پیشینه و مبانی نظری توسعه و مناطق آزاد

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 پیشینه و مبانی نظری توسعه و مناطق آزاد دارای ۵۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد پیشینه و مبانی نظری توسعه و مناطق آزاد  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی پیشینه و مبانی نظری توسعه و مناطق آزاد،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پیشینه و مبانی نظری توسعه و مناطق آزاد :

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : ۵۱ صفحه

قسمتی از متن word (..docx) :

‏مرور‏ی‏ ‏بر‏ ‏ادب‏ی‏ات‏ ‏نظر‏ی ‏۸
‏۱-۲ ‏توسعه ‏۸
‏مقدمه ‏۸
‏۱-۱-۲ ‏مفاهیم‏ ‏توسعه ‏۱۲
‏۲-۱-۲ ‏ابعاد‏ ‏توسعه ‏۱۵
‏۳-۱-۲ ‏شاخص‏های‏ ‏توسعه ‏۱۸
‏۴-۱-۲ ‏نهادگرا‏یی‏ ‏و‏ ‏توسعه ‏۲۲
‏۵-۲-۱ ‏توسعه‏ ‏و‏ ‏جهانی‏ ‏شدن ‏۲۶
‏۲-۲ ‏منطقه‏ ‏آزاد ‏۳۲
‏۱-۲-۲ ‏تاریخچه‏ ‏و‏ ‏شکل‏گیری‏ ‏مناطق‏ ‏آزاد ‏۳۲
‏۲-۲-۲ ‏د‏ی‏دگاه‌ها‏ی‏ ‏نظری‏ ‏ایجاد‏ ‏مناطق‏ ‏آزاد ‏۳۹
‏۳-۲-۲ ‏تجربیات‏ ‏ب‏ی‏ن‌الملل‏ی‏ ‏و‏ ‏دیدگاه‏های‏ ‏سازمان‏های‏ ‏جهانی‏ ‏ایجاد‏ ‏مناطق‏ ‏آزاد ‏۴۱
‏۴-۲-۲ ‏ویژگی‏های‏ ‏مناطق‏ ‏آزاد ‏۴۶
‏۵-۲-۲ ‏آثار‏ ‏ا‏ی‏جاد‏ ‏مناطق‏ ‏آزاد ‏۴۷
‏۶-۲-۲ ‏هدف‏ها،‏ ‏خط‏ ‏مش‏ی‌‏ها‏ ‏و‏ ‏پارامترها‏ی‏ ‏مهم‏ ‏در‏ ‏توسعه‏ ‏مناطق‏ ‏آزاد ‏۴۹
‏۷-۲-۲ ‏مراحل‏ ‏توسعه‏ ‏مناطق‏ ‏آزاد ‏۵۰
‏۳-۲ ‏برنامه‏ر‏ی‏ز‏ی‏ ‏توسعه‏ ‏منطقه‏ا‏ی ‏۵۱
‏۱-۳-۲ ‏تئوری‏ ‏هسته‏ ‏و‏ ‏پیرامون ‏۵۲
‏این فصل که به مرور ادبیات نظری اختصاص دارد متشکل از سه بخش است. در این سه بخش مفاهیم توسعه، منطقه‏ی آزاد و توسعه منطقه‌ای مورد بحث و بررسی قرار می‏گیرد.
‏۱-۲ توسعه
‏مقدمه
‏توسعه یکی از موضوعات اصلی علوم انسانی است که به علت ماهیت میان رشته‏ای آن، با بسیاری از علوم انسانی، اجتماعی و اقتصادی در ارتباط است. علیرغم اینکه توسعه در دهه‏های گذشته، بسیار مورد توجه بوده و تعاریف و مفاهیم آن مورد بازیابی قرار گرفته اما همچنان از عدم شفافیت معنایی و مصداقی برخوردار است و در این مورد «وفاق مفهومی و تجربی وجود ندارد. عدم توافق در تعریف توسعه ریشه در نگاه‌های بخشی و غرب‏گرایانه‏ی مسلط بر جریان اندیشه‏ای توسعه دارد.» ‏(آزادارمکی, ۱۳۸۶)‏ لفت ویچ نیز معتقد است: «معنای توسعه، دور از توافق است زیرا مفهوم مزبور ماهیتاً چالش برانگیز است.» ‏(لفت ویچ, دولت های توسعه گرا, ۱۳۸۵)
‏«ری کیلی و فیل مارفلیت معتقدند ایده‏ی توسعه در قرن نوزدهم وجود داشته است، ولی طرح آن به پس از جنگ جهانی دوم باز می‏گردد. در سال ۱۹۴۹ ترومن رئیس جمهور امریکا این مسأله را طرح کرد که کشورهای عقب مانده باید راه غرب را طی کنند تا به توسعه برسند.» ‏(لطیفی, مبانی برنامه ریزی و سیاست اجتماعی, ۱۳۸۹)‏ توسعه از نیمه‏ی دوم قرن بیستم و پس از شرایط خاص جهان پس از جنگ جهانی دوم به طور وسیع وارد ادبیات حوزه‏های مختلف شد. به ویژه در بدو امر در حوزه‏ی اقتصاد سیاسی و بعدها مورد بحث و توجه جامعه‌شناسان، عالمان علوم سیاسی، برنامه ریزان و مدیران قرار گرفت.
