ادبیات نظری تحقیق گیاه علوفه ای سورگوم

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 ادبیات نظری تحقیق گیاه علوفه ای سورگوم دارای ۲۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد ادبیات نظری تحقیق گیاه علوفه ای سورگوم  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی ادبیات نظری تحقیق گیاه علوفه ای سورگوم،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن ادبیات نظری تحقیق گیاه علوفه ای سورگوم :

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : ۲۳ صفحه

قسمتی از متن word (..docx) :

‏مقدمه
‏نگرش عمیق‏‏تر به ‏گیاهان علوفه‏ای‏ ‏با ‏توجه ‏به ‏افزایش تقاضا برای غذا به علت رشد فزاینده جمعیت ‏و ‏اهمیت ‏پروتئین ‏در ‏جیره ‏غذایی ‏مردم ‏و ‏از آنجائی‏‏که ‏این ‏پروتئین ‏بطور عمده ‏از ‏طریق ‏فرآورده‏های دامی ‏تأمین ‏می‏شود، ضروری است. نقش ‏گیاهان ‏علوفه‏ای ‏در‏تولید ‏دام ‏و ‏در ‏نتیجه ‏تأمین ‏نیاز ‏انسان ‏به فرآورده‏های دامی ‏از ‏اهمیت ‏غیر ‏قابل ‏انکاری ‏برخوردار است. ‏با ‏این ‏وجود، متأسفانه ‏در ‏کشور ‏ما ‏به ‏تولید ‏و ‏مدیریت ‏گیاهان ‏علوفه‏ای ‏در ‏مقایسه ‏با سایر ‏محصولات ‏زراعی ‏کمتر ‏توجه ‏شده ‏است برای جبران کمبود علوفه نیاز به گیاهانی است که ضمن تولید علوفه بیشتر و کیفیت مناسب، نسبت به شرایط نامساعد محیطی نیز مقاوم باشند تا در طول سال به خصوص فصل‏هایی از سال که کمبود علوفه به صورت حادتر مطرح می‏شود بتوانند تولید داشته باشند و نیاز دام‏ها را تامین نمایند. در این راستا سورگوم-‏ Sorghum
‏ نه تنها از عملکرد بالایی برخوردار است بلکه با شرایط اقلیمی اکثر مناطق ایران به خصوص مناطق گرم و خشک و معتدل سازگاری خوبی دارد (فومن و‏ ‏همکاران، ۱۳۸۷)‏. سورگوم از نظر اهمیت غذایی پنجمین غله دنیا پس از گندم‏، ‏ذرت‏،‏ برنـج‏ ‏و جـو محسوب می‏‏شود. مهمترین کشور‏‏های عمده تولید کننده سورگوم آمریکا، هندوستان، آرژانتین، چین، مکزیک، نیجریه و سودان هستند. سورگوم در شمال و جنوب آمریکا، اروپا و استرالیا به مصرف تغذیه دام می‏‏رسد اما در آسیا، آفریقا و آمریکای مرکزی بیشتر مصرف خوراکی دارد (FAO, 1989)‏.‏ سورگوم گیاه مقاومی بوده و در شرایطی که برای بیشتر غلات نا‏‏مناسب است قادر به تولید بذر می‏‏باشد. به دلیل مقاومت این گیاه نسبت به خشکی، برای مناطقی که بارندگی منظمی ندارد گیاه مناسبی است (Purseglove., 1972)‏. ‏اگر‏‏چه پتانسیل عملکرد آن شبیه ذرت (Pickett and Fredericks., 1959)‏ می‏‏باشد، ولی کشت این گیاه در مناطق نیمه‏‏خشک حاره‏‏ای که میزان بارندگی سالانه بیش از ۵۰۰ میلی‏‏متر بوده معمول ‏است. در این مناطق بارش سالیانه در خلال دو تا هفت ماه از سال، بیشتر از میزان تبخیر و تعرق می‏‏باشد. بهبود و افزایش عملکرد سورگوم منوط به شناخت بهتر صفات فیزیولوژیکی و رشد و نمو آن است.
‏-‏ تاریخچه ‏سورگوم
‏سورگوم از قدیم‏‏الایام در ایران وجود داشته وبعد از کشور یمن، در خاورمیانه بیشترین توده بومی (۴۲۱ توده) از ایران جمع‏‏آوری شده است (فومن و همکاران، ۱۳۸۵). علاوه بر سایر مصارف معمول، اولین بار ایرانیان باستان شیره گیاه‏ Sorghum Saccharatum‏ را به منظور تهیه شکر مورد استفاده قرار دا‏د‏ند‏ ‏(فومن ۱۳۸۹). با توجه به کمبود علوفه در ایران، نوع علوفه‏ای آن اولویت دارد و سطح زیر کشت آن در ایران بیشتر از ۴۰۰۰۰ هکتار است (کیخانی و همکاران‏،‏ ۱۳۸۹). پراکندگی جغرافیایی سورگوم از طریق جاده ابریشم صورت گرفته و از آسیا به سایر مناطق دنیا راه یافته است. سوابق نشان می‏دهد که سورگوم در حدود ۱۹۰۰ سال قبل از میلاد مسیح در قاره آسیا و