ادبیات نظری وپیشینه پژوهش تعاریف ومفاهیم هوش معنوی

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 ادبیات نظری وپیشینه پژوهش تعاریف ومفاهیم هوش معنوی دارای ۴۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد ادبیات نظری وپیشینه پژوهش تعاریف ومفاهیم هوش معنوی  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی ادبیات نظری وپیشینه پژوهش تعاریف ومفاهیم هوش معنوی،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن ادبیات نظری وپیشینه پژوهش تعاریف ومفاهیم هوش معنوی :

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل : word (..docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحه : ۴۳ صفحه

قسمتی از متن word (..docx) :

‏
۲
‏هوش معنوی
‏نظریه هوش معنوی پس از آنکه برای اولین بار درسال ۱۹۹۷ توسط دو نویسنده زوهار و مارشال معرفی شد، درسال ۲۰۰۰ کتابی را با همین عنوان منتشر کرده و آن را عامل یکپارچگی و به تمامیت رسیدن و کامل شدن دانسته اند.
‏ دراین کتاب درمورد شواهد علمی نیز بحث شده است نظیر پژوهش های پرسینگر‏ Persingell
‏ روانشناس اعصاب و راماچاندران متخصص مغز و اعصاب در دهه ۱۹۹۰ در دانشگاه کالیفرنیا که منجر به شناسایی یک نقطه درمغز انسان شد که به نام نقطه خدا‏ God-spot
‏ نامگذاری شد. این منطقه دریکی از اتصالات عصبی درلوب تمپورال مغز واقع شده است. درطول اسکن با توپوگرافی انتشار پوزیترون، این مناطق عصبی هرزمان که موضوعات تحقیقی معنوی و روحانی با افراد مورد بحث قرار گرفته است روشن شده اند.
‏ با اینکه وجود این نقطه درمغز دلیلی برای اثبات وجود خدا نمی دهد، ولیکن نمایانگر آن است که مغز برای پاسخ به پرسش های نهایی و غایی برنامه ریزی شده است(پارسا،۱۳۸۹).
‏هوش معنوی، مشاور و راهنمای رسیدن به درک درستی از ابعاد دیگر است و تمایل ما برای یافتن معنا و ارتباط با بی نهایت است.
‏ هوش معنوی به ما کمک می کند تا اصول درست و حقیقی را که در ناخودآگاه ما وجود دارند را هضم و درک نموده و بخشی از آگاهی مان نماییم که می تواند مانند یک قطب نما برایمان عمل کند. برای این منظور قطب نما تصویر بسیار خوبی است، زیرا که همیشه به نقاط شمال اشاره دارد که دلالت به سمت بالا دارد.