‏برخلاف اختلاف بر سر مفاهیم و تعاریف توسعه، تقریباً همگی در مورد آغازگران بحث در مورد توسعه متفق‌القول هستند. این آغازگران متفکران غربی بودند که اکثر آن‌ها مدافع نظام سرمایه‏داری‏اند. «شیوه‏ی بررسی، ارزیابی و جهت‏گیری اکثر مدافعان توسعه از نظرگاه سرمایه‏داری بر اساس وضعیت فکری و اجتماعی کشورهای غربی بوده و طبعاً کمتر به مسایل و نیازهای جهان سوم توجه کرده‏اند.» ‏(آزادارمکی, ۱۳۸۶, ص. ۷)‏ لذا با توجه به خاستگاه نخستین متفکران توسعه، تعاریف و رویکردهای آن نیز بیشتر جنبه‏ی اقتصادی پیدا کرد و نوع نگاه‌ها به سمتی پیش رفت که جوامع غربی را پیشرفته و دیگر جوامع را عقب مانده تلقی نمود و راه پیشرفت جوامع شرقی را در تقلید در حوزه‏های عمرانی و اقتصادی دانست.
‏در مقابل نگاه متفکران توسعه مدافع نظام سرمایه‏داری، به تدریج نگاهی کمونیستی یا شبه سرمایه‏داری به وجود آمد. در این نگاه، هدف از توسعه تلاش برای کاهش نابرابری‏های اقتصادی و اجتماعی بر اساس برنامه‏ریزی بود ولی جریان کلی حاکم بر توسعه را هنوز دیدگاه‌های مربوط به توسعه و در جهت توسعه‏ی سرمایه‏داری شکل داده است.
‏با این حال نگاه سومی نیز توسط روشنفکران جهان سوم به وجود آمد. با تجربه‌ی توسعه تا دهه‌ی ۱۹۷۰ و افزایش نابرابری اقتصادی و اجتماعی درون نظام سرمایه‏داری و وابستگی بیشتر جهان غیر سرمایه‏داری، عده‏ای از روشنفکران جهان سوم به نقد مشروعیت توسعه به معنای سرمایه‏داری پرداخته و به طرح پایان گفتمان توسعه اشاره کرده‌اند، زیرا جریان توسعه به جای یکپارچه کردن همه‌ی لایه های اجتماعی با یکدیگر و ساختن یک نظام باثبات‌تر، که پیوسته لایه‏های بیشتری از جوامع را در برگیرد، فقر و حاشیه‏ای شدن مردم و مناطق جهان را تشدید کرده و بر وخامت آن افزوده است. سرمایه‏داری منجر به پیدایش فزاینده‌ی الگوهای نابرابر توزیع درآمد بین جوامع مختلف در مقیاس جهانی، و در درون جوامع مناطق پیرامون خود شده است. ‏(امین, ۱۳۸۲, ص. ۲۹۶)‏
‏حتی نگاه دوقطبی حاکم در اوایل پیدایش نظریه‏های توسعه موجب نقد گولدنر شد: «نظریه‏های متداول در مورد پیشرفت انسانی (و توسعه) در آسیا به رغم تفاوتی که دارند در یک چیز مشترک هستند: همه‌ی این نظریه‌ها در قالب مدل‌های دوگانه نگر توسعه بیان شده‌اند. با دوگانگی‌هایی چون شمال (جهان اول) یا جنوب (جهان سوم)، سرمایه‏داری یا ماقبل سرمایه‏داری، سنتی یا متجدد و یا‏– ‏مشهورتر از همه- بخش رسمی یا بخش غیر رسمی، شکوه و پیچیدگی روابط انسانی به دو بخش تقلیل یافته و بنابراین تجارب مشابه در هر بخش به کلیه‌ی مواضع تعمیم داده می‌شود. مدل‌های دوگانه نگر (دوآلیستی) به رغم همه‌ی واکنش‌های انتقادی، و تفاوت‌های زیاد بین جوامع بر اساس معرف‌های متعدد، هنوز به گونه‌ی تعجب‏آوری در تحلیل‌ها دوام آورده‌اند. ‏(داگلاس, ۱۳۸۱, ص. ۱۸)
‏بعدها نظریات دیگری نیز در حوزه‌ی توسعه به وجود آمدند که بیشتر تأثیر گرفته از رویکردهای پیشین بودند.
‏برخی متأثر از نظریه‏های مارکسیستی هستند که اغلب به نظریه‏های نوسازی معروف شدند. این نظریه‌ها بیشتر بر نقش عناصر اجتماعی و روانی در کنار عناصر اقتصادی و فنی تاکید می‌کنند. نوسازی به معنای تغییر وضعیت اجتماعی و اقتصادی و سیاسی و انسانی جامعه برای دستیابی به هدف کلی یعنی «بهبود و پیشرفت» جامعه‌ی انسانی است. با این نگاه توسعه به معنای فرایند انتقال جامعه از مرحله‌ی سنتی به