به بویژه در هندوستان کشت می‏‏شده است. در قرن چهارم میلادی نیز این گیاه در چین و در قرن پانزدهم در اروپا رایج شده است و به سرعت رونق یافته است. برخی کاشت این گیاه را در آمریکا از حدود سال ۱۷۰۷ میلادی و همراه با تجارت بردگان به این کشور می‏دانند (پورکاظم‏،‏ ۱۳۸۷). شناسایی، نام‏گذاری و طبقه‏‏بندی جنس‏ها و گونه‏های متعدد این گیاه از قرن شانزدهم توسط گیاه‏‏شناسان آغاز شد و هر کدام تحت اسامی خاصی این گیاه را معرفی کردند و بعضاً گونه‏های جدیدی را به جمع گونه‏های شناسایی شده، افزودند‏. ‏طبقه‏بندی این گیاه نشیب و فرازهایی را طی کرد تا اینکه مونش در سال ۱۷۹۴ کلمه سورگوم را برای این جنس انتخاب نمود و از آن تحت عنوان Sorghum Bicolor‏ نام برد و تا کنون نیز تحت همین نام بکار رفته است. اسنودن طبقه بندی‏های گذشته را تکمیل و ۳۱ گونه زراعی و ۱۷ گونه غیر‏‏زراعی این گیاه را تشریح کرد (پورکاظم ۱۳۸۷).‏
‏-‏ کشت سورگوم در ایران
‏با توجه به سازگاری‏‏های اکولوژیک خاص این گیاه که مناسب با شرایط موجود در ایران است در ۴۰ هزار هکتار از اراضی ایران کشت می‏شود. در مناطق مرطوب با استفاده از ارقام مناسب و در مناطق سرد با رعایت تاریخ کاشت در اواخر بهار و اوایل تابستان کشت آن امکان‏‏پذیر است. آزمایشات نشان می
‏دهد سورگوم دانه‏‏ای در اکثر مناطق ایران که ۱۴۰-۹۰ روز دارای درجه حرارت بالای ۱۵ درجه سانتیگراد باشند با استفاده از ارقام و واریته‏‏های مناسب و رعایت تاریخ کاشت قابل کشت است
‏در ایران، سورگوم در اردستان و یزد از سال‏ها قبل کشت می‏شده است.‏ در سیستان و بلوچستان نیز سورگوم دانه‏ای کشت و از آن نان تهیه می‏کرده‏‏اند. همچنین در مناطق گرم استان فارس از جمله کازرون سورگوم کشت می‏شود. در کرمان و بنادر جنوب نیز سورگوم کشت و به مصرف تغذیه دام می‏رسیده است (عادلی، ۱۳۷۴).‏ ‏سورگوم گیاهی است که مقاومت بالا به شرایط نا مساعد محیطی دارد و در شرایطی که برای بیشتر غلات نامناسب است قادر به رشد و تولید بذر می‏باشد (المدرس‏، ۱۳۸۷). ‏سورگوم‏ دارای خصوصیات زراعی بسیار خوب ‏از جمله رشد سریع بوده و در مدت زمان کوتاهی در حدود ۵۰ روز (البته بسته به شرایط آب و هوایی) محصول قابل توجه تولید می‏‏کند. سورگوم محصولی با تنوع ژنتیکی بالا است و ویژگی‏های کیفی مانند وجود تانن در دانه موجب کاهش ارزش غذایی‏، کاهش قابلیت هضم و کاهش نسبت کارایی پروتئین آن می‏شود (Ejeta., 1990‏). در برخی واریته‏ها حضور پلی فنول‏‏ها دانه را تلخ‏تر و بد طعم می‏سازد اما همین پلی فنول‏‏ها به حفظ دانه در برابر حمله حشرات و پرندگان و جوانه‏‏زنی پیش از برداشت کمک می‏کنند. دانه‏‏های سورگوم معمولا به رنگ‏‏های سفید‏، قرمز، زرد و یا قهوه‏‏ای دیده می‏‏شوند (Butler., 1990‏).
‏-‏ گیاهشناسی سورگوم
‏. ‏سورگوم با نام علمیSorghum biocilor (L.) Moench ‏ یکی از گیاهان ‏خانواده ‏غلات (زهتابیان و چاهوکی‏،‏ ۱۳۸۹) و ‏یکی ‏از‏ ‏پنج ‏گیاه ‏زراعی ‏عمده ‏دنیا محسوب ‏می‏‏شود ‏و ‏امروزه ‏بعد ‏از ‏چهار ‏گیاه ‏گندم، ‏برنج، جو ‏و ‏ذرت ‏مقام ‏پنجم ‏را ‏دارا ‏می‏‏باشد‏ ‏(فومن، ۱۳۸۹؛ کلیدری و همکاران، ۱۳۸۶). سورگوم گیاهی یکساله، روزکوتاه با ۶ درصد گرده افشانی غیر‏‏مستقیم و از نظر فتوسنتزی جزو گیاهان ۴ کربنه است (پورکاظم‏،‏ ۱۳۸۷)‏. ‏این گیاه دارای ‏سیستم ریشه‏ای افشان و بسیار توسعه ‏یافته‏ای است. به طور متوسط تا عمق ۵۰-۴۰ سانتیمتری (حداکثر تا عمق ۹۰ سانتی متری) در خاک نفوذ می‏کند و بصورت جانبی تا ۴۰ سانتی‏متر گسترش می‏یابد هر چند گسترش ریشه تا شعاع ۱۲۰ سانتی‏متری اطراف گیاه نیز مشاهده شده است. از دیگر خصوصیات ریشه