگار نمایند. به عبارتی سازگاری اجتماعی آن نوع واکنش‏هایی است که شخص برای رعایت قوانین محیط اجتماعی از خود نشان می‏دهد و آن را به علت هماهنگی با معیارهای اجتماعی و پذیرفته شدن از طرف آنان اساس رفتار خود قرار می‏دهد. کوهسالی؛(۱۳۸۵)

سازگاری رضایت بخش فرد با موقعیت‏های اجتماعی عمده به طور مستقیم با میزان ارضای همه­ی نیازهای اساسی مرتبط است. نیازها و ارضای آنها به ادراک فرد با توجه به سن، جنس، استعدادهای ارثی و فرهنگی، طبقه­ی اجتماعی، شغل، محل جغرافیایی، تعلیم و تربیت، تجارب و سازگاری‏های زندگی اشخاص دیگر، بستگی دارد. حسن­آبادی؛(۱۳۸۵)

در یک تقسیم بندی کلی عواملی عوامل مؤثر در سازگاری اجتماعی را می‏توان در چهار مقوله­ی فردی، خانوادگی، اجتماعی و مذهبی- اخلاقی جای داد. بنی­اسدی؛(۱۳۹۰)

واژه های کلیدی:سازگاری، ناسازگاری، سازگاری اجتماعی ،عوامل مؤثر برسازگاری اجتماعی ، ملاک و معیار سازگاری، نظریه های سازگاری

بخشی از فهرست مطالب مقاله ضرورت سازگاری اجتماعی

چکیده
مقدمه
سازگاری و ناسازگاری
تعاریف در حیطه سازگاری اجتماعی
تحلیل فرایند سازگاری اجتماعی
علائم بالینی اختلالات سازگاری
انواع ناسازگاری
بهداشت روان و سازگاری
ملاک و معیار سازگاری
عوامل مؤثر برسازگاری اجتماعی
نظریه های سازگاری
۱- نظریه های روانشناسی
۲- نظریه های جامعه شناسی
۳- نظریه های مددکاری اجتماعی
۴- دیدگاه ها و مکاتب
منابع

بخشی از منابع و مراجع مقاله ضرورت سازگاری اجتماعی

بیلدر و رابرت؛(۱۳۷۱)، کاربرد روان‏شناسی در آموزش. جلد دوم. ترجمه­ی: پروین کدیور. نشر دانشگاهی(تاریخ انتشار به زبان اصلی۱۹۹۰). تهران

پورافکاری ،نصرااله؛ (۱۳۷۳)، فرهنگ جامع روانشناسی- روانپزشکی، نشر فرهنگ معاصر. تهران

اتکینسون،ریتا، ال؛ اتکینسون، ریچارد، اس؛ هیلگارد، ارنست،آر؛(۱۳۸۲)، زمینه­ی روانشناسی. ترجمه­ی: براهنی و دیگران جلد دوم، انتشارات رشد. تهران

عطاری، یوسفعلی؛ یوسفی، ناصر و فلاحی، رضا؛ (۱۳۸۲)، مشاوره ونوتوانی: معلولین ذهنی، مصیبت دیدگان، افراد ناسازگار، ناشنوا، نابینا و معتاد. انتشارات گلگشت. تهران

شاملو،سعید؛(۱۳۸۴)، مکتب و نظریه­ ها در روان‏شناسی شخصیت. انتشارات رشد. تهران

پروین،لارنس، جان، الیور، بی؛(۱۳۸۱)، روانشناسی شخصیت نظریه و پژوهش. ترجمه­ی: محمدجعفر جوادی و پروین کدیور، نشر آییش. تهران

نظیری، سیما؛ (۱۳۷۳)، رشد شخصیت و بهداشت روانی. انتشارات انجمن اولیا و مربیان. تهران

تودر،کیت،(۱۳۸۲)، ارتقای سلامت روان.ترجمه­ی: مرتضی خواجوی و همکاران. سازمان بهزیستی کشور، معاونت امور فرهنگی و پیشگیری(تاریخ انتشار به زبان اصلی ۱۹۹۶)، تهران

