عرفان اسلامی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 عرفان اسلامی دارای ۴ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد عرفان اسلامی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی عرفان اسلامی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن عرفان اسلامی :

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : ۳ صفحه

قسمتی از متن word (..doc) :

‏عرفان اسلامی‏
‏وبلاگ فلسفه و عرفان
‏اخلاق در اسلام
‏مقدمه :
‏پرورش فضائل اخلاقی یکی از ‏مهمترین اهداف والای سعادت رسالت پیامبران خدا بوده است تا انسان در مسیر کمال که ‏علت نهایی آفرینش است. فلاسفه واندیشمندان حتی پیروان مکتبهای مادی نیز هر یک با ‏بینش واهداف خاص خود از تربیت واخلاق سخن گفته واصول وروشهایی را برای آن ارائه ‏داده اند، که این خود بیانگر اهمیت وسرنوشت سازبودن این مساله برای انسان در هر ‏شرایط وهمه جوامع است.
‏اخلاق وتربیت اسلامی، با ویژگی خاص وبعد متعالی خود تضمین ‏کننده سعادت انسانها در همه عصرها و ره توشه همه ره پویان راه کمال است وفراگیری ‏علمی و تخلق عملی به آن شیوه منطقی ودر چهار چوب برنامه های آموزشی وتربیتی امری ‏ضروری ولازم است.
‏کلیات
‏تعاریف ، توضیحات
‏در این بخش ‏نخست به بیان مفاهیم وتعاریف واژه های (تعلیم ، تربیت واخلاق) می پردازیم.
‏تعلیم ) ‏تعلیم به معنی آموختن، یعنی انتقال معلومات از معلم به متعلم است ودر تعریف آن ‏گفته اند (پرورش نیروی فکری وبعد عقلانی انسان) وبه تعبیر دقیقتر = (فراهم آوردن ‏زمینه برای رشد وشکوفایی استعدادهای ذهنی انسان یا (ایجاد خلاقیت وابتکار در فکر ‏ونیروی اندیشه انسان)
‏تربیت ) تربیت مورد باب تفصیل از ماده (ربی ، یربو) به ‏معنی رشد است وتربیت یعنی رشد دادن معنای اصطلاحی تربیت عبارت است از (رشد دادن یا ‏فراهم کردن زمینه رشد وشکوفایی استعداد ها وبه فعلیت رساندن قوای نهفته یک موجود) ‏وبدن ترتیب تربیت به انسان اختصاص ندارد ودر مورد هر موجودی که قابلیت رشد داشته ‏باشد، صادق است وهرگاه در مورد انسان به کار رود که کلید ابعاد وجودی وی را شامل می ‏شود.
‏اخلاق) اخلاق جمع (خلق و خلق) است که به شرح یکی از آنها می پردازیم . خلق ‏عبارت است از سیمای باطنی و هیات راسخ نفسانی که به موجب آن افعال نیک وبه اختیاری ‏بدون تکلف وتامل از انسان صادر شود.
‏اما در خصوص تربیت معنوی واخلاقی قرآن کریم ‏از واژه (تزکیه) ومشتقات آن استفاده کرده است.
‏مفهوم تزکیه رشد دادن واصلاح و ‏پاکسازی است. به کارگیری این واژه در تزکیه نفس، ناظر به پاکسازی آن از رذیل ‏وآراستن آن به فضائل ورشد دادن در جهت صلاح وکمال شایسته انسان است که این معنی بر ‏تربیت دینی مورد توجه قرار گرفته است.
‏بدین ترتیب واژه (تزکیه) فراگیرترین واژه ‏ای است که قرآن در مورد تربیت اخلاقی به کار برده، هرچند واژه های قرآنی دیگر چون (‏رشد) و (هدایت) را نیز می توان به نوعی ناظر به تربیت معنوی اخلاقی ‏دانست.
‏علاوه بر این در روایات از واژه های (تهذیب)، (تادیب)، (تنزیه) و (تطهیر) ‏نیز به منظور تربیت اخلاقی استفاده شده است. همه این تعبیرات به یک حقیقت، یعنی ‏پاداش وتزکیه نفس اشاره دارد.
