اخلاق عملى و الگوهاى آن

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 اخلاق عملى و الگوهاى آن دارای ۹ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد اخلاق عملى و الگوهاى آن  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی اخلاق عملى و الگوهاى آن،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن اخلاق عملى و الگوهاى آن :

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..doc) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : ۷ صفحه

قسمتی از متن word (..doc) :

۲
‏اخلاق عملى و الگوهاى آن
‏یکى از دانش‏‏‏هاى مفید، علم ‏«‏اخلاق‏‏»‏ است. این واژه، جمع‏‏«‏خلق‏‏»‏ است‏‏‏به معناى خوى، طبع، سجیه و عادت. موضوع این علم رفتار و کردار آدمى است. همه عالمان و دانشوران‏‏‏و فیلسوفان از روزگاران کهن تا به امروز به این رشته از دانش،علاقه و دل بستگى داشته‏‏‏اند و هر یک به نحوى در باب آن سخن‏‏‏گفته‏‏‏اند. اما اخلاق بر دو نوع است: نظرى و عملى. اخلاق نظرى‏‏‏در باره پایه‏‏‏ها و مبانى اخلاق، مفهوم تکلیف اخلاقى و مسائلى ازاین دست، بحث مى‏‏‏کند ; یعنى مباحثى که مستقیما به فعل اخلاقى‏‏‏مربوط نمى‏‏‏شود، اما اخلاق عملى مستقیما به خود عمل مربوط است،انجام عمل احسان، پرهیز از دروغ، غیبت، بهتان، احترام به پدرو مادر و مسائلى از این قبیل که به قصد قربت انجام مى‏‏‏شود درحوزه اخلاق عملى است. آن چه که براى شخص مومن ارزش‏‏‏مند است اخلاق عملى است، زیرا تاعمل خیر با نیت‏‏‏خالص، انجام نگیرد، رشد و کمال و فلاح محقق‏‏‏نخواهد شد. هرچه ما در باره اخلاق و یا عرفان نظرى تفحص کنیم،جز انبوهى از اطلاعات و معلومات چیزى نصیبمان نخواهد شد، زیراکه قلب و دل ما از آن‏‏‏ها بى‏‏‏بهره است فقط چاقى و فربهى ذهن،صورت گرفته است. این سخن به معناى بى‏‏‏ارجى و بى‏‏‏منزلتى عرفان و اخلاق نظرى نیست،چرا که آن هم در جاى خود مغتنم است، بلکه سخن در راه نجات ومسیر رشد و برآمدن انسان است. شک نیست که جمع بین اخلاق نظرى وعملى، بسیار پسندیده است و آدمى را مسلط مى‏‏‏کند، اما تقید برعمل و سلوک در مسیر اخلاق عملى است که انسان را از دره‏‏‏هاى‏‏‏هولناک دنیا و آخرت، نجات مى‏‏‏دهد. سالک در مسیر اخلاق عملى، به دنبال الگو است تا بتواند از اوسرمشق بگیرد و طى طریق نماید. در مکتب ما چهارده معصوم پاک‏‏‏علیهم السلام بهترین الگو براى سلوک و گام زدن در وادى اخلاق‏‏‏عملى هستند; همان‏‏‏هایى که خداوند متعال آنان را پاک گردانید وسپس اسوه قرار داد. از این رو است که در این مقاله، اشاره‏‏‏اى‏‏‏کوتاه به این الگوهاى اخلاق عملى مى‏‏‏افکنیم. در کلمات قصار امام على بن ابى طالب (ع) در نهج البلاغه آمده
۳
‏‏‏است که امام مى‏‏‏فرماید: ‏«‏من نصب نفسه للناس اماما فلیبدابتعلیم نفسه قبل تعلیم غیره و لیکن تادیبه بسیرته قبل تادیبه‏‏‏بلسانه و معلم نفسه و مودبها احق بالاجلال من معلم الناس ومودبهم; هر که خود را پیشواى مردم خواهد، باید که پیش از ادب‏‏‏کردن دیگران به ادب کردن خود بپردازد و باید که ادب کردن‏‏‏دیگران به کردار باشد، نه به گفتار. کسى که آموزگار و ادب‏‏‏کننده خویش است، سزاوارتر به تعظیم است، از آن که آموزگار وادب کننده مردم است.‏»‏
‏امام صادق (ع)