اسلامی نسب، علی؛(۱۳۷۳)،اصول و روش های روان­درمانی گروهی. انتشارات هرم. تهران

ماسن، پاول هنری و دیگران؛(۱۳۸۰)، رشد و شخصیت کودک. ترجمه­ی: مهشید یاسایی. نشر مرکز. تهران

میلانی­فر، بهروز؛ (۱۳۸۴)، روانشناسی کودکان و نوجوانان استثنایی. انتشارات قومس. تهران

نادری، عزت اله و سیف نراقی، مریم؛(۱۳۸۶)، اختلالات رفتاری کودکان و روش‏های اصلاح وترمیم آن. انتشارات بدر. تهران

کوهن،(۱۳۸۲)، درآمدی برجامعه شناسی. ترجمه­ی: ثلاثی، نشر توتیا، چاپ چهاردهم، (تاریخ انتشار به زبان اصلی،۱۹۸۲). تهران

ساپینگتون، اندروا؛(۲۰۰۰)، بهداشت روانی. ترجمه­ی: حمیدرضا حسین شاهی برودتی. تهران

کری،جرالد؛ (۱۳۸۷)، نظریه و کاربست مشاوره و روان درمانی.ترجمه­ی: سید محمدی، انتشارات ارسباران، چاپ دوم.(تاریخ انتشار به زبان اصلی،۲۰۰۵). تهران

مقدمه

منظور از سازگاری اجتماعی ارتباطی است که یک موجود زنده با توجه به محیط خودش آغاز می­نماید.پورافکاری؛(۱۳۷۳). سازگاری وهماهنگ شدن باخود ومحیط پیرامون خود برای هرموجود زنده یک ضرورت حیاتی است.زندگی روزمره­ی آدمیان عموماً برمحور همین سازگاری دور می زند. هر انسانی نیازهای دارد و می کوشد آنها را برطرف سازد سازگاری اجتماعی بر این ضرورت متکی است که این نیازها باید با منافع گروهی که در آن زندگی می کند هماهنگ و متعدل باشد. سازگاری اجتماعی به مثابه مهم ترین نشانه سلامت روان، از مباحثی است که در دهه­های اخیر، توجه بسیاری را جلب کرده است. ابعاد سازگاری شامل سازگاری اجتماعی، عاطفی، جسمانی و اخلاقی است که در رأس همه، سازگاری اجتماعی قرار دارد؛ بطوری که این سازگاری پیش درآمد رسیدن به سازگاری عاطفی و اخلاقی تلقی می شود.سازگاری با محیط اطراف برای هر فردی لازم و ضروری است و بدون داشتن سازگاری، علاوه بر این که بسیاری از نیازهای انسانی تأمین  نمی­شود، بلکه فرد از سوی جامعه به شدت طرد شده و تعاملات اجتماعی او به پایین­ترین سطح خود می­رسد

 سازگاری و ناسازگاری

سازگاری یا ناسازگاری امری ساده و به آسانی قابل وصول نیست، چون سازگاری امری است که با ملاک عینی ثابت نداردکه بتوان آن را دقیقاً اندازه گرفت، یک رفتار معین می‏تواند در یک فرهنگ سازگار، همان رفتار در فرهنگ دیگر ناسازگار باشد. رفتار انسان به شدت تابع زمینه‏های فرهنگی است. اساس تعریف ناسازگاری را رفتار شکل می‏دهد. ناسازگار یا کژخو به افرادی گفته می‏شود که معمولاً از هوش عادی و یا حتی هوش بالایی برخوردارند ولی دارای رفتار غیر عادی بوده یا به اصطلاح دچار اختلالات سازگاری هستند.عطاری و همکاران؛(۱۳۸۲)