‏رابطه متقابل تعلیم وتربیت واخلاق :
‏تعلیم گام نخستین در پیمودن طریق کمال است وپس از آموختن نوبت به عمل ‏و سازندگی می رسد وبا تکرار و ممارست، ملکه اخلاقی در نفس انسان شکل می گیرد واز ‏همین جاست که برخی از فلاسفه، چون سقراط وارسطو اخلاق را دقیقا بر علم مبتنی دانسته ‏اند.
‏در روایات نیز از رابطه علم وعمل مکرر سخن گفته شد، ونقش عمل در شکوفایی ‏علم مورد تاکید قرار گرفته است.
‏حضرت امام خمینی (ره) در توصیه های خود چنین می ‏فرماید:
‏هم در علم کوشا باشید وهم در عمل و هم در تهذیب واخلاق . همان طوری که ‏علم تنها فایده ندارد. تهذیب تنهای کورکورانه نیز فایده ندارد. علم وتهذیب نفس است ‏که انسان را به مقام انسانیت می رساند.
‏امام صادق (ع) می فرماید: علم ، به ‏فراگیری بسیار نیست، بلکه نوری است که خداوند در قلب هر کس که بخواهد هدایتش کند ‏تجلی می دهد. سپس هرگاه خواهان چنین علمی بودی، نخست حقیقت بندگی را در قلب خویش ‏تحقق بخش واز خداوند بخواه تا تو را فهم ودانایی بخشد
.
‏موضوع تربیت ‏واخلاق:
‏هر علمی وموضوعی دارد که در آن علم از مسائل مربوط به آن موضوع ‏بحث می شود. موضوع تربیت واخلاق، انسان است. انسان از دیدگاه اسلام ومکاتب الهی، ‏دارای دو بعد جسمانی وروحانی (مادی و معنوی) است که هر کدام قابلیت تربیت دارد: ‏انسان از هنگامی که نطفه اش منعقد می شود تا بعد از تولد ودوران شیر خوارگی، طفولیت ‏کودکی، نوجوانی، جوانی وحتی بزرگسالی در بعد جسمانی رشد می یابد ودر بعد معنوی نیز ‏احساسات، عواطف، فکر، عقل، ایمان و اخلاق او همواره در حال تربیت است بنابراینف ‏شناخت این ابعاد برای تربیت ضروری است وبدون آن نمی توان ادعا کرد تربیت به معنای ‏جامع آن در مورد انسان تحقق پذیرفته است.
‏قلمرو تربیت واخلاق :
‏تربیت اسلامی گستره ای فراگیر دارد وتمام ابعاد وجود انسان را در ‏زمینه های مادی، معنوی، عقلی، عاطفی، اخلاقی، عرفانی، فردی و اجتماعی در بر می گیرد ‏و اخلاق همان (ملکه نفسانی) است که از دیدگاه اسلام بر ایمان وتعبد وتسلیم در برابر ‏آفریدگار جهان متکی است وبدین ترتیب جوهره آن، یک حقیقت بیش نیست، اما در عینیت ‏وعمل جلوههای مختلفی دارد ودر هر یک از روابط انسان قابل تصور است.
‏انسان، همان ‏گونه که فلاسفه گفته اند دارای ۴ نوع رابطه است. رابطه باخدا، با خود، با مردم وبا ‏جهان پیرامون خود در هریک این روابط می توان برای اخلاق وتربیت جایگاهی تصور ‏کرد.
‏الف) در رابطه با خدا، اخلاق بندگی، خضوع، خشوع، پرستش، اخلاص وشکر منعم ‏عنوان می شود که اساس وپایه همه شرایع وفضایل است.
‏ب) در رابطه با خود، آراستگی ‏وانصاف به فضایل نفسانی مطرح است که بخشی از مباحث اخلاق را تشکیل می دهد.
