پیشینه و مبانی نظری درمان شناختی رفتاری

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 پیشینه و مبانی نظری درمان شناختی رفتاری دارای ۳۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد پیشینه و مبانی نظری درمان شناختی رفتاری  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی پیشینه و مبانی نظری درمان شناختی رفتاری،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پیشینه و مبانی نظری درمان شناختی رفتاری :

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : ۳۲ صفحه

قسمتی از متن word (..docx) :

‏پیشینه و مبانی نظری درمان شناختی رفتاری
فهرست:
‏درمان شناختی- رفتاری
‏فرایندهای‏ ‏درمان ‏شناخت‏ی- رفتاری
‏راهبردها و فنون رویکرد شناختی- رفتاری
‏۱) آموزش ‏روش حل مسئله‏ . problem – solving
‏۲) کنترل افکار خوآیند منفی
‏۳) ‏بازسازی شناختی‏ . Cognitive Restructuring
‏۴) آموزش مثبت نگری
‏۵) روش پیکان وارونه
‏پیشینه ی پژوهشی
‏پژوهش های انجام شده در داخل کشور
‏پژوهش های انجام شده در خارج کشور
‏منابع
‏درمان شناختی- رفتاری
‏ اصطلاح‏ رفتار‏ ‏درمانی شناختی. Cognitive behavior therapy (CBT)
‏،‏ نخستین بار در ادبیات علمی میانه‌ی دهه ۱۹۷۰ به‏ ‏‌کار‏
‏رفت‏ و مبانی‏ تجربی رویکردهای شناخت‏ی-رفتاری به مسایل روانی به ابتدای قرن حاضر بر می‌گردد. ‏در زمان نسبتاً کوتاهی پس از آن، رفتار درمانی شناختی به یک روان‌درمانی پیشرو در اکثر کشورهای غربی تبدیل شد.‏ ‏درمان‏‏های شناختی‏–‏ ‏رفتاری شامل راهبردهایی هستند که به منظور تغییر تفکر، نگرش، ادراک و رفتار افراد مسئله دار‏ ‏طراحی شده اند. ‏درمان ‏شناخت‏ی- رفتاری، اساساً رویکردی است که استفاده از آن برای درمان گروه وسیعی از اختلال های ‏روانی مورد توجه و حمایت نظری و تجربی فراوانی قرار گرفته است. در این رویکرد‏ که ‏روش های شناختی و رفتاری در کنار هم به کار می‏‏روند‏، ‏بر شناسایی‏ ‏باورهای نادرست، منفی و غیرمنطقی تأثیرگذار بر عواطف و رفتارهای بیماران و اصلاح این باورهای‏ ‏زیربنایی با استفاده از فنون شناختی و رفتاری تأکید می شود.‏ درمان ‏شناخت‏ی‏–‏ رفتاری را می توان هم در ‏موقعیت های درمان ‏فردی و هم در موقعیت های درمان گروهی بکار گرفت و به نتایج خوبی دست‏ ‏یافت‏(به نقل از خدایاری فرد، ۱۳۸۹)‏.‏
‏ اساساً ‏درمان شناختی- رفتاری از تلفیق دو رویکرد رفتار درمانی و رویکرد شناختی پدید آمده است. امروزه این رویکرد نظریه و نگرش های نسبتاً متفاوتی را در خود جای داده است که تنها وجه مشترک آنها، توجه به نقش واسطه‏ ی‏ فرایندهای شناختی در پردازش اطلاعات و بروز واکنش فرد به محرک هاست. این رویکرد از اصطلاحات و مفاهیمی استفاده می کند که به نحوی در چارچوب رفتاری معنا پیدا می‏‏کنند و قابل ارزیابی و سنجش تلقی‏ ‏می‏‏شوند(اصلانی‏ و همکاران،‏ ۱۳۸۶).‏ همچنین، درمان ‏شناخت‏ی- ‏رفتار‏ی به عنوان ‏یکی از انواع روان درمانگری از نظر تجربی بسیار معتبر است،‏ ‏به طوری که نتایج۳۵۰ مطالع‏ه ی‏ انجام شده در این زمینه، نشان دهند‏ه ی‏ کارایی این شیو‏ه ی‏ درمانی در درمان‏ ‏اختلال های روان پزشکی مانن‏د‏ اختلال‏‏های اضطرابی‏، افسردگی و غیره است(بک و ویشار‏ . Beck & Weishaar
‏، ۲۰۰۰).‏ این رویکرد درمانی با وجود اینکه نسبت‏اً‏ جدید است و قدمت زیادی ‏ ‏ندارد، هم به عنوان یک نظریه و هم به عنوان یک روش درمانگری زمینه را برای انجام مطالعات و‏ ‏تحقیقات بی سابقه فراهم کرده است. ‏همچنین،
‏شیو‏ه ی‏ درمانی‏ شناحتی- رفتاری‏ و بسیاری از تبیین های نظری آن مورد‏ ‏حمایت های فراوانی قرار گرفته است(بایلینگ و کویکن‏ . Bieling & Kuyken
‏، ۲۰۰۳‏).
‏ به لحاظ تاریخی، ‏مبانی تجربی رویکردهای شناختی‏–‏ رفتاری به مسایل روانی به ابتدای قرن حاضر بر می‌گردد‏. ‏در شروع این قرن‏ پاولف به بررسی و پژوهش دربار‏ه‏ پدیده‌ای که آن را شرطی‌سازی کلاسیک نامید‏،‏ پرداخت. شرطی‌سازی کنشگر از مشاهدات ثرندایک، ت‏و‏لمن و گاتری شناخته شد؛ و اسکینر تقویت کننده‌ها را تعریف کرد. ‏این ‏اصول رفتاری تدریجاً در زمینه‌های بالینی کاربرد پیدا کرد که برای مثال می‌توان به کارهای واتسون و‏ ‏در‏ زمینه‌ی اضطراب و ماورر دربار‏ه ی‏ شب‌ادراری اشاره کرد. سهم اصلی در رشد اولیه رفتار درمانی را ولپی، که تحقیقات‌ آزمایشگاهی او بر القای آزمایشی رفتار روان‌نژند در حیوانات پایه‌ای برای ابداع فنون کاهش ترس شد و آیزنک که ساختار نظری محکم و بنیادی منطقی برای این درمان جدید فراهم آورد بر عهده‏ داشتند.
‏ ‏نارضایتی‌ها و ‏فقدان‏ پیشرفت‏ چشمگیر ‏در نظریه‌پردازی درباره‌ی رفتاردرمانی در ‏دهه های ۱۹۷۰ تا ۱۹۹۰ ‏و ‏نیز‏ بی‌اثر بودن روش‌های موفق در کاهش اضطراب و چیره شدن بر رفتار‏ ‏اجتنابی ناسازگار در درمان افسردگی‏،‏ راه را برای کشانیدن کاوش به مراحلی فراتر از فنون رفتاری موجود باز کرد‏.‏ در نتیجه، کوشش‌هایی برای افزودن عناصر شناختی به فنون موجود و نیز گشودن راهی برای ارایه و کاربرد منظم رویکردهای شناختی، به عمل آمد.‏ از سال ۱۹۴۵ به بعد،‏ بک و اِلیس را می‌توان از ‏پیشگامان شناخت‌درمانی دانست که آثارشان این رویکرد را پایه‌ریزی کرد.‏ ‏اِلیس درمان عاطفی‏–‏ عقلانی را توصیف کرد‏. ‏او باورداشت که‏ اختلال‌های هیجانی و روان‌شناختی به میزان فراوانی پیامد تفکر غیرمنطقی و غیرعقلانی فرد است و اگر بیاموزد که تفکر عقلانی خود را افزایش و تفکر غیرعقلانی را کاهش دهد، می‌تواند‏،‏ از دست بیشتر ‏اختلال‌های ‏روانی ‏رهایی ‏یابد‏. رویکرد شناخت‏- درمانی بک نیز که ابتدا به طور‏ عمده در افسردگی به کار گرفته شد‏،‏ تفکر منفی را تنها یک نشانه در افسردگی نمی‌دانست‏.‏ بلکه‏،‏ باور داشت این نوع تفکر نقشی تعیین‌کننده در تداوم افسردگی ایفا می‌کند و تشخیص و تغییر