‏امام صادق (ع) فرمود:‏«‏شیعیان ما وقتى که در کوچه و بازار راه مى‏‏‏روند و مردم آن‏‏‏ها رامى‏‏‏بینند به ما رحمت و درود مى‏‏‏فرستند‏»‏ و معناى شیعه این است که‏‏‏این‏‏‏ها با عمل دیگران را درس مى‏‏‏دهند نه این که در گفتار خوب‏‏‏صحبت کنند، حرف بزنند، وعظ و پند و موعظه بدهند، اما به قول‏‏‏خواجه شیرازى: ‏«‏چون به خلوت مى‏‏‏روند آن کار دیگر مى‏‏‏کنند‏»‏. از امام صادق یا امام باقر علیهما السلام پرسیدند: معنى این‏‏‏آیه چیست؟ ‏«‏اتقوا الله حق تقاته‏‏»‏ امام فرمود:‏«‏یطاع و لا یعصى; فرمان خدا را ببرد و عصیان خدا را نکند‏»‏.
‏موسى و خضر
‏در یک داستان که در سوره کهف آمده است داستان خضر و موسى است‏‏‏که حضرت موسى (ع)، بالاى بلندى ایستاده بود و مردم را موعظه‏‏‏مى‏‏‏کرد، بنى اسرائیل پاى صحبتش نشسته بودند، حضرت نگاهى به این‏‏‏جمعیت انداخت، حالتى به او دست داد، فرشته وحى نازل شد، بادیدن این جمعیت‏‏‏به خود بالیدى، باید هنوز درس بیاموزى حرکت‏‏‏کن. موسى حرکت کرد، در کنار صخره‏‏‏اى مشاهده کرد که دور صخره‏‏‏همه‏‏‏اش سبز و خرم است و مردى نشسته است، بعد از سلام و احوال‏‏‏پرسى گفت: پیش شما آمده‏‏‏ام که تعلیمم بدهى، چیزى یاد بگیرم.اولین سؤالم این است که: یا خضر! چه کردى به این مقام‏‏‏رسیدى که من باید شاگردى تو را بکنم؟ در جواب گفت: معصیت‏‏‏خدارا نکردم، آن چه گفت عمل کردم و از محرمات پرهیز نمودم. واقعااگر انسان نافرمانى خدا را نکند به مقامات بالایى مى
۳
‏‏‏رسد. در دل آدمى دو چیز با هم جمع نمى‏‏‏شود: هم خدا و هم هواى نفس.چطور امیر المؤمنین (ع) در این دعاى صباح مى‏‏‏فرماید: خدا نکنداین پرده‏‏‏ها دور دل مرا گرفته باشد. آیا حجاب‏‏‏ها دور دل مرانگرفته است آیا خود علم، حجاب نیست؟ مگر علم تنها انسان راآدم مى‏‏‏کند.ضرب المثلى است که مى‏‏‏گویند:‏«‏ملا شدن چه آسان، آدم شدن چه‏‏‏مشکل‏‏»‏، برخى از بزرگان هم این ضرب المثل را این گونه گفته‏‏‏اندکه:‏«‏عالم شدن چه مشکل، آدم شدن محال است‏‏»‏. حضرت امام ره‏‏‏ضرب المثل را از قول استاد عرفان خود، مرحوم آیه الله شاه‏‏‏آبادى،تکرار مى‏‏‏کردند. چرا عالم شدن مشکل است؟ چون همین علم‏‏‏باعث‏‏‏بدبختى انسان مى‏‏‏شود که چرا به من آیه الله نگفتید، چرامرا جلو نینداختید، چرا او جلو افتاد و زد و برد، چرا من عقب‏‏‏مانده‏‏‏ام؟ این حجاب‏‏‏ها است که انسان را بیچاره مى‏‏‏کند.
‏نامه یک معلم اخلاق
‏جوانى به معلم اخلاقى نامه‏‏‏اى نوشته بود و از او خواسته بود که‏‏‏براى قدم برداشتن در راه کمال چه عملى انجام دهد؟ جواب نامه‏‏‏داده شد، بعد از دریافت نامه به منزل ما آمد، گفتم: آیا عطشت‏‏‏مرتفع شده؟ گفت: نه، من نامه نوشتم، ولى جواب خیلى مختصر بود.گفتم چه بود؟ گفت: جواب این جمله بود: راه رسیدن به کمال دوچیز است: تعبد و تجنب; یعنى انسان عبادت خدا را بکند و ازگناه پرهیز بکند، همین و بس. من شرفیاب محضر مبارک آن عارف و آن معلم اخلاق شدم و عرض کردم:شما جواب نامه را به اختصار نوشته‏‏‏اید. فرمود: چه نوشته‏‏‏ام؟ من عین عبارت نامه را خواندم. فرمود: همین است،غیر از این چیز دیگرى نیست. البته اصل این سخن از مرحوم‏‏‏میر داماد است و به ملا صدرا در همان جلسه اول گفت: راه رسیدن‏‏‏به کمال، فقط بندگى حضرت حق است.
‏اخلاق‏‏‏هاى عملى در کربلا