‏ج) در ‏رابطه با مردم ، اخلاق اجتماعی، چون احسان، محبت، عدالت، تواضع، ایثار ونوعدوستی ‏مطرح می شود.
‏د) در رابطه با جهان پیرامون (دنیا) چون آفاق جهان جلوگاه آیات ‏خداست، باید با مظاهر طبیعت در نهایت ادب واخلاق متناسب برخورد کرد.
‏جایگاه تربیت واخلاق در اسلام
‏هرگاه بدین حقیقت بنگریم که ‏خلقت انسان به منظور تکامل ورشد معنوی اوست وهدف از بعثت انبیاء بویژه رسالت خاتم ‏پیامبران (ص)، تکمیل فضایل اخلاقی وفراهم کردن تجهیزات این رشد وکمال است، جایگاه ‏تربیت واخلاق و مقصد نهایی آن مبرهن می گردد. در این دیدگاه شخیصت اخلاقی عنصر ‏اساسی وجوهره اصلی وجود انسان را تشکیل می دهد که هدف شرایع وبرنامه های انسان سازی ‏است، از این رو تربیت اخلاقی در نظر وعمل درصدر تعالیم وتکالیف دینی در کنار عقاید ‏وشرایع قرارداد و در روایات از جایگاه بلند اخلاق وتربیت سخن گفته شده است. هنگامی ‏که پیامبر اکرم (ص) معاذین جیل را برای ابلاغ رسالت اسلام به یمن اعزام فرمود بدو ‏توصیه کرد: (کتاب خدا را به آنان بیاموز و به اخلاق خجسته تربیتشان ‏کن).
‏نقش تربیت واخلاق در ساختار شخصیت انسان
‏نقش تربیت ، ‏شکوفا سازی شخصیت واقعی انسان وبه فعلیت رسانیدن قوا واستعداد های نهفته اوست وبدون ‏تربیت واخلاق، آدمی شخصیت واقعی خود را باز نمی یابد واز حقیقت انسانی وهویت مستقل ‏خویش آگاه نمی گردد وآنچه خارج از این حوزه یافته است(خود) انسانی اونیست.
‏به ‏قول کانت : (بشر تنها با تعلیم وتربیت آدم می تواند شد و آدمی چیزی جز آنچه تربیت ‏از او می سازد نیست)، زیرا شرافت انسان به روح ملکوتی اوست وانبیاء او بر دیگر ‏موجودات مرهون ویژگیهای انسانی اوست که خاستگاه ارزشهای معنوی والهی به شمار می رود ‏و قوای بنای و حیوانی در واقع زمینه ساز رشد انسان وکمال معنوی وابزارهایی برای ‏رسیدن به درجات بلند و سعادت جاودانی اند وتربیت واخلاق می تواند آن روح ملکوتی را ‏به اوج کمال رساند در چهره واقعی انسانی بر نمایش گذارد و از منزل نفس به منزلت حق ‏واز خود برکتی به حقیقت براستی سوق دهید.
‏به طور خلاصه تربیت واخلاق در ساختار ‏شخصیت انسان نقشی تعیین کننده دارد وبدون آن آدمی به خیر وکمال نمی رسد وبه سعادت ‏دنیوی واخروی دسترسی پیدا نمی کند.احیای شخصیت انسان وفلاح و رستگاری او به فضایل ‏اخلاقی است وسقوط و مسخ وتباهی شخیصت او به رذایل اخلاقی .
‏حضرت امام خمینی (ره) ‏با اشاره به تقش تعالیم دین در انسان سازی وبه فعلیت رساندن استعدادهای بیکران او ‏می فرماید:
‏وقرآن کریم که در راس همه مکاتب وتمام کتب است، حتی سایر کتب الهیه ‏آمده است که انسان بسازد. انسان بالقوه را انسان با افصل وموجود با افعل کند. تمام ‏دعوت انبیاء هم حسب اختلاف مراتبشان، برای همه معناست که انسان را انسان کند. انسان ‏بالقوه را انسان با افعل کند وتمام احکام عبادی وهمه چیزهایی که هست، برای این معنی