ظهور حضرت محمد

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 ظهور حضرت محمد دارای ۶ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد ظهور حضرت محمد  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی ظهور حضرت محمد،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن ظهور حضرت محمد :

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : ۵ صفحه

قسمتی از متن word (..doc) :

۱
‏نام: محمد بن عبد الله
‏در تورات و برخى کتب آسمانى «احمد» نامیده شده است. آمنه، دختر وهب، مادر حضرت ‏محمد (ص) پیش از نامگذارىِ فرزندش توسط عبدالمطلب به محمّد، وى را «احمد» نامیده ‏بود.
‏کنیه: ابوالقاسم و ابوابراهیم.
‏القاب: رسول اللّه، نبى اللّه، مصطفى، محمود، امین، امّى، خاتم، مزّمل، مدّثر، ‏نذیر، بشیر، مبین، کریم، نور، رحمت، نعمت، شاهد، مبشّر، منذر، مذکّر، یس، طه‏ و… .
‏منصب: آخرین پیامبر الهى، بنیان‏گذار حکومت اسلامى و نخستین معصوم در دین مبین ‏اسلام.
‏تاریخ ولادت: روز جمعه، هفدهم ربیع الاول عام الفیل برابر با سال‏ ‏ ۵۷۰‏ ‏ میلادى (‏به روایت شیعه). بیشتر علماى اهل سنّت تولد آن حضرت را روز دوشنبه دوازدهم ربیع ‏الاول آن سال دانسته‏اند.
‏عام الفیل، همان سالى است که ابرهه، با چندین هزار مرد جنگى از یمن به مکه یورش ‏آورد تا خانه خدا (کعبه) را ویران سازد و همگان را به مذهب مسیحیت وادار سازد؛ اما ‏او و سپاهیانش در مکه با تهاجم پرندگانى به نام ابابیل مواجه شده، به هلاکت رسیدند ‏و به اهداف شوم خویش نایل نیامدند. آنان چون سوار بر فیل بودند، آن سال به سال فیل (‏عام الفیل) معروف گشت.
‏محل تولد: مکه معظمه، در سرزمین حجاز (عربستان سعودى کنونى).
۲
‏نسب پدرى: عبدالله بن عبدالمطلب (شیبه الحمد) بن هاشم (عمرو) بن عبدمناف بن قصّى ‏بن کلاب بن مرّه بن کعب بن لوىّ بن غالب بن فهر بن مالک بن نضر (قریش) بن کنانه بن ‏خزیمه بن مدرکه بن الیاس بن مضر بن نزار بن معد بن عدنان.
‏از پیامبر اسلام(ص) روایت شده است که هرگاه نسب من به عدنان رسید، همان جا نگاه ‏دارید و از آن بالاتر نروید. اما در کتاب‏هاى تاریخى، نسب آن حضرت تا حضرت آدم(ع) ‏ثبت و ضبط شده است که فاصله بین عدنان تا حضرت اسماعیل، فرزند ابراهیم خلیل ‏الرحمن(ع) به هفت پشت مى‏رسد.
‏مادر: آمنه، دختر وهب بن عبد مناف.
‏این بانوى جلیل القدر، در طهارت و تقوا در میان بانوان قریشى، کم‏نظیر و سرآمد ‏همگان بود. وى پس از تولد حضرت محمّد(ص) دو سال و چهارماه و به روایتى شش سال زندگى ‏کرد و سرانجام، در راه بازگشت از سفرى که به همراه تنها فرزندش، حضرت محمّد(ص) و ‏خادمه‏اش، ام ایمن جهت دیدار با اقوام خویش عازم یثرب (مدینه) شده بود، در مکانى به ‏نام «ابواء» بدرود حیات گفت و در همان جا مدفون گشت.
‏و چون عبدالله، پدر حضرت محمد(ص) دو ماه (و به روایتى هفت ماه) پیش از ولادت ‏فرزندش از دنیا رفته بود، کفالت آن حضرت را جدش، عبدالمطلب به عهده گرفت. نخست وى ‏را به ثویبه (آزاد شده ابولهب) سپرد تا وى را شیر دهد و از او نگه‏دارى کند؛ اما پس ‏از مدتى وى را به حلیمه، دختر عبدالله بن حارث سعدیه واگذار کرد. حلیمه گرچه دایه ‏آن حضرت بود، اما به مدت پنج سال براى وى مادرى کرد.
۴
‏مدت رسالت و زمامدارى: از‏ ‏ ۲۷‏ ‏ رجب سال چهلم عام الفیل‏ ‏ (۶۱۰‏ ‏ میلادى)، که در سن ‏چهل سالگى به رسالت مبعوث شده بود، تا‏ ‏ ۲۸‏ ‏ صفر سال یازدهم هجرى، که رحلت فرمود، به ‏مدت‏ ‏ ۲۳‏ ‏ سال عهده‏دار امر رسالت و نبوت بود. آن حضرت علاوه بر رسالت، به مدت ده ‏سال امر زعامت و زمامدارى مسلمانان را پس از مهاجرت به مدینه طیبه بر عهده ‏داشت.
‏تاریخ و سبب رحلت: دوشنبه‏ ‏ ۲۸‏ ‏ صفر، بنا به روایت بیشتر علماى شیعه و دوازدهم ‏ربیع الاول بنا به قول اکثر علماى اهل سنّت، در سال یازدهم هجرى، در سن‏ ‏ ۶۳‏ ‏ سالگى، ‏در مدینه بر اثر زهرى که زنى یهودى به نام زینب در جریان نبرد خیبر به آن حضرت ‏خورانیده بود. معروف است که پیامبر اسلام(ص) در بیمارىِ وفاتش مى‏فرمود: این بیمارى ‏از آثار غذاى مسمومى است که آن زن یهودى پس از فتح خیبر براى من آورده بود.
‏محل دفن: مدینه مشرفه، در سرزمین حجاز (عربستان سعودى کنونى) در همان خانه‏اى که ‏وفات یافته بود. هم اکنون مرقد مطهر آن حضرت، در مسجد النبى قرار دارد. ‏
‏فرمانروایی ساسانی (۲۲۶-۶۳۷ میلادی)
‏ارتش ‏ساسانی‏ (پهلوی:سپاه)،با روی کار آمدن ‏اردشیر بابکان‏ (۲۲۶ تا ۲۴۱ میلاد)،که بنیانگذار سلسله ساسانی بود،متولد شد.هدف اردشیر،احیای امپراتوری ایران بود و از نتایج این هدف،اصلاح شدن ارتش ایران و ساختن یک ارتش دائمی بود که تحت فرماندهی شخصی خود و افسرانی بود که فقط از خودش اطاعت می‌کردند و از استاندار منطقه،پیروی نمی‌کردند.