سازگار شدن با محیط مهم‏ترین منظور و غایت همه­ی فعالیت‏های ارگانیزم است. در همه­ی دوران زندگی خود در هر روز و ساعت سرگرم آنیم که خود دگرگون شده و دگرگون نشده را سازگارکنیم. زندگی کردن درحقیقت چیزی جز عمل سازگاری نیست. به نظر مک دالند[۱] وقتی می‏گوییم فردی سازگار است که پاسخ‏هایی که او را به تعامل با محیطش قادر می‏کنند، آموخته باشد. در نتیجه به نحو قابل قبول مانند اعضای جامعه­ی خود رفتار کند تا احتیاجاتش ارضا شود. زارع پور و ندپور؛(۱۳۸۳)

 تعاریف در حیطه سازگاری اجتماعی

از نظری لغوی فعل سازگار شدن به معنی متناسب بودن، مربوط بودن و انطباق یا وفق دادن می باشد.درلغت نامه دهخدا سازگاری موافقت درکار- حسن سلوک معنی شده است میرویسی؛   (۱۳۸۵)

سازگاری یک فرآیند پویای روان‏شناسی است که از مراحل به هم پیوسته‏ای تشکیل شده است، افراد برای ایجاد سازگاری باید مراحلی را پشت سر بگذارند. فرایند سازگاری از نیاز یا سائق شروع می‏شود و با ارضای آن تمام می‏شود، به عنوان مثال در صورتی که یک نوجوان احساس طرد شدن کند، به احساس تعلق نیاز پیدا می‏کند که از طریق پذیرفته شدن توسط والدین، معلمان یا گروه همسالان میسر می‏شود. بنابراین می‏توان مراحل سازگاری را خروج از حالت تعادل و رسیدن به حالت تعادل مجدد دانست. بیلدر و رابرت[۲]؛(۱۹۹۰)، به نقل از کدیور؛(۱۳۷۱). روان‏شناسان سازگاری فرد را در برابر محیط مورد توجه قرار داده‏اند و ویژگی‏هایی از شخصیت را بهنجار تلقی کرده‏اند که به فرد کمک می‏کنند تا خود را با جهان پیرامون خویش سازگار نماید، یعنی با دیگران در صلح و صفا زندگی کند و جایگاهی برای خود به دست آورد. اتکینسون و هیلگارد[۳]؛(۱۹۸۹)به نقل از براهنی و همکاران؛(۱۳۸۲). در این میان، سازگاری اجتماعی انعکاسی از تعامل فرد با دیگران، رضایت از نقش‏های خود و نحوه­ی عملکرد در نقشهاست که به احتمال زیاد تحت تأثیر شخصیت قبلی، فرهنگ و انتظارات خانواده قرار دارد

از آنجا که سازگاری اجتماعی مفهوم عام و گسترده‏ای می‏باشد، تعریفی که مورد اتفاق نظر اکثریت متخصصان باشد وجود ندارد، اما از عمده‏ترین تعاریف سازگاری اجتماعی می‏توان به تعاریف زیر اشاره کرد

خدایاری فرد؛(۱۳۸۵) معتقدند که سازگاری، تمایل ارگانیزم برای تغییر فعالیت‏های خود در راستای با محیط است که در واقع پاسخی به تغییرات محیط پیرامون می‏باشد. این ویژگی تعامل و سازگاری فرد با دیگر افراد و ساختارهای ارزشی در واقع مهارت اجتماعی است که تعامل پیوندها و مناسبات او با دیگران و جنبه‏های ارزشی جامعه‏ای که در آن زندگی می‏کند را تأمین می‏کند. با توجه به این تعریف باید تمایزی بین سازگاری فیزیولوژیک و سازگاری اجتماعی قائل شد. زیرا اگر ارضای نیازهای فیزیولوژیک زندگی برای موجود غیر ممکن شود بقای موجود زنده به خطر می‏افتد. ولی سازگاری اجتماعی برعکس نیازهای فیزیولوژیک در صورت برآورده نشدن آسیبی به بقای موجود زنده از نظر زیستی نمی‏رساند اما رفتارهای او را غیرانطباقی می‏کند. دبوراه، ترنر و رومانو[۴]؛(۱۹۹۳)

۱ Mc Dalland

۲ Bilder & Robbert

[۳] Atkinson & Hilgard

۱ Deboruh, Turner & Romano

۲ Bilder & Robbert

[۲] Atkinson & Hilgard