مبانی نظری و پیشینه تحقیق مدیریت سرمایه در گردش و ریسک و بازده (فصل دوم)

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 مبانی نظری و پیشینه تحقیق مدیریت سرمایه در گردش و ریسک و بازده (فصل دوم) دارای ۳۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مبانی نظری و پیشینه تحقیق مدیریت سرمایه در گردش و ریسک و بازده (فصل دوم)  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مبانی نظری و پیشینه تحقیق مدیریت سرمایه در گردش و ریسک و بازده (فصل دوم)،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مبانی نظری و پیشینه تحقیق مدیریت سرمایه در گردش و ریسک و بازده (فصل دوم) :

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : ۳۳ صفحه

قسمتی از متن word (..docx) :

‏مدیریت سرمایه در گردش‏ و ‏ریسک و بازده
‏۲-‏۱‏- ‏م‏قدمه‏ ‏۱۳
‏۲-۲- ‏مد‏ی‏ر‏ی‏ت‏ ‏سرما‏ی‏ه‏ ‏در‏ ‏گردش‏ ‏۱۴
‏۲-۳- ‏استراتژ‏ی‏ ‏ها‏ی‏ ‏گوناگون‏ ‏سرما‏ی‏ه‏ ‏در‏ ‏گردش‏ ‏و‏ ‏سیاستها‏ی‏ ‏مطلوب‏ ‏۱۷
‏۲-۳-۱ ‏استراتژ‏ی‏ ‏محافظه‏ ‏کارانه‏ ‏۱۸
‏۲-۳-۲ ‏استراتژ‏ی‏ ‏متهورانه‏ ‏۱۹
‏۲-۳-۲-۱ ‏س‏ی‏است‏ ‏سرما‏ی‏ه‏ ‏گذار‏ی‏ ‏سرما‏ی‏ه‏ ‏در‏ ‏گردش‏ ‏۲۰
‏۲-۳-۲-۲ ‏س‏ی‏است‏ ‏تام‏ی‏ن‏ ‏مال‏ی‏ ‏سرما‏ی‏ه‏ ‏در‏ ‏گردش‏ ‏۲۴
‏۲-۳-۳ ‏استراتژ‏ی‏ ‏متعادل‏ ‏۲۶
‏۲-۴- ‏استراتژ‏ی‏ ‏سرمایه‏ ‏در‏ ‏گردش‏ ‏و‏ ‏ریسک‏ ‏و‏ ‏بازده‏ ‏۲۷
‏۲-۵- ‏اهداف‏ ‏سودآور‏ی‏ ‏و‏ ‏نقد‏ی‏نگ‏ی‏ ‏۲۷
‏۲-۶- ‏شرا‏ی‏ط‏ ‏اقتصاد‏ی‏ ‏و‏ ‏سرما‏ی‏ه‏ ‏در‏ ‏گردش‏ ‏۳۰
‏۲-۷- ‏پ‏ی‏ش‏ی‏نه‏ ‏تحق‏ی‏ق‏ ‏۳۱
‏۲-۷-۱ ‏تحق‏ی‏قات‏ ‏خارج‏ی‏ ‏۳۲
‏۲-۷-۲ ‏تحق‏ی‏قات‏ ‏داخل‏ی‏ ‏۳۵
‏۲-۸- ‏خلاصه‏ ‏فصل‏ ‏۴۰
‏۲-۱- مقدمه
‏ این پژوهش تاثیر سیاست متهورانه مدیریت سرمایه‏ در گردش را روی سودآوری بررسی می‏کند و بطور خاص رابطه تصمیمات
‏سرمایه‏گذاری شرکت‏‏های غیرمالی با سودآوری و همچنین تاثیر تصمیمات تامین مالی سرمایه در گردش بر سودآوری شرکت ها ی نمونه را در بازار ایران مورد بررسی قرار می دهد. علاوه براین، این مطالعه تاثیر دوره پژوهش (۱۳۹۰-۱۳۸۳) را روی اندازه گیری عملکرد یک شرکت مورد ارزیابی قرار می دهد.
‏مطالعات مالی (اپتو‏. Lawrence Awopetu
‏ ۲۰۱۲، ۱۲۳؛ نظیر و افزا ‏. Nazir‏ & Afza
‏ ۲۰۰۹، ۱۸۶؛ وینرب و ویسچر ‏. Weinraub‏ & Visscher
‏ ۱۹۹۸، ۱۷۴) نشان می‏‏دهد که ‏مفهوم سیاست مدیریت سرمایه در گردش بر اساس (الف) تصمیمات تامین مالی و (ب) ‏تصمیمات سرمایه گذاری یک شرکت می باشند. تصمیمات تامین مالی سرمایه در گردش را می توان به دو روش شامل سیاست‏‏های متهورانه و محافظه کارانه سرمایه در گردش نزدیک کرد. وینرب و ویسچر (۱۹۹۸) اظهار داشتند؛ متهورانه و محافظه کارانه واژه های نسبی هستند، نشان دهنده درصدی از مجموع بدهی های جاری و دارایی جاری که برای دست آوردن بخشی از کل دارایی های یک شرکت استفاده می‏‏شوند. در این بخش وسعت و عمق سیاست مدیریت سرمایه در گردش و چارچوب نظری آنرا که اساس و پایه مطالعه و تمرکز روی حوزه‏های بالقوه می باشد را مورد ارزیابی قرار می‏دهیم.
‏۲-۲- مدیریت سرمایه در گردش‏ ‏
‏سرمایه در گردش یکی از مباحث مهم در مدیریت زنجیره تامین از نگاه مالی می باشد بالاخص برای سازمان‏‏ها با اندازه های کوچک تر که دارایی‏‏ها و بدهی‏‏های جاری حجم عظیمی از سرمایه آنها را تشکیل می‏‏دهد وبر روی آن عوامل زیادی همچون مدیریت وجوه نقد، ابزارهای کنترل ریسک، نسبت بدهی، جریان نقدی عملیاتی وغیره تاثیر می‏‏گذارد که به نوبه خود مدیریت سرمایه در گردش و سیاست های سرمایه در گردش اتخاذ شده موجب افزایش سودآوری سازمان گردیده و یک موقعیت نقدینگی بهینه را برای آن فراهم سازد‏ ‏(فتحی‏ و ‏توکلی‏ ۱۳۸۸، ۱۱۲‏)‏. ‏شرکت های کوچک ‏ومتوسط، ‏منابع ‏حیاتی ‏سرشار ‏از ‏پویایی، خلاقیت ‏و ‏انعطاف ‏پذیری ‏در ‏کشورهای ‏صنعتی ‏و ‏در ‏حا ل توسعه ‏هستند.‏ این ‏شرکت ها ‏نقش ‏انکارناپذیری ‏در ‏توسعه اشتغال ‏جهانی ‏دارند که ‏کمبود ‏منابع ‏مالی ‏از ‏مهمترین ‏مشکلات این شرکت ها است؛ لذا ‏مدیریت ‏آنها ‏باید ‏تصمیمهای تامین ‏مالی ‏بگیرد ‏که ‏از ‏یک ‏طرف ‏نقدینگی ‏مورد ‏نیاز ‏برای تداوم ‏فعالیت ‏شرکت ‏فراهم ‏شود ‏و ‏از ‏طرف ‏دیگر، ‏کمترین هزینه ‏را ‏برای ‏شرکت ‏داشته ‏باشد. ‏از ‏روشهای ‏مناسب ‏و کم ‏هزینه ‏برای ‏تامین ‏مالی ‏کوتاه مدت، ‏”‏مدیریت ‏بهینه سرمایه ‏در ‏گردش ‏”‏است‏ ‏(جان نثاری ۱۳۹۱‏، ۸‏)‏.
‏نوآوری ‏مسیرحرکت ‏به سوی ‏جامعه ‏دانشی ‏را ‏می سازد. متداولترین ‏رویکرد ‏پیشبرد ‏نوآوری، ‏توجه ‏به ‏فعالیت‏‏های ‏تحقیق ‏و ‏توسعه ‏و ‏فناوری های ‏پیشرفته ‏است .‏این ‏واقعیت ‏که ‏سهم ‏بنگاه‏‏های ‏صنعتی ‏دارای ‏فناوری‏‏های ‏متوسط ‏و ‏پایین ‏در ‏تولید ‏و ‏رشد ‏اقتصادی ‏کشورهای ‏در ‏حال ‏توسعه ‏بسیار ‏بیشتر ‏از ‏بخش ‏فناوری پیشرفته ‏است، ‏تناسب ‏این ‏رویکرد ‏با ‏شرایط ‏کشورهای ‏در ‏حال ‏توسعه ‏زیر ‏سئوال ‏می رود. ‏بویژه ‏آنکه ‏نوآوری ‏پدیدهای ‏فراگیر ‏است ‏و ‏در ‏تمام ‏بخش‏‏ها ‏صرف نظر از ‏نوع ‏فناوری ‏می تواند ‏ظهور ‏کند. ‏کمبود ‏توجه ‏سیاستگذاران ‏به ‏بنگاه‏‏های ‏دارای ‏فناوری ‏متوسط ‏و ‏پایین ‏موجب ‏افزایش ‏عقب ‏ماندگی ‏آنها ‏شده ‏و ‏شکاف فناوری ‏کشورهای ‏در ‏حال ‏توسعه ‏را ‏بیشتر ‏می کند (‏خداداد‏ ‏حسینی‏ و همکاران ۱۳۹۱، ۱۰۱).‏ برای شرکتی که هدف آن تحصیل سود است،‏ ‏در موردسرمایه در گردش سیاستی مطلوب است که ثروت سهامداران را به حداکثر برساند.مدیران شرکت‏‏ها استراتژی‏‏هایی رابه اجرادرمی آورندکه ازنظرریسک،‏ ‏بازده آنها رامحافظه کارانه یاجسورانه می نامند.
‏مفاهیم اساسی، راهبردها، و سیاست های مدیریت سرمایه در گردش بر نظریه خالص سرمایه در گردش استوار هستند (اپتو ۲۰۱۲، ۱۴). محققان دیگر (نظیر و افزا ۲۰۰۹، ۱۹۶؛ وینرب و ویسچر ۱۹۹۸، ۱۴۵)، تعریف خالص سرمایه در گردش را به عنوان تفاوت بین دارایی‏‏های جاری شرکت‏‏ها و بدهی‏‏های جاری آنها در یک تاریخ خاص ترازنامه بیان کرده‏‏اند.
‏سرمایه ‏در ‏گردش ‏در ‏یک ‏شرکت، ‏مجموعه ‏مبالغی ‏است ‏که در ‏دارائی‏های ‏جاری ‏سرمایه ‏گذاری می ‏شود. ‏اگر بدهی‏‏های ‏جاری ‏از ‏دارائی‏های ‏جاری ‏کسر ‏گردد ‏سرمایه ‏در ‏گردش ‏خالص ‏بدست ‏می ‏آید (نیکومرام و همکاران ۱۳۸۶، ۱۶). به عبارت دیگر تعریف ‏واژه ‏سرمایه ‏در ‏گردش ‏در ‏متون ‏حسابداری،دارایی های ‏جاری ‏منهای ‏بدهی‏‏های ‏جاری ‏است ‏و ‏نشانگر میزان ‏سرمایه ‏گذاری ‏شرکت ‏در ‏وجه ‏نقد، ‏اوراق ‏بهادار قابل ‏فروش، ‏حساب‏‏های ‏دریافتنی ‏تجاری ‏و ‏موجودی ‏مواد و ‏کالا ‏منهای ‏بدهی‏‏های ‏جاری ‏است. ‏برخی ‏نویسندگان، سرمایه ‏در ‏گردش ‏را ‏به ‏وسیله ‏مجموع ‏دارایی‏‏ها ‏و ‏بدهی‏‏های جاری ‏معنی ‏می‏‏کنند ‏و ‏اختلاف ‏آنها ‏را ‏به ‏عنوان ‏سرمایه ‏درگردش ‏خالص ‏بیان ‏می‏‏کنند. ‏به ‏عبارت ‏دیگر، ‏سرمایه ‏درگردش ‏خالص، ‏معرف ‏آن ‏بخش ‏از ‏دارایی‏‏های ‏جاری ‏است که ‏بر ‏بدهی‏‏های ‏جاری ‏فزونی ‏دارد ‏و ‏از ‏طریق ‏بدهیهای درازمدت ‏و ‏حقوق ‏صاحبان ‏سرمایه، ‏پشتیبانی ‏شده ‏است (شباهنگ ‏۱۳۸۷، ۱۴۵). همانند ‏تعداد ‏زیادی ‏از ‏عناوین ‏مدیریت ‏مالی، ‏سرمایه ‏در گردش ‏نیز ‏به وسیله ‏افراد ‏مختلف ‏در ‏مفاهیم ‏متفاوتی ‏به کار ‏رفته ‏است. ‏از ‏لحاظ ‏واژه ‏شناسی ‏نیز سرمایه ‏در ‏گردش ‏در ‏مقابل ‏عبارت ‏انگلیسی Working capital ‏ آورده ‏شده ‏است ‏و ‏در ‏تعبیر ‏دیگری ‏مترادف Criculated Capital‏ می ‏باشد (مالکی نیا و همکاران ۱۳۹۰، ۱